EN DAN WEER VERDER GAAN.
Hier wil ik even stilstaan bij het mooie dat ik in mijn leven reeds mocht meemaken. Ik denk aan alle mensen van wie ik warmte, vriendschap of liefde mocht ontvangen: kinderen, echtgeno(o)t(e) of vrienden met wie ik vreugdevolle gebeurtenissen mag delen, met wie ik plezier kan maken, maar die me ook dragen in moeilijke dagen. Ik denk ook aan de momenten waarop ik zelf iets mocht betekenen voor anderen. Want geven en delen geeft voldoening die niet in woorden is uit te drukken.
En ook hier sta ik even stil bij mijn eigen moeilijke momenten. Tegenslagen, onenigheid met iemand waar ik eigenlijk wel van houd, een kwetsend woord dat ik soms veel te vlug uitspreek. Ziekte of overlijden van een dierbare. Want even stilstaan bij moeilijke momenten werkt ook genezend; het helpt me in het verwerkingsproces ervan.
Maar nu verdergaan, ook en zeker met jullie!

|