Het is een bedenking die ik maakte toen ik zag hoe mijn vader weer de man was die ik al maanden niet meer had gezien, rechtop lopend, zonder rollator of een arm rond hem, maar de mand die alles toonde en wat hij allemaal zelf had gemaakt aan de toekomstige eigenaar van ons huis. Nu hij even terug thuis was, was het alsof hij er nooit was weggeweest.; stak zelfs een paar machines in werking zonder hulp en dat op zijn 91ste! De practische aard is dan wel niet mogen overgaan naar mij, maar veel eerder naar mijn veel te vroeg overleden broer, maar zeker naar mijn jongste zus, ook al is zij psychologe. Maar nu ben ik aan het uitwijden zoals ons Steffie dat hier soms doet. Het is zoals in het liedje, ik gelijk hoe langer hoe meer op hem, zeker wat uiterllijk betreft. Sommigen van jullie hebben dit al eerder gezegd toen ze een foto van mij en eens een foto van vader zagen; maar diep van binnen delen we dezelfde waarden, dezelfde correctheid, dezelfde perfectie, maar bovenal willen dat de ander het goed heeft, en dat we in alle vrede verder mogen leven, boven alle verschillen van overtuiging. Zo heeft mijjn vader altijd de familie samen gehouden, en dat meer dan wij, zijn kinderen en kleinkinderen. RECHTVAARDIG dat is misschien zijn kernwoord, en wie me langer kent weet dat ook ik dit in de vaandel draag naast een groot VERTOUWEN dat alles goed komt.
Ja, vader je bent en blijft een deel van mij of is het eerder omgekeerd? ik kreeg zo veel van je, zeg maar alles! Nog vele jaren!

|