Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Nu we de totale vrijheid hebben bereikt, heeft het weinig zin meer om over zonden te spreken. Als vanzelf wordt het toch weer interessant om over deugden na te denken: een positieve eigenschap waarover we beschikken of een goede manier van handelen. Rik Torfs treft die deugden aan op onverwachte momenten, wanneer we ons met humor proberen te beschermen, de eindeloosheid van onze wereld toch begrenzen of eenvoudigweg praten met elkaar. Even scherpzinnig als verontrustend beschrijft Torfs hoe wij, hypermoderne mensen, meer mens proberen te zijn en hoe we onderweg het spoor bijster raken. Een teveel aan rationaliteit ligt volgens hem bijna altijd aan de basis van overspannen gevoelens over onszelf en foute inschattingen van de wereld, of het nu gaat over de manier waarop we ons persoonlijke geluk benaderen, over migratie denken of met onze eigen sterfelijkheid omspringen. Net omdat mensen geen rationele of volmaakte wezens zijn, is het beter om van de nood een deugd te maken.
Wanneer Thomas Breens op een mooie lentedag de begrafenis bijwoont van een legendarische leraar wiskunde, ontmoet hij na zoveel jaar een oude studiemakker uit zijn collegetijd, Thierry De Jong.
Thierry is een ambitieuze fotograaf geworden. Hij was een van de zogeheten Golden Boys, een succesklas uit 1981-’82, waaruit ook een beroemd architect, een topman van de Nationale Bank en de Vlaamse minister van Economie zijn voortgekomen.
Hij stelt Thomas voor aan zijn vrouw en zijn zoon en laat hem kennismaken met een briljante vriend, die zijn leven in een rolstoel slijt.
Maar dan wordt er ingebroken in Thierry’s donkere kamer en komen Thomas en zijn vriendin Kristien langzaam maar zeker in een web van de meest gruwelijke intriges terecht.
TROUWENS alle boeken die ik u hier aanbeveel heb ik zelf eerst uitgelezen, en meestal met het puntje op mijn stoel zoals deze hier!
En juist op dat moment stuurt een 'dure' kennis me een paar fotto's door van zijn zoveelste wilde aanwinst. Hij begon ooit met verkoop van toners; nu kan hij zijn wagens stallen in één van zijn vele loodsen....Hij is nog altijd geen senior!
Duizenden toeristen doen het jaar door BRUGGE aan, maar slechts weinigen passeerden of bezochten het GROOTSEMINARIE aan de POTTERIEREI. Misschien de gelegenheid om er meer over te vernemen via de website. Deze gebouwen hebben een heel lange geschiendenis achter zich, maar zijn voor sommigen onder jullie bekend als het Grootseminarie, dé plaats bij uitstek voor preisterstudies. Maar op vandaag heeft dit gebouw heel wat meer te bieden; denk maar aan de bijzonder grote en historische bebliotheek om maar iets te noemen. Achter de rode poort opent zich een wereld die maar weinig toeristen hebben gezien.
Eén van de meest gewijde, folkloristische broden is dat van Sint Hubertus, patroon van de jagers die zijn feestdag viert op 3 november. Vroeger leidde men jachthonden de kerk in om ze te laten zegenen op Sint Hubertusdag. Dit werd gezien als voorbehoedmiddel tegen hondsdolheid. Om diezelfde reden at men die dag de door de kerk gewijde Sint Hubertusbrood jes.
‘Toen de Heilige Hubertus op zekere dag aan het preken was (ongeveer het jaar 730), begon een vrouw, die door de kwade geest bezeten was, zo te razen en te tieren, dat dit onder het gehoor een grote opschudding verwekte. Toen de Heilige Hubertus merkte, hoe de duivel door deze vrouw zijn bekeringswerk wilde beletten, deed hij haar tot zich komen en, vertrouwende op de almacht Gods, maakte hij over haar het H. Kruisteken en tikte haar tegen de wang zonder daarbij verder een woord te spreken. De vrouw viel als dood ter aarde, doch nadat zij zo enige tijd gelegen had, begon haar een golf etter uit de mond te stromen, waarna de boze geest haar uit het lichaam vlood. Aldus zegt de Legende der Heiligen.' Zoals vermeld zouden huubkes ook helpen tegen hondsdolheid. Er schijnt een kluizenaar te zijn geweest die op Sint Hubertus zelfs met een zogenaamde Sint Hubertussleutel de letter H op de voorkop van honden brandde. Voor deze handeling kreeg hij een schelling (28 cent) per hondenkop.
Penitenza is een beroemd schilderij, het pronkstuk van de basiliek in Florella. Als Johan Jagers gevraagd wordt samen met een internationaal team deze kerk te restaureren, vertrekken hij en zijn vrouw Merel voor een jaar naar de Italiaanse kunststad. Hun verblijf verloopt al snel totaal anders dan ze zich hadden voorgesteld. Daniël, bij wie Merel en Johan woonruimte huren, blijkt een vrouwenversierder en een maffiamaatje, en als er op een dag een gruwelijk misdrijf plaatsvindt, komen Merel en Johan in een ware nachtmerrie terecht. Welk aandeel heeft Daniël hierin? Waarom weigert Johan door te gaan met de restauratie van het schilderij? Zal Merel Daniël kunnen blijven weerstaan?
Penitenza is een spannende misdaadroman over idealen, onrecht en opoffering. Dit boek heb ik in enkele uren uitgelezen!
In heel wat streken wordt de Heilge Martinus gevierd, in de volsmond Sint-Maarten. Het is sinds jaar en dag de gewoonte dat kinderen op de vooravond dan rondtreekkken van deur tot deur met een biet die van het binnenste werd ontdaan om er daar een kaars in te plaatsen. vele bieten werden omgevormd tot gezichtjes. Maar toen dreigde die traditie te loor te gaan, missshien wegens te gevaarlijk langs de wegen. Halloween zal er ook wel voor iets tussen zitten, want zijn die pompoenen niete gelijkaardig aan de bieten van toen. Gelukkig hebben nationale organisaties zich opgeworpen om een nieuw leven te geven aan die Sint-Maartensstoeten, en zo worden nu o.a. wedstrijden uitgeschreven voor de mooist versierde biet. Dus alvast een tip, zeker voor wie niet meedoet aan Halloween.
Ik ben heel blij dat ooit deze foto genomen werd; de foto toont één van de honderden appelen die mijn vader met veel leifde en zorg heeft gekweekt. Op het hoogtepunt had vader zo een tachtig laagstammen staan, en die brachten zeer veel vruchten voort. We konden de winter overbruggen zonder en zelf maar één te moeten kopen. Vader was ook altijd benieuwd naar nieuwe rassen. Hij at dan ook meerdere appelen per dag, de reden van zijn lange leven, wie zal het zeggen? Helaas is dat nu voltooid verleden tijd. De nieuwe eigenaars hebben alle bomen gerooid; best dat vader dit nooit zal moeten zien. Deze bijdrage, deze foto is dan ook een eerbetoon aan hem!
Op een tekenblad tekende Piet een groot plusteken en legde kleine zus uit: “Dit betekent positief.” Met een veeg plaatste hij er een even groot minteken naast en zei: “Dit betekent negatief.” Zusje Anja bekeek hem met gefronst voorhoofd, dacht diep na, nam de stift en tekende het plusteken met daaronder het minteken. Verbaasd vroeg Piet: “Wat betekent dat?” Glunderend antwoordde zij: “Dat je het positieve altijd moet onderlijnen!”
Op initiatief van een 70-tal Italiaanse vluchtelingen- en andere hulporganisaties werd zaterdag een tafel zonder muren gedekt op de Via della Conciliazione, de laan die rechtstreeks naar het Sint-Pietersplein en de gelijknamige basiliek leidt. Daar kregen 650 noodlijdenden een gratis feestmaal aangeboden. Met het initiatief Tavolata romana senza muri (Romeinse tafel(gezelschap) zonder muren) wordt de aandacht gevestigd op het migratiedrama, verduidelijkt Sabrina Alfonsi. Tegelijk maken wij duidelijk dat wij niet bang zijn voor de religieuze en culturele verschillen, die wij juist als een verrijking willen waarderen.
Het idee voor de 270 meter lange tafel zonder grenzen was afkomstig van de christelijke vrijwilligersorganisatie FOCSIV
Verborgen erfenis van klooster Yesse - Hein BLOEMINK
Dit is het ongelofelijke verhaal van het Vaticaan dat de Nederlandse staat aanklaagt wegens diefstal van grond tijdens de reformatie in 1594. Maar dit is ook het verhaal van Florentia Renghers (1555-1590), de non in het Cisterciënzer klooster Yesse bij Haren. Ze is gewetensvol en strijdvaardig en komt in opstand tegen haar klooster. Ze wil opkomen voor de bevolking die lijdt onder oorlogen en armoede. Zij beraamt de roof van het gehele kloosterbezit en zet hiervoor haar leven op het spel. Haar daden leiden ruim vierhonderd jaar later, in 2020, tot een harde confrontatie tussen het Vaticaan en de Nederlandse overheid, die de schatkist miljarden kan gaan kosten. De regering schakelt zelfs de geheime dienst in om het gevaar te bezweren, maar weet niet dat ook de Italiaanse maffia een graantje wil meepikken, zodat de waarde van een mensenleven snel daalt.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
