Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Toen ik eraan dacht hoe ik als kind naar de kapper ging, kwamen herinneringen bij me naar boven. De eerste kapper die ik kende was mijn grootvader. Toen mijn moeder er niet langer tevreden over was ging ik naar een oom van mijn vader die heel goed mijn haar kon knippen. Ik denk dat het feit dat ik één of andere communie moest doen, we toen naar een echte kapper zijn gegaan.
Ik kreeg zopas een telefoontje van mijn kapper dat ik op 15 februari mag langs gaan.Ik wou net naar de kapper gaan voor ik onverwacht openomen werd in het ziekenhuis begin juli. Dus reken en tel zelf maar hoe vele maanden ik geen kapper gezien had. Maar de haren laten knippen pitje winter is wellicht ook niet ideaal. Dat zien we dan wel weer, en zo zijn we nooit echt tevreden!
Maria-Lichtmis of kortweg Lichtmis is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt. Het is de herdenking van de "Opdracht of Presentatie van de Heer in de Tempel", waarbij Jezus, zoals elk eerstgeboren joods jongetje, wordt opgedragen aan God.
Bij ons is het de gewoonte dat er op dit feest pannenkoeken worden gebakken.
Dennis Danson is het onderwerp van een Making a Murderer-achtige documentaire waarin vraagtekens worden gezet bij zijn veroordeling voor moord.
Sam volgt de zaak op de voet, zeker nu haar brieven aan Dennis steeds intiemer van toon worden. Ze bezoekt hem in de gevangenis en vecht, uiteindelijk als zijn vrouw, voor zijn vrijlating. Wanneer die campagne slaagt en Dennis wordt vrijgelaten, begint Sam echter te twijfelen aan zijn verhalen. Is hij wel zo onschuldig als hij zich heeft voorgedaan en wat weet Dennis nou écht over de meisjes die twintig jaar eerder verdwenen?
Amy Lloyd woont en werkt in Cardiff. In haar debuut ‘De onschuld zelve’ combineert ze haar fascinatie voor true crime en haar passie voor fictie.
Nog nooit hebben we van zo vele mensen totaal onverwaht en in een zeer korte tijd moeten afsccheid nemen van familie en vrienden. Vaak kon en kan er een laatste groet niet meer af, en werd afsheid genomen in een beperkte kring van 15 mensen. Wie deze ooit jaren later leest zal niet geloven dat het ooit mogelijk was.
In tijden van een pandemie verliezen nogal wat jongeren de moed. Ze geloven niet in verbetering, laat staan een oplossing van het probleem. Ja, er is de COVID-19-pandemie, maar er wordt op dit ogenblik weinig gezegd over andere pandemieën: migratie, uitbuiting en misbruik van jongeren in vele vormen, affectieve verwaarlozing, gebrek aan onderwijs vooral voor meisjes …
In nauwelijks een week tijd zijn minstens één kardinaal en acht katholieke (aarts)bisschoppen overleden, nadat ze besmet waren geworden door het coronavirus. Dat is een dramatisch record sinds het uitbreken van de coronapandemie. De leeftijd van de overleden bisschoppen varieert van 53 tot 91 jaar. Vijf van de hen stierven in Europa, waarvan twee in Italië.
Op woensdag 13 januari overleden op dezelfde dag liefst vier (aarts)bisschoppen aan de gevolgen van corona: aartsbisschop Philip Tartaglia (70) van Glasgow, bisschop Moses Hamungole (53) van Monze in Zambia, bisschop Mario Cecchini (87) van Fano in Italië, en kardinaal Eusébio Oscar Scheid (88), de emeritus aartsbisschop van Rio de Janeiro in Brazilië.
Eerder overleden bisschop Luis Piedrahita Sandoval (74) van Santa Marta in Colombia, bisschop Cástor Oswaldo Azuaje van Trujillo (69) in Venezuela, de Roemeense bisschop Florentin Crihalmeanu (61) van het Grieks-katholieke eparchaat van Cluj-Gherla, emeritus bisschop Adam Dyczkowski (88) van het Poolse bisdom Zielona Góra-Gorzów, en de Italiaanse aartsbisschop Oscar Rizzato (91), de aalmoezenier van de pauselijke caritatieve dienst onder de pausen Joannes Paulus II en Benedictus XVI.
plaats ik een button die naar mijn blog verwijst, dus met mijn naaam, dan gebeurt het dat ik een button krijg die verwijst naar het blog janfrans Of naar mijn blog geloven zoals nu!
Deze foto heb ik voor het eerst wellcht tien jaar terug voor het eers geplaatst. Nu zie ik heel regelmatig bewerkingen van deze foto. Het is dan ook verre van aangenaaam af en toe deze al dan niet de bewerkte foto te zien opduiken.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
