Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
... is niet dood. Ik moest hier even aan denken wanneer ik het overlijdensbericht las van Jos Brink, maar nog méér wanneer ik met aandacht luisterde naar het 'In Memoriam". "Eén van de grootste geschenken van onze Maker is dat we niet weten hoe het afloopt", getuigde hij er ondermeer.
Op bewuste dag was ik aan het zappen doorheen blogland en toen werd ik stil bij het getuigenis en mijmering - en blijkbaar ben ik niet de enige - van Pierre Van Laeken over de de dood van zijn broer Jan. Ja, we zouden allemaal misschien wat minder moeten zappen van blog naar blog maar even langer moeten stilstaan bij zelfde blog om zo de mens achter het scherm beter te leren kennen, maar dit geheel terzijde. Het is met de toestemming van Pierre dat ik een fragment uit zijn 'brief aan zijn broer' nog eens in de kijker wens te plaatsen. De reden dat ik dit hier en nu doe is niets anders dan het feit dat ik twee mensen ken van wie ik weet dat ze nu de weg naar de overkant gaan.Het weze voor hen, maar ook voor anderen een troostend gebaar, want soms kan je op afstand de dingen zo anders zien, met ogen die hebben geweend maar gelovend in een nieuw en eeuwig leven. Alléén je eigen partner kan je niet helpen in de dood. Vooraleer Pierre Van Laeken te citeren kreeg ik juist nog deze in handen, want inderdaad is het soms te laat om dingen "goed te maken", een leven samen mooi af te ronden.
Lees even met me mee: "Waar was ze nu, haar dode en geschonden lichaam? Op een roestvrijstalen tafel in een mortuarium? Die vrolijke lieve vrouw, haar buurmeisje en beste vriendin, met wie ze haar leven en gedaachten zoveel jaren had gedeeld. Ze hadden nooit de gelegenheid gehad om elkaar terug te vinden, zoals zij zo vaak zo hevig verlangd had. HET WAS EEN KWESTIE VAN DAGEN GEWEEST. NU WAS HET TE LAAT"
Gelukkig sluit onze vriend Pierre af in optimisme met een boodschap voor na dit leven ... of gaat het leven gewoon verder zoals hij het mooi verwoordt?
Er gaat niets verloren van wat de aarde geeft en niets van wat zij vraagt. Bij de dood verdeelt zij alles weer over honderdduizend dingen. Wij zijn hier altijd geweest en zullen hier altijd zijn. Uiteenvallen in atomen, in de oerstof waaruit wij zijn geschapen. Doodgaan is niet voor altijd niemand zijn. Het is de lieflijkheid van het zonlicht op een roos. Een zachte zomeravond. De kus van een kind. Woorden op lippen. Het ruisen van een vloeiend beekje. Het gefluister van de wind in de bomen. Een eeuwigdurend raadsel.XML:NAMESPACE PREFIX = O />
Pierre Van Laeken.
Reacties op bericht (3)
04-12-2007
"Deemstering"
Onlangs nog het dichtbundel "deemstering" van Pierre aangeschaft en ben er zeer tevreden over. "Geen enkele censuur heeft ooit de dichters doen zwijgen." - Adriaan de Roover
04-12-2007 om 12:39
geschreven door Fernand49
22-08-2007
Nog eens Martin. Citeert moet natuurlijk met een T zijn.
Groetjes. Pierre.
22-08-2007 om 15:26
geschreven door Pierre Van Laeken
Dag Martin. Heel mooi en ontroerend geschreven. Niet omdat je mij citeerd maar omdat het een mooi ag-fgerond geheel is.
Om het ptobleen op te lossen heb ik de berichten in het gastenboek verwijderd. Wat moeilijk om nu mijn blogmaatjes te vinden. Bedankt voor jullie interesse.
Elvira en Pierre wensen jullie een heel fijn midden van de week.
22-08-2007 om 15:23
geschreven door Pierre Van Laeken
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
