De Stal . . . . vertelt . . .
Ik ben de stal die onder die bomen staat en nog altijd blijf ik . . .. van dat wonder dromen . Ik was al oud, geen cent gaf men nog voor mij. Zo een lelijk ding, men liep mij gewoon voorbij. Ik was vol gaten en spleten. Ik was alleen door de dieren niet vergeten. Een oude ezel en een zieke os kwamen binnen, de deur stond toch los.
Maar op een nacht, werd ik met een wonder bedacht. Ik werd een huis, dat koesteren mocht. Ik stond in het licht van duizend sterren. Kreeg bezoek van heinde en verre. Hoorde liederen van lof en prijzen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik, die stal onder die bomen, was uitverkoren. Ik zag het wonder naar mij toekomen.
"Het kindje" werd hier geboren, En zou ieder nu bekoren. Die nacht was de stal zo vol licht en pracht.
De schoonheid van een kinderlach . . . .
Maar nu zie ik er weer uit als vroeger. Een oude stal in t hoge gras. Maar steeds zal ik blijven dromen Van die heilige nacht onder die hoge bomen . . .
met dank aan mijn eerbiedwaardige bompa en blogvriend van het eerste uur!
|