Zoals jullie me al langer volgen weten jullie dan ook dat mijn vader, zelfs op zijn negentigste een bezige bij bleef en nog is, in eigen en tuin en daarbuiten. Je kon ook lezen dat hij al meer dan een jaar sukkelt met diaree, dan weer met constipatie. Niets lijkt te helpen, van verse groeten over natuurproducten tot het nieuwste en duurste geneesmiddel. De huisdokter wist te vertellen dat de echte reden is, dat al dat werk dat hij ziet, en zeker nu het voorjaar lonkt, dit hem overstuur maakt. De dokter was dan ook kordaat en zegde: de beste remedie is hier alles verlaten en zoeken naar een serviceflat. Maar schuilt er niet veel meer achter?
Nog andere deskundigen die ik kan volgen, wisten me te vertellen dat hij lijdt aan eenzaamhied, want wie zo oud mocht worden heeft ook alle familieleden, buren en vroegere vrienden zien overlijden. In zijn geval komt daarbovenop dat hij nooit het verlies van zijn zoon heeft kunnen plaatsen en al evenmin het plotse overlijden van zijn kleindochter...
Wat is er nu gebeurd? In de nacht van 23 januari is hij opgestaan, heeft de achterdeur geopend, rolluiken opgetrokken, is in zijn pyama rond het huis gelopen, richting straat. Moeder, gealarmeerd door het lawaai is meteen opgestaan en is hem achterna gevolgd, allemaal zonder rollator die ze normaal altijd gebruikt als ze naar buiten gaat. Daar stonden ze in nachtkedij bij vriestemperaturen. Vader dacht dat mijn moeder een andere man was, en hij wilde haar tegen die man bescheermen. Eindelijk heeft ze hem binnen gekregen.. Het moet schrikwekkend zijn en zeer gevaarlijk, want er kon een wagen zijn komen aangereden, of ze konden over elkaar heen gevallen zijn. Pas vier uur later was hij terug kalm.
Dan heeft moeder in de morgen de dokter gebeld, en zo werd vader opgenomen via spoed. Hij weet haast alles wat is gebeurd en heeft veel spijt wat hij moeder heeft aangedaan. Met de wooden: 'Ik die zo een zachtaardig man ben'. Nu zit een verhuis naar een serviceflat er vlugger aan te komen, en dat na 62 jaar huwelijksleven en in zelfde woning, liefde en leed gedeeld...
Nooit eerder is hem zo iets overkomen. Nooit was hij zo, maar wellicht bezig met een streep te trekken onder dit rijkgevulde leven en denken te moeten verhuizen..
LAATSTE UPDATE 29 01: Om zich tegen zichzelf en moeder te beschermen lijkt het erop dat hij niet meer naar eigen woning terugkomt. Heel drastisch, maar direct naar een rusthuis verhuist. Ondertussen was hij voorbije dagen terug de man, de vader die ik altijd heb gekend. .... Ook voor moeder blijft dit een harde noot, zij die daar wou blijven wonen tot aan haar dood. In een paar dagen is veel, heel veel veranerd. Maar we zijn er voor hen, ook al is het voor mij niet evident dit alles te verwerken.
|