Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Na een langere tijd van ziekte, burn-out, depressie ... moet een mens vroeg of laat terug de draad opnemen. Ook al kan het leven mooi worden en kan je beginnen met het GENIETEN van het lezen van boeken, je kunt niet altijd in die boeken blijven leven al zijn ze vast en zeker een eerste stap; op een gegeven moment moet je het leven in al zijn schoonheid met beide handen aanpakken met de krachten en de ongekende mogelijkheden die je in geborgen zijn, die je hebt herontdekt of voordien onmogelijk leken. Dit wens ik aan jullie allen! GENIETEN is het eerste woord!
Heel gepast op deze Wereldvoedseldag waar één miljard mensen niet eens weten of ze vandaag iets zullen kunnen eten of wat water over de lippen zullen krijgen.
In gedachten en met woorden pleegt elk mens heel wat moorden op een dag, ook als hij het zelf niet echt doorheeft. Als je erover nadenkt, zijn er in verhouding tot al die abstracte misdaden heel weinig echte moordenaars. En toch kan het aan een mens wreten hoe hij een aanslag pleegt op een ander, al is het maar in gedachten, ook al heeft die ander er zelfs geen besef van hoe naar zijn leven wordt gestaan, in woorden en daden. ... Het doet me terug denken aan de tien geboden: " GIJ ZULT NIET DODEN!" ... ook niet in woorden!
Ik houd me voor dat ik nog alle tijd heb ... dat is de grote stommiteit van de mens, dat je altijd gelooft dat er nog tijd is, dat je het morgen nog kunt doen, of over drie dagen, volgend jaar, over twee uur. En dan gaat alles dood. Dan loop je opeens achter een doodskist aan. Er wordt geen rekening gehouden met leeftijd of jaren ...
In our garden there's a flower always blooming just for you. Whether sunshine or in shower, in our garden there's a flower. love has super power, we give thanks for all you do - in our garden there's a flower always blooming just for you.
Ben je al eens omgegaan met een mens die depressief is? Trauma uit het verleden en geen zicht meer naar de toekomst. Geen makkelijke job, wat zeg je hem na zijn verhaal? Als je het al vertelt! Molokaï liep vol van zo'n mensen: twee paraochies. De één verdrong het met stoer zijn, de ander met gebogen hoofd. Hoe doe je dat? In het Evangelie drijft Jezus boze geesten uit. Hij gaat niet op zoek naar het onderbewuste, de oer-roerselen van ons vallen en opstaan tijdens het mens-worden, een evolutieproces van eeuw na eeuw. Neen, Jezus brengt de hemel binnen in de zielen. Wat Hij met de onderbewuste roerselen heeft gedaan? Verbrand in het Goddelijk Licht? Ik weet het niet. Wat ik wel weet : Damiaan heeft voor de zielenzorg, zijn psychiatrisch bezig-zijn, gekozen met woorden van Eeuwig Leven, zoals zij Heer. Gratis ... pro Deo en met en door God per Deum.
Ook hier mogen we aan denken in de missiemaand die oktober is: Onze grootste missionaris!
Als Damiaan geprofest wordt in Leuven, ligt hij eerst een tijd plat op zijn buik onder een zwart doek. Raar, maar zo werden in de Middeleeuwen ook melaatsen begraven, nee niet als ze al dood waren ... maar reeds als ze de stad werden uitgebannen. Wat heeft Damiaan onder dat zwarte doek beleefd? Later schreeef hij het aan zijn broer; Hij kwam versterkt (herboren?) van onder dat doek; "Niet ik maar Christus leeft nu in mij".
We liggen allemaal wel eens plat, plat onder een zwart doek. Verdriet, kommer, ziekte. Laten we, Damiaan achterna, versterkt in geloof, hoop en liefde van onder dat zwart doek komen! Mochten we voor elkaar ook sacrament zijn!
Zomaar gekregen van een blogvriendin bij het lezen van mijn bericht bij de verjaardag van mijn vader op 8 oktober ll. 'Knuffelen' dan maar al hebben die mensen dat in hun tijd niet geleerd. Het stond gewoon niet ... Toch dank voor deze bijdrage die ik zomaar kreeg toegestuurd.
Voelde hij zich mislukt wat mij betreft? Ik denk het niet, ik ben er zelfs zeker van. Maar ik betreur het wel dat mijn vader nooit zegt en zei dat hij van me houdt en altijd van me heeft gehouden en dat nog altijd doet. Het zal dan wel in zijn aard liggen zeker. Of worden emoties op latere leeftijd wél uitgedrukt zoals toen hij mijn zus in de armen nam en haar dicht tegen zich aantrok na de deliberatie? Of was/is het gewoon omdat ik een jongen was/ben?
Overigens HARTELIJKE GELUKWENSEN PA op deze verjaardag!
Ingelaste foto verwijst naar de rijke appelenoogst van ons pa waar hij best fier mag op zijn en wij delen graag in die trots.
De taal is (soms) een bot, onhandig instrument en woorden zijn altijd maar een schamele weergave van de vonken die ze oproepen. Heel zeker in het korte bestek van een blogbericht. Laat ons dan allen SAMEN verder kijken dan het woord zodat we nog heel lang blogvrienden mogen zijn, want allen zijn we slechts stamelaars, zo bekend maar dan toch weer niet in dit land waar iedereen het beste van zichzelf probeert te geven en dat, naast het eigen plezier en de waardering, aan ELK-ANDER!
Kleine dingen lijken vaak niets te betekenen maar ze geven wel rust, net zoals bepaalde bloemen die op zichzelf geurloos lijken, maar allen te samen verspreiden ze een heerlijk parfum in the lucht.
En wat het nog erger maakt is dat de moderne jonge Indiër zich afkeert van het arme India, zelfs met de leuze die wij zélf veel te veel hebben gebrukt: "Deze mensen zijn niet arm, ze bedelen enkel maar om in hun eigen rijkdom te voorzien!
Ook dat is uit het leven gegrepen!
Helaas is het nog altijd zo dat het merendeel van de bevolking in India minder waard is dan een mobieltje!
"Dit zijn onzekere tijden. Niemand weet wat de economie gaat doen. Houden we de boel bij elkaar. Vervallen we in vreemdelingenhaat? Er bestaat volgens mij een dringende behoefte aan beschaafd nationalisme in dit land."
Zowel de titel als het citaat moeten jullie aanzetten tot het lezen van de literaire thriller "DE STEM VAN HET VOLK" van Roel Janssen. Een echte aanrader die geen journalistiek brengt maar binnen een spanningsveld van dreigende terreur dichtbij je in de wereld van hier en nu plaatst.
Het boek dat pas dit jaar is verschenen won dan ook "De gouden strop". Veel leesplezier!
Dat de tijd weer eens voorbij is gevlogen en we ondertussen al oktober zijn binnengestapt blijft ons soms verbazen; 'Met ouder worden' zegt men dan wel eens ... Maar ook voor een mariaal ingesteld persoon volgen de Mariale feesten en/of devoties elkaar in sneltrein op, en dit een kalenderjaar door. Nog recent heb ik iets neergepend over wat het kan betekenen 'ijveraar te zijn voor de vrienden van Lourdes', anderen mijmeren nog na over een gelukzaligmakende bedevaart naar Lourdes of naar een ander bedevaartsplaats zoals Kevelaer; en zie daar klopt al de oktobermaand aan de deur, gekend als de ROZENKRANSMAAND.
De Mariaverering behoort wellicht tot één van de grootste over de hele wereld. Want zoals te Dadizele in september nog de noveen zijn beloop kende, had er in India ergens een heus MARIAFESTIVAL plaats tere ere van Our Lady of Good Health te Vailankanni. Google maar even; het is heus de moeite waard.
Wij hebben MARA zovele namen toegedicht en heel recent zag ik -althans toch voor mij - een nieuwe naam opduiken. ONZE LIEVE VROUW VAN TRANEN. Een afbeelding is ingelast.
Zoals ik jullie al eerder meedeelde gebeurt het vaak dat in Indische sites, gelijkend op onze blogs, soms het ene WEESGEGROET na het andere wordt nagelaten, zonder commentaar.
Misschien kunnen we ook zo hier en nu de oktobermaand starten met het WEESGEGROET!
Toen een vriend me een verhaal wou vertellen onderbrak ik hem en stelde hem volgende vragen:
Is het WAAR wat je wil vertellen? Is het GOED WAT je zal vertellen? Is het wel NODIG dat je het me vertelt?
Indien je telkens NEE moet antwoorden hoef ik je verhaal helemaal niet te horen!
Ik wil alleen maar dat je IETS GOEDS vertelt over anderen, over mezelf, over jezelf. Want mochten we elke dag aan elkaar zeggen: "Ik weet iets goeds van jou", dan wordt deze wereld beter.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
