Hebben zich erge pijnen ontwikkeld die maar niet overgingen, ook niet op zaterdag! Op zondag dan maar naar de apotheker van wacht geweest in de veronderstelling dat ik leed aan zware ontsteking, en dat oploszakjes Movicol de redding zouden brengen., maar niets hielp; het werden slapeloze nachten zo ook op zondag. Vandaar dan naar de huisarts die me doorverwees naar het ziekenhuis waar ik dus tot kort voor deze verbleef! Om er te wachten te wachten, proberen te slapen in helverlichte kamer met snurkend iemand naast me. Om dan op vijf uur gewekt te worden voor bloedafnames en nemen bloedruk. Het enen onderrzoek volgde het andere op, soms wel met anderhalf uur tussentijd. En telkens verrliepen de resultaten negatief af, ook toen er een tweede dokter haast eiste nadat een MRIscan genomen werd, maar nog steeds geen resultaat waar men iets mee aankon. Dan deze morgen nog maar eens echo met mijn vriendelijke vraag of ik aub naar huis mocht... Het is ondertussen weer vrijdagavond laat, en nog altijd geen idee van wat me te wachten staat, of zullen ze dan ook gaan snijden in maag ... Het laatste wat ik hoorde in alle stilte..
De reden dat ik jullie niet kon beantwoorden , want ik kon amper mijn spullen pakken, zo vlug moest ik naarr spoed, en wat heb ik me er verveeld.
|