Goeie vrienden,
Ik ben hier inderdaad even niet langs geweest maar dat zal o.a. vooral aan de voorbije verkiezingen liggen, want zeg nu zelf: wie zat niet, gewild of niet, voor de tv gekluisterd om toch maar de laatste resultaten en commentaren te volgen? We kunnen daar allen wel iets over bloggen maar dat laat ik aan anderen over. Een tijdje terug heb ik hier melding gemaakt van mijn impressies toen ik een infodag had gevolgd over cursussen Nederlands aan anderstaligen. Ondertussen heb ik de eerste stappen gezet en het enthousiasme van toen is alleen maar toegenomen. Mens tussen de mensen zijn werd heel concreet, zeker tussen de verschillende nationaliteiten die hier Nederlands komen leren. Ik noem hier mensen die zowat van over de hele wereld komen, dus niet direct denken aan Marokkanen of Turken al was er iemand uit Turkijke. Verder komen de deelnemers uit Bolivië, Syrië, Tsjetsjenië, Moldavië, Rusland, Angola en uit een oorlogsgebied waarvan de naam me nu ontsnapt.
Bij de eerste kennismaking viel het me op dat die mensen hier meestal nog maar enkele maanden tot een jaar in ons land zijn en toch hun best doen om zich in het Nederlands uit te drukken hoe moeijlijk het ook is. Ook voor ons is het van belang te luisteren en geduldig te wachten wanneer zij zich in het Nederlands uitdrukken ook al kennen we de inhoud van de zin al. Het komt er dan ook op aan zich in zeer korte zinnen, zeg maar woorden uit te drukken en vooral te a r t i c u l e r e n. Maar vooral veel herhaling. Ik denk hier maar aan de woorden voor, achter, boven, onder. Die woordenschat wordt aangebracht door bijvoordeeld aan te wijzen dat een klok BOVEN het bord hangt. Eerst wordt geluisterd naar de leerkracht om het in zich op te nemen. Dan wordt het voorwerp aangetoond en wordt er gevraagd aan de cursist te antwoorden waar het voorwerp zich bevindt. Eens dit onderdeel voorbij wordt alles overgedaan maar dan op papier en met heel wat tekeningen. Een leslokaal kan je best vergelijken met een kleuterklas, want alles wat voor ons zo normaal is moet benoemd worden. Zo zijn er de afbeeldingen van het lichaam, zie je grote gekleurde cirkels met daaronder het woord van het kleur, zie je het alfabet want vele mensen kennen enkel maar het Arabisch schrift. Het is voor mij als begeleider dan ook van het grootste belang dat ik die mensen hun naam en adres heel correct laat schrijven, desnoods herschrijven want het zijn met deze formulieren dat die mensen in ons "papieren land" worden geconfronteerd. Zo moet je maar proberen op een formulier in te vullen wat je zou schrijven naast "burgerlijke stand"; velen kennen het in egen land nog niet. Deze en eigenlijk alle termen die op een basicformulier dienen ingevuld passeerden gisteren de revue; naam, voornaam, leeftijd, geboorteplaats, land van herkomst ...
Het belangrijkste van deze basiscursus en vooral het doel ervan is dat mensen zich zelfstandig en in het Nederlands kunnen uitdrukken om naar de slager, de bakker, de supermarkt te kunnen gaan. Zo leerden we gisteren aan wat openingsuren zijn van een winkel met vooral de nadruk op "de winkel is GESLOTEN; de winkel is OPEN" waarbij telkens letterlijk de deur wordt opengemaakt en gelsoten. Het is een manier die toelaat het visueel in te prenten en het werkt ook nog blijkbaar maar er is vooral veel geduld nodig.
Toch nog graag deze bijzondere leuke anekdote. Tijdens de koffiepauze wordt me gevraagd zeker geen adressen uit te wisselen. Ik was al eerder gewaarschuwd door anderen omdat er misschien gebruik/misbuik zou kunnen gemaakt worden, maar hoe verrast was ik wanneer ik hoorde dat het doorgeven van mijn adres zou kunnen aanleiding geven tot het afgeven van een kadootje, of van een gebak of zelfs van een maaltijd! Ja, in deze periode beleven de meeste deelnemers hun ramadan en dan is delen met anderen een voorrecht, zo niet een plicht. En terwijl we zo onder elkaar bezig waren zie ik inderdaad een dame aandraven met een gedekte pot, wellicht het avondmaal voor de coördinator, zomaar meegebracht! En dan was er inderdaad koffie, maar alleen voor ons drie en nog één christelijke vrouw, want alle anderen hielden zich aan hun vastentijd, dus geen koffie, noch frisdrank mar wel veel hartelijkheid!
Mag je zo iets bloggen na de verkiezingsuitslagen???
|