De devotie tot St . Elooi in Antwerpen is wel merkwaardig als u weet dat hij reeds in de jaren 600 prediker is geworden en in 641 tot bisschop van Doornik werd verkozen , in de kronieken word geschreven , dat hij veel in de vlaanders predikte en zo langs het water in Antwerpen belande , waar hij de Zeeuwen bekeerde van hun vele dwalingen . Eigen aardig . .. St Elooi is niet beschreven als een martelaar , of gekent door wonderlijke verhalen , maar door de belichaming van de het vakmanschap, eerlijkheid, sociale rechtvaardigheid , heerlijke verdeling der goederen , en aandacht voor de minst bedeelden, het verwonderd ons toch niet dat vele organisaties , en instellingen in onze steden en gemeenten zich spiritueel wilden verbinden met deze merkwaardige man ? St Elooi als patroon van de (edel ) smeden word afgebeeld naast een aambeeld , in de hand een hamer of bijbel met daarop een schitterende roos , goud smeden en muntslagers , vereerde hem als deugdzaam , een ware modelfiguur ! Wat zegt ge daar van ? In de ST Andries kerk in Antwerpen heeft hij een altaar aan hem gericht 1601, na 200 jaar werd het triptiek ontmanteld ? om na 400 jaar terug te worden gereconstrueerd ter gelegenheid van de invoering van de euro ; van daar nu het Euro -altaar . een paar muntstukken zijn o.m. verwerkt in het kunststuk . Dat laat toe terug te gaan naar de tijd toen in Antwerpen vele munten werden geslagen . zo vereerders van deze man veel genoegen bij de viering en tot morgen dan is het weer een andere dag .
Morgen is het de eerste zondag van de Advent en dan beginnen wij een serie verhalen over de kerststallen die me jaren heeft bezielt en mijn advent kleurde in mijn voortuin dus tot morgen . . . . . .
Kent U hem ?.even zo , eens iets luchtig daar tussen . .
een man die duizende mensen kinderen en grote , vervoerde die met zijn tekeningen allen meevoerde naar het spookjes land ;
van het lieve Roodkapje tot de gelaarsde kat , van Sneeuwitje tot Smidje smee
zijn fijn gevoeligheid en gouden vingers brachten leven in onze kinderfantazie . . . . hoe dikwijls heeft het Ezeltje zich moeten strekken tot leute van de kleine bewonderaars
deze man was en is " Aton Pieck " die met zijn penseel een bladpapier tot leven bracht .
Wat bracht en brengt u mij op vandaag de zevende dag we stellen vast dat het steeds verder schrijt het jaar Nog een week of drie en december is daar maar . . .. niet te vlug mijn jongen eerst diende er nog wat gezongen Zo was het lied voor al de heiligen een gebed om de zieltjes te bevrijden een bloem om het graf te sieren een vlag om de vrede weer te vieren St. Maarten sneed zijn mantel stuk en deelde hem de armen Brengen ook wij hen wat geluk Misschien een deken om hen te warmen November brengt koude pieken Die de wouden laten rieken naar rottend kruid en blad De kerkhof bloemen hebben ook weeral gehad De zon is moe , en heeft geen lust Ze groet nog even voor haar winter rust En knabbeld verder aan de dagen Al was het maar om ons te plagen met de last der donkere dagen Maar . . . .hoop doet leven en zal ons gauw een regering geven ! ! !
" Dat laatste is om te lachen of moeten wij wenen . of blijven hopen . . .
En " NU ". B.H.V.. . .. neen alles is in kannen en kruiken u bent mis ik ga u de oplossing niet geven . voor de financiele ( bom ) . . . al staat de kerstman in zijn Blootje wij waren hem voor , of bijna . . . wie gaat dit probleem oplossen ? ? ? gelooft gij nog in Sinter Klaas ? ? ? ? dan is er nog hoop . . . .
Mijn beste vrienden wat denkt u van de oude Peter? Hoe hij zijn blog bewerkt . . . .soms diep doordacht , soms kritisch , gek en kinderachtig bewegende beeldjes van zwarte pieten of heksen tussen conversaties met vogeltjes , romantisch en hard . . . . neen ik ben niet gek maar vrij ,een vrij christen mens , met een open geest , en verworven heden op onze oude dag mag men wel zich zelf zijn ; en plezier hebben in het gevoel van nog eens kind te zijn , in deze rommelige wereld van zelfzucht en moetwillige koppigheid , eigenbelang en gezichtsverlies . .. . . neen ik hou van mijn wereld , zonder complexen maar humor.we zouden wat meer moeten lachen maar dat is ook niet gemakkelijk als de botten kraken en men word belegerd door " oude conservatieve "Romeinen dus we zullen onze kinderlijke fantzie nog maar aan houden . . en strijden zoals de oude belgen de dapperste aller Galiers ..we halen het wel ! ! ! ..
Zuilen moeten niet altijd van steen zijn geen hard graniet of witte steen bloemen zeggen dikwijls veel meer het is als een prentje dat . . . .
Als het boekje van uw leven helemaal is vol geschreven dan word u op de achterkant van een prentje mooi geprezen ; u zijt al heilig in den hemel ; voor u het weet , spijtig dat u het niet meer kan lezen . . . .
Maar ook kan men bedriegen , door in geschriften ernstig te liegen . . .
Een moment van overgang dood en leven . . . .. ? ??
Herinnerd u nog verleden jaar ? ? ? mijn kleine vriend ,hij is dit jaar weer een dagelijkse bezoeker ; nauwelijks te onderscheiden nu tussen de rood gekleurde bladeren , onze kleinste vriend het roodborstje , met zijn fijn orgel piepen trekt hij gauw de aandacht al is het om zijn snoepje te vragen , hij lust zo graag een kruimel van nootjes of voor een stukje van een kaaskorstje dan brengt hij u een vogel serenade van een loepzuiver klasse . . . . Het roodborstje. . . . .
Mijn kleine rood bolletje komt 's morgens uit zijn holletje begint zijn dag met een schuifel lied voor hij die hem niet ziet Trippelend tussen de dode bladeren zal hij zijn prooi nu naderen en met verlangen in zij zwarte oogjes hoopt hij op uw kruimel nootjes
Zo hebben wij weer een vriendje bij , die ons in de donkere dagen een vleugje romantiek wil brengen , vergeet niet de aller kleinste in onze wereld want zij zijn met velen en toch zo kwetsbaar , ieder goede daad wist kwaad . inderdaad ! . . . .
Even vooruitlopen als de muze zich laat voelen wat zij ons bied Steeds verder schrijd het jaar Nog een paar weken en het eind is daar Maar . . . . niet te vlug , mijn jongen Eerst dient er nog wat gezongen ?
Er was het lied voor alleheiligen , Dan een gebed om de zieltjes te beveiligen Er waren bloemen om het graf te sieren Dan de vlag om" vrede " weer te vieren En St Maarten sneed zijn mantel stuk En deelden hem de armen Bracht hen zo nog wat geluk En een deken om hen te warmen . November brengt koude pieken Die het woud al laten rieken Naar rottend kruid en blad Ook de bloemen hebben het weer gehad De zon is moe en heeft geen lust Groet maar even , voor de winterrust En knabbeld verder aan de dagen Al was het maar om ons te plagen Met de last van de donkere dagen Maar . .er is nog? ? ? . . hoop doet leven We gaan ons niet verloren geven !!!!!
Ook zij krijgen hun bloemen samen gebracht met liefde en de giften der natuur zij geven alles van hun schoonheid in het vage witte licht der vroege herfstzon . . .
Na de " ZOMER " nu de grote " foor " naar ieders keuze en vermogen , steeds maar iets nieuw en spectaculairder maar niets gaat boven die echte paarden molen . . . . jongens waar is de tijd ? dat wij ook mee toerden en ons echte ruiters waanden . . . . wat is het lang geleden gelukkig blijft er toch nog iets over van de tijd van de "botsautokes " en het suiker kraam . . . .