Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
De hele samenleving moet beseffen dat bejaarden de drager zijn van de wijsheid van ons volk. Vroeg of laat worden wij allen oud. Als wij hen niet goed behandelen, dan hoeven wij niet verwachten dat wij later zelf goed zullen behandeld worden.
Zijn moeder kocht een zak vol spijkers en een nieuwe plank. Ze gaf de plank aan haar zoon met de woorden: ... "Elke keer als je iemand pest, sla je een spijker in deze plank".
14 Dagen later keken ze samen naar de plank, de plank zat vol met spijkers.
"Moet je zien wat een spijkers in deze plank. Probeer nu eens vol te houden om niemand te pesten en elke keer als het je lukt mag je een spijker uit de plank halen".
De zoon schaamde zich voor al deze spijkers, dus hij probeerde aardig te zijn en niemand meer te pesten.
Een aantal weken later waren alle spijkers verdwenen, hij was super trots op zichzelf en liet de plank aan zijn moeder zien….
"Je hebt het goed gedaan" zei zijn moeder, "maar kijk nu eens naar al die gaten in de plank, de plank zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je iemand pest, dan laat dat een litteken achter, net als deze gaten. Je kunt nog zo vaak zeggen dat het je spijt, het litteken zal blijven".
Isn’t it amazing how we take them for granted, those little black marks on paper! Twenty-six different shapes known as letters, arranged in endless combinations known as words. Lifeless, until someone’s eye falls on them...
But then a miracle happens. Along the optic nerve, almost at the speed of light, these tiny symbols are flashed to the brain where they are instantly decoded into ideas, images, concepts, meanings.
The owner of the eye is changed, too. The little black ma...rks can make him love or hate, laugh or cry, fight or run away. And what do we call this incredible chain of events?
Reeds een tijd terug dat ik jullie een goed boek heb aanbevolen, maar deze keer doe ik het van harte.
'De thrillers van Preston & Child steken met kop en schouders uit boven die van hun concurrenten.' Publishers Weekly In Het verdwenen eiland krijgt Gideon Crew een onmogelijke opdracht: een pagina stelen uit het Book of Kells, een zwaar beveiligd, geïllumineerd manuscript van onschatbare waarde. Onder de kostbare versieringen blijkt een oude zeekaart schuil te gaan die dateert uit de tijd van de oude Grieken. De kaart wijst de weg naar de vindplaats van een mysterieus 'remedium', materie die de wereld kan veranderen, en die misschien Gideons leven kan redden. Samen met zijn partner Amy volgt Gideon een raadselachtig spoor naar een onbekend eiland in de Caribische Zee. Daar vinden ze het bewijs dat de Griekse koning Odysseus tijdens zijn omzwervingen de Nieuwe Wereld al had bereikt. Het besef dat ze in de voetsporen treden van de Odyssee is verbijsterend, maar wordt gevolgd door een nog grotere ontdekking voor de mensheid - die echter eerst Gideon en Amy een wisse dood in zal jagen... 'Beeldend geschreven, spectaculaire actie.' - VN Detective & Thrillergids over Gideons wraak Douglas Preston & Lincoln Child zijn al jaren een succesvol schrijversduo en hun thrillers verschijnen in achttien landen.
Wat me het meest verbaast bij de westerse mens, is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen en vervolgens dat geld weer uitgeeft om zijn gezondheid terug te krjgen.
Door altijd maar met de toekomst bezig te zijn, beleeft hij het heden niet. Hij leeft dus noch in het heden, noch in de toekomst.
Hij leeft alsof hij nooit zal moeten sterven en sterft alsof hij nooit geleefd had.
Dit is jammer genoeg geen indruk van het moment, maar iets dat zich hoe langer hoe meer manifesteert in onze maatschappij. Niets is zo kwetsend dan dat er met gevoelens wordt gespeeld. Want het gaat om VERTROUWEN. Heel zeker speelt het Internet daar ook een rol in, vooral in de anonieme wereld van chat, dagboeken, datingsites. Ja, laten we laatste een kat een kat noemen. Er blijft enkel een slachtoffer over die zich met moeite of helemaal niet kan verweren. Raken we hier niet dicht bij het pesten?
Fijn dat je er bent … is meer dan iemand tegenkomen of bij elkaar zijn. Je ontmoet niet zoveel mensen.... Ontmoeten heeft iets van verwondering en herkenning. De ander is antwoord of vraag op iets in jou.
Een echte ontmoeting raakt je, ze vraagt openheid van jou, niet dat je alles moet zeggen tegen de ander, maar wel dat die ander jou iets mag zeggen of vragen.
Ontmoeten is de ander binnenlaten in het huis van jezelf, met het risico dat hij of zij ontdekt dat niet alles echt is in je huis, dat je je soms anders voordoet, dat je kwetsbaar bent en soms anderen gewoon napraat.
Iemand ontmoeten is iemand binnenlaten in de binnenste cirkel van je leven. Hij zal vragen naar je ervaringen, gewoontes, gevoelens en opvattingen.
Pas als je de ander zo diep laat binnendringen, kun je van ontmoeting spreken. Een echte ontmoeting laat sporen na.
Al denk ik ook tot middernacht, Ik weet het in mijn klein gedacht', Niet goed bijeen te rapen. Waarom u in zo'n grote kerk blijft wonen, Waar toch, zerk aan zerk, die dode mensen slapen. En vindt U datt niet heel erg droef, Om 's avonds naar dat vreemd gezoef, Van boze wind te horen? In zulk een groot leeg huis, Alleen, met al die heiligen van steen, en met die hoge toren... Waarrond die wilde wind maar wait, waarop die hoge haan maar kraait, De schrik zou mij bevangen. Want 's avonds als ik naar mijn bedje moet, En moeder het lampje lager doet, Laat ik de lip al hangen. Uw kleine lichtje doet altijd zo treurig, Of het tranen schreit! En is dat niet een kruisje, Dat 's morgens vroeg en 's avonds laat, Maar eens het deurtje open gaat van uw verlaten kluisje? Mij hoofdje is zeker nog te dom, mijn hartje veel te simpel om dat alles wijs te heten, Maar later als ik groot zal zijn, Of LATER ALS IK DOOD ZAL ZIJN DAN ZAL IK ALLES WETEN.
Sinds deze morgen kon ik plots niet meer op pc. Ik kreeg plots een wit beeldscherm te zien. Pas nu gedeeltelijk hersteld. Ik kan julle mails dan ook niet beantwoorden, jullie blogs niet bezoeken of danken voor jullie bezoeken.
Ik hoop dat dit euvel verholpen is. Ik dacht meteen aan een hacker tijdens een chatsessie.
Dus wie niets van me hoorde, dit is de enige reden, een spijtige dan nog.
Zalig zij, die om zichzelf kunnen lachen; zij vermaken zichzelf. Zalig zij, die zichzelf niet altijd serieus nemen; zij zullen wijs zijn. Zalig zij, die zich niet achter een masker hoeven te verbergen: zij worden door hun medemensen zeer gewaardeerd.... Zalig zij, die een muis van een olifant kunnen onderscheiden: zij zullen in het leven veel bereiken. Zalig zij, die kleine dingen serieus nemen en grote problemen positief benaderen: zij zullen voor gepieker gespaard blijven. Zalig zij, die in ieder mens een beeld van God zien: zij zijn mensen met wie men graag te maken heeft.
Sinds kort duiken in onze tuin weer roodborstjes op, dat was jaren geleden dat ik deze nog heb gezien. Blijkbaar hangt er aan hun rode borst trouwens een religieus volksverhaal: In de volksverhalen heeft hij zijn rode vlek gekregen van de stervende Christus. Toen deze laatste aan het kruis hing werd zijn pijn nog verhoogd door een venijnige doorn in zijn doornenkroon. Niet dat de andere stekels niet pijnlijk waren, maar deze stak net naast zijn oog. Het roodborstje, nieuwsgie...rig als altijd, zat op het kruis en had het opgemerkt.
Met zijnsterk snaveltje brak het de stekel af en trok hem heel voorzichtig uit de wonde. Daarbij viel er een druppel bloed op zijn borst en werden zijn pluimpjes rood gekleurd. Jezus zag dit en sprak: "Aan deze druppel bloed zal men voortaan herkennen dat jij mijn lijden hebt verzacht." Vanaf dat ogenblik had het vogeltje een rode borst en werd het roodborstje genoemd.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.