Ook, en misschien juist NA Valentijn ...
HOOP
Een trap met oneindig veel treden
een hemel zonder horizon, zonder regenboog
een veld vol dromen en ongebouwde kastelen
een trein alleen in een tunnel zonder einde
een bed badend in afgekoeld vuur
een zon gehuld in zijn eigen schaduw
hoe lang nog ??
hoe lang nog voor dat onsterfelijk verlangen
hoe lang nog
voor dat verscheurde hart geneest
hoe lang nog
voor de eenzaamheid gebroken wordt
hoe lang nog
voor de liefde niet alleen in de spiegel bestaat?
hoop ?
het is geen ijdel woord, geen leegstaande gedachte
het is een ster die langzaam de nacht met je zal delen
een gevoel van warmte dat zich zal nestelen in je hart
medeleven dat opnieuw
je hand zal vasthouden
die glimlach, die schouder,
dat lichaam
ooit zullen ze wel het gevecht tegen de donkere wolken
winnen elke dag is een nieuwe kans
en ooit zal die hoop wel opnieuw je dagen kleuren.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|