Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het is me een bijzondere vreugde jullie vandaag te laten delen in het feit dat mij ouders vandaag 65 jaar getrouwd zijn. 31 Juli staat in mijn geheugen gegrift sinds kindstijd. Nu mijn ouders op 7 februari 2017 naar rusthuis verhuisden, kregen we evenwel zonder veel inspraak van de dirrectie de uitnodiging om die huwleijksverjaardag te laten doorgaan op 30 juli, want enkel ' de trouw voor de wet' telt voor hen. Het was dan ook even iedereen optrommelen zodat zo velen mogelijk zich konden vrijmaken. Mijn ouders wilden het klein houden. Toen vijf jaar geleden hun diamanten huwelijksverjaaardag voor de derur stond wilde moeder nog alles uit de kast halen, maar drie dagen voordien overleed mijn broer plotseling. En toch hadden mijn ouders nog zo veel moed om toch nog op restaurant te gaan met ons allen anderhalve maand later.
Deze keer werd alles dus binnenhuis gehouden op de afdeling van het rusthuis zelf waar men echt alles heeft gedaan om het hen en ons zo aaangenaam mogelijk te maken, met receptietafeltjes, cava, fruitsnap, versnaperingen en warme toastjes. Waar vader er voordien echt tegenopzag, was hij in de morgen blij, trok zelf zijn wit hemd aan en vroeg naar zijn das, en trok zijn beste schoenen aan die hij al heel lang niet meer had gedragen. De medebewoners kregen allemaal zelfde menu die onze ouders gekozen hadden. Het was echt deugddoend alle glunderende gezichten te zien, en eens terug op hun kamer zegden ze beiden dat ze echt hadden genoten! PROFICIAT van een DANKBARE zoon! Vooral blij dat beiden nog helder van geest zijn en vader zijn recente val goed heeft doorstaan!
Niemand in dit land heeft de laatste halve eeuw meer zware criminelen, moordenaars, oplichters, dieven en verkrachters voor zich zien passeren, dan gerechtspsychiater Roger Deberdt.
Deberdt spitte 50 jaar lang in het brein van criminelen van allerlei slag, van bekende en huiveringwekkende slachters als Fourniret tot anonieme exhibitionisten en kleptomanen en andere vreemde vogels.
Bij zijn pensioen gunt Deberdt ons een blik op zijn expertise die hij in al die tijd heeft vergaard over het criminele brein. Eigenzinnig en soms ook controversieel, dat zeker, maar altijd verrassend en opzienbarend.
Vlak voor zijn dood in de jaren tachtig van de vorige eeuw gaf de grootvader van Stefan Hertmans zijn kleinzoon een paar volgeschreven oude cahiers. Jarenlang durfde Hertmans de schriften niet te openen - tot hij het wél deed en onvermoede geheimen vond. Het leven van zijn grootvader bleek getekend door zijn armoedige kinderjaren in het Gent van voor 1900, door gruwelijke ervaringen als frontsoldaat in de Eerste Wereldoorlog en door een jonggestorven grote liefde. In zijn verdere leven zette hij zijn verdriet om in stille schilderkunst. Stefan Hertmans' jarenlange fascinatie voor zijn grootvaders leven bracht hem uiteindelijk tot het schrijven van deze aangrijpende roman.
Vriend-in kunstenaar en / of specialisten van de oplossing van problemen, ik schilder vaak ook mijn kleding in acryl. Heb je een paar geheimen en tricks om die te vrwijden?
Vakantie is geen wonderrecept dat plotseling alles herstelt en alles geneest. Vakantie is maar een koffer, alles hangt af van: wat stop je erin?
"Kom, we zijn weg!' De zorgen, de drukte en de eentonigheid van het alledaagse werk achter je laten. Een andere plek opzoeken: vertrouwd of onbekend, maar altijd verfrissend splinternieuw. Geen mierenhoop van mensen waar iedereen weer niemand is.
Een plek waar je de ander van ver ziet aankomen, waar je alleen bent en ruimte vindt om er voor elkaar te zijn in een verhaal zonder woorden.
HET LIJKT DE PRIJS TE ZIJN VOOR HET GEDRAG HEDEN. MEN REDUCEERT DE MENS TOT DAT STUKJE VAN ZICHZELF TOT SEKSUALITEIT. ER LIGT NJU EEN TABOE OP DE MENSELIJKE RELATIE TERWIJL ER ZOVEEL GOEDS SCHUIILT IN TEDERHEID, VRIENDSCHAP, TIJD GEVEN AAN DE ANDER. ALS JE DIE RIJKDOMMEN NIET CULTIVEERT, VERARM JE DE LIEFDE EN BLIJF JE UJITEINDELIJK EENZAAM ACHTER OP DIE BANK! HELAAS EEN GROTE WAARHEID VOOR ONZE JONGEREN!
Voor de driejarige Pari is haar grote broer Abdullah meer een vader dan een broer. Voor de tienjarige Abdullah is zijn zusje alles. Als Pari noodgedwongen wordt verkocht aan een rijk maar kinderloos echtpaar in Kabul zet dat een reeks gebeurtenissen in gang die een ontroerend en onthutsend beeld geven van de problemen waarmee mensen geconfronteerd worden. Khaled Hosseini volgt zijn personages van Kabul naar Parijs, van San Francisco naar het Griekse eiland Tinos, en weer terug naar Kabul. Hij onderzoekt de vele manieren waarop mensen elkaar liefhebben, elkaar pijn doen en verraden én hoe ze zich voor elkaar opofferen.
Khaled Hosseini is een van de meest succesvolle en geliefde auteurs ter wereld. Hij is ook ambassadeur voor de United Nations High Commissioner for Refugees en de United Nations Refugee Agency, en hij is oprichter van de Khaled Hosseini Foundation, een organisatie die humanitaire hulp biedt aan Afghanistan. Hosseini woont in Californië.
En nog zo veel meer; daarom zeg ik steeds weer: DANK U HEER, voor het leven dat u me gaf, voor de vrijheid om ermee om te gaan, de keuzes liggen bij mij, het einddoel bij U.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
