Als ik kon toveren
Bij het septemberen en de aanvang van een nieuw jaar zou ik willen dat ik een toverhoed bezat, één waarin alle warme momenten van de voorbije zomer in bewaard zijn, om ze dan af en toe weer boven te halen midden de drukke activiteiten: de melodie van zomerse vogels, de zon op mijn huid, sprankels energie, grote familiedagen, vriendschappelijke babbels, vakantieherinneringen en schaterlachmomenten, ontroerende schoonheid, het kleine geluk van elke dag
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bij het septemberen zou ik willen dat ik een toverstok bezat om al mijn vrienden het grootste geluk to te zwaaien: geslaagde activiteiten, levendige aanpak en inzet, sterke verbondenheid, enthousiasme om frisse ideeën een kans te geven, perfect teamwerk
Bij het septemberen zou ik willen dat ik een formule bezat om elk ongenoegen weg te toveren, om het wijd verspreide jammeren in te dammen, om kracht binnen te halen die open maakt en onze blikken met hart en ziel richt naar een levendige toekomst!
Bij het septemberen zou ik willen dat ik een magische formule bezat om boeiend, verrassend, veelzijdig te bewegen naar morgen.
Om een wereld die werkt met helpende handen, met solidaire harten en diepe dromen, met creatieve geesten, met warme vriendschappen en goddelijke bewogenheid.
Maar toveren is niet aan de orde. Het behoort tot de sprookjes of virtuele realiteit. Het zijn wij, wij samen, die het mogen en kunnen doen, we weten het al lang: als je iets met al je energie en enthousiasme aanpakt lukt het.
Er is één toverformule die werkt: "we doen het samen"
|