Zoals ik eerder had beloofd stuur ik u de tekst (waarvan deel één gisteren op blog) die jaren lang in mijn bureau heeft gehangen, tot eigen aanmoediging maar ook door velen gelezen tijdens het wachten.
De tekst werd zelfs door velen geekopieerd, te merken aan de vele gaatjes van de nietmachine.
Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om beschermd te zijn bij onverwachte tegenslag maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden geboren uit vermoeidheid en eenzaamheid. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren: je hebt het recht hier te zijn. En ook al is het je wel of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn. En wat je werk en aspiraties ook mogen zijn, houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is het toch nog steeds een prachtige werelden. Wees voorzichtig. Streef naar geluk.
Dit stuk heb ik eens gekregen van iemand, die het weer van een ander heeft gekregen. Het stuk is gevonden in 1670 in Baltmore. En het is nog steeds een prachtig stuk, om te lezen.
|