Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Als de mensen mij aardig vinden is dat mooi meegenomen, als dat niet zo is niets aan te doen, je kunt de mensen niet dwingen. Maar helaas dat kun je wel. Als je iemand weet te behagen en de sleutel tot hem weet te vinden, dan ben je klaar, dan is zo iemand van jou, dan kan je met hem doen wat je wil. Het blijkt dat je iedereen kan behagen en dat daar maar heel weinig voor nodig is: begrijpen wat iemand voor mens is, waarvoor hij leeft, hoe hij de wereld ziet, waar hij bang voor is. Zodra je daar achter bent, kun je hem bespelen als een fluit, kun je alles uit hem krijgen.
Helaas zien we dat hoe langer hoe meer gebeuren, zowel op professioneel vlak als op intermenselijk vlak. Wat ik hier van wil onthouden is dat je de ander niet kan noch mag dwingen, maar dat wanneer je echt de moeite doet om de sleutel te vinden tot het hart van de ander, en dit zonder een ander in te palmen maar integendeel hem met respect te benaderen, er een bijzondere vriendshap kan groeien en niet voor even.
Het hoeft überhaupt ook niet de bedoeling zijn dat er iets meer uit voortkomt. In bepaalde omstandigheden is het al heel veel waard dat je iemand zo nabij mag zijn, zeker wanneer die persoon alle vertrouwen in de ander heeft verloren. Maar wees dat vertrouwen dan ook waard, zeker als het om mensen gaat die niet zo intelligent zijn, want dan komt inderdaad het tussenverhaal hierboven de kop opsteken.
Toen ik me een tijd terug intens inliet met een persoon die zo depressief was dat hij allerhande pogingen had gedaan tot zelfdoding en verder zocht hoe pijnloos mogelijk dit moest gebeuren, maar hoe ik hem op de duur ook op een ander spoor kon brengen door hem uiteindelijk door te verwijzen naar een psycholoog en naar zijn huisdokter, kreeg ik op een gegeven moment een schouderklopje van een bloglezer met de boodschap: "De NAASTENLIEFDE die je voor hem betoont zal hem veel deugd hebben gedaan".
Toen werd het even sitl en staarde ik naar dat woord. Inderdaad waar horen wij nog het woord NAASTENLIEFDE. Het wordt nergens meer uitgesproken, laat staan neergeschreven. Het lijkt opgeborgen in een ver verleden. Hoe zouden we het dan nog tastbaar kunnen maken in onze maatschappij?! We durven dat woord niet meer te gebruken want we zouden ons wel eens belachelijk kunnen maken. En in feite heeft dit allemaal te maken met de secularisatie. Want het begrip 'naastenliefde' is een bouwsteen van ons christelijk geloof, van wat wij als kerk proberen te zijn. Het is inderdaad uit naastenliefde dat ik zoveel energie heb gestoken in die persoon, een liefde gebaseerd op eigen geloof en vertrouwen. Pas zo kan en mag je de term 'naastenliefde' gebruiken. Ook al was de ander helemaal niet gelovig noch praktiserend.
NAASTENLIEFDE, voorwaar een woord dat we terug moeten uitvinden!
De voorbije jaren valt de verkiezingsdag nogal vaak samen met vaderdag of omgekeerd. Hoe dan ook is het dus voor mij telkens een grote vanzelfsprekendheid voor wie ik het bolletje inkleur naast een naam, want meer dan alle reclameaffiches is er maar één man die mijn stem verdient en die gaat dan ook vandaag van ganser harte en vol dankbaarheid naaar VADER!
'Jullie groeiden allemaal op met mobiele telefoons, iPods; sms en email. Jullie kunnen een feit, een liedje of een vriend bereiken door simpelweg op een knopje te drukken. Maar echt indrukwekkende prestaties, blijvend succes, dat bereik je niet in een vingerknip.'
Hierop kan ik kort voor de verkiezingen een krachtig antwoord geven en dit uit het leven gegrepen.
Heb na een consult bij een arts meteen voorraad medicatie ingeslagen voor 100 dagen.Leve de sociale zekerheid, want bij de afrekening zie ik onderaan een tussenkomst van de ziekteverzekering van 552,98!
... ook al zullen velen hier op antwoorden: "je moet toch van iets dood ... " flauw als antwoord natuurlijk als je ziet hoe veel mensen sterven aan longkanker!
Liefde is een werkwoord. Dat is ook het geval met Vriendschap. Aan vriendschap moet gewerkt worden. Vriendschap ontmoet je niet zomaar. Het is anders dan verliefdheid. Liefde op het eerste zicht bestaat. Vriendschap op het eerste gezicht niet. Dat is een contradictie. Want vriendschap moet groeien. Maar net zo bij de liefde, maken we ons graag mooi voor onze vrienden, zeker wanneer we hen niet zo vaak zien. Hou van je vrienden! Verzorg je vrienden! Ze zijn het waard!
Het levert wel vaak problemen op als je vaste partner geen vriend is. Geen partner vindt het leuk dat je confidenties enkel met een ander deelt. In dat geval moet je ervoor zorgen dat je liefdesrelatie uitgroeit tot vriendschap.
De volgende dagen geef ik jullie nog wat meer tips mee om een rijke vriendschap op te bouwen. Hier volgt eer alvast nog één. "Nog"? Inderdaad, want dit blog laat zich inspireren rond vriendschap en liefde. Vergeten? Dan in het archief scrollen misschien?
Vewar vriendschap en liefde niet. Vriendschap zonder liefde is geen probleem. Het maakt de vriendschap zelfs makkelijker. Al heeft vriendschap natuurlijk wel wat te maken met liefde. Het is ook graag zien. Maar zonder het lichamelijke.
Ja, we waren heel even weer allemaal BELG met het resultaat van "ons" Tommeke en zijn gitaar. Voor de rest was dit festival zoals vorige jaren vooral "een beurs voor mooie mensen" zoals Bart Peeters het uitdrukte. Niet in het minst, en dit in tegenstelling met het verleden, wat de jongens betreft. Je hoeft dus geen lied te brengen als je maar een mooi lijf hebt. En toch houden mensen van wat inhoud, en dat heeft Tom Dice zeker gebracht én bewezen, en daarvoor hoefde hij niet eens uit de kleren te gaan. Dat Duitsland heeft gewonnen mag dan ook geen verrassing zijn, want ze had zich al letterlijk bloot gegeven voordien op Youtube.
Enfin ik wijd uit, want er moest gezapt worden wilde je nog de finale meepikken en het werk van de pianisten tijdens de Koningin-Elisabeth-wedstrijd. Het werd dan ook heel laat. Je zou van minder moe uit bed stappen the day after.
En tot slot maar niet minder belangrijk. De voorbije maanden heb ik met regelmaat een boek aanbevolen. Misschien verwonderd dacht je dat ik ondertussen gestopt was met lezen. Niets is minder waar, want ik kwam bij een auteur terecht die me geen rust liet. Ik beveel jullie dan ook alle boeken en thrilers aan van de getalenteerde BORIS AKOENIN. Alvast veel leesgenot bij dit regenweer!
Deze vraag kwam bij me op nu ik al een tijd iemand probeer te doen inzien dat zijn gedachten rond zelfdoding louter ingegeven zijn door een éénzijdige verliefdheid. Zo iets van een onuitgesproken overeenkomst:
Ik bewierook jou en jij bewierookt mij. Ik zeg hoe goed je bent; jij zegt hetzelfde van mij. Dus zijn we vrienden.
Die vanzelfsprekendheid is geen realisme. Helaas zo moeilijk dat te laten inzien. Maar misschien moet ik me dat niet langer aantrekken zoals Nicolas Boileau ooit zegde: "Een dwaas vindt altijd een nog groter dwaas die zijn vriend wil worden". Ik moet toegeven nu ik al een tijd me inlaat met die persoon dat beide 'partners' misschien eigenlijk nooit liefde hebben gekend en die ook nooit zullen vinden ... een resultaat van tekort aan affectie die ze nu op welke manier dan ook willen afkopen.
Ben ik nu ook nog de dwaas die me toch telkens laat ophouden, zelfs diep in de nacht, als ik hoor dat hij weer eens pillen heeft ingeslikt? Of is het dan onze taak dat luisterend oor te zijn?
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.