Ja . . . . dromen en werkelijkheid . . een bladzijde uit mij reis verhalen . .. . . . vlug in gescheept op S.S. Rotterdam en het ging; naar zuid America Venezuela , waar de honger en verdrukking zich nog bewegen tussen de hoogbouw en de slops waar de gecamoufleerde armoede zich verbergt tussen wolkekrabbers en en de grijpende armen der " bidons ville " tot diep in de groene heuvels rond Caracas , bevrijden noemen wij dat , vrijheid voor ieder in gelijkheid . Wij op de grote luxeschepen met champangne , zij met vervuilt water uit de goot , het begrip beschaving heeft veel facetten , hier werdt het weereens op de voorgrond gebracht , Maar de maalstroom van het leven , vertederd onze gevoelens door de innerlijke gevoelens die men opdoet bij zulke reizen
Reacties op bericht (1)
13-06-2010
ha,ja het zeeke
Kan mij ook bekoren, ' maar ' niet verder dan het strand. De grote wateren, wel daar heb ik een grondige hekel aan. Eenmaal naar Engeland gevaren en ik was doodziek. Nee, geef mij maar de bergen
.. Regelmatig gingen wij naar Zwitserland ,mijn zus was met een Zwitser gehuwd en aan dat land zou ik mijn ziel verkopen als het kon.
Maar ja de tijd staat niet stil . Ze zijn spijtig genoeg niet meer in leven.
De reizen houden ook op . Maar de herinneringen blijven. En als je oud bent kan je niet anders dan achterom kijken, er is geen toekomst meer om plannen te maken.Daarom zijn we blij dat we toch nog kunnen dromen. Daar moeten wij het mee doen,nietwaar ! En wat zo fijn is,in je dromen zie soms al de mensen terug die je lief had, Soms in bizare omstandigheden,maar ja je neemt dat er maar bij, en kan je nog eens glimlachen om die absurde dingen.
Het is al laat,maar tandpijn belet me te slapen. Ik wens jullie een goede nachtrust,en stem voor de goede,als die er zijn natuurlijk. groetjes !
