Vandaag naar het lentefeest geweest van het Lindenhof, de serviceresidentie waar ons mama woont. Als attractie was Mark Dex gevraagd en dat was echt voor mij "a trip to memory lane". Als tiener ging ik met mijn ouders naar Bobbejaanland en toen vierde Mark Dex er hoogtij en zong zijn grote successen als Oh Clown en Mallorca. Het was best leuk om dat na al die jaren nog eens te horen zingen. Hij kreeg ook de zaal moeiteloos mee en ik denk dat iedereen er een leuke namiddag aan heeft gehad. Er stonden ook pannekoeken op het menu en dat maakte het feestje natuurlijk compleet. Op de terugweg toch nog maar even langs het tuincentrum gepasseerd en mij weer laten verleiden tot de aankoop van een witte geurende roos op stam. Het aantal rozen in mijn tuin neemt elk jaar toe nu ik een middel ken om de bladluizen te slim af te zijn. Hoe ik dat doe ? Ik bespuit de struik met een flinke straal water want daar houden de bladluizen niet van. Ze zullen daarom ook nooit boven op het blad te vinden zijn want dan regenen ze nat. Als extra middel plant ik ook nog lavendelstruiken tussen de rozen en zo kan ik nu van de heerlijke geuren genieten. Ik let er nu trouwens op om veel geurige planten en struiken te komen dat maakt het extra leuk als ik 's avonds nog even door de tuin wandel na mijn werk. Mijn vader had ook al verschillende rozenperken in zijn tuinen en misschien hou ik er daarom ook zo veel van.
Vandaag op consult geweest bij dokter Karel Mommeyer in Zonhoven. Deze arts heeft ook een opleiding tot chiropractor gevolgd en is dus prima gekwalificeerd om mensen te helpen bij rugproblemen want hij kan de voordelen van beide specialismen combineren. Zijn eerste vaststelling was dat mijn nek en rugspieren zo gespannen waren als gewapend beton en dat hij ze met een drilhamer moest aanpakken. Hij heeft eerst via chiropraxie wat meer ruimte gegeven en daarna via kleine inspuitingen de spieren geholpen om te ontspannen. En met succes ! Ik kan mijn nek al heel wat verder draaien en mijn rug is heel wat beweeglijker geworden. Dr Mommeyer is dan ook gekend in heel Vlaanderen. Je moet wel geduld hebben. Ex-patiënten kunnen na zes weken bij hem terecht, nieuwe patiënten moeten drie maand wachten... Maar zijn behandeling werkt lange tijd door dus dat is het wachten wel waard.
Vandaag erg leuk nieuws gekregen. Ik werd opgebeld door de consulente van Vedior. Zij vroeg mij of ik interesse had om voor langere tijd mee te werken bij KBC voor een project dat duurt tot eind november ( ) Ik ben natuurlijk meteen akkoord gegaan. Er mogen maar zes mensen meedoen dus het was meteen beslissen. Dat maakt de vooruitzichten voor dit jaar meteen een heel pak rooskleuriger. Ik ben nu ook al bij KBC bezig en kan er dus zonder onderbreking al blijven werken tot eind november. Daarna zien we wel weer maar het geeft toch een gevoel van opluchting. En de druk om te blijven solliciteren kan nu wat verminderen... OEF.
Zaterdagmiddag was de middag waar wij al lange tijd hadden naar uitgekeken. Het weerbericht gaf een voorspelling van 45 % kans op regen en dat bleek ook te kloppen. Wij hadden de tafels toch maar gedekt in de schuur maar de kinderen hebben heel veel buiten kunnen spelen. Vooral de vele dieren die bij mijn zus in de dierenweide leven waren een succes voor de (stads)kinderen. Een schaap, kippen, konijnen, een cavia, drie poezen en een hond. Het was voor veel kinderen zoals een bezoekje aan een kinderboerderij. Toen zij daarna ook nog mochten helpen met eten geven was hun dag helemaal een feest. Maar ook Stefanie genoot van haar feestje. Zij kreeg niet alleen een GSM maar ook een laptop ( ) als cadeau. Nu zal zij net als al haar schoolvriendinnetjes kunnen chatten... Maar ergens heb ik toch het gevoel dat deze generatie kinderen het een beetje té goed gewoon is geraakt. Ik hoop dat zij later snel een goede job vinden zodat zij het leventje dat zij nu leiddden probleemloos kunnen voortzetten. Het doet altijd meer pijn om een stapje achteruit dan een stapje vooruit te zetten in het leven.. . De powerpointpresentatie van baby tot tiener werd toch ook gewaardeerd. Wij gaan die nu nog aanvullen met foto's van het feest zelf... Ik denk dat de vier bewaarengelen die dit feestje voor Stefanie in elkaar hebben gestoken achteraf tevreden mogen zijn. Alles is prima verlopen en wij hebben er zelf ook nog van kunnen genieten. Wat meer is, het smaakt naar meer en er werden al afspraken gemaakt voor een volgend initiatief om de "oudere" generatie van nichten en neven eens uit te nodigen.. ..
De zaterdag nadert en de weersvoorspellingen voor zaterdag verbeteren gelukkig. Op de site van telenet kan je nu je postcode ingeven en zo de plaatselijke weersvoorspelling opvragen. Voor Aartselaar geeft men voor zaterdag 45 % kans op regen. Maar dit is België dus hebben wij gisteren maar de schuur leeggemaakt voor het geval dat.... Voordeel daarvan is dat wij dan niet van locatie moeten veranderen en dat die schuur ook voorzien is voor het geven van een feestje. Er is zelfs een toog ingebouwd... Wij hebben intussen ook een communielam (ijsroom) besteld en wij zorgden voor een alternatief voor broertje Yves die een lactose-intollerantie heeft zodat hij ook van het feestje kan meegenieten. Wij hebben (eindelijk) witte balonnen gevonden en iemand die de kinderen komt schminken... Ik heb heel wat foto's uit het album van Stefanie (stiekem ontleend) ingescand zodat ik daar een powerpoint presentatie van kan maken die wij dan na het feest zullen aanvullen met de feestkiekjes zelf. Dat kan zij dat als herinnering bewaren.... En nu maar duimen dat het mooi weer wordt al is het maar in de namiddag.....
Deze week gaat alle aandacht naar de voorbereiding van het communiefeestje van Stephanie. Het oudste dochtertje van mijn nichtje Reine vroeg mij haar hulp bij de organisatie van dit feestje. Wij hebben al wat leuk ideeën gesprokkeld want het moet een echt kinderfeest worden want alleen haar nichtjes en neefjes worden uitgenodigd. Er zijn namelijk in dezelfde familie nog twee andere communiefeesten dus werd nu op de dag zelf van haar communie voor deze formule gekozen. Hopelijk wordt het zaterdag een stralende dag want het feestje zou in openlucht doorgaan in de tuin van mijn zus in Aartselaar. Gelukkig hebben wij ook een alternatief : bij slecht weer kan het doorgaan in de grote kelder van de praktijkruimte van zus. In onze gemeente is er een winkel gespecialiseerd in feestartikelen die toevallig deze week uitverkoopt omdat zij verhuizen naar Hemiksem. Daar ga ik zeker nog eens een kijkje nemen... Graag zou ik een boog met witte ballonnen in elkaar knutselen. Met de hulp van mijn twee zonen moet dat zeker lukken... Mijn broer Peter, die van opleiding bloembinder is, gaf mij al enkele leuke tips voor een bloemetje op tafel. Wij zijn nu nog op zoek naar wat animatie tijdens het feest. Mijn schoonbroer die als clown kinderfeestjes animeert was helaas niet meer beschikbaar. Ik ken nog wel iemand die kinderen kan schminken en ik ga er van uit dat kinderen (zij zijn in de leeftijdsgroep tussen pasgeboren en 14) dat nog wel leuk vinden. Wij hebben ook een zandbak en lego en knex voorzien. Een klein cadeautje bij het afscheid moet ook kunnen. Ik heb al kinderbubbels gekocht met aardbei en appel en wij voorzien gezonde fruitsatées en fruitijsjes als lekkernijen. Mocht het weer toch tegenvallen kan er overgeschakeld worden naar wafels of pannekoeken ipv ijsjes. In België moet je daar nu eenmaal mee rekening houden hoewel wij de laatste weken door het weer ongelooflijk verwend zijn...
Zondagmiddag naar de bloemenmarkt geweest op de Grote Markt in Lier. Het weer was prachtig en dat draagt natuurlijk bij tot de sfeer van dit evenement. Bovendien had de organisator een leuk initiatief genomen. Als je voor 15 euro kocht bij één van de handelaars kreeg je er een zak met 10 liter bladgrond gratis bovenop. Ik ging vooral op zoek naar vaste planten en kocht twee druivelaars : een vroege Witte Van der Laan en een Muscatdruif. Ik heb ze thuis meteen geplant en de zak teelaarde kwam dus meteen van pas. 's Nachts viel er dan bovendien een zacht buitje dus dat moet deze twee nieuwe aanwinsten een prima start geven. Misschien plukken we dit jaar al een eerste trosje druiven.... Ik kocht ook nog 5 cosmos in zachte purperen tinten. Die kunnen prima geintegreerd worden in de roze/paarse border. Mijn tuintje wordt zo met de dag mooier. De zonnebloemen die ik vorige week in een jiffy-potje stak steken al hun kopje boven. Deze week zal ik zij kunnen planten op hun definitief plekje. Grappig is dat de tortelduiven, die ook zonnebloempitten eten, ongewild ook mee tuinieren want zo vond ik al zonnebloemen op andere plaatsen in de tuin... Ik ga woensdag van de markt nog pompoenplantjes meebrengen. Die krijgen vanachter in de tuin (waar de natuur wat meer haar gang mag gaan) een plaatsje. Ik ga ook cocktailtomaatjes meebrengen want dat vindt onze Mirco zo leuk om te oogsten....
Pas goed op jezelf en bekijk het leven door een roze bril
Ik ben een prachtig boek aan het lezen. "Pas goed op jezelf Wij hebben je nodig" van coach en trainer Horst Conen. Het geeft je heel wat tips om de dagelijkse stress, de verwachtingen van anderen en de druk die je jezelf oplegt, te counteren. Een voorbeeldje : Een Italiaanse graaf vertrok thuis altijd met een aantal bonen in zijn linkerbroekzak. Voor elke leuke positieve kleinigheid die hij overdag beleefde (een goed gesprek, spelende kinderen, een schaduwrijk terrasje, een lekker glas wijn) stak hij een boon in zijn rechterzak. 's avonds thuisgekomen telde hij het aantal bonen en herbeleefde de leuke momenten van de afgelopen dag. Zelfs toen hij maar één boon telde was zijn dag geslaagd en was het leven de moeite waard geweest. Nodeloos te vertellen dat die graaf een echte levensgenieter was.... Ik heb het vandaag al toegepast. In mijn linkerjaszak 10 blauwe knikkers en inderdaad je maakt heel wat leuke dingen mee overdag. Een schattige baby die op de rug van zijn mama ingeslapen was (hij zat in een draagdoek), de beiaard die speelt op de Groenplaats, mensen die genieten van een terrasje enz. Het is echt dé methode om je dag op een plezierige manier te beleven en af te sluiten.
Ik heb drie kinderen twee adoptiezonen en een pleegdochter. Mijn man en ik konden zelf geen kinderen krijgen en kozen dus voor een alternatieve weg omdat onze kinderwens groot was. Als eerste adopteerden wij onze Jonathan onmiddellijk na de geboorte. Hij bleef lange tijd ons enig kind maar ik was wel onthaalmoeder dus had hij speelkameraden genoeg. Toen hij vijf was kwam ons Salima als driejarige in ons gezin terecht via de Vreugdezaaiers. Alle schoolvakanties brengt zij bij ons door. Hoewel zij nabij Parijs woont spreekt zij inmiddels vlekkeloos nederlands. Onze jongste zoon Mirco adopteerden wij uit Roemenië toen hij 5,5 jaar oud was. Hij kende een moeilijke start want was zwaar ondervoed. Hij woog maar 12 kg en was 98 cm groot. Dat zijn waarden die je normaal verwacht voor een driejarige... Uit onderzoek in het ziekenhuis bleek dat hij nooit melk had gedronken Zij leiddden dat af uit het feit dat hij het enzym niet had in zijn maag om melk te verteren. Hij was bovendien chronisch verkouden en het virus had zich inmiddels op zijn heupen vastgezet zodat hij maar heel kleine afstanden kon stappen. Het eerste jaar reed hij dus meestal nog in onze buggy rond. Hij ondervond daarvan ook de voordelen. Wij gingen met het gezin naar de Efteling en hij ging probleemloos gratis binnen als minder dan 3 jarige..... Wij werden goede klant in het UZA waar dokter Chaikowsky hem na enkele ingrepen en de juiste medicatie helemaal kon genezen. Daarna ging zijn taalontwikkeling ook veel beter want zoals zij vermoedde hoorde hij niet goed omdat er voortdurend vocht achter zijn trommelvlies zat zodat hij taal hoorde als iemand die onder water is... Hij volgde twee kleuterklassen en werd dan verwezen naar een brugklas in de Regenboogschool in Lier. Hij beleefde daar een leuke anecdote. In de schoolbus die hem heel vroeg afhaalde, was hij ooit in slaap gevallen. De chauffeur die dit niet gemerkt had, had zijn car geparkeerd op de Ring in Lier. Kort na de middag werd Mirco wakker, bevrijdde zich uit de slotvastafgesloten bus en ging te voet langs de Ring (!) op zoek naar hulp. Een toevallige passant bracht hem naar de nabijgelegen kleuterschool. Daar was hij niet gekend dus werd de politie erbij gehaald. Mirco kon het juiste adres geven maar niet de plaatsnaam. Via het rijksregister kwamen de agenten bij mijn moeder uit.Zij kon mij contacteren en zo konden wij dus onze zoon afhalen in het politiebureau. De chauffeur van de bus kwam 's avonds langs met een grote teddybeer om zich te excuseren.... Het leuke gevolg hiervan was dat Mirco wel werd toegelaten tot type 8 hoewel een eerder IQ test te laag was uitgevallen. Later bleek dat die IQ test niet klopte omdat hij toen zelfs de vragen niet had begrepen.... Mirco volgde vijf jaar les in Emmaus en ging toen naar het VTI in Kontich waar hij beroepsonderwijs volgde Het eerste en tweede jaar verliepen probleemloos maar in het derde jaar kreeg hij problemen met draaibanken. Hij gaat nu in september terug naar de bovenbouw van Emmaus om er voor lasser te leren. Onze Jonathan volgde ASO maar kreeg al in het eerste jaar een B-attest. Hij schakelde toen over naar handel maar achteraf denk ik dat hij daar nooit bewust voor heeft gekozen. Hij dubbelde het vierde jaar, mislukte opnieuw in het vijfde jaar, ging naar een andere school maar dat werd evenmin een succes. Wij stelden hem voor om een sabatjaar te nemen om alles eens op een rijtje te zetten. Hij vond werk als magazijnier bij Gamma en denkt er nu over om in september voor chemieoperator te gaan studeren. Hij studeert dan twee dagen en werkt er drie. Als hij na 10 maanden slaagt, krijgt hij een contract van onbepaalde duur. Duimen dus maar dat dit gaat lukken ! Ons Salima studeert voor secretaresse en heeft naast Nederlands, ook voor Duits gekozen. Wij hebben haar al lachend voorgesteld om daarna te solliciteren bij Disneyland Parijs waar zij vlak bij woont.... Zoals je ziet, drie kinderen bron van zorg en vreugde maar ik zou zij voor geen goud meer willen missen.
Ik ben janssens lutgarde, en gebruik soms ook wel de schuilnaam poesjenel .
Ik ben een vrouw en woon in mortsel (belgie) en mijn beroep is huisvrouw .
Ik ben geboren op 04/02/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: toneel, tuinieren, muziek.
Ik ben moeder van twee volwassen adoptiezonen (1 vlaams en 1 roemeens)en een pleegdochter (frans-algerijns) In ons multicultureelgezin kenden wij daardoor de nodige problemen. Ook professioneel ging het niet altijd zo vlot.
Ik werd opgebeld door de consulente van Vedior. Zij vroeg mij of ik interesse had om voor langere tijd mee te werken bij KBC voor een project dat duurt tot eind november (
) Ik ben natuurlijk meteen akkoord gegaan. Er mogen maar zes mensen meedoen dus het was meteen beslissen. Dat maakt de vooruitzichten voor dit jaar meteen een heel pak rooskleuriger.
) als cadeau. Nu zal zij net als al haar schoolvriendinnetjes kunnen chatten... Maar ergens heb ik toch het gevoel dat deze generatie kinderen het een beetje té goed gewoon is geraakt. Ik hoop dat zij later snel een goede job vinden zodat zij het leventje dat zij nu leiddden probleemloos kunnen voortzetten. Het doet altijd meer pijn om een stapje achteruit dan een stapje vooruit te zetten in het leven..
.
Ik ben janssens lutgarde, en gebruik soms ook wel de schuilnaam poesjenel .