Brugge, die stille
Hoe stille is ’t in Brugge
‘k hore geen vliege of geen mugge
de toeristen zien noar huus
met de latsten ottobuus
de cafees zien op slot
nievers nog nen Brugschen zot
geen pralienen, kletskoppen of wafels
in de restaurants alleene lege tafels
‘k zie geen koetsen meer passeren
geen gidsen die me wat kunnen leren
de bootjes liggen aan de kant
moar de zwanen vinden dat plezant
Van Eyck het zien boetiek moeten sluten
we bluven in ons kot, we meugen nie mee buten
op d’ holletorre wappert nu 'n witte doek
en de triomklokke roept: “hoedt junder kloek!”
|