Deze foto bestaat uit enkele lagen die in Photoshop werden aangemaakt uit bestaand eigen fotomateriaal. Er is me zelf, er is de bloem en er is de "C". Ik ben geen expert in die materie, maar toch is het prettig dingen uit te proberen, door je fanatsie te laten werken. Probeer zelfs eens!
In vorige artikels liet ik al verstaan dat ik vaak fotografeer, en meestal ben ik zelf het onderwerp. Wat me daarin boeit is het werken met kleur in beweging. Dit kan omdat de omgeving kleurrijk is, of omdat men zelf kleur draagt, maar ook door het laten bewegen van kleur in dit alles door een bepaalde keuze van diafragma en sluitertijd bij de opname. De foto die u hierbij kunt zien, is genomen al springend, via de 10 seconden zelfontspanner van mijn camera. Ik druk af, loop naar mijn plaats, weet waar ik het best gekaderd ben, en ik let vooral op de lichtindicatie van mijn camera om op tijd mijn sprong te doen, meestal met de juiste foto als resultaat. Ik moet gelukkig geen honderden fotos trekken om er enkele goeie te hebben, daar ik vanuit mijn eigen bewegingssysteem zeer goed weet hoe ik mijn lichaam in beweging moet sturen. Mijn tijdsbesef in beweging is heel trefzeker, en misschien maakt gewoon dit mijn opnamen zo bijzonder of op zijn minst apart. Er zullen niet veel 59 jarigen zijn die al bewegend zichzelf in beeld brengen. Ik vind het gewoon leuk om doen, want het is dans en passie.
No virus found in this outgoing message. Checked by AVG. Version: 7.5.519 / Virus Database: 269.22.1/1347 - Release Date: 27/03/2008 19:15
Mijn absolute passie is beweging, en dit niet alleen fysiek. Vanuit een open geest en een correcte houding t.o. lichamelijkheid, tot een essentiële uiting van je eigen "zijn" komen, is wat me bezighoudt. Vandaar dat ik het "Mind Talks" en Body Blues" wens te noemen. Ik sta absoluut open voor kommentaar, sugesties, goeie bedoelingen, authenticiteit en eerlijkheid. Alleen zo kan dit platform verrijkend zijn, kunstzinnig en menselijk blijven. Dank voor uw interesse.
U keek even naar mijn Blog?! Fijn, dat kan voor u en voor mij een begin zijn... . Lettertype veranderd? Goed, dat is ook zo, en getuigt van uw opmerkzaamheid.... . Blogs, zouden dynamische gegevens moeten zijn, zoals wij eigenlijk.. . menselijk, is het niet? We verstarren vaak door commercie, onechtheid, "er bij horen", gemakzucht, enz., om plots te ontdekken dat we eigenheden in "ontwikkeling" zijn , zonder bestemming, zonder specifieke opdracht, zonder doel, zonder - wat zeg ik nu toch - aardse bestemming of materieel doel, omdat ons "slechts zijn zijn", de opdracht is. Hugo Claus wist het maar al te zeker: Hij was wie hij is zoals hij is, zonder omwegen, en nam het besluit, ook zo heen te gaan: "ZIJNDE"... . Dat is de essentie van elk leven, de basis van elk streven, de grens van elk menselijk bereik. Dat is wat beweging inhoudt, toont, vertegenwoordigt, laat voelen, openbaart. Daardoor raak je elkaar, is er ontmoeting of afstoting, is er echtheid of leugen, zijn of niet zijn, ruil of handel, diepgang of "verblijven", groei of contentement... . Sorry, ik val niemand aan, en verdedig ook geen enkele andere stellingname, maar zijn we niet beter af met openheid en gewone doen, dan met theatrale gesticulatie en carnaval in Venitië...? Aj, zere tenen..., of, hier herken ik wat ik wil, wie ik eigenlijk ben, wat mijn taak is, wat ik bedoel, hoe of het zou kunnen, God weet "moeten".... ? OK, dan zit je goed. Laat ons praten en nadenken, en overleggen, en gewoon mens zijn onder elkaar. Rustig, bezonnen, open, vol empathie. Laat ons nu verder gaan met elkaar. Ik verdedig geen secte, geen religie, geen geloof, geen dogma, geen regel of stelling van Pit-dan-dan-wat, maar openheid, dialoog,kijkend naar wat werkelijk tussen ons leeft en ons echt bezighoudt, rijk of arm, getalenteerd of niet, ziek of gezond, berefit of gehandicapt, zetelzittend gebonden of marathonloper (loopster..), bedrogen of gelukzalig getrouwd, met kindervreugde of kinderlast, met kijk op een toekomst of uitzichtloos. Laten we praten: samen, dansen: samen, zijn: samen, gewoon doen: samen. Ok, van hieruit kunnen we zijn en beleven, verdergaan!
Ik ben Hubert Derdeyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Onzia(mijn moeders familienaam).
Ik ben een man en woon in Brugge (België) en mijn beroep is (ex-)danser en choreograaf (33% handicap door arbeidsongeval in een theater in 1992).
Ik ben geboren op 26/11/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zijn en bewegen, digitale fotografie, zeilen, psychologie en filosofie.
Ik heb een heel intense passie voor alles wat met in beweging zijn te maken heeft. Na mijn licentie kinesitherapie, stapte ik in de danswereld en bouwde over de jaren heen, mijn eigen bewegingsleermethode uit. Ik geef avondles en stages.
Ik ben Hubert Derdeyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Onzia(mijn moeders familienaam).