Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
NEW DELHI - Indiase dorpelingen hebben twee jonge geliefden doodgeslagen en hun lichamen verbrand, nadat de dorpsraad een doodvonnis over hen had uitgesproken. De 20-jarige Mahesh en zijn 19-jarige vriendin Gudia waren volgens de raad te nauw verwant en hun relatie was dus incestueus, berichtte de krant Hindustan Times donderdag.
De geliefden ontvluchtten hun respectievelijke dorpen toen de relatie aan het licht kwam, maar familieleden spoorden hen op en namen hen mee terug. De raad beval hun de relatie te beëindigen. De twee weigerden en werden ter dood veroordeeld. Een menigte sloeg de twee dinsdag dood, hakte hun lichamen in stukken en stak ze in brand. De politie heeft twaalf verdachten op het oog. Op welke wijze de geliefden precies aan elkaar verwant waren, is onduidelijk - bron:De Standaard.
Eigenlijk wou ik net nog iets neerpennen over mijn geliefd India, maar bovenstaande is me als een kaakslag alhoewel ook ik de voorbije Kersttijd heb moeten aanhoren - los van bovenstaande - hoe moeilijk het nog altijd is uitgehuwelijkt te worden. Dat mensen, die zoals de jongen die ik ken en ondertussen 30 jaar geworden is, nog altijd geen bruid heeft gevonden het dorp zou uitvluchten is goed te begrijpen. In dit geval vertelde hij me over de telefoon dat er een regeling zou getroffen worden tussen nu en eind maart waar hij geen inspraak in heeft. Elk gehuwd koppel dat ik er in het zuiden van India mocht ontmoeten was uitgehuwelijkt! Zo heb ik weet van een bruidschat van 30..000 BF voor de bruid en dit ondertussen 20 jaar terug! Dat daarvoor mensen moeten vermoord worden is voor ons onbegrijpelijk daar waar hier men gewoon gaat samenwonen, ook al is het tegen de wil van de ouders. Dat de vraag daarentegen van een eenvoudig meisje om uitgehuwelijkt te worden aan en Westerse jongen wél bestaat, ookdat heb ik persoonlijk ondervonden. Een mooie toegewijde verpleegster in een groot hospitaal werd aan mij voorgesteld door haar broer! Dan was er in elk geval het geldprobleem niet, maar wie zou voor haar dat geld voorschieten? Allen waren arm ... en de enige die voor de kost kon zorgen werd naar het seminarie gestuurd, net als bij ons, decennia terug. Meteen denk ik aan die vrouw voor haar hutje toen ik er met die priester voorbijkwam, die zomaar haar kindje optilde en het me aan mij schonk en in het Hindi me verzocht het mee te nemen om het op te voeden in mijn land. Het heeft de priester moeite gekost om haar te overtuigen dat dit niet zomaar kon. Zelf stond ik sprakeloos, het kind in mijn armen, de vrouw ergens opgelucht ...
Sorry wanneer ik me hier weer eens laat gaan, maar eens echt tussen de mensen geleefd en hun noden en vragen gehoord, gevoeld, laat dit een mens nooit meer los. Dan weet je ondermeer wat het is een jonge moeder te zien liijden aan malaria. Sinds die ontmoetingen heb ik wellicht nog méér dan vroeger voor "de gestoorden" (woorden van een schrijver) gekozen.... Don Bosco achterna....
Reacties op bericht (1)
03-02-2007
***
erg hé Maarten dat er zo'n dingen nog bestaan in 2007! is mijn kopke ook te klein voor echt waar, nog een fijne zondag, liefs, Nicole
03-02-2007 om 22:36
geschreven door nida1952
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
