Wat mij steeds opvalt in veel discussies en beschouwingen: het lijkt wel of mensen niet met God en niet zonder Hem kunnen. Ik hoor mensen over relatieproblemen wel eens verzuchten: Die twee kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar. En zo hebben veel mensen naar mijn idee een relatie met God. Daarom wordt er heel wat afgepraat, gestreden, gediscussieerd, geschreven, gedicht, over God. Heel fascinerend en uitermate boeiend.
En God zwijgt, blijft wie hij is. Een werkelijkheid niet te vatten, niet te begrijpen, niet te objectiveren. Maar wel om te verhalen. Is het daarom, dat juist die mensen die schrijver en dichter zijn vaak iets met God hebben. Wij lezen toch bij de Proloog van Johannes. In den beginne was het Woord.
Het wordt vakantie en is er tijd om te ontspannen en even uit de drukte en stress te stappen. Laat het de komende weken ook stil worden in uzelf en laat God aan het woord komen. U zult ontdekken, nog nooit zo’n fijne vakantie te hebben gehad.
Ik vond een beetje God in Lourdes, waar de hemel de aarde raakt. Terug naar de bron,hier letterlijk het bronwater van de grot waar miljoenen mensen zich reeds hebben aan gelaafd.
|