|
Krocus..........waar blijft ge toch zo lang
hebt u dan toch angst van de
vriezeman ? ?
wii ook hebben genoeg van dat flauwe koud gedoe
maar nog wat geduld
luister even naar de lente fee . . . . .
Ongeduldig gij kleine spriet
komt gij uit het koude niet
Met uw kleine spitse armen
om uw hartje te verwarmen
ondanks weer en wind
brengt , gij , ons aller winter kind
De hoop van een nieuwe lente
als een welgekomen rente
In hagel wit , in geel of blauw
Spreid gij uw manteltje gauw
Ten toon voor ons als , als bode
Van vele bloemen die nu gaan kome .
Hoe kostbaar zijn uw kelken
Hoe groot de angst dat zij verwelken
Wij kijken naar de luchten
en de kille winter zuchten
Wij willen u in d' handen nemen
en u bescherming geven
Kleine krocus toch zo lief
ge zijt een harte dief
Gij geeft ons hoop en stemt ons blij
Gij jaagt ook weg 't donkere jaargetij
gij opend uw kleedje voor de jonge zon
omdat ge niet langer wachten kon
ik wens u lange dagen ,
om ons liefelijk te behagen . . . .. toch lief hé .
|
