Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Audra Kinney is op de vlucht met haar twee kinderen en probeert zo ver mogelijk weg te komen van haar gewelddadige echtgenoot in New York. In Arizona krijgt ze een stopteken van de politie. De sheriff doorzoekt haar auto en vindt drugs in de achterbak. Hoe vaak Audra ook zegt dat ze de drugs nog nooit heeft gezien, de sheriff luistert niet en ze wordt aangehouden.
Nadat ze op het politiebureau is verhoord, blijken haar kinderen daar nooit aan te zijn gekomen. De sheriff houdt bij hoog en laag vol dat ze helemaal geen kinderen bij zich had toen hij haar arresteerde. Haar kinderen staan gemeld als vermist en Audra is de hoofdverdachte in de verdwijning...
In Leuven vinden op korte tijd enkele voorvallen plaats die in de studentenstad voor de nodige onrust zorgen: de burgemeester laat een archeologische site op het Fochplein met bulldozers opruimen, een vrouw wordt door een onbekende op het zebrapad doodgereden, een oude dame sterft in mysterieuze omstandigheden en op een zondagochtend vindt men het lijk van een professor in een bouwput.
Hoofdinspecteur Thomas Berg krijgt de opdracht om de verdachte overlijdens zo snel mogelijk op te helderen. Tijdens zijn onderzoek stuit hij echter op almaar meer raadsels en wordt er opnieuw iemand vermoord. Bovendien raakt hij betrokken in een onverkwikkelijke erfeniskwestie en de diefstal van een proefschrift dat handelt over de dood van Joris Dehaene. Deze jonge dichter werd in 1943 door de Gestapo geëxecuteerd.
Berg probeert het kluwen van misdaden en intriges op te lossen, daarbij geholpen door een gecodeerd dagboekfragment uit de oorlog, enkele oude foto's en het mysterieuze praalgraf van Joris Dehaene. Uit hun zoektocht blijkt dat heden en verleden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
In de tuin van een oud Leuvenscollege vinden enkele spelende kinderen het naakte lichaam van een jonge vrouw die op een bijzonder wrede manier om het leven is gebracht. De dader heeft haar een bizar attribuut meegegeven, samen met een mysterieus zinnetje dat doet vermoeden dat hij het niet bij dit ene slachtoffer zal laten.
Hoofdinspecteur Thomas Berg vraagt zich tevergeefs af waarom de moordenaar op zo’n gruwelijke manier te werk is gegaan en welkbelang enkele getallen hebben die tijdens het onderzoek steeds weer opduiken. De zaak wordt er nog onbegrijpelijker op wanneer blijkt dat de dader een foto van zijn slachtoffer naar een plaatselijke tv-zender heeft gestuurd.
Enkele dagen later wordt Bergs ergste vrees werkelijkheid wanneer een tweede vrouw wordt gevonden. Ze is op dezelfde brutale manier vermoord en opnieuw is het lijk voorzien van een vreemd attribuut en een kort zinnetje.
De druk om de moorden op telossen wordt voor Berg en zijn team nagenoeg onhoudbaar, zekerwanneer onder de bevolking de vrees toeneemt dat de moordenaar nog niet van plan is om te stoppen.
“Mariakapellen zijn een vertrouwde plek waar mensen halt houden om even stil te vallen, alleen of samen”, meldt het stadsbestuur. “Ook vandaag bezitten deze plekken de kracht om ontmoeting en verbinding te stimuleren.”
In het kader van het Klein Erfgoed-project werd de Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Altijd Blijvende Bijstand grondig opgefrist. “Dit is een klein maar beeldbepalend erfgoedobject in onze stad.” De kapel langs de Landbouwstraat dateert uit 1957 en oogt sinds vandaag als nieuw. (LVW)
Op 24 meter hoogte geniet je van een adembenemend 360° uitzicht over de historische komgronden rond Lampernisse, van de West-Vlaamse heuvels tot aan de Kust. De toren telt 126 trappen en op weg naar de top leer je dat dit schijnbare 'niet' boogt op een rijk gevulde geschiedenis. Herenboer Nicolaas Zannekin en auteur Clem Schouwenaars gidsen je naar boven en geven je informatie over het landschap en de geschiedenis van de streek. De kerktoren is dagelijks gratis toegankelijk tussen 9u en 17u.
Op een bloedhete dag in juli arriveert een onbekende man in een Toscaans stadje. Hij is knap, blond en heeft blauwe ogen. Duidelijk een buitenlander dus, al spreekt hij vlot Italiaans.
Elsa Torelli, een jonge weduwe, verhuurt hem een kamer. Al snel komt het roddelcircuit op gang.
Niemand weet wat de vreemdeling van plan is, tot blijkt dat hij verdacht veel weet over een verschrikkelijk geheim dat de inwoners al jaren koesteren.
Wie is die man die eruitziet als een engel, maar zich gedraagt als een duivel? De nieuwsgierigheid slaat om in wantrouwen en de hele stad wordt meegesleept in een draaikolk van angst en geweld.
In deze roman, mysterieus en spannend als een thriller, vermengen wraak en rechtvaardigheid, vooroordelen en waarheid zich tot een onontwarbaar kluwen.
Heilige Maria, Moeder van Jezus, Moeder van de Kerk, Madonna van Don Bosco en van onze salesiaanse roeping. Wij stellen ons onder uw moederlijke bescherming En wij beloven u heel ons leven in te zetten voor de komst van Gods Rijk. Don Bosco hebt gij geroepen en gij hebt hem geleid in zijn grote liefde voor alle mensen, in het bijzonder voor de arme jeugd.
Ze dacht dat ze het ergste achter de rug had, maar haar nachtmerrie is pas net begonnen.
Na een stressvolle periode besluit Libby op vakantie te gaan met haar driejarige zoontje Ethan. De sfeer in het hotel waar ze verblijven is vredig, maar Libby heeft het gevoel dat ze in de gaten gehouden worden. Ze vreest dat het te maken heeft met het geheim dat ze al jarenlang met zich meedraagt.
Als Libby op een dag heel even afgeleid is, stapt Ethan in zijn eentje een lift in. Libby is niet op tijd om de sluitende deuren tegen te houden, en als ze de trap is opgerend naar de verdieping waar de lift is gestopt treft ze die verlaten aan. Ethan is spoorloos verdwenen.
Tijdens de wanhopige zoektocht die volgt wordt het Libby langzaam duidelijk dat zij niet de enige is die naar haar zoontje op zoek is, en dat ze niet langer kan vluchten voor haar verleden.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.