Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
In de lagere school deed ik het altijd goed wat de cijfers betreft, en zo was er vaak een kamp voor de eerste plaaats van de klas. Eens in het middelbaar werden psycho-technische testen gedaan, jullie, beste ouders zullen dat nog wel kennen en zelf meegemaakt hebben.
Ook al volgde ik toen de eerste jaren latijnse, was er een 'meneer' die mijn ouders er sterk op aandrong asap naar het technisch onderwijs over te schakelen. Gelukkig hebben mijn vader en moeder daar geen gehoor aan gegeven. Stel je voor, ik kan nu nog geen spijker in het hout slaan.
Dank zijn mijnl agere school en het middelbaar zit ik hier toch maar...Een bedenking toen ik daarnet in de papierwinkel aan het snuisteren was.
Al een ganse tijd krijg ik reacties op mijn logjes pas zes tot zeven dagen later; wie heeft het nog voor? Heel vervelend want ik weet niet meer wat ik toen heb gepost tenzij ik het ga opzoeken. Ook heel wat tijdverlies. ik ben blij dat er reacties via mail nu wel terug binnenkomen, maar als ik ze goedkeur zie dat het oude reacties zijn.
Iemand is een vriend als hij je de totale vrijheid gunt om jezelf te zijn, en vooral om te voelen of niet te voelen. Het maakt hem niets uit wat je op een bepaald moment voelt. Daar gaat het hem om bij echte liefde - dt je iemand laat voor wat hij werkelijk is.
Elke weekdag: eucharistieviering om 7.30 u., 9 u., 16 u. en om 18.30 u. in de basiliek,
Op zaterdag: eucharistieviering om 7.30 u., om 16 u. en om 18 u. in de basiliek. (dus niet om 9 u. wegens eerste communie)
Op zondag: eucharistieviering om 6 u., 7 u., 8 u., 9 u., 10 u., 11 u., 16 u. en om 18 u.
Vrijdag 11 september: om 20 u.: Concert in de Sint-Theresiakerk van Slypskapelle, ‘De Venetiaanse school van Adriaen Willaert tot Benedetto Marcello’ met het vocaal ensemble Adriaen Willaert en aan het orgel Eric Hallein.
Weekend 12 en 13 september: in alle vieringen homilie door E.H. Marc Vantyghem, pastoor.
Dank voor jullie reacties, dank voor jullie medeleven! Het gaat al iets beter maar ik moet voorzichtig zijn en langzaam verder doen. Vandaar ben ik ook niet veel op het het blog, op de computer in het algemeen. Mijn gezondheid heeft een flinke dreun gekregen en dat totaal onverwacht! Maar ik ben terug voor jullie al waren er slechte prognoses. Best dat ik al die uitspraken ben verrgeten. Het s wel moeillijk de draad van het bloggen terug op te nemen. De inspiratie is een beetje zoek en ik wil het ook niet heben over de voorbije tijd. Trouwens veel van wat ik jullie vertel heb ik van horen zeggen, want echt bijna alles is gewist, zelfs de dagelijke bezoeken van mijn zus aan mij. Gelukkig praat ik terug normaal want blijkbaar heb ik ook nogal wat wartaal uitgekraamd al leek alles voor mij normaal. Ja, die hersens zijn een raar ding en doen rare dingen met een mens. Gelukkig zal ik geen blijvende schade overhouden! Hier zo wat uit vuistje. Een heel groot geluk dat puur toevallig mijn zus langskwam en me zo gevvonden heeft. Het duiveltje was bezig zijn werk te doen van negen uur in de morgen tot 17 u in de namiddag. Zus heeft dan meteen de hulpdiensten opgebeld, en de rest is geschiedenis...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
