Psychiaters vrijwaren eigen omerta ten koste van de slachtoffers.

Plots zullen de gegevens van een vroegere psychiatrische behandeling spoorloos verdwenen zijn.

Die werden al weggewuifd door een expert, als niet dienstig, omdat Kim niet psychotisch zou zijn.

Van belang voor de omerta van Hippocrates, telt nu dat de jongen op het ogenblik van de feiten, niet psychotisch zou geweest zijn, en zeker door niets of niemand psychotisch zou zijn gemaakt.

Het is niet aan psychiaters of aan experten om dat uit te maken.
Wie of wat geeft hen de macht om een onderzoek te kunnen sturen in functie van de eigen omerta?

Het parket heeft de bevoegdheid en de macht om aan alle bewijsmateriaal te komen, dat nodig is om aan te tonen, dat iemand om welke (medische?) reden dan ook, chronisch een toxicomanie met hoge doseringen psychotica is toegediend.

Als daar geen bewijskrachtig medische verantwoording voor bestaat (symptomen van een normaal gedrag volstaan niet als een diagnose om een toxicomanie in te stellen en in stand te houden en zeker niet bij een vermeende neurobiologische aandoening), dan kan de onderzoeksrechter optreden in de zin van art.3 van de wet van 24/02/1921.

Bewijskrachtig medische verantwoording, zou moeten voorhanden zijn, bij de behandelende geneesheer.
Wat een expert al weigerde om in aanmerking te nemen.
Op zich zeer bedenkelijk.

Om aan het bewijsmateriaal te komen van de toegediende toxicomanie, zelfs op de bewuste dagen en de toegediende doseringen, kan doodgewoon een politionele bevoegdheid uitgeoefend worden.
Benieuwd of dit al gebeurde.
En of men daarmee al een vermoedelijke mededader of medeplichtige heeft kunnen achterhalen.
Gelukkig moet dat bewijsmateriaal gedurende 10 jaar bewaard blijven.

Er zijn dus verschillende pistes mogelijk.

Ofwel is Kim niet psychotisch en was hij ook niet psychotisch op het ogenblik van de feiten.

Ofwel is Kim nu psychotisch en toen niet.

Ofwel is hij nu niet psychotisch en toen wel.

Ofwel is hij chronisch psychotisch en onder de invloed van een toxicomanie, die door 'iemand' werd ingesteld en zelfs in stand gehouden.

Op basis van een van die veronderstellingen zal ofwel een assisenzaak plaatsgrijpen ofwel geen.

Welke invloed zal een van die pistes krijgen op de belangen van de slachtoffers?
Krijgen die nu ook nog een 'steek' door de experts?

Of vermijdt men alleen maar dat als Kim geïnterneerd zou worden, het voor de slachtoffers moeilijk zou zijn als geen (echte) schuldige zou aangewezen worden?
Quid met de burgerlijke schadeclaims?

Artikel 1382 en volgende van het Burgerlijk Wetboek.

Wat als de echte (mede)dader(s) wel heel solvabel zouden blijken te zijn en wel door een assisenjury als mede schuldig zou(den) aangewezen zijn?

Het voorarrest is met 2 maanden verlengd.

Het parket moet de sporen onderzoeken.

Zal het parket een mededader zoeken of een medeplichtige, waardoor de zaak toch voor assisen zou kunnen komen, in het belang van de slachtoffers?

Maar het parket ondergaat schijnbaar de omerta van de experten.

Ondergaat het parket ook een druk van de farmaceutische industrie, waaraan eerder al VRT, FODVolksgezondheid, eminente farmacologen (in Nederland), CBG en EMEA bezweken om redenen die niets met de gezondheid van de mensen te maken hebben?

De media in België berichten nu al tendentieus over geestesziekten, onder een deontologische regel die door Eli Lilly (Prozac, Strattera, Zyprexa) werd opgesteld.

http://www.megablunder.net/Mediaondercontract/

Wat zal gebeuren in de 2 maanden meer voorarrest?

Is het parket nog bezig met de dodelijke steekpartij?

Of wordt hier de show geregisseerd door VRT, FODVolksgezondheid, EMEA, CBG, Buitelaar, Wolffers en meer nog Novartis, die aan het gebruik van psychotica bij de jeugd goed verdienen?

Vanaf nu, gaat het niet meer over wat gebeurde in Dendermonde.
Vanaf nu , is het : “sauve qui peut” !
Op een heel ander niveau!

Jammer voor zij die pijn leden.

Want nu slaan psychiaters op de vlucht.

Kim is plots niet meer psychotisch.
Als het schoentje nijpt, kan de psychiatrie echt genezen.

De laatste vijf jaren verzevenvoudigde het aantal patiënten dat in de psychiatrie werd opgenomen, omdat men ze met psychotica chronisch dwangmatig psychotisch had gedrogeerd om een pedagogisch comfort tot stand te brengen voor de omgeving.

De Overheid Volksgezondheid speelt het spel mee.

Sinds men de jeugd met een staatstussenkomst een lucratief psychotisch gedrag kan aansmeren (2004), weigert de Minister van Volksgezondheid de juiste cijfers van het verbruik aan het parlement te melden.
Stel je voor dat maatregelen zich zouden opdringen als na het chronisch bipolair maken van een nieuwe jeugd, die nieuwe jeugd nu een moorddadig psychotisch gedrag zou ontwikkelen, dat men moeilijk nog kan beheersen.
Vooral wanneer stilaan blijkt dat de cijfers waarmee men psychotisch maakt, ook onbeheersbaar zijn geworden.

Zal het parket de farmaceutische inspectie verzoeken om de bestaande sporen na te gaan van een toxicomanie met psychotica waarmee het zenuwstelsel van de patiënt werd verwoest. Waardoor een controleverlies over het gedrag is kunnen ontstaan, waarmee stemmen duidelijk hoorbaar werden, en een onbeheersbare drang ontstond om zich agressief voor te doen en toe te geven aan waanideeën of hallucinaties?

Gelukkig voorziet de heersende wetgeving dat die bestaande sporen, gedurende 10 jaar moeten bewaard blijven.

De psychiaters, als mededaders en organisatoren van een epidemie van psychotisch gedrag, slaan op de vlucht.

Een deskundige verklaart de patiënt niet meer psychotisch.
Psychiaters kunnen dat, met een vingerknip.

In vroegere assisenzaken, stelde men zowaar psychiatrische diagnoses à la tête du client.
Of op vraag van degene die betaalt.

Hopelijk beslist Cassatie dat die andere medische komedie rond Lhermitte nog eens zal moeten overgedaan worden.
En komen dan de psychotica aan bod, die de mededaders aanwendden om de vermoedelijke dader een controle te doen verliezen over het eigen gedrag.

Psychotica die de bouwstenen van zenuwstelsels verwoesten omdat de mededaders van misdrijven rijk wilden worden door therapeutisch en lucratief aandoeningen te behandelen, met de symptomen van een normaal gedrag.

Rijk worden door pedagogisch comfort te verspreiden via psychoticagebruik van nieuwe generaties om daardoor de eigen zorgindustrie een weelderige toekomst in te beitelen.

Maar dan mag het controleverlies niet uit de hand lopen.

Mededaders zoeken in een publiek van onaantastbaren, door de eigen omerta, in een publiek van onschendbare en steunende Overheden, die welwillend psychotica sponsoren, door een parket, dat de schone schijn van die beiden overeind moet houden.

Yes, we can!

Met de vuist van Eli Lilly in de rug, en het geld van dit bedrijf in de beurs, verspreidde Jan Buitelaar een nieuwe depressierichtlijn voor kleuters.

Kleuters kunnen voortaan ook aan de amfetaminedoping waarmee renners de Alpen opkoersen.

Maar Buitelaar zal steeds vrijuit gaan, omdat zijn wetenschap voorschrijft, dat hij niet hoeft te weten hoe die dingen werken.

Slimme Buitelaar die alleen weet hoe het geld werkt, maar niet de doping waarmee hij zenuwstelsels verwoest, nu ook al bij kleuters.

Slimme Buitelaar, misschien weet hij alleen maar, dat er nog dodelijke steekpartijen komen.

Slimme Buitelaar, want hij verdient tenminste goed, aan het aureool dat hij mag dragen, als deskundige in de onkunde van het werkingsmechanisme van zenuwvergiften.

En als een bedrijf die arts als een marionet pusht om voor waar te verklaren dat de nieuwe stof, bij een nieuwe ziekte na veel en lang onderzoek eindelijk als een niet-stimulerende stof in de handel zal komen, dan draaft die arts... voor het geld, het hoerengeld.

Dan gelooft iedereen die arts, want die arts is een mol (een medical opinion leader), door dezelfde bedrijven zo opgeblazen, omdat een kudde opkijkt naar opgeblazen leaders.

Die arts verdient er pakken geld mee, het bedrijf ook.
Maar niemand, noch de arts, noch de kudde, en zelfs niet 99,9% van het bedrijf mogen weten hoe die stof werkt.
Niemand mag ook weten, dat die nieuwe stof, al van voor 1985 als een vermomde Prozac bij dat bedrijf ongebruikt in de rekken lag.

En omdat het er nu naar uitziet, dat het Prozac-masker zal vallen, moet de arts voortaan Prozac promoten bij kleuters, in doseringen zelfs vier keer zo hoog.
Maar voorlopig mag ook niemand dat weten.

(De Strattera-geheimen, weet-je-wel)

De tovenarij van die medische pseudo-wetenschap gedijt op onkunde en op het ontbreken van enige kennis over de zenuwvergiften waarmee een nieuwe generatie wordt kapotgemaakt.

En gelukkig is er ook de sport en een doorgedraaide apotheker.

Zijn riant inkomen en dat van het sponsorende bedrijf zou in gevaar komen.

Niet-stimulerende wondermedicatie gebruiken als amfetaminedoping, 'il faut le faire'!

Die doorgedraaide apotheker pleit er al jaren voor om antidepressiva met een amfetaminewerking onder een opiumwetgeving te brengen.

Maar een arts, als farmahoer, declareert dat die stoffen zo veilig zijn, zo onschadelijk, dat ze in lengte van dagen moeten toegediend worden, indien al niet curatief, dan alvast maar preventief.
En wat blijkt?
De kudde doet het!
En de Overheid loopt de opgeblazen 'm.o.l.' en de kudde slaafs achterna.

Pedagogisch comfort en legale amfetaminedoping zijn immers niet te versmaden.

In 2007 zond BBC-2, een documentaire uit, met de getuigenis van Robert Spitzer, de man, die ooit (mede in opdracht van farmaceutische bedrijven) medische aandoeningen uitvond, op symptomen van een normaal gedrag.

Dit gaat over die medische aandoeningen, waarmee BoeloeBoeloe- en WadaWadatovenaars zich op vandaag artsen wanen en een nieuwe generatie om zeep helpen.

Natuurlijk is dit info, waarmee niemand iets kan aanvangen.
Althans, niemand die zich rijk maakt, door ...

Opmerkelijk om te lezen vandaag :

http://www.medicalfacts.nl/2009/02/18/forse-kritiek-op-behandelrichtlijn-addendum-depressie-bij-jeugd/

http://www.trouw.nl/nieuws/zorg/article2034121.ece/Adviseur_heeft_banden_met_pillenfabrikant__.html

http://cmp.roularta.be/cmdata/Attachments/site72/kevin/conflict.pdf

De literatuur noemt nu al Strattera een 'niet-stimulerend' ADHD-middel, terwijl renners de stof al ijverig als zeer goed werkzame amfetaminedoping gebruiken en er zelfs al mee doodvallen.

De reden waarom de commerciële geneeskunde, de amfetaminewerking van deze en andere antidepressiva voor de wetenschap konden verbergen, wordt in andere stukjes (en ook in mijn lezingen) uitgelegd.

Op 30/05/2008 toonde een stukje van mij aan hoe de nieuwe stof tesofensine, die eerst als een Alzheimer-geneesmiddel en anti-Parkinson werd uitgetest, maar uiteindelijk de symptomen van die ziekten verhoogden, nu als een zeer potent anorecticum (niet-stimulerende hongerremmer, zogezegd) in de handel zou komen.

Hongerremmers zijn stoffen, die doordat ze neuronen van het zenuwstelsel verwoesten, dat zenuwstelsel doen reageren met een gevarenreflex, die een fight or flight teweeg brengen.
Die fight or flight is doping en die doping remt het hongergevoel, die doping maakt euforisch, die doping verwijdt de pupillen, maar die doping werkt als doping, omdat nog overblijvende goede neuronen worden kapotgemaakt.
Hoe minder goede neuronen overblijven, hoe hoger men doseert om dezelfde (doping)kick te blijven ervaren.

Aricept als Alzheimer-medicatie verschaft kortstondige lucide momenten, omdat Aricept doping is, die overblijvende goede neuronen kapot maakt, waarop dan het zenuwstelsel reageert met de gevarenreflex, die zo commercieel succesvol is.
Uiteindelijk verergert ook Aricept de symptomen van Alzheimer, maar specialisten op dat vlak werden getraind, om de bevolking daar een plausibele verklaring voor te geven.
Aricept is bovendien, net als Rilatine en amfetamine en XTC, ook al als partydrug in gebruik.

Hetzelfde met de doping die bij ADHD en depressies wordt toegediend.
Op 7 juni 2005 beschreef CBG nog hoe lage doseringen doping ADHD-symptomen doen toenemen.
Commercieel heel handig bedacht, maar intussen... floreert een exploderende zorgindustrie daarrond.
Gelukkig allemaal heel medisch.
Stel je even voor dat hier een crimineel opzet zou vermoed worden.

Zelfs het verergeren van depressies bij het amfetaminedopinggebruik met SSRI's vangt men heel vakkundig op: hoger doseren tot psychotisch gedrag ontstaat en vervolgens chemisch bipolair (en lucratief) laten balanceren op de psychotica en de antipsychotica.
Het blijft allemaal in de sector en de omerta zorgt voor de rest.

Zou het kunnen dat gebruik van Aricept, Rilatine en later ook nog tesofensine als partydrug een knuppel in het omertahoenderhok zou werpen?
Of worden medische specialisten opgeleid om een nieuwe party-aandoening (DSM-V) in lucratieve banen te leiden?

Deze enkele bedenkingen, alleen maar als inleiding voor wat volgt.

Sinds men opmerkte dat 'niet-stimulerende' stoffen, zoals de amfetaminedoping van SSRI's (Prozac, Strattera), als niet stimulerend door het publiek konden aanvaard worden, alleen maar omdat men datzelfde publiek de sprookjes liet geloven, dat die stoffen eigenlijk iets goeds zouden teweeg brengen (vermoedelijke onevenwichten, vermoedelijke tekorten, die niemand kan aantonen), in de plaats van te vertellen dat ze het zenuwstelsel verwoesten, produceert men voortaan een hele reeks zenuwvergiften, die net als amfetamine of net als cocaïne de bouwstenen van het zenuwstelsel verwoesten.

Rimonabant ( Accomplia) was daar eentje van.
In 2006 waarschuwde ik al voor het gevaar ermee.
De stof kon een tijdlang in Europa gedijen omdat de Franse president toevallig in de directieraad van het Frans-Zwitserse bedrijf zetelt, en vandaar dus ook een speciale zorg draagt voor wat men 'gezondheid' pleegt te noemen.

Tesofensin is daar nu ook eentje van.

De medische literatuur is nu een opwarmingsactie gestart om derivaten van tesofensine, als 'niet-stimulerend', nieuw ADHD-medicijn, als een concurrent voor de andere 'niet-stimulerende' amfetaminedoping, Strattera, naar voor te schuiven.

Tesofensin (NS-2330), sofinicline (ABT-894) en misschien nog ABT-089 waarvan men nu al weet, dat ze Alzheimer of Parkinson kunnen veroorzaken, zullen als psychotica ('niet-stimulerend' zogezegd, terwijl ze door neuronen te verwoesten een gevarenreflex en dus ook doping veroorzaken), als gigantische succesnummers aan de ADHD-wereld worden aangeboden.

Nu al circuleren op internet financiële vooruitzichten, die de bedrijven ervan voor beleggers in het vooruitzicht stellen.

En omdat voortaan men al wat gewend werd, dat ook renners met 'niet-stimulerende' doping aan de klassieke aangeboren hartziekten blijven doodvallen, zal met de verwoestende werking van deze nieuwe stoffen, ook helemaal niets aan de hand zijn.

Toch raar... en deze bedenking dan, die hier helemaal niets mee te maken heeft.

Maar ik moet dit even kwijt, omdat ik toch bezorgd ben over een en ander en vooral omdat een 15-jarig kind, dat chronisch met Cymbalta werd behandeld, omwille van een diagnose die depressie zou heten.

Het kind kreeg ook 30mg Abilify daags, en 15mg Zyprexa.
Ook Risperdal hoorde eerder in het medicatieconcert.

De Cymbalta is een thiofeenpropylamine (chemisch verschillend van de phenylpropylamines, die de SSRI's zijn).
Omdat ik bezorgd was, en nadat de moeder mij daarop had gewezen, probeerde de moeder de behandelende psychiater ervan te overtuigen, dat Cymbalta gebruiken bij een kind van 15, niet een zo goed idee zou zijn, in verband met het risico op zelfmoord.

Antwoord van de psychiater:
“1) De risico's op zelfmoord zijn alleen maar beschreven in de VS, in Europa bestaan daar nog geen studies over, wij houden daar geen rekening mee.
2) Het zelfmoordgedrag is bij de aandoening van deze patiënt, een fase in het genezingsproces en wij kunnen daarmee niet stoppen.”

Een maand later (dag op dag, na de laatste e-mail die ik van de moeder kreeg) , op 12 november 2008 is de toen 16-jarige patiënt van een brug gesprongen en op de autostrade terechtgekomen, misschien wel met haar hoofd eerst.
Men heeft het kind nog geopereerd aan de hersenen en het kind ligt nu NOG STEEDS op intensieve zorgen.

Ze krijgt momenteel alleen nog Zyprexa, heel waarschijnlijk wel niet alleen maar om ze in leven te houden.
Zyprexa is als antipsychoticum immers heel duur.

Maar dat is niet alles.

In de zoektocht naar nieuwe moleculen om een lucratieve markt op antidepressiva aan te boren, bleek de vondst van een thiofeenpropylamine een schot in de roos.

En in de roes van het succes ermee, vergat men natuurlijk te melden, dat indien die thiofeenstof ooit, net als Prozac, ook in de oppervlaktewateren van grote steden zal terug te vinden zijn, er een levensgroot probleem zou kunnen ontstaan.

Thiofeen is immers een stof, die op de Europese lijsten van milieuvervuilende stoffen voorkomt.

Want wat gezond is voor mens en dier, is dat niet steeds voor het milieu.

Deze bedenking dan in verband met de stof als antidepressivum.
Maar de research zit ook niet stil.

In de jaren '80, waren statistisch de mogelijke combinaties met het phenylethylamine- patroon om amfetaminederivaten te produceren uitgeput.

Vandaar, de toevlucht tot de phenylpropylamines, die men weliswaar wat hoger moest doseren, maar die uiteindelijk toch net dezelfde amfetaminewerking konden veroorzaken.

Omdat in die tijd, de farmaceutische industrie de voornaamste medische Overheidsorganen, via lobbywerk en sponsoring in de greep had, kon men vermijden dat die nieuwe groep amfetaminedoping, ook onder een opiumwetgeving zou gebracht worden.

Vandaar dat fabeltjes werden bedacht van serotonine, noradrenaline en dopaminetekorten, die met deze doping (sorry, met deze veilige medicatie) konden gereguleerd worden.
Die stoffen achtte men veilig omdat men meteen ook het werkingsmechanisme als onbekend had uitgeroepen.
En om consequent te zijn, noemde men die stoffen dan ook selectieve serotonine reuptake inhibitors (SSRIs').
Al kon niemand aantonen dat van serotonine of wat dan ook enig tekort zou zijn, deze fabeltjes vormden de basis van een nieuw medisch commercieel imperium.

En nu is Cymbalta, niettegenstaande alles (of zelfs na wat voorafging) een commerciële topper geworden.
En je voelt het al aankomen...

Waarom ook nu niet naar analogie met de amfetamines, ook niet alle 740 statistische mogelijkheden van thiofeenETHYLamines gaan ontdekken?

En zo geschiedde.

En de moraal van het verhaal?

Een gigantische industrie draait wereldwijd op het chemisch verwoesten van de bouwstenen van zenuwstelsels.

De agressie, die daarbij ontstaat als een controleverlies over het gedrag dat die neuronen moeten controleren, het zinloze geweld, de tics, de zelfmoorden, de moorden, het psychotisch gedrag, het wordt allemaal ondergeschikt gemaakt aan de winsten van deze gigantische industrie.

Wie mijn boek heeft gelezen zal weten, dat op de eerste pagina staat, dat ik er de voorkeur aan geef om NIET wetenschappelijk te zijn.

Meerdere redenen daarvoor.

Een reden staat in mijn boek.

De voornaamste reden evenwel is het feit dat ik weiger mee te spelen in de komedie, die als een medische wetenschap stelt , dat het werkingsmechanisme van ADHD-medicatie en SSRI's onbekend zou zijn.

Zowel van methylfenidaat als van atomoxetine (Strattera), kent de internationale medisch wetenschappelijke literatuur het werkingsmechanisme niet.

Ik weiger dat spel mee te spelen: het werkingsmechanisme is wel bekend.

En waarom geef ik geen wetenschappelijke referenties?
Heel simpel.

De filter die de farmaceutische industrie op alle publicaties toepast, zorgt ervoor dat niets kan verschijnen, in wat men de wetenschappelijke media pleegt te noemen, wat ongunstig zou kunnen zijn voor de verkoop van alles waarvoor die industrie een Barnumreclame verzorgt.

Ik beschik dus inderdaad niet over wat men 'wetenschappelijke (gefilterde) publicaties' zou kunnen noemen.
Want die zijn voor niemand beschikbaar (zie ook de Strattera-geheimen).

Zelf heb ik daar helemaal geen problemen mee.
Wel integendeel.

Niet ik maak mij belachelijk door te stellen dat ADHD-psychotica veilig zijn, omdat niemand weet hoe ze werken, terwijl die stoffen, eerder onder een opiumwetgeving werden geplaatst, precies omdat men toen wel wilde weten hoe ze werken.
Maar dat is een detail.
De slimsten onder de artsen vertellen tegenwoordig, dat die opiumwetgeving een verouderd begrip is, en dat een regelende Overheid in die materie steeds jaren achterop holt.

En wie las ooit de mededeling van FDA op 21/02/2007, die stelde dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en sterfgevallen kan veroorzaken?

Niemand natuurlijk.
Geen medici, geen Overheden, geen wetenschappelijke literatuur.
Want het ging toen zelfs zover, dat de lobby bij FDA erin geslaagd was om in mei 2007, die mededeling gedurende een tiental dagen van de website te doen verdwijnen.
Na mijn tussenkomst, werd die er opnieuw op gezet.

Wie las ooit de conclusies van het cardiologenCongres in Venetië in 2003, die stelden dat als voornaamste oorzaak van de dodelijke pulmonaire hypertensies het gebruik van Ritalin moest genoemd worden?

Dit ganse verhaal staat op
http://www.megablunder.net/NB40.pdf

Toegegeven, de term farmahoer is in deze gevallen een beetje teveel eer aandoen.
Hier betaalt men artsen zelfs niet eens omwille van hun 'capaciteiten'. Over de werking van ADHD- en depressiedoping weet men alleen, dat niemand weet hoe die werkt: werkingsmechanisme onbekend, zoals dat heet.
Maar als die niet omwille van hun kennis betaald worden, waarvoor dan wel?
Om stoffen te promoten onder een opiumwetgeving, of om vermomde amfetaminedoping te verspreiden?
Kan dat wettelijk?

Knack publiceerde op 15/10/2008 deze lijst.

Zo kan ik uren blijven doorgaan, maar zelf ben ik dolblij dat de introductie van Strattera ervoor zal gezorgd hebben, dat uiteindelijk in de medische kringen zal bekend raken op welke manier men medisch wetenschappelijk, hetgeen men de aandoening ADHD noemt, behandelt.

En dat is heel simpel, maar voorlopig nog niet wetenschappelijk, en vandaar dan ook 'top secret':

"ADHD behandelt men door chronisch en in hoge doseringen psychotica toe te dienen tot een dwangmatig psychotisch gedrag ontstaat."

Dat is wat veertig jaar geleden daarover bekend was, en dat men als onbekend heeft uitgeroepen, toen men voor die psychotica bij handopsteking een commerciële therapeutische indicatie had uitgevonden.

Stel je voor dat zoiets op de bijsluiter had moeten verschijnen.

Men castreert de bouwstenen van het zenuwstelsel van kinderen omwille van het pedagogisch comfort en de carrièreplanning van pedagogische onbenullen en als daardoor een onbeheersbaar psychotisch gedrag ontstaat (moorden (wat is dat?), zelfmoorden (wat is dat?), agressie (wat is dat?), zinloos geweld (wat is dat?) ), dan zijn de schiettuigen of de messen de voornaamste schuldigen.

En waarom moordt men niet met een verwoest zenuwstelsel, zelfmoordt men niet met een verwoest zenuwstelsel, pleegt men geen agressie met een verwoest zenuwstelsel, en ook geen zinloos geweld met een verwoest zenuwstelsel?

Het klopt als een bus.
Wetenschappelijk althans.

EMEA (European Medicine Agency) panikeert niet, al zijn sinds meer dan 50 jaar nog geen lange-termijn studies verricht, en zullen die er nooit komen, omdat het product veilig gewaand wordt, maar toch stelt Europa op 22 januari 2009 dat ...

http://www.emea.europa.eu/pdfs/human/referral/methylphenidate/2231509en.pdf

EMEA weet duidelijk niet dat in België tussen de jaren 2003 tot en met 2007 het aantal opnamen in de psychiatrie, door een behandeling ermee VERZEVENVOUDIGD is.

Dat de Belgische politieke Overheid de cijfers over het medisch en niet-medisch gebruik sinds 2004 zelfs voor het parlement al tot 3 keer toe WEIGERDE bekend te maken.

Dat de plotse sterfgevallen ermee nog steeds aan 'onverklaarbare aangeboren hartziekten' te wijten zijn, terwijl een wereldcongres van cardiologen in 2003 in de conclusies stelde dat op dat moment, een van de voornaamste oorzaken van fatale pulmonaire hypertensies (het plotse doodvallen), bij het gebruik van methylphenidaat moest gezocht worden.
Omdat methylphenidaat ABSOLUUT VEILIG moest blijven, raakte deze wetenschap nooit in de officiële medische literatuur.
Ook niet tot bij EMEA.

EMEA weigert ook het werkingsmechanisme voor de medische wetenschap bekend te maken, en dit terwijl zelfs CBG (het Nederlands College ter Beoordeling van Geneesmiddelen), al op 7 juli 2005 in een officieel document beschreef dat lage doseringen methylphenydaat, als een psychoticum, de symptomen van ADHD doen verergeren.
Hetgeen voor een explosie van de 'aandoening' heeft gezorgd, want bij twijfel over een diagnose, 'probeerde' men eens om gewoon maar te drogeren, waardoor de symptomen van een normaal gedrag en dus ADHD zich duidelijker manifesteerden.

EMEA en de farmaceutische industrie besteden veel promotiegelden om te verhinderen dat het publiek en het medisch establishment zouden op de hoogte worden gesteld, dat men ADHD behandelt, door sterke psychotica in hoge doseringen toe te dienen om de patiënten dwangmatig psychotisch te maken.
Immers de literatuur beschrijft dit eufemistisch als een robotachtig gedrag.

Merkwaardig dat medici, die zichzelf steeds als slim wensen te profileren, door gebruik te maken van een medisch jargon, de medische term 'dwangmatig psychotisch' in dat geval vervangen door het zeer profane 'robotachtig gedrag'.

Omwille van het pedagogisch comfort worden hoge doseringen sterke psychotica toegediend om

Vandaar dat …

Hetzelfde EMEA drong in 2004 bij alle lidstaten erop aan, dat men het medisch corps dringend zou waarschuwen om geen SSRI's (antidepressiva met een amfetaminewerking) te gebruiken bij kinderen en adolescenten onder de 25 jaar.

Maar in januari 2007, en onder druk van de lobby van het bedrijf van Prozac en Strattera, verspreidde EMEA in Europa de mededeling dat voortaan de amfetaminewerking van Prozac (en bij uitbreiding dus ook die van de vermomde Prozac, Strattera) veilig door kinderen en adolescenten, zelfs in zeer hoge doseringen mogen gebruikt worden.

Omdat EMEA ook het werkingsmechanisme van die psychotica onbekend wil houden, vermeldde men er niet bij, dat doseringen moesten toegediend worden om dwangmatig psychotisch te maken.

Vandaar dat WHO (World Health Organisation) de verborgen gehouden rol toebedeeld kreeg om te stellen dat :

De lagere doses bij Prozac en bij gebruik voor depressies dienen om alleen maar een amfetaminedoping toe te passen.

Renners gebruiken momenteel massaal Prozac en Strattera als 'legale' amfetaminedoping, omdat artsen bij WADA (World AntidopingAgency) nog steeds geloven in de sprookjes dat SSRI's en ADHD-medicatie onbekende onevenwichten zouden corrigeren, wat natuurlijk goed is voor de mensen.
Vandaar het legaal houden van het drogeren van sportlui, studenten, depressieven, ADHD-patiënten.

Het geniale bestaat erin, om alleen maar de kleine groep artsen over de het werkingsmechanisme dom te houden, waardoor meteen ook de ganse maatschappij blijvend en vakkundig onwetend zou moeten blijven.

Met de veel hogere doseringen van het psychoticum, wordt een ADHD-indicatie therapeutisch behandeld door versneld dwangmatig psychotisch te maken.

EMEA en de farmaceutische industrie kronkelen zich nu in de grootste bochten om de maatschappij te bedriegen en intussen is men doelbewust bezig een nieuwe generatie te behandelen met gevaarlijke zenuwvergiften.

Als apotheker ben ik natuurlijk alleen maar geplaatst om deze feiten aan te klagen.

Het is bovendien niet aan mij besteed om zoiets ook nog formidabel immoreel te vinden.

Dit is een taak van anderen, maar die anderen … die zijn er niet, omdat ze liever de onnozel gehouden artsen en hun sprookjes daarover geloven.

Heeft u, of had u als kind geen last van:

Vroeger

Heden

Ja

Nee

Weet niet

Ja

Nee

Weet niet

1a.

Voldoende aandacht geven aan details of fouten maken in school of ander werk

1b.

Aandacht bij een playstation

1c.

Luisteren

1d.

Schoolwerk of ander werk af te maken

1e.

Het organiseren van taken en activiteiten

1f.

Het maken van school- of huiswerk

1g.

Soms al eens iets kwijt raken

1h.

Afgeleid worden door uitwendige prikkels (bijv. geluiden)

1i.

Vaak vergeetachtig zijn

2a.

Bewegen met handen of voeten of draaien in de stoel

2b.

Opstaan als verwacht wordt dat men blijft zitten

2c.

Rondrennen, klimmen of een gevoel van continue rusteloosheid bij 'anderen', die wel al ziek zijn.

2d.

Spelen of bezig te houden met ontspannende bezigheden

2e.

In de weer zijn of doordraven

2f.

Soms al eens een stuk door praten

2g.

Het antwoord er al uitgooien voordat de vraag is afgemaakt

2h.

Op de beurt wachten

2i.

Bezigheden van anderen verstoren of de neiging hebben je op te dringen

Wat zijn psychotica?
Het zijn stoffen die psychotisch maken.
En ze doen dat door de bouwstenen van het zenuwstelsel te verwoesten.
Waarop het zenuwstelsel reageert met een gevarenreflex, die het dopingeffect verklaart.

Een kapot zenuwstelsel heeft zowel voordelen als nadelen.

Voordelen: een andere perceptie op de realiteit (antidepressief), gemakkelijker het roken afleren door een controleverlies over rookgedrag).

Nadelen: een controleverlies over het gedrag (tics, agressie,zelfmoorden, psychose, wanen, hallucinaties, stemmen horen).

Welke stoffen verwoesten als psychotica het zenuwstelsel?

Chemisch onderscheidt men vier groepen, maar alle vier hebben een identiek werkingsmechanisme.

De indolen zijn LSD, sommige pado's, de triptanen enz.
De cannabis-preparaten met vooral THC.
De piperylbenzylaatesters met cocaïne, methylphenidaat (Rilatine,Concerta), Trazolan en Champix.
De phenylalkylamines met de bekende amfetaminewerking, waarbij
– phenylmethylamine : Ketalar,
– phenylethylamine : amfetamines, Zyban, Wellbutrin, Dexedrine enz.,
– phenylpropylamines: SSRI's (Prozac,Strattera,Seroxat,Efexor enz.,
– phenylbutylamines: Silomat en als varianten ook: Provigil, Nuvigyl.

Chronisch gebruik daarvan corrigeert men steeds met antipsychotica, de bekende neuroleptica.
Precies omdat het controleverlies psychotisch gedrag doet ontstaan en omdat psychotisch gedrag soms al eens de omgeving kan hinderen.

De medische wereld weet zoiets, maar omwille van de successen, die men met deze stoffen kan behalen, heeft men het werkingsmechanisme als onbekend uitgeroepen.

En gebeuren dan 'ongelukjes' ermee: wel dan zijn daar andere artsen voor en de 'ongelukjes' zijn eenvoudige 'accidents de parcours'.

Zoals bij Lhermitte gebeurde en bij KDG.

Nu juist daarom zal KDG niet voor assisen verschijnen, want al bijna een week vermijden alle experten om bekend te maken welke medicatie KDG chronisch slikte.

De jongen is psychotisch en daarmee is de kous af.

Het vak van kinder- en jeugdpsychiaters bestaat er nu juist in om patiëntjes met een modieuze aandoening dwangmatig psychotisch te maken.
Hoe merkwaardig dat zij die nu als experten fungeren, dat plots niet meer schijnen te weten.

Bang als wezels en zoals geeneen?
Maar toch expert, om een bevolking koest te houden.

Want stel je eens voor, dat het pedagogisch comfort zou ontaarden in ....

Citeer dit artikel als: Ned Tijdschr Geneeskd.. 2009;153:C34

Nieuws

Smart drugs als studiehulp?

Overheid en artsen zouden serieus moeten overwegen cognitieverbeterende middelen zonder recept ter beschikking te stellen aan studenten, of toe te staan ze voor te schrijven voor niet-therapeutische doeleinden. Volgens John Harris, hoogleraar Bio-ethiek en directeur van het Institute for Science, Ethics and Innovation aan de universiteit van Manchester (Groot-Brittannië), is er voldoende bewijs dat middelen zoals methylfenidaat, modafinil en combinaties van dextroamfetaminen het concentratievermogen verhogen en prestaties verbeteren.

Waarom de middelen dan weghouden van degenen die er profijt van kunnen hebben? De bijwerkingen vallen in het niet bij de grote voordelen, aldus de hoogleraar.

In het magazine Times Higher Education zegt Harris: ‘Er zijn zoveel middelen die worden voorgeschreven voor niet-therapeutisch gebruik. Neem bijvoorbeeld de anticonceptiepil, of Viagra.

De laatste heeft wel een medische indicatie, maar de verkoopcijfers overstijgen vele malen het aantal erectiestoornissen in onze maatschappij.’

Harris wil universiteiten ervan overtuigen dat er niets mis is met het principe om hersenfuncties te willen verbeteren.

Eerder schreef Harris in Nature (2008;456:702-5) dat in een wereld waarin mensen langer leven en langer werken alle technologieën en middelen die onze hersenfuncties bevorderen - ook de farmacologische - moeten worden toegejuicht.

Ze zouden uiterst bruikbaar zijn om de kwaliteit van leven te verbeteren en de arbeidsproductiviteit langer op peil te houden. Ook zouden ze de normale en pathologische leeftijdgerelateerde afname van cognitieve prestaties kunnen uitstellen of vertragen.

Veilige en effectieve ‘hersenverbeteraars’ zijn van nut voor zowel het individu als de maatschappij.

Daarnaast moet probleemgebruik overigens wel bespreekbaar blijven, zegt Harris. ‘Het is net als met andere technologieën: we moeten nadenken over hoe we profijt kunnen maximaliseren en schade kunnen minimaliseren.’

Na ongeveer 25 jaar begint stilaan duidelijk te worden op welke manier men de maatschappij chemisch is beginnen sturen.

Men maakte nieuwe amfetaminestoffen, maar om die dopingeigenschap te verdoezelen heeft men voor de nieuwe scheikundige groep fabeltjes bedacht, waardoor ze op slag veilig werden gewaand en bovendien een zeer positief imago kregen aangemeten.

Voortaan drogeerde men met de amfetaminewerking van de nieuwe antidepressiva, terwijl iedereen in de waan bleef dat die producten alleen maar oncontroleerbare en onmogelijk te meten onevenwichten zouden herstellen.

Amfetamines werken goed als doping, omdat ze de bouwstenen van het zenuwstelsel verwoesten, waarop dat zenuwstelsel met een gevarenreflex reageert (fight of flight), die het drogeren verklaart.

Een kapotgemaakt zenuwstelsel veroorzaakt weliswaar een veranderde perceptie op de realiteit (antidepressief effect), maar ook … – en dat gebeurt nu meer en meer in deze maatschappij – een controleverlies op het gedrag.

Voorbeelden daarvan zijn al goed gekend: agressie, tics, zinloos geweld, zelfmoord, automutilatie, psychotisch gedrag.

Nu kreunt men onder de schuttersfestijnen of de zinloze steekpartijen, maar gelukkig begint men stilaan ook in te zien, hoe de verwoesting die men aanbrengt aan de neuronen van ADHD-ers en van depressieven er net zo uitziet als de verwoeste neuronen van Alzheimer-patiënten.

De zo geroemde medische behandeling van dezelfde ADHD-ers en depressieven, zal binnen enkele jaren uitmonden, niet in een ADHD- of een depressie-epidemie, maar in een Alzheimer epidemie.

Nu al worden veertigers (die al 20 jaar SSRI's slikten en gelukkig geen wapens ter hand hebben genomen), opgenomen met Alzheimer.

Vraag is: op welke leeftijd de ADHD-kindjes van 4 of 5 jaar met de ziekte van Alzheimer zullen gezegend zijn.

Een nieuw medisch specialisme is in de maak.

Van een klantenbinding gesproken.

Na een wapenwetgeving, is de tijd aangebroken om weer eens de kop in het zand te steken, en we gaan beginnen leuteren over een messenwetgeving!

Doodgewoon omdat het drogeren toch zo loont... politiek, medisch en vooral pedagogisch!
Weet je nog: Panem et circences.

Big Farma glundert heimelijk! (Bij het idee dat men nu de messen gaat aanpakken).