Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Met deze titel stamp ik een open deur open, want inderdaad wat we nu meemaken lijkt verre van de winters die we ooit hebben gekend. Ik dacht er aan toen ik een paar blogbezoekjes deed gisteren. Ik dacht ineens hoe ik in de lagere school elke winter de spleeplaats als een wit tapijt zag - trouwens ook de wegen waar wit en glad - en hoe we glijbanen maakten met veel valpartijen. Maar ik herinner me vooral een winter met een toen en echt goede 'meester'. Hij maakte samen met ons een sneeuwman die groter was dan hij zelf! Alle 26 kinderen gingen er voor staan om alles op een foto te vereeuwigen. Van echte winters gesproken en van meesters die alles over hadden voor hun toevertrouwde kinderen!
Een wervelende race tegen de klok. Frank Fons, een Deense schrijver van bestsellers, brengt zijn dagen door in een afgelegen huisje in het noorden van Sealand, in afwachting van het verschijnen van zijn nieuwe boek. Op een ochtend wordt hij gebeld door een politieagent. Die vertelt hem dat het stoffelijk overschot van een jonge vrouw is gevonden. Het blijkt dat iemand de moord uit Franks boek tot in detail heeft uitgevoerd. Hij raakt betrokken bij het moordonderzoek en staat al snel voor de angstaanjagende uitdaging de confrontatie aan te gaan met de moordenaar.
Lang geleden nog zo een spannend boek gelezen; jammer van het bloederig einde. Maar wel 334 pagina's leesgenot!
Gebruik uw dagen goed, want we leven in een slechte tijd
Toen ik deze zag passeren dacht ik natuurlijk meteen aan de tijd waar we nu doorheen moeten, maar bij het verder lezen zag ik dat deze raadgeving uit de Bijbel komt!
Die koningen, de bijbel noemt hen 'wijzen', kwamen uit het oosten naar Betlehem door een grote, heldere ster te volgen. Kunstenaars beelden het verhaal van Driekoningen graag uit. Ze stoppen er vaak allerlei verborgen betekenissen in. De drie koningen verwijzen bijvoorbeeld naar alle leeftijden van een mens. Melchior is oud en heeft een grijze baard. Caspar is van middelbare leeftijd en Balthasar, de zwarte koning, is nog jong. De koningen staan ook voor alle werelddelen die vroeger bekend waren: Europa, Azië en Afrika.
Hun drie cadeaus zijn bijzonder. Jezus krijgt goud, wierook en mirre. Goud is voor een koning, wierook is voor een god en mirre is voor een dode. Dat betekent: Jezus is een koning, hij is goddelijk én menselijk.
Frederik en Mie zijn allebei jong. Maar terwijl Mie wacht op een niertransplantatie en een vurige strijd voert om verder te kunnen leven is Frederik levensmoe. Hij strijdt tegen het leven door zijn actieve vraag naar euthanasie. Een brandend actueel boek, dat niet alleen een unieke inkijk biedt in de levensbelangrijke wereld van de zorg, maar ook in het hoofd van twee patiënten, die elk op hun manier worstelen met het leven. Het boek biedt breed inzicht in de wereld van artsen, patiënten, mantelzorgers…
En dat niet door Corona maar door wat ik hier plots en onaangekondigd voor heb bij ons geliefd SeniorenNet. Blijkbaar ben ik niet het enige slachtoffer wanneer ik al die blanco vakken zie. Dit kan het einde zijn van ons bloggen. Nog enkelen kunnen wel nog bloggen als voorheen. Intriest om zo het jaar af te sluiten! Wie nog? Laat maar weten.
In deze voor ons barre tijden wil ik toch even stil staan bij de ontelbare vluchtelingen overal ter wereld. Voor hen geen warm nest en ook geen toekomstperspectieven in het komend jaar waar wij wél het verschil kunnen maken. In deze Coronapandemie vinden wij het met zijn allen erg dat we de overgang van oud naar nieuw maar in zeer beperkte kring kunnen vieren. Maar zijn wij niet bevoordeeld dat we tenminste ons kunnen terug trekken in een warme woning met alles wat ons hartje lust....Ik sta hier inderdaad letterlijk stil als ik denk aan de ontelbaren ontheemden voor wie ook dit jaar niets te vieren valt...
Bretonse verhoudingen is een ongemeen spannende en sfeervolle detective, vol humor en met een sympathieke rechercheur die de lezer meteen voor zich wint.
Een eerste zaak voor de eigenzinnige commissaris Dupin, liefhebber van pinguïns en verslaafd aan cafeïne, geboren Parijzenaar, maar noodgedwongen werkzaam in Bretagne, volgens hem het einde van de wereld. Op een bloedhete ochtend in juli vindt in het pittoreske kunstenaarsdorp Pont Aven een mysterieuze moord plaats: Pierre-Louis Pennec, de hoogbejaarde eigenaar van het legendarische hotel Central, waar ooit Gauguin en andere beroemde kunstenaars logeerden, is op brute wijze doodgestoken. Wie vermoordt een 91-jarige en waarom? Wat is er in zijn laatste dagen voorgevallen? Als niet veel later een tweede lijk wordt aangetroffen aan de Bretonse kust, realiseert Dupin dat de zaak omvangrijker is dan verwacht. Terwijl de roep om duidelijkheid toeneemt en de grillige dorpsbewoners hardnekkig blijven zwijgen, komt commissaris Dupin een spectaculair geheim op het spoor...
'De beschrijvingen van dorpjes, de natuur en van de lokale gebruiken en specialiteiten lopen als een rode draad door het verhaal en zorgen ervoor dat het boek je in opperste vakantiestemming brengt' Frankfurter Allgemeine Zeitung
Ik wens dat je net als de herders voor niets hoeft te vrezen, dat je van onrust mag genezen en dat je in kinderogen Gods vrede mag lezen.
Ik wens dat je net als de wijzen je moedig op weg durft bewegen, dat je iets van je gaven zult geven en dat je verbonden met velen hoopvol zult mogen leven.
Ik heb me wel mooi opgekleed, maar geen bubel, dan maar tv kijken, want ook geen middernachtmis kunnen bijwonen of er als lectorr mogen voorlezen voor een bomvolle kerk. ik hoop met allen dat het volgend jaar weer een gewoon kersteet wordt!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
