|
Het is inderdaad hard als je iemand in je hart hebt gesloten, maar die je nooit in jouw armen zult kunenn sluiten. En dat in de breedste zin van het woord; maar natuurlijk denken we dan meteen aan de geliefde die aan de andere kant van de wereld woont. Of misschien die onmogelijke liefde omwille van niet mogen en/of niet kunnen en toch zo weten dat beiden zo elkaars hart hebben gestolen, en niet voor even. Je ziet zo vele mooie foto's en spreuken, liefdevolle powerpoints passeren, maar nooit kan je deze aan die ene sturen. Ja, het is hard maar het biedt ook troost dat die andere er altijd is, zelfs slechts virtueeel.
Ik denk ook aan mensen die hun kind noit meer in hun armen kunnen sluiten omdat het andere wegen koos, of door derden daartoe werd gedwongen. Vaders en moeders aan het front. ... De geliefde die naar de overkant is ...
Maar is juist liefde dan niet op zijn mooist, zijn sterkst?
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
