iK doe maar even mee . . . . ook eens leuk zo een lachende? ? ? pompoen maar straks gaan wij verder met " ons " wij gaan zo verder met ons blogske . .. . .
Kan de herfst ook somber stemmen als men de jaren moet tellen ? De herfst van het leven waar wij angst op kleven .
Is alles nu gauw voorbij Of brengt hij ons een rijp getij Zijn dagen nog enkel verdriet en pijn Of kan het ook nog vreugde zijn
Het is de tijd dat men warmte zoekt En geborgenheid voor zijn "ik" opdoet 't is de tijd van samen leven zich mekaar de handen geven
Weg , de tijd van zelfzucht en beheer Dat was het doel van welheer Leer rijp nu ouder "zijn " Een begrepen liefde ,een kusje klein
Verdrijf de kwade dagen Die overkomen als regenvlagen achter de wolken schijnt immers de zon Maak uw huis waar het begon Een tempel voor twee mensen zielen Die steeds van mekaar hielden .
Ja een tekst die wel vroeger op mijn blog was , maar op dag als vandaag wil ik hem aan iemand laten lezen . . . een door denker is het schijn . . oud te zijn . . . . .. dank voor uw hulp Kelly ;
. . . . hij staat te wachten . . . Het is dan weer zo ver de herfst , wat gaat hij ons brengen de verkleuring in de natuur heeft reeds de eerste verfstrepen gekregen; . . . . in het licht van een late zon breng ik u mijn " late zomerroos " zij geeft het mooiste van haar schoonheid om ons de toch fijne zomer te gedenken . . . . . .
Nocturne .. . Zo even in zichzelf keren kan geen kwaad . het klinkt zo rustig , zo romantis ; ja het is even wennen , een kleine overstap van droomland naar de schoonheid ,ook van de werkelijkheid die men niet altijd ziet en aan voelt . . . . .
Bij de echo van een laat vogellied is de avond in rust geboren . Hij heeft alle bloemen weggekust in gouden weelde van de zonnegloed. Als het uitdijnen van een zachte melodie, heb ik de rode zon zien vergaan in een gouden wolkensluier , waar de vrome zang der avondklokken , trillend bleef hangen . Schuif de draperende gordijnen nu dicht en laat me dromen in het schemer licht van een te vroege gezonken zonne luister . . .
. .. maar echt mooi op een laat zomer avond . . .. dromen van de tijd van toen .
interludium . .peter komt terug . . Elke dag vloeit uit de oude geest rustig en gestaag een levens verhaal, ik zou op deze waterput willen lijken ; en wat in mij zit verder reiken . . "Zeg mijn man , wordt ge niet moe van steeeds te geven ?"
" Ik ben slechts een waterput , geen bron het komt tot mij toe ik geef het door "
Zo zou ik willen verder leven , ik put dagelijks kracht en wil verder geven wat de bron mij schenkt aan leven . .
" een vogel die weg vliegt en ge niet meer ziet is niet dood .ik kom zo terug ! ! .