“Veel spanningen ontstaan door verkeerde interpretaties van communicatie tussen mensen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

  Kortom: we moeten beter naar elkaar luisteren.” 

Het moet gezegd, heel wat mensen zijn bijzonder prikkelbaar geworden. Wie je hier leerde kennen via forums, chatsessies, mailcontacten …een berichtje of telefoon; zij die gisteren nog ‘echte’ vrienden leken te worden voor een tweede leven blijven ineens onverwacht woordeloos achter … door wellicht dat éne woord, ja, niets minder noch meer dan een verkeerde interpretatie. … en door welk woord is dan vaak de vraag. Indien echt kan doorgepraat worden blijkt veelal dat beiden het over iets totaal anders hadden! 

“Vroeger”, wanneer je nog kon spreken van mens tot mens – ik had haast gezegd: wanneer de dieren nog spraken! -  werd dit onmiddellijk rechtgezet; werd de juiste duiding gegeven, het misverstand opgehelderd, al was het maar door de lichaamstaal. Nu wordt het helaas meestal erger gemaakt; vergroten misverstanden en zijn de muizen die een berg baarden niet langer dood te kloppen. Dit allemaal door chat- en mailtaal. Het is namelijk zo dat meestal ook maar heel veel later kan gereageerd worden op een uitspraak, een bedenking, want iedereen is al lang met iets anders bezig, met grote tijdsintervallen.  Ondertussen groeien wel bij beide partijen, of in elk geval wel toch bij één partij, alle vormen van emoties, gaande van ontgoocheling tot wraak. Er is inderdaad tijd om na te denken, zeker wanneer een bericht in de mailbox blijft steken. Ja, meerdere chat- en mailcontacten leverden mooie vriendschappen op, maar wanneer de ander je niet ten diepste kent, kan een ‘relatie’ in twee seconden stuk worden gemaakt. De scherven doen heel wat langer en dieper pijn dan na een gewone verbale ruzie. Je hoeft immers maar het bericht te deleten, de persoon te ‘verwijderen’, of  zelf ‘geblokkeerd’ te worden. We luisteren inderdaad niet genoeg; het is me al opgevallen op de chat. Het is genoeg dat één woord verkeerd valt en je hebt geen kans meer tot verweer. Je bent nog aan het tikken terwijl je de ander ziet of-line gaan. Wanneer en hoe je die persoon nog terugvindt is een andere vraag. Maar veel pijnlijker voor sommigen is het feit dat velen elkaar gewoon niet meer willen opnieuw contacteren omwille van dat ene, al dan niet verkeerde woord, verkeerd geïnterpreteerd, door vermoeidheid e.a. .. We lezen veel over Internetvriendschappen, en ik zal daar zeker niets van af doen, integendeel, maar jammer genoeg  is het a.h.w. ook waar dat  sommigen moeten blijven leven met een schim naast zich … en dat zou toch anders moeten kunnen! Een adventspuntje misschien op weg naar vrede en viendschap?!