Mag ik even ? na al die schoonheid en romantiek even weguit die  droomwereld ? ? . . . . . en toevallig kwam ik gisteren verzeilt op een laat T.V. programma waar men de tijd had terug gedraaid naar de andere eeuw , de jaren van de grote oorlog 1914 - 1918  het scheen zo lang geleden ,en toch is er niets veranderd  die strijd gaat steeds maar voort tot vandaag , men handelde over de grootse veldslag ooit
" De slag van Verdun "  En terwijl ik naar de gruwel keek dwaalde ik in gedachten af en dacht aan de oude briefjes ik had ooit gekregen van een oudere man , het waren brieven van een brancardier; een jonge pater aan het Flaanderens front geschreven in een gewoon "cahier " schrijfboek met potlood , gewoone taal uit die tijd Ik wil er een brief uithalen die hij E.H. pater Fredriek Wellens    schreef in rijmverzen  aan zijn familie . (origeneel)
 We moeten ons plaatsen aan het Yzerfront  1916

Aan Louis vanden Wijngaard.
      H'Is dood mijn trouwe vriend 
        Gestorven voor zijn land 
        Gesneuveld als een held 
        Het wapen in de hand 
        O Bittere oorlogswee
        Wat zijt gij zwaar om dragen
        Mijn oog is moe geweent
        Mijn bange hart wil klagen
        opdat gij viel mijn vriend
        zoo dierbaar aan mijn hart'
        'K zie reeds in 't verre dorp
        De wreede bange smart
        De droeve harte pijn
        Het vloeien van de tranen
        Geniet uw schoone ziel
        De zoete hemelvreugde
        Daar hoop ik eens met u
        Die mij zoo hebt bemind
        Voor eeuwig saam te zijn 
        Mijn goede trouwe vriend

                Ramskapelle juni 1916.

                         Frederik .