Weinig ouderen ontsnappen aan eenzaamheid. Statistieken wijzen uit dat het probleem onderschat wordt. Minder mobiel worden, vrienden en een partner verliezen en vooral hulpbehoevendheid maken eenzaam. Om eenzaamheid te ontdekken dien je naar het hart van mensen te gaan en te 'luisteren' met al je zintuigen. Eenzaamheid kan sociaal isolement zijn, geen klankbord meer vinden voor wat je meemaakt, wensen hebben die niet meer vervuld (kunnen) worden, niet meer nuttig zijn, lijden onder de teloorgang van waarden en ultieme (gelovige) levenszin. Zelfs temidden van veel mensen kun je eenzaam zijn. 'Netwerken' zijn soms een (louter virtueel) surrogaat. Door anderen echt 'ontmoet' worden vraagt veel aandacht en de 'noden van de ziel' op het spoor komen. Eenzaamheid mag niet direct vergeestelijkt worden. De nood aan de andere vraagt door iemand gezien te worden, aangesproken, gestreeld te worden.
|