Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Een woordje toelichting. Gisteren reageerden een paar mensen dat ze mijn tekst niet konden lezen. Jos sprak zelfs van Hebreeuws, en toch gebruikte ik zelfde lettertype en kon ik mijn eigen tekst wel lezen. Misschien was ik niet duidelijk; want wat je in die tekst leest is de bedenking van een paar senioren, mensen zoails jullie, die zich niet thuisvoelen temidden het jonge studentengeweld in Leuven of in andere studentensteden. In die steden lijken veel ouderen overbodig. Met deze uitleg kan je de tekst misschien herlezen.
Het kost zo weinig, het is zo veel, een woord, een uitgestoken hand, zomaar met je hart iets voor iemand doen, met wie je ergens plotseling bent verwant.
Het kost zo weinig, het is zo veel, begrip, er zijn wanneer het moet, stil luisteren naar de woorden van een mens die 't nodig heeft, dat is alleen maar goed.
De liefde is de allerhoogste kracht, niet het verstand, maar warmte van 't gebaar, een beetje goed-zijn en dat laten zien, gewoon, een beetje aandacht voor elkaar.
De blikken van de studenten glijden over je heen alsof je een verkeersbord of een huisgevel bent. Ze zien je letterlijk niet staan. Dit is de stad waar hun volwassen leven begint en ze hebben geen zin in saaie mensen van middelbare leeftijd of ouder die over de stoep schuifelen.
Je soepel voortbewegen, een superslank figuur, een geïmproviseerd leven vol gekke invallen, daar word je hier elke dag uitvoerig mee geconfronteerd. Wie eenmaal werkt en/of een gezinsleven heeft, of hier en daar zijn gewrichten voelt kraken, voelt zich al snel uitgerangeerd.
Pas veertien dagen terug mochten we moeder in de bloemetjes zetten met haar negentigste verjaardag. Vandaag is het de beurt aan vader. Jullie herinneren zich nog dat mijn vader zwaar ziek was geweest is verleden jaar en er zelfs even gevreesd werd voor zijn leven. Maar wat een wonder - zoals ook velen beamen in het verzorgingstehuis - dat hij a.h.w. herboren is. Zijn geest is helderder dan voorheen, hij vertelt honderduit en geniet van het leven. Ik ben dan ook blij deze vreugde me jullie te delen nu 'papa' 93 jaar is mogen worden! Moge hij nog vele jaren samen zijn met moeder, al is voor hem altijd de winter een moeilijk te overbruggen periode. Maar vandaag is het feest!
Olive Collins heeft drie maanden dood in haar huis gelegen. Haar buren in de gated community – een verzameling van voorbeeldige huizen, gras netjes gemaaid, de bewoners rijk en succesvol – zeggen geschokt te zijn, maar niemand van hen heeft opgemerkt dat ze haar al een tijdje niet hadden gezien. De politie stelt een onderzoek in waarbij langzaam maar zeker barsten in de façades verschijnen. Bovendien blijkt elk van de buren wel een reden te hebben om Olive dood te wensen…
‘Een moderne variant op Agatha Christie: één setting, meerdere verdachten en talloze motieven. Briljant gedaan!’ Irish Times
De maand oktober wordt van oudsher ook wel de Rozenkransmaand genoemd. In deze maand is er bijzondere devotie tot de H. Maagd Maria, de moeder van Jezus. De rozenkrans is een gebedssnoer. Tijdens het bidden worden de zogeheten Blijde, Droevige en Glorievolle Geheimen overwogen, een korte samenvatting van het levensverhaal van Jezus en Maria. Enkele jaren geleden zijn daar de Geheimen van het Licht aan toegevoegd.
In de laatste zomer van hun lagereschooltijd spelen de vrienden Jonas, Nils, Ron, Daniël en Juul in de grotten van het Savelsbos. Volgend jaar zal alles anders zijn, en zal de club uitwaaieren naar verschillende scholen. Hun toekomst moet nog beginnen. Maar dan verdwijnt de mooie, opstandige Juul spoorloos. De vrienden zagen haar voor het laatst in de mergelgrot. Voor ze het beseffen ligt alle schuld bij hen en worden ze veroordeeld voor het incident.
Tien jaar later komt de verdwijning opnieuw in de media. De jongens besluiten weer bij elkaar te komen om voor eens en altijd de waarheid over die noodlottige dag aan het licht te brengen. Maar de vriendschap is veranderd en hun herinneringen lijken allemaal een andere waarheid te belichten.
In één ruk uitgelezen, spannend tot het laatste woord!
Dat ouderen vaak eenzaam zijn is algemeen bekend. Maar inderdaad, vlak ook jongeren niet uit. Meer dan de helft van de jongeren is eenzaam. De focus
ligt vaak op ouderen, zij hebben ons land opgebouwd. Maar jongeren hebben de toekomst. De eenzaamheid bij jongeren is één op één gerelateerd aan prestatiedruk. 'Op school, op het werk, privé, jongeren moeten aan enorme eisen voldoen. Ze moeten er perfect uitzien en een geslaagd sociaal leven hebben. En als dat niet zo is, falen ze.
Terwijl al die foto's op Instagram/facebook hartstikke nep en bewerkt zijn. Maar het is heel moeilijk om dat als jongvolwassene in te zien. Veel jongeren die eenzaam zijn, kampen daarnaast ook met stoornissen. Denk aan eetstoornissen, automutilatie en depressies. Waarom is het nou zo'n taboe om uit te komen voor je eenzaamheid? Nou, juist dóór die focus op ouderen. Door het heersende beeld van verwende millennials die de hele dag alleen maar in de sportschool staan of juist cocktails drinken en selfies maken.
Eenzaamheid is een epidemie. Niemand praat erover en het wordt steeds groter.
Misschien eerder gezegd, maar na recente grote update van Windows, bemerkte ik op gegeven moment dat al mijn verzonden mails tussen 23 januari en 19 mei verdwenen waren en nog zijn! In die periode had ik de regeling voor begrafenis en notaris etc, gedeeltelijk voor mijn rekening. Dus een groot deel van die zaken zijn weg of goed verstopt op een andere plaats. Ik heb er één persoon bijgehaald maar die kon niets vinden; hebben jullie soms tips of moet ik me wenden tot de patroon van pc-aangelegenheiden?
Een gebedje (of boze blik ?) naar Sint-Isidorus van Sevilla ?
Is hij niet de beschermer van alles wat met computer en digitale toestanden te maken heeft ?
Ann Gulikers, telg uit een gegoede familie en een prima studente, verdwijnt spoorloos op de campus van haar school. Haar smartphone ligt nog op haar kamer en haar natte kleren worden gevonden in de gemeenschappelijke wasmachine. Rechercheurs Nadia Mendonck en Dirk Deleu twijfelen er geen seconde aan dat het om een onrustwekkende verdwijning gaat. Alle registers worden opengetrokken, maar er zijn geen aanknopingspunten. Geen getuigen. Geen motief. Niet veel later verdwijnt ook studente Bea Scholten.
Het enige spoor is een jongeman met zijn voet in het gips, die samen met Bea is gezien vlak voor haar verdwijning. Maar is die charmante jongeman wel een toevallige getuige? Als in de Witrijtse bossen, op de grens tussen België en Nederland, een lugubere ontdekking wordt gedaan, komt het hele onderzoek op zijn kop te staan. Mendonck en Deleu staan voor hun gruwelijkste zaak ooit.
Deze gevierde schrijver heeft ons vorig jaar helaas te vroeg verlaten.
Dan denk ik aan de vele alleenwonenden mensen, eenzame mensen, ook in woonzorgcentra. Kennen wij onze buren, weten we waarmee we hen een plezier kunnen doen? Het komt er niet op aan of ze gelovig of kerkelijk zijn. Op die manier brengen we de liefde bij die mensen!
Als je iemand vermoordt, steel je een leven. Je steelt het recht van een vrouw op een echtgenoot, berooft zijn kinderen van een vader. Als je een leugen vertelt, steel je iemands recht op de waarheid. Als je iemand bedriegt, steel je zijn recht op een rechtvaardige behandeling.
Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min en groeien samen op in de hoofdstad van Afghanistan. Als blijk van hun verbondenheid kerft Amir hun namen in een granaatappelboom: 'Amir en Hassan, de sultans van Kabul'. Maar sultans zijn ze alleen in hun fantasie, want Amir hoort tot de bevoorrechte bevolkingsgroep en Hassan en zijn vader zijn arme Hazaren, in dienst van Amirs vader.
Bij de jaarlijkse vliegerwedstrijd in Kabul is Amir de vliegeraar, degene die het touw van de vlieger in handen heeft. Hassan is zijn hulpje, de vliegervanger. 'Voor jou doe ik alles!' roept Hassan hem toe voordat hij wegrent om de vallende vlieger uit de lucht op te vangen. Die grenzeloze loyaliteit is niet wederzijds. Wanneer er iets vreselijks gebeurt met Hassan verraadt hij zijn trouwe metgezel.
Na de Russische inval vluchten Amir en zijn vader naar de Verenigde Staten. Amir bouwt er een nieuw bestaan op, maar hij slaagt er niet in Hassan te vergeten. De ontdekking van een schokkend familiegeheim voert hem uiteindelijk terug naar Afghanistan, dat inmiddels door de Taliban is bezet. Daar wordt Amir geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn voornemen om zijn oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem tegen wil en dank mee in een huiveringwekkend avontuur.
Op een keer toeen ik nog heel klein was, at ik van een van die groene zure appels. Mijn maag zwol helemaal op en werd zo hard als een trommel en het deed ontzettend pijn. Moeder zei dat ik gewoon gewacht had tot de appels rijk waren, ik niet ziek was geworden. dus als er nu iets is wat ik heel graag wil, dan probeer ik te denken aan wat zei over die appels zei.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
