Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Laten we dankbaar zijn voor de mensen die ons gelukkig maken. Zij zijn de vriendelijke tuinlieden die onze zielen doen bloeien. Marcel Proust
Inderdaad geluk zit soms in een klein hoekje en dat overkwam me toen ik me vrijdag laatst aan het voorbereiden was op de altaarwijding op onze parochie wanneer plots een vriend die ik al langer niet meer had gehoord, me onverwacht aanklikte op messenger. 'Niet te geloven' waren zijn eerste woorden waarop ik met zelfde antwoord gaf. Toen bleek dat hij me al langer 'online' zocht. Beetje bij beetje vielen voor mij de puzzelstukjes samen. In alle drukte had hij geen tijd gehad de grote omwentelingen in zijn leven me persoonlijk te melden. Alles is zo rap gegaan. Nu ik hier aan het tikken ben, denk ik eraan dat ik eindelijk nog eens iets schrijf in de categorie 'dagboek en bedenkingen', maar goed het komt erop neer dat een vriend van me, geboren in Gentse een prakttijk heeft als dierenarts in la douce France.
Mijn verwondering was dan ook groot toen hij vertelde dat hij niet langer in Frankrijk woonde. Ik was bijna verheugd dat hij terug in ons Belgenland was, maar hoe groot kan een verrassing zijn toen hij volgende vier letters noteerde op chat: OMAN! Nog niet bekomen van deze verrassing wist hij me ook te vertellen dat hij ondertussen vader was geworden voor een tweede keer. Er was natuurlijk veel bij te praten, maar hoe goed hij het daar ook mag stellen, zijn vrijheid wordt daar beknot. Hij kan niet zomaar op messenger, en als hij naar zijn thuis belt moet het in het beschaafd Nederlands; zodra ehij overschakelt in het dialect wordt de lijn verbroken want ... een tolk kan dan niet meer volgen! Blijkbaar dus in zekere mate afgeluisterd, en dat in een land dat ruikt naar weeelde.
Maar laat me terug gaan naar bovenstaande citaat, want deze verre vriend heeft me echt gelukkig gemaakt, misschien omdat hij me al die tijd toch maar niet vergeten was, en omdat ook hij heeft ervaren dat een vriendschap, ondanks tijd en afstand blijft 'bloeien'
Reacties op bericht (2)
08-04-2011
hello Martin
na enkele dagen afwezigheid, zowel hier thuis als op de blogs, kom ik je een zonnig weekend wensen. Wat was het lang geleden dat ik hier nog wat kwam schrijven...een mens doet soms teveel en loopt zichzelf voorbij...soms is het niet goed, maar op die manier kan je ook niet nadenken he en vergeet je even alle narigheid. Altijd leuk hier te komen lezen op jouw blogje waar vriendschap in het leven het hoofddoel is.
Het leven kan soms een rare wending nemen en een onverwachte ontmoeting kan je zo intens blij en gelukkig maken...Dat zijn dan die zegeningen die we dubbel mogen tellen... Lieve groet. Cécile
Vriendelijke woorden Kunnen kort zijn En makkelijk uitgesproken worden Maar hun echo duurt eindeloos voort. Moeder Teresa
08-04-2011 om 15:24
geschreven door klaproosje1
Hey blijkbaar ben ik net 5 dagen ouder dan jij!
Liefs,
Carine
xx
08-04-2011 om 10:29
geschreven door wiely
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.