Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Gisteren waren ze nog een doodgewone familie: Anna en James Buck, en hun kleine jongen Daniel. Maar in een moment van onoplettendheid veranderde alles. Een voordeur die niet goed dicht was… en Daniel was weg. Nu zijn Anna en James twee vreemden die elkaar niet meer recht in de ogen kunnen kijken. Wantrouwen en stille verwijten vullen de leemte die hun zoon heeft achtergelaten.
Maar Anna zet alles op alles om Daniel terug te vinden – een vierjarige verdwijnt niet zomaar in het niets. Haar wanhopige zoektocht leidt haar naar de rand van de afgrond. En eroverheen...
Commissaris Montalbano moet op het strand voor zijn huis de akelige doodstrijd van een meeuw aanzien: een slecht voorteken. Hij krijgt het vreemde beeld maar niet uit zijn hoofd. Een vakantie met Livia zou voor afleiding zorgen, maar die gaat niet door want Montalbano's rechterhand Fazio is verdwenen. Wat voor handel was die op het spoor? Is hij vermoord? Een wanhopige zoektocht voert de commissaris van de haven naar een desolaat gebied met diepe, droge putten en twee lijken. Montalbano wordt de Italiaanse Maigret genoemd. De stijl is even sober, de plot even geraffineerd. Maar Montalbano is beter omringd met opmerkelijke nevenfiguren, en er kan vaker gelachen worden.
Lente 1870. Op het kruispunt van twee wegen in de buurt van Waterloo, omgeven door akkers en leegte, staan twee haast identieke huizen. Aan de ene kant woont een gelukkig echtpaar. Aan de andere kant, haar ouders. Maar dan komt onverwachts een schoonbroer op bezoek… en opeens ligt er een dode vrouw op het kruispunt.
Privédetective Henri Conscience woont zijn allereerste autopsie bij, maar het ontleden van de zaak kost hem nog meer moeite. Waarom moest Ellie Odebrecht sterven? Wie schiet er op de tweelinghuizen? Wie zijn de Franse toeristen in de nabijheid van het kruispunt, die zich bijzonder interesseren voor Henri’s assistente Clara?
Hoever zal een man gaan voor zijn vaderland? En hoever een moeder voor haar gezin?
Als rechercheur Charlie Lager wakker wordt, kan ze zich de vorige avond nauwelijks herinneren. Toch heeft ze het gevoel dat haar iets ergs is overkomen. Tijd om de puzzelstukjes in elkaar te passen heeft ze niet, want ze moet halsoverkop naar Karlstad vertrekken om zich op de vermissing van de negen maanden oude Beatrice te storten. Geen gemakkelijke opdracht, zo blijkt al snel, want Beatrice’ ouders verkeren in shock en de media zitten boven op de zaak. Als de eerste aanwijzingen nergens toe leiden, krijgt Charlie de indruk dat niemand de waarheid spreekt. Maar de kans om de baby levend terug te vinden wordt ieder uur kleiner, dus ze moet alles op alles zetten om de onderste steen boven te krijgen.
Waar zijn de boekentassen van vroeger gebleven, oof gebruik je ze nog voor andere doeleiden, Wie nu kijkt naad de boekentassen dan ziejn zij er veel kleurrirjker uit, ook speelsel., maar misschien gaan ze geen ze jaren meer mee.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
