Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik weet niet wat ik zag toen ik mijn blog opende. Met heel veel liefde en uit de grond van mijn hart stuurde ik jullie een mooie roos toe, die op een klavierblad neergelegd, niets anders was dan even een beetje rust in te bouwen en jullie toch een groet te brengen. En wat zie ik, wanneer gewoonlijk niemand reageert, dan zijn er wél 4 reacties zeker, en dat voor een gemiddelde waardereing van 1/5. Wat heb ik misdaan? Of hebben jullie te vlug ingetikt en zomaar op een één gedrukt. Ik wil er niet blijven bij stilstaan maar heel vervelend. Oké, wat ik vandaag achterlaat en dit in enkele beurten, zijn een paar foto's uit India, niet om de foto dan wel om de plaatsen waar ik even mocht leven en genieten, waar ik tot op vandaag met hart en ziel terug naar verlang, wellicht omdat vriendschap ondanks de aftand blijft.
Aan de eerste foto hangt een verhaal vast. Ik was in 1992 voor de eerste maal in Varanasi tegen de Ganges, en daar ontmoette ik een zekere Shajumon, een lekenpredikant. Het was trouwens van die gast dat ik zijn hangertje met kruis kreeg overrhandigd, maar dat las je eerder al. Ik hoor die jonge man nog zeggen dat hij niet zou rusten voor hij overal Christus had verkondigd. Zo vertoefde hij op dat moment in het noorden van India al was hij afkomstig uit Kerala, het paradijselijke zuiden tegen de kust. Toen ik er in 1998 terug was en te gast was bij de familie van mijn vriend-missionaris Fr.Pramod vroeg ik of zij niet wisten waar die Shajumon woonde. Niemand kende hem blijkbaar of wilden ze het gewoon niet zeggen? Ik drong er meermaals op aan, want zoveel tijd was me ook niet gegeven. De toeristische plaats die ik op een bepaalde dag moest bezoeken - voor ons niets meer dan een kinderpretpark - deed me alle moed samenrapen om toch nog eens te informeren naar de thuis van die goede jongen die ik zes jaar terug had ontmoet. Het werd zo al heel laaat in de avond toen er plots gewag gemaakt werd toch te gazan zoeken. Men wist dat hij ondermeer kunstenaar was. Overal werd gestopt over stoffige hobbelige wegen tot iemand met grote zekerheid vertelde dat hij de jongen kende, wist dat hij getrouwd was en zelfs waar hij woonde. Volgende moet u zich voorstellen. Ik word bij de hand genomen, te voet, een zeer smal gangpad door in het middernachtdonker dat leidt naar een huisje. Ik ben er dus totaal overgelaten,aan onbekenden. Men laat me even staan, klopt aan, ik hoor wat streektaal en dan verschijnt Shajumon! Hij pakt me en draait me rond en rond. Het was per toeval de verjaardag van zijn pa. Shajumon wist van niets natuurlijk; voor mij een feest, de tijd was echter te kort want we zouden afreizen naar België. Vlug zocht hij naar wat spullen en zo heb ik tot op vandaag nog een metalen zakboekje dat eigenlijk niets anders is dan de verbeelding van de veertien staties als zijn gebedsboek.
De foto hierbij geeft je een idee hoe ik in het nachtelijk donker in vreemd gebied werd geleid naar een ontmoeting die ik nooit meer zal vergeten. Ik voel de bladeren takken nog tegen mijn hoofd.
Reacties op bericht (2)
27-02-2008
Goedenavond vriend, mooi verhaal over je bezoekje gelezen.
Wij wensen je een fijne misweek toe.
Mhg Henny en Krelis
27-02-2008 om 20:03
geschreven door krelis
25-02-2008
hallo Maarten
Laat nimmer je geluk afhangen door de mening(en) ofwaardering(en)van anderen. Dan kun je weleens bedrogen uitkomen namelijk!
Ik vond t plaatje van de roos erg mooi!!! N attent gebaar ook tevens!!
Waardeer jezelf om wie je bent,niet om wat je doet of laat!!!!! Nice day. Lieve groetjes, ELou
25-02-2008 om 16:28
geschreven door elou
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
