don't judge me by my outside, try to understand my inside....
10-03-2006
Gekloond.
Ik ga ten onder, wil ten onder gaan
Ik duik in mijn eigen inspiratie meer
om dit leven nooit meer boven te komen.
Om opgelost te worden in mijn eigen bedenksels
De rode draad van het leven bind ik rond mijn nek
Om naast een boom in de lucht te gaan bengelen.
De pen van ijzer in mijn hand stekend
Om de aderen over te halen en de woorden eruit te zien stromen
En in de lucht zien te vervagen.
De spinnenweefsels die mij staande houden
Worden verscheurt tot een bol die in mijn keel blijft hangen
En de lucht ontneemt tot de laatste adem die ik slaak.
De demon in de kooi in dit lichaam is losgebroken
en als 1000 parasieten tegelijk wordt ik binnenhuids
kapot gemaakt, innerlijk heengaan
De buizen van mijn fiets, beginnen te leven en slagen me
zo hard tot ik niet meer beweeg.
Een micro verstevigd het geluid dat ik uit brul tegen een muur
Mensen met gitaren slagen ze kapot
Op mij terwijl ik van het podium wil af geraken.
Een vrouw middelgroot, machtig klein
In een Gotisch zwart nachtkleed,
met gouden randen, met glinsterende lippen
Met kat paarse ogen, met een grote oorbel
Met tatoeages op haar armen,
zingend als een echte engel met haar
Mooie losse lange zwarte oog verblinde haar
Op een klif midden in de nacht al zingend gesprongen
En op het moment dat ze de stenen raakt
Is enkel bloed getuige van dit moment
En stijgt de vrouw in de vorm van
Gouden kraaien in de lucht,
om te vliegen naar de regenboog
In de verte.
Return tho me Salvation
Hier lig ik vroeg in de ochtend
terwijl zand naast me waait in een
Donkere hoek in een verlaten straat
Ik half slaapdronken met een scherp lang mes
Door het hart gestoken, genietend van de pijn
Die ik niet voel van de vrijheid van verlost te zijn
Van leven. Terwijl in de verte hoog in de lucht
Een gouden draak met zilveren schubben
en groene sprekende tong me komt op pikken
Voor de hel. Wetend dat niemand me gaat missen
En herinneren, dat ik al genoeg heb bereikt in
dit leven, alles is heerlijker dan toen ik
nog springlevend was.
Wat als doodgaan een betere,
Gelukkigere manier is van leven?
Plots worden deze ogen wakker
Zie ik het complete aardsparadijs
Het zwarte niets, de voeling met overhitting
En de warmte van koelheid komt op mij af
in de vorm van de vrouw van de klif
Die me plots zoent en in bijenvormen
Mijn hele lichaam overneemt.
Your taking over me
Ik voel dat er nieuwe personages in dit lichaam zijn
Aangekomen, die streng worden getraind.
Het zwaard in de arm stekend terwijl de zee me toeruisd en ik bloedend
uitgevochten het water toe treed
Ondergaan.
Ik ga ten onder
om als een nieuw beter karikatuur
boven te komen en juist hetzelfde
weer mee te maken.
Bij het schrijven van dit in mijn eigen plaatsje
Kijk ik naar het raam naast me
en zie ik mijzelf niet zitten, niet terugkijkend.
"Wat als ik nu nooit heb bestaan,
nooit echt zal bestaan ?"
Reacties op bericht (3)
28-03-2006
mooi
iemand die zulke diepgaande teksten schrijft, bestaat wel degelijk. Of is dit ook maar een droom ?
bedankt voor je bezoekje aan mijn blog.
28-03-2006 om 21:36
geschreven door annousjka
13-03-2006
Goeiemorgen,
Je bestaat wel echt, en je zult altijd bestaan!!! Vriendelijke groetjes,
13-03-2006 om 08:16
geschreven door Ilona
12-03-2006
???
Ik hoop van harte, dat dit alleen maar een akelige droom van je was, en niet hoe je tegen het leven aankijkt!
