Overheid en geneeskunde pleiten voor een blijvende geheimhouding van de fabrieksgeheimen van Strattera. Wat zou moeten geheim blijven?
Beroepsjournalisten
zijn door een deontologische regel gebonden waarbij men met de
farma-industrie overeenkwam om alleen maar positief te berichten over
psychotica, antipsychotica en alles wat farma gigantische winsten
kan blijven verschaffen.
Kritische berichten worden daardoor net als professionele
waarschuwingen voor de gevaren van het gebruik van harddrugs in
de medische wetenschappelijke literatuur vakkundig en journalistiek
onder tafel geveegd.
Toch komt er beweging in. Zoals je weet kan een olietanker geen haakse bocht maken,
Ook 't Humo stuk is leuk/ vermakelijk.
De dames spartelen.
Nog even en er valt onder datum vermelding een leuk potje kwartet te spelen met hun uitspraken.
In vergelijking met het redeloos persoonsgerichte gekrijs van vorig jaar, kunnen zij nu toch weinig anders, dan op diverse punten, met frisse tegenzin toegeven, dat het niet alles goud is wat er blinkt in Ritalonia.
Zonder sokken
Ritaleintje ging uit wandelen, met twee kleuren sokken aan. Dat heeft de juf zeer verdroten, er is direct wat aan gedaan!
De psycholoog heeft autonoom in ‘t dossier met rood vermeld: Dualistisch SokkenSyndroom. Voor ‘t consult al vastgesteld.
Eenstoornis voor het leven komt niet meer van ons af. Wij zullen haar pillen geven, en ontnemenu ‘t gezag.
Ritaleintje mag niet wandelen, nooit gekleurde sokken aan. De medicatie gaat al werken: ze gaat zelfs al niet meer staan!
Ons Ritaleintje is overleden. Psychose bracht haar bij het raam Op de bijsluiter stond te lezen, dat het al vaker zo was gegaan.
Van de zevende is zij gesprongen, zo maar, zonder sokken aan! Dat heeft de Farmacie gespeten, weer een stuk omzet naar de maan!
Ons Ritaleintje wou graag leven,
met twee gekleurde sokken aan. Nu is zij zonder sokken
naar de hemel toe gegaan.
Uit: Ontmoedering
Lief Kind
Je tranen vallen op de schoot, waarin ik je wil verbergen. Lief Kind, je bent bedrogen, kon ik je terug doen in mijn schoot
Lief Kind, ze hebben gelogen: Jeugdzorg, Pharmacie en Macht. Ze hebben je, zonder geweten, al talloze malen verkracht.....
Lief Kind droog je tranen, vecht. Met liefde kun je overleven, al is je wereld nog zo slecht. Kracht en moed wil ik je geven..
Houd de psychologen uit je geest Houd hun pillen uit je mond Lief Kind, vecht voor je leven Houd je kostbare zelf gezond.....
Uit Ontmoedering
Zo klinkt de geneeskunde
Zo klinkt de geneeskunde: bij monde van een
neuropsychiater, die schijnt overtuigd te zijn dat hij
ook een opleiding als apotheker heeft genoten..
Nogmaals,
de laatste 10 jaar heeft Prof. Nora Volkow heel
nauwkeurig aangetoond dat bij orale inname van Rilatine
(dus als pil, niet via het bloed zoals de ratten
waarover Mr. Haesbrock het heeft), de bindng ervan aan
de dopaminereceptoren veel geleidelijker en langduriger
is dan met cocaïne, ook al zijn beide moleculen
structureel sterk gelijkend. Dat onderzoek heeft
aangetoond dat het de werking van de dopamineneuronen
NORMALISEERT en dat er géén verslaving optreedt om
die reden (in tegenstelling met cocaïne). Nogmaals: ik
verwijs naar deze zeer degelijke studies bij mensen
(niet ratten) met ADHD, bij gebruik van Rilatine onder
vorm van een pil (en niet via het bloed ngespoten zoals
bij het rattenonderzoek). Nogmaals: dit zijn FEITEN.
Een samenvatting ervan is te vinden in het artikel
"Rilatine en verslaving" op www.adhd-volwassenen.be.
Wanneer houdt apotheker
Haesbrouck op met "zou", "zou",
"zou" ? Wanneer gaat hij zelf eindelijk eens
naar de FEITEN kijken i.p.v. de psychiatrie te verwjten
dat hun aanpak niet gebaseerd is op FEITEN?
De verbetenheid van halfslachtigheden en manipulatie is
haast dezelfde als die van Scientology !
Wat nu volgt is een juweeltje van Truus die probeert
te begrijpen hoe een neuropsychiater als een apotheker
de werking van harddrugs uitlegt, nadat de
neuropsychiater het pillendoosje heeft gehypnotiseerd
om niet verslavend te zijn als het door de dokter werd
voorschreven.
Psychiaters hebben niet alleen maar een licence to kill
(30X meer onverklaarbare sterfgevallen in de
psychiatrie), ze bezitten ook de kunst om harddrugs tot
vitale geneesmiddelen te hypnotiseren. Ze worden
daarbij wel een handje toegestoken door de Overheid die
dezelfde stoffen onder een opiumwetgeving plaatst als
ze door een illegaal circuit worden aangeboden, maar
als niet eens giftige stoffen door een dokter mogen
voorgeschreven worden, zelfs en bij voorkeur aan
kinderen.
En omdat die psychiaters zo slim worden geacht, hoeven
ze zelfs niet te weten hoe die harddrugs het
zenuwstelsel om zeep helpen. Werkingsmechanisme
onbekend schrijft de internationale literatuur, totdat
er eentje aan het wauwelen gaat dat cocaïnestoffen
hoger gedoseerd dan om gewoon maar te drogeren niet
eens verslavend zijn, gewoon omdat het zo is.
De kracht van de aflaat die de dokter met vurige tongen
heeft verlicht door zelf anderen te verwijten tot een
genootschap te behoren.
Maar dokter, welke sekte laat jou harddrugs
hypnotiseren zodat ze veilig door jouw patienten
chronisch kunnen gebruikt worden zonder ze te
verslaven?
Als jij nu eens een (echte) maffiabaas zou zijn, zou
het hypnotiseren dan ook zo goed lukken? Of zou je
alleen maar nog meer geld verdienen aan de ellende van
zij die je kapot maakt ermee?
Biologie en voor beginners
Ach wat zou het fijn zijn als die dokter zonder naam
kon uitleggen, dat deze stoffen die je oraal inneemt,
verschillen van deze stoffen die je ingespoten krijgt.
Langs welke wonderbaarlijke weg bereiken deze stoffen
dan de hersenen?
Via het bloed toch?
Of heb ik nog een apart leidingenstelsel lopen, waar ik
niet van weet?
Ach, en waarom zouden ze in proefdierenland nou toch
zoveel miljoenen ratten voor de menselijke medische
wetenschap er door draaien.
Als het, hoewel 't alle twee zoogdieren zijn, toch geen
zinnig resultaat kan opleveren, wegens te grote
verschillen?
Vreemd dan, al die proeven op ratten.
Verder dacht ik dat het verschil tussen weinig
amfetamine en een grote partij hierin verschilt, dat je
voor het laatste vrij lang naar de gevangenis moet.
Een verschil tussen amfetamine en amfetamine is me nog
nooit opgevallen.
Het verschil tussen winterwortels en amfetamine wel.
De eerste kan je ongebreideld in grote doseringen nemen
en er zit ook geen bijsluiter bij.
Van het tweede val je zo dood, in hoge dosering, dat je
zelfs niet meer de bijsluiter kan nalezen waarom het
fout ging.
Dat is dan een verschil, dat zonder wetenschappelijk
onderzoek volkomen duidelijk is.
Truus
De vier grote chemische groepen stoffen die
hallucinogeen werkzaam zijn, doen het allemaal op
eenzelfde manier. Ze vernietigen dosis per dosis
neuronen, waardoor een (schijnbaar therapeutisch)
veranderde perceptie op de realiteit gebeurt, maar
waardoor ook een gevaarlijk controleverlies ontstaat op
het gedrag ( tics, agressie, wanen...).
Daardoor ook corrigeert men bijna steeds met
antipsychotica (Risperdal,Dipiperon,Zyprexa enz...).
Op mijn uitdrukkelijke vraag aan de slimme zenuwarts,
die een neuropsychiater waarschijnlijk wel is, welke
aandoening of welke ziekte men kan genezen of
behandelen door het zenuwstelsel structureel te
verwoesten met die harddrugs, heeft de neuropsychiater
nog steeds niet geantwoord.
Ik vermoed dat die vraag van mij zelfs niet relevant
is, want al zou het zo zijn, dat die harddrugs wel
personen kapotmaken zonder de engelbewaarders van de
geneeskunde, de farmaceutische industrie is erin
geslaagd om dokters de magische toverformule te laten
uitspreken over de doosjes die ze voorschrijven,
waardoor die pillen in de doosjes helemaal niet mogen
verslavend werken en nog minder zenuwstelsels mogen
vernietigen.
Die magische toverformule spreken alleen maar slimme
dokters uit, want als ze een keer zodanig uitgedaagd
worden en in 't echt moeten uitleggen in mensentaal wat
de kracht uitmaakt van deze bovennatuurlijke gave
dan komt men heel zwakjes over.
Een gewone mens begrijpt het beter als men het geloof
in de aflaten zou uitleggen, maar dokters hebben nog
steeds niet door dat ze alleen maar in de aflaten van
de industrie geloven, zelfs al noemt men die aflaten
dan doodgewoon Euro's.
Dokters blunderen als ze zich nog slimmer willen
voorwenden dan een apotheker op het vlak van de kennis
van geneesmiddelen.
Probleem is alleen maar: wat verlangt de sponsor van
mij, hé dokter?
Uw dochter heet
voortaan Ritaline
Een land vol psychologen en proleten
laat haar kinderen pillen vreten.
Wee, de verguisde ouder in 't verzet!
Die raakt aanstonds uit 't gezag gezet.
Dwarse kinderen zijn uitgestorven,
moderne kennis is nu verworven.
Jeugdzorg vervult haar taken,
zal ieder verzet wel chemisch kraken.
Ontmoederde kunstwezen,
mogen nog het ergste vrezen
Met een chemisch gesloopt brein
nooit jezelf meer te mogen zijn
Wij zullen 't u zeker niet vergeven.
Wij gunnen u geen moederleven.
Van moedermelk naar amfetamine,
uw dochter heet voortaan Ritaline
Uit Ontmoedering
ADHD is een ziekte van de anderen
ADHD is een
ziekte van anderen, die er niet aan lijden.
En de behandeling is gericht op de exterminatie van wat
een heersende middelmaat zou kunnen bedreigen.
Homo
hominis lupus est.
Een mens gedraagt zich als een wolf tegenover de
medemens, wanneer men met bewustzijnsveranderende
stoffen het zenuwstelsel van kinderen gaat verwoesten.
Men voert een chemische oorlog tegen de eigen
nakomelingen.
Dit is het conflict van de tot algemeen belang verheven
ten top gedreven individuele zelfontplooiing.
De decadentie van een volwassen geworden
flowerpowergeneratie, waar de meesten liever verwende
ikjes waren gebleven (of nog steeds...)
"Deze oorlog eindigde met
op afstand bestuurde raketten, met vliegtuigen die met
de snelheid van het geluid vliegen, met nieuwe typen
onderzeeboten, met torpedo's die hun eigen doel zoeken,
met atoombommen en met het vooruitzicht op een
afschuwelijk soort chemische oorlogvoering. De volgende
oorlog zal noodzakelijkerwijs worden overschaduwd door
deze verwoestende uitvindingen van het menselijk brein.
Als voormalig minister van een hoog ontwikkeld
bewapeningssysteem is het mijn laatste plicht, het
volgende te zeggen: Een nieuwe grootschalige oorlog zal
eindigen met de vernietiging van de menselijke cultuur
en beschaving."
(Albert Speer 1947, uit: Proces van Nurenberg)
Voortaan verkrijgbaar in boekenwinkels:
The active metabolite of Strattera has the same active metabolite as Prozac. See : http://www.haesbrouck.be/strattera_amfetamine.jpg. When both products were metabolised by digestion, both active phenylpropylamines acts in a similar way as the amphetamines act. Amphetamines are chemically close to these new SSRI’s because their chemical structure is a phenylethylamine. Because of the difference of that one C-Atom between phenylethylamines and phenylproylamines, dosages are adapted: amphetamine-pills are at 5mg , Prozac-pills at 20-60mg. As the result, both are working in the same way: destroying neurons to inhibit control over the nervous system and causing symptoms of hallucination on a long term use. I described the working mechanism of ADHD-medication in my book ( for this moment only available in Dutch) : "ADHD-medicatie: medische megablunder", ISBN: 978-909021709-3.
Le métabolite actif de Strattera est le même métabolite actif que Prozac. Voir : http://www.haesbrouck.be/strattera_amfetamine.jpg. Quand les deux produits ont été métabolisés par digestion, les deux phenylpropylamines actifs agissent d'une manière semblable comme que les amphétamines agissent. Les amphétamines sont chimiquement près de ces nouveaux SSRI parce que leur structure chimique est un phenylethylamine. En raison de la différence de cet un C-Atome entre les phényléthylamines et les phenylproylamines, des dosages sont adaptés : les amphétamine-pillules sont à 5mg, Prozac-pillules à 20-60mg. Comme résultat, tous les deux fonctionnent de la même manière : en détruisants les neurones pour empêcher le contrôle du système nerveux et de causer des symptômes d'hallucination sur une utilisation à long terme. J'ai décrit le mécanisme fonctionnant du l'ADHD-médicament en mon livre (pour ce moment seulement disponible dans le Néerlandais) : « ADHD-medicatie : medische megablunder », ISBN : 978-909021709-3.
Over mijzelf
Ik ben Fernand Haesbrouck
Ik ben een man en woon in Ieper (Belgie) en mijn beroep is apotheker.
Ik ben geboren op 13/01/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: koken en fotografie.
Ik hoop dat deze medische megablunder van de eeuw snel tot het verleden mag behoren.
De geneeskunde zou zich moeten schamen.
Videos die de
farmaceutische industrie liever VERBERGT !!!
De geneeskunde demoniseert mijn actie tegen het
voorschrijven van harddrugs bij kinderen.
Ik koos er opzettelijk voor om niet de
wetenschappelijke toer op te gaan, omdat
wetenschappelijke waarschuwingen over die materie
vakkundig de doofpot bereiken.
Deze drie video's zijn al een paar jaren oud en
zouden als wetenschappelijke informatie kunnen gebruikt
worden.
En wat gebeurde ermee ?
Juist.
Dokters in de geneeskunde blijven kinderen drogeren en
zelfs de Overheid vergoedt deze manier van drogeren en
ook het instellen van een toxicomanie bij kinderen.
Een epidemie of fraude ?
Ik noem het de grootste medische blunder van de
eeuw.
Vooraf dit : noteer dat Luvox bij ons Floxyfral
noemt , dat Ritalin bij ons Rilatine en Concerta
zijn,en dat de actieve metaboliet van Strattera net
dezelfde is als die van Prozac.
De eerste video duurt 56 minuten, de twee anderen
ongeveer 12 minuten en ze zijn ... engelstalig.
Sterke
stimulantia worden als psychotica gebruikt in
doseringen totdat men de nevenwerkingen bereikt.
Er ontstaat een
psychotisch gedrag als bijwerking omdat neuronen worden
verwoest.
Immers, de
psychiatrie heeft voor die bijwerking op een
frauduleuze manier een winstgevende
therapeutische indicatie bedacht : ADHD !
Het rustig
lijken is gewoon een dwangmatig psychotisch gedrag.
In de
literatuur spreekt men van een robotachtig gedrag, wat
eigenlijk een eufemisme is van dwangmatig psychotisch.
Na chronisch
gebruik worden bijna steeds corrigerend antipsychotica
toegediend (Risperdal,Dipiperon, Zyprexa),
omdat een controleverlies optreedt van het gedrag
(tics, wanen, agressie).
FDA waarschuwt
dat ADHD-medicatie psychotisch maakt en sterfgevallen
kan veroorzaken.
Des stimulants forts
sont utilisés comme psychotica dans les doses jusqu'à
ce qu'on atteigne des effets secondaires.
Le comportement
psychotique est un des effets secondaires, parce qu’on
détruit les neurones.
En
effet, la psychiatrie a inventé une indication thérapeutique
lucrative pour cet effet secondaire d'une façon
frauduleuse : Le syndrome TDAH !
Un comportement
compulsif se traduit dans : sembler tranquille.
Les enfants obtiennent
un comportement de robots, dans d’autres mots: un
comportement compulsivement psychotique.
On doit corriger
presque toujours avec des antipsychotiques (
Risperdal,Dipiperon,Zyprexa), en raison d'une perte de
commande au sujet du comportement ( les tics,
agression, les hallucinations)
Dans une période de
quatre ans, le nombre internés dans la psychiatrie a
doublé avec un facteur six ( Belgique).
La FDA demande des
fabricants de drogue de TDAH informer
des patients au sujet des évènements défavorables
cardiovasculaires et des évènements défavorables
psychiatriques.
The strongest
stimulants are used as psychotica in dosages until the
side effects are reached.
A psychotic behavior is
a side effect because the neurons are destroyed.
Psychiatry invented
a commercial therapeutic indication for that side
effect in a crimininal way: ADHD!
Seeming quiet is simply
being compulsively psychotic.
These children obtain a
robotlike behavior, what simply means a compulsively
psychotic behavior.
Almost all chronic
users must be corrected with antipsychotics (Risperdal,
Dipiperon, Zyprexa) because of a control loss
concerning behaviour (tics, aggression,
hallucinations).
In a period of four
years the number of ADHD-patients in psychiatry doubled
with a factor six.(Belgium)
FDA
Directs ADHD Drug Manufacturers to Notify Patients
about Cardiovascular Adverse Events and Psychiatric
Adverse Events
Ria Vandenheuvel van Zitstil en Arga Paternotte van Balans halen stilaan gelijk.
Schijnbaar terroriseren onbehandelde ADHDers nu onze maatschappij door schietpartijen te organiseren en schoolkameraden dood te steken.
Het is bekend dat in Nederland een veel te klein aantal van de schoolgaande jeugd zich te goed doet aan de ADHD-wondermedicatie, waardoor ook daar ernstige excessen beginnen te ontstaan, doordat die jeugd nog verstoken blijft van de heilzame werking van cocaïne en amfetamineproducten.
Ria Vandenheuvel zou Arga Paternotte moeten aanzetten om nog meer subsidies aan te vragen bij Overheid en Industrie om nog veel meer kinderen met hun missioneringwerk door de mand te kunnen laten vallen ( dixit Ria).
Vlaamse en Nederlandse jeugd moeten gekerstend worden met een chronische toxicomanie, die ze nu eens eindelijk kalm en rustig (dwangmatig psychotisch is een lelijk woord) moeten houden en doen ophouden met elkaar te lijf te gaan met wapens die eigenlijk alleen maar in echte oorlogen gebruikt worden.
Onlangs vernam ik van een schooldirecteur in Nederland dat in zijnschool nog 60 leerlingen van de 560 geen Ritalin slikken.
Dat is waarlijk ongehoord.
Net zo ongehoord is het dat bij ons in Vlaanderen ook nog scholen bestaan met kinderen die niet gedrogeerd worden. Op 14 september schreef ik daarover een OpenBrief naar onze Minister van Onderwijs, maar die man is er zodanig beschaamd over dat hij niet eens durft te antwoorden.
Zou men ook in Nederland net als bij ons kinderpsychiaters tekort hebben, die legaal zo een toxicomanie willen instellen?
Begrijpen de Nederlandse en Vlaamse dokters dan niet dat de Ritalin in Nederland, en Rilatine in Vlaanderen de beste in de wereld schijnen te zijn. Want hetzelfde product in de VS heeft daar een compleet tegenovergesteld effect.
Daar immers schijnen dokters ( en nu ook al FDA) zelfs toe te geven dat de zinloze shootings en moordpartijen eigenlijk de nevenwerkingen zouden zijn van cocaïne of amfetaminetoxicomanien. Zij dwalen natuurlijk, want die shootings en de steekpartijen zijn de schuld van de wapenhandelaren, dat weet toch iedereen.
Bij ons is de geneeskunde zo ervaren en zo bekwaam dat ze harddrugs kunnen hypnotiseren, zodanig dat die harddrugs zich bij Vlaamse en Nederlandse kindertjes veel beter gedragen dan dezelfde harddrugs die Amerikaanse dokters voorschrijven.
Die schijnen zelfs hun vak niet eens te kennen. Dokters van bij ons leerden aan de universiteit wel niet hoe die stoffen normaal zouden moeten werken, ze leerden wel hoe ze die stoffen kunnen verplichten kindertjes en nu ook al volwassenen op een stevige manier vooruit te helpen in de dagelijkse strijd die het leven uiteindelijk ook wel voor iedereen is geworden.
En het is precies van die uitmuntende bekwaamheid van onze dokters dat mensen als Ria Vandenheuvel en Arga Paternotte gebruik maken om tegen alle regelgeving in in de media reclame te voeren voor het instellen van een gezonde toxicomanie die de toekomst van de jeugd en de carrières van Ria en Arga moeten veilig stellen.
Immers niemand beter dan Ria ( en misschien ook wel Arga) weet beter dat kindjes er sociaal en wetenschappelijk erg op vooruitgaan met zenuwstelsels waarvan men de controle erop (een beetje, veel) heeft gecastreerd. En dat die kindjes dan uiteindelijk in de psychiatrie terechtkomen.... dan is dat de schuld van de ziekte. Een ziekte die erfelijk is, en waarvan nu blijkt dat onze bevolking massaal lijdt aan stoffetjestekorten in het lijf, tekorten aan cocaïne en amfetamineproducten.
En gelukkig zijn Ria en Arga er, om ons daarop te wijzen.
En wie brandt nu niet van verlangen?
Ria en Arga.Het ogenblik is meer dan ooit aangebroken om voortaan tot een echte actie over te gaan. Etaleer de rustgevende zegeningen van cocaïne, amfetamine en SSRIs en breng onze jeugd eindelijk eens tot rust ermee. De maatschappij begint er goed rijp voor te worden. De bevolking smeekt erom om voor jullie door de mand te vallen en dokters pijpen naar jullie dansen.
(Laat me nog even dyslectisch en ook onbehandeld zijn ...:) )
Straks zal iedereen wel moeten perceptieveranderende producten moeten slikken om het doodschieten en het doodsteken even normaal te vinden!
Ria Vandenheuvel: missionaris voor melaatse kindertjes met drugstekorten in hun lijf.
ADHD: We lazen in De Morgen 9/10/2007 p.13
Aantal ADHD-diagnoses bij schoolkinderen stijgt
BRUSSEL # Het aantal diagnoses waarbij bij Vlaamse schoolkinderen ADHD wordt vastgesteld stijgt. [Moet natuurlijk zijn bij "onderzoek". Als de diagnose het resultaat is van een diagnose en vroeger van een onderzoek, ja, dan is de stijging misschien ineens verklaard.] Mede daardoor zou volgens onderzoek [of diagnose?] [onderzoek door wie?] het gebruik vanADHD-medicijnen verviervoudigd zijn tussen 1999 en 2006 [het is niet duidelijk of ook het aantal als ADHD gediagnosticeerde kinderen gedurende die periode met hetzelfde % is gestgen!].
Volgens Ria Van Den Heuvel van de vzw ZitStil [tiens, is deze belanghebbende en door de producenten van Rilatine betaalde dame nu plots voor De Morgen de neutrale onderzoekster geworden die één en ander correct kan duiden?] betekent dat niet dat er meer mensen met ADHD zijn. "In Vlaanderen heeft 5 tot 7 procent van de jongeren het. [In Congo 0%; een vreemde verspreiding van de ADHD-genen want ADHD zou volgens die kringen erfelijk zijn! Een bron voor mogelijk racisme dus.] Toch gaan nog veel mensen met ADHD door het leven zonder het te weten." [Hoe weet Ria dit? Door onderzoek = diagnose? Heeft ze deze dan kunnen tellen, want zij weet blijkbaar wel wie het heeft zonder het te weten. En wat is "veel"? Meer dan de tien vingers van de hand?]
De toename van het aantal diagnoses is volgens Van Den Heuvel te wijten aan het feit dat kinderen met ADHD nu sneller door de mand vallen. ["Door de mand vallen"? Kinderen die schijnbaar geen ADHD hebben en er na onderzoek (=diagnose?) wel blijken te hebben, zij blijkbaar een soort verdachten van een misdaad die door de mand vallen. De diagnostici zijn blijkbaar een soort jagers op zoek naar prooi!] "Vroeger werkten moeders van thuis", zegt ze. "Kinderen moeten nu veel zelfstandiger zijn en daardoor komt nu veel sneller naar boven dat het kind niet geconcentreerd is. [Wat is dat eigenlijk niet 'geconcentreerd'? Gaat dat van 'snel afgeleid' tot 'ik heb geen goesting om mijn huiswerk te maken?] ADHD valt gewoon veel meer op zodat ouders sneller naar een specialist stappen." [Heel vreemd: naarmate de moeder niet thuis is en dus het kind niet meer kan zien, ziet de moeder toch via buitenzintuiglijke waarneming - ESP voor de kenners - dat haar kind er zijn aandacht niet kan bijhouden en "valt hij sneller door de mand", die simulant! Il faut le faire!]
Zou het niet eerder zo zijn dat ouders meer en meer plus meer en meer ouders overgestresseerd zijn en op de duur nog amper iets van de natuurlijke levendigheid van hun kinderen kunnen verdragen? Gaan deze ouders onder de de druk die de jagers-diagnostici via allerlei geoorloofde en ongeoorloofde methoden en technieken uitoefenen, niet in de context van een neoliberale idee over de opvoeding als een voorbereiding en klaarstomen van kinderen voor de rat race en zo, het minste ambetant, stout of weerbarstig gedrag van hun kind (dat evengoed een teken kan zijn van kritische zin en van een talent voor eigenmachtig autonoom en pre-volwassen gedrag) als onwenselijk beschouwen? En uiteraard willen zij dan deze 'afwijking' en dat deviant gedrag onderdrukken door hun kind ziek te laten verklaren en hen vol te stoppen met Rilatine en Concerta of Strassera! En uiteraard worden ze met open armen ontvangen door multidisciplinaire teams die over de "ware aard" van de ziekte geïnformeerd worden door als deskundigen vermomde reclamejongens van de farma-firma's en door de "zorgverstrekkers" (psychologen, psychiaters, gedragstherapeuten, orthopedagogen, ...) die voor een consultatie van 30 minuten 1300 euro kunnen aanrekenen (al zegt het RIZIV dat deze consultatie dan 45 minuten moet duren!).
Kortom, we zitten hier met een complex maatschappelijk probleem over het recht van kinderen om zich niet enkel in afgezonderde reservaten ("speelpleinen") te mogen uitleven maar ook in hun dagelijkse omgeving, over het wegvallen in onze samenleving van de affectieve omkadering van kinderen (want leerkrachten zijn betaald om te drillen, niet om in liefde met hun leerlingen om te gaan, anders zitten ze morgen allen in de bak voor pedofilie!), enzovoort. En onze Ria verengt dat tot een medisch-diagnostisch probleem van experts! Wij dagen onze Ria uit: "MOGEN WIJ EENS EEN HALVE NAMIDDAG MET UW KINDEREN IN HET PARK GAAN WANDELEN EN HEN LATEN VERTELLEN, VERTELLEN EN NOG EENS VERTELLEN, ipv hen aan "tests" te onderwerpen?"
Niet voor niets noemt Ria VDH haar bedoening Zitstil. Al wat niet stilzit (behalve de tv-beelden, de hond en de kat) is "ziek", genetisch aangetast en moet dus chemisch worden "gecastreerd"!
ZITSTIL of ... hoe een duivelszak nooit gevuld raakt.
ZITSTIL ontvangt via alle kanalen geld om kinderen en volwassenen te ronselen om ze aan te zetten tot het instellen van toxicomanie met harddrugs.
Maar de Overheid gedoogt dat men patiënten een toxicomanie aansmeert. En bedrijven mogen ronselaars smeren die openlijk reclame voeren voor stoffen onder een opiumwetgeving.
En niettegenstaande ....
>>-----Oorspronkelijk bericht-----
>>Van:
>>Verzonden: vrijdag 16 december 2005 13:02
>>Aan: info@zitstil.be
>>Onderwerp: vraag om antwoord op kritieken
>>
>>Beste,
>>
>>Na een korte search op het internet vond ik volgende kritieken op het
>>gebruik van rilatine:
>>
>>- ritalines en amfetamines (ze hebben eenzelfde chemische structuur)
>>kunnen
>>leiden tot drugsgerelateerd gedrag zoals psychose, manie en misbruik
>>- een groot aantal van de kinderen die ritaline neemt wordt robotachtig,
>>letargisch, depressief en in zichzelf gekeerd, minder reagerend op
>>prikkels
>>- ritaline kan permanent neurologische tics veroorzaken zoals het
>>Tourette-syndroom
>>- ritaline kan de groei vertragen of leiden tot atropie van de hersenen
>>- stoppen met ritaline kan leiden tot emotioneel lijden, zoals depressie,
>>uitputting en zelfdoding
>>- ritaline onderdrukt creatief, spontaan en zelfstandig gedrag bij kids en
>>maakt ze dociel en gehoorzaam
>>(bron: peter r. breggin, talking back to ritalin, 1998)
>>
>>- bijwerkingen van ritaline kunnen zijn: zenuwachtigheid, slapeloosheid,
>>huiduitslag, koorts, anorexia, misselijkheid, duizeligheid en
> hartkloppingen
>>(ordinaire info op de bijsluiter)
>>
>>Ik weet best dat er veel waarschijnlijkheden tussen zitten, toch til ik
>>bijzonder zwaar aan het onderdrukken van creatief, spontaan en zelfstandig
Medische Megablunder - Dokters als dealers - overheid zit stil en subsidieert.....
.... Fernand Haesbrouck Uitg. Tarcom NV Boekrecensie door W.M.F. Leuver
"De meeste gedragsdokters hebben nu een licence to kill', en ik vraag mezelf af of ze het eigenlijk wel weten"
Dit, op zijn zachts gezegd controversionele, boek is in eigen beheer uitgebracht, wat tot uitdrukking komt in het uiterlijk: niet al te stevige kaft, slechte interpunctie en zelfs een aantal onbegrijpelijke en/of half afgemaakte zinnen. Ik zou het eigenlijk ook geen boek noemen, vanwege het feit dat er geen sprake is van een coherent geheel. Het is meer een bundeling artikelen, waarbij veel in herhaling gevallen wordt. Het is dat ik het boek in één ruk uitgelezen heb, anders zou ik op bepaalde plaatsen twijfelen of ik de informatie al dan niet dubbel aan het lezen was. Dit wat betreft de vormgeving.
De Engelstalige uitdrukking "don't judge a book by its cover?" (beoordeel en boek niet aan de hand van zijn uiterlijk) is in dit geval zeer toepasselijk. Het feit dat het boek niet professioneel overkomt zegt absoluut niets over de inhoud en de waarde daarvan. De samensteller/uitgever van het boek is immers geen (brood)schrijver, maar apotheker van beroep. Het boek is ook geen doel op zich, maar een middel om een ernstige misstand onder de aandacht te brengen en het geweten van een aantal mensen wakker te schudden! Dat dit hem al aardig lukt is te merken aan het aantal reacties op zijn internetsite en weblog en het feit dat ik door het lezen van dit boek in ernstige mate geschokt ben, en daar is bij mij best wel wat voor nodig!
Wanneer ik dit boek van Fernand Haesbrouck onder zou moeten brengen in een categorie, dan twijfel ik tussen het conspiracy en griezel - genre. De boodschap van het boek is in ieder geval WEL duidelijk, en terug te vinden in de titel, n.l. dat ADHD medicatie de grootste megablunder van deze tijd is.
Het taalgebruik van de heer Haesbrouck, waarvan hij zelf al aangeeft dat deze bewust niet op wetenschappelijk niveau ligt, wordt door sommige mensen als shockerend ervaren. Op zich heb ik het niet als zodanig ervaren, maar lag het shock-effect meer op het niveau van de boodschap die hiermee wordt aangedragen. Fernand Haesbrouck doet middels zijn boek (en website) een poging om het geweten van de mensen wakker te schudden en een oproep om de kinderen (ONZE kinderen) niet het slachtoffer te laten worden van gemakzucht en onwetendheid aan de ene kant, en het financiële belang van de fabrikant aan de andere. Ik vind dan ook dat het boek, dat ondanks zijn niet-wetenschappelijke schrijfstijl, wél degelijk onderbouwd is.
Duidelijk blijkt uit de toon van zijn schrijfwijze de frustratie en boosheid t.o.v. het feit dat het onrecht inmiddels al zodanig is ingebakken in onze maatschappij (zowel bij de hulpverlening als de hulpvragers), Dat het weigeren van de medicatie gelijkgesteld wordt als je kind tekort doen en 'slecht ouderschap', waardoor goed menende ouders in een vreselijke positie gedwongen worden. Het boek biedt deze ouders een hulpmiddel ter ondersteuning om tegen de 'gevestigde orde' op te komen voor het belang van hun kinderen.
Natuurlijk kan men de beschuldigende uitspraken van apotheker Fernand Haesbrouck aan het adres van psychofarmaca-fabrikanten, artsen, psychiaters, commissies en adhd-verenigingen als "weerzinwekkend" en "walgend" terzijde te schuiven. Natuurlijk kan men er voor kiezen om de 'kop in het zand te steken', zeker als het promoten van de ADHD-medicatie onderdeel is van je dagelijkse boterham! Ik kan begrijpen dat vooral de hulpverlenende tak zich door het boek aangevallen voelt, en dat je als ouder van een ADHD-kind het beste met je kind voor hebt. Daarom vind ik dan ook dat ieder weldenkend mens, die het belang van de kinderen voorop stelt, m.i. aan zichzelf verplicht is om zowel de aantijgingen in het boek, als zijn eigen ethische overwegingen aan een gedegen onderzoek te onderwerpen.
Men zou zich na het lezen van het boek wel eens af kunnen gaan vragen of het, door toediening van medicatie, rustig maken en opkrikken van schoolresultaten wel opweegt tegen het risico van hartfalen en zelfmoordneigingen, die dezelfde medicatie met zich meebrengt. Of we met zijn allen bereid zijn de prijs te betalen. Dit laatste bedoel ik letterlijk én figuurlijk, aangezien we naast deze (onbedoelde?) legalisatie en financiering van drugs regelmatig geconfronteerd worden met de gevolgen van het gebruik hiervan. Enkele voorbeelden: 'zinloos' geweld, onverklaarbare botbreuken en het doodvallen van 'gezonde' sporters.
Overigens wordt niet alleen medicatie tegen ADHD aan de kaak gestelld, maar bijna alle psychofarmaca, omdat deze neurotoxisch zijn, en een heel scala aan schadelijke, vaak onomkeerbare symptomen veroorzaken, die meestal weggewuifd worden onder de bedrieglijke noemer 'bijverschijnselen'. Het boek zou daarom verplichte leeskost moeten zijn voor iedereen die belang hecht aan een gezonde maatschappij, maar op zijn minst voor hen die een adviserende of begeleide functie hebben op het gebied van ADHD.
Misschien zal niet iedereen overtuigd zijn van het gelijk, zoals blijkt uit de reactie van Mw. Paternotte van stichting Balans (die overigens volgens het boek gefinancierd wordt door de farmaceutische industrie en als gezien kan worden als 'advocaat van de duivel'), maar in ieder geval zouden ze eens stil kunnen staan bij hun eigen rol in het geheel. Na het lezen van het boek kan men immers niet langer eenvoudigweg claimen "ICH habe es nicht gewusst".
Dokters maken ons wijs dat ze niet weten hoe ADHD-medicatie werkt. Zie de internationale literatuur daarover en ook de bijsluiters. Dokters schrijven ADHD-medicatie voor op basis van criteria die vooral te maken hebben met het pedagogisch comfort van de omgeving. Zie daarover de diagnosecriteria van DSM-IV.
Voordat ADHD als een ziekte of als een aandoening werd uitgevonden om het pedagogisch comfort te behandelen, kende de maatschappij het werkingsmechanisme van die harddrugs wel. Toen bestonden precies daarom geen therapeutische indicaties. Dat mechanisme beschrijf ik op mijn website en in mijn boek: ADHD-medicatie:medische megablunder.
Maar omwille van commerciële overwegingen besliste een medische industrie om de gekende manier waarop die harddrugs het zenuwstelsel verwoesten, liever als onbekend te promoten.
Nu groeide een generatie wetenschapslui op met de overtuiging dat het verhogen van een pedagogisch comfort met wondermedicatie een nieuwe generatie jongeren ten goede komt, door te verzwijgen hoe die middelen eigenlijk wel werken.
Omdat ik sinds mijn opleiding niet vergeten ben, hoe een en ander in elkaar steekt, stel ik al meer dan twee jaar de vraag aan slimme zenuwartsen welke ziekte of aandoening men kan behandelen of genezen door het zenuwstelsel zodanig irreversibel toe te takelen zoals ik afbeeld op de cover van mijn boek.
Tot op heden antwoordde nog niemand, en dit terwijl de laatste vier jaren het aantal psychotisch gemaakte ADHD-kinderen in de psychiatrie verzesvoudigd is en dat aantal maar steeds blijft stijgen. Ik zwijg dan nog van de sterfgevallen, door zogezegde aangeboren hartziekten en van de zelfmoorden ermee. Immers de onbekend gewaande werking maakt die harddrugs ook zogezegd heel veilig voor geneeskundig gebruik, hoe zouden kinderen daar nu mee kunnen doodvallen?
Zelfs FDA waarschuwde onlangs dat ADHD-medicatie kinderen de psychiatrie en de dood kan injagen. Maar deze boodschap is aan de geneeskunde en de verantwoordelijke overheden totaal voorbij gegaan.
ADHD-medicatie valt onder een opiumwetgeving en dokters moeten zich kunnen verantwoorden als ze zonder een echte therapeutische indicatie harddrugs aan kinderen voorschrijven. De enige therapeutische verantwoording die momenteel officieel gekend is kwam van de KULeuven in 2005, waar in een postuniversitaire cursus voor medici gesteld werd dat die dingen meestal voorgeschreven werden op vraag van ouders, schooldirecties, vrienden en kennissen.
Een verantwoording die een toetsing door de Provinciale Geneeskundige commissie wel niet zal doorstaan, vrees ik.
Niettemin worden op scholen kinderen gedrogeerd om beter te kunnen presteren en ook zoals eerder gezegd, omwille van het pedagogische comfort. Lees het arrest nr224,Rep.Nr.2004/7081 van het Hof van Beroep te Antwerpen, zitting van 16/12/2004 (Jeugdkamer)).
Terwijl een andere rechtbank in Beroep een renner, die met gelijkaardige stoffen ook zijn prestaties wou verbeteren een boete van 250.000 Euro oplegde. Kortom Uw diensten zijn bekend met het chronisch toedienen in de scholen van cocaïne en amfetamineproducten om kinderen beter te laten presteren en omwille van het pedagogisch comfort van het onderwijzend personeel.
Het gebruik van die harddrugs is een nieuwe cultuur geworden in het onderwijs, terwijl de geneeskunde om evidente redenen nog steeds niet schijnt te (willen) weten hoe die dingen werken.
Momenteel bestaan bijna alle klassen uit kinderen waar sommigen gedrogeerd zijn en dan anderen weer niet.
Mijnheer de Minister, kunt U toestaan dat kinderen die niet gedrogeerd zijn in de klas worden achteruitgesteld door gedrogeerde klasgenootjes?
Mijnheer de Minister U weet wel dat renners die zich niet drogeren dan ook geen koersen kunnen winnen.
Omdat de geneeskunde en een stroman van de industrie mijn acties tegen het drogeren van de jeugd niet zo gunstig gezind zijn, werd ik voor die materie voor de Orde van Apothekers gedaagd.
Ik zou dokters het verwijt toesturen dat men harddrugs voorschrijft zonder te weten waarmee men bezig is. Hetgeen ze beledigend vinden en een aanslag op hun integriteit.
Intussen werd ik door dat tuchtorgaan vrijgesproken onder meer omwille van de wel gekende werking van die harddrugs en het feit dat dokters helemaal niet (willen) weten waarmee ze bezig zijn.
Maar ook intussen blijven in de klassen gedrogeerde kinderen de kansen van niet gedrogeerde kinderen benadelen.
Ik besef wel dat geneeskunde en industrie blijven hameren op een massaal gebruik van het cocaïne-en amfetaminegebruik bij kinderen in de scholen, maar is het niet de hoogste tijd om maatregelen te nemen zodat onderwijs kan gegeven worden in klassen met alleen maar gedrogeerde kinderen en hetzelfde onderwijs ook in afzonderlijke klassen met niet-gedrogeerde kinderen?
Men is perfect op de hoogte van de verwoestende werking van die middelen ( zie ook FDA: http://www.fda.gov/bbs/topics/NEWS/2007/NEW01568.html) en toch verkiezen CLBs, dokters en schooldirecties nog steeds om kinderen doping toe te dienen voor het eigen profijt.
Uit de motivering van mijn vrijspraak blijkt duidelijk dat het niet de bedoeling is van de geneeskunde en de industrie om een discussie ten gronde te voeren over de manier waarop harddrugs het zenuwstelsel van gebruikers verwoesten. Deze houding kan alleen maar CRIMINEEL genoemd worden omdat men op die manier op de kap van een nieuwe generatie de decadentie in de maatschappij wil bevorderen voor het eigen profijt.
Mijnheer de Minister, kinderen worden doelbewust medisch kapotgemaakt terwijl men de samenleving blijft voorhouden dat men niet eens weet waarom en op welke manier men zoiets doet.
En wat nog veel erger is, de nevenwerkingen van het chronisch gebruik van die psychotica worden handig aangegrepen om als symptomen van de ziekte verklaard te worden, waardoor men hoger moet doseren en zelfs nog antipsychotica (neuroleptica) moet gaan toedienen. Behandelende dokters zijn niet eens in staat om symptomen van een uitgevonden ziekte te kunnen onderscheiden van de schadelijke nevenwerkingen van chronisch dopinggebruik. Zelfs zijn de meest gebruikte neuroleptica bij kinderen (in die materie) niet eens geregistreerd om door kinderen gebruikt te worden. En dat kan zomaar allemaal.
Bovendien was het nu juist de bedoeling van de uitvinding van deze nieuwe ziekte, dat de nevenwerkingen van de verkochte medicatie als symptomen van de ziekte zouden kunnen uitgelegd worden. Een commercieel perpetuum mobile, zeg maar.
Men focust alleen maar op een gigantisch eigen profijt en het korte termijn welbevinden van gelegaliseerde harddrugs. De medische en politieke corruptie en de collusie daaromtrent leg ik uit in mijn boek: ADHD-medicatie:medische megablunder.
Mijnheer de Minister, dit is schuldig verzuim als geen maatregelen worden genomen om die waanzin in de scholen te stoppen.
Doping in de klassen kan gewoon niet, zelfs niet als dokters legaal ( en zelfs zonder kennis erover) dealen.
Dokters zijn op dat gebied niet geloofwaardig omdat ze voorhouden dat ze drogeren met stoffen waarvan ze niet (willen) weten hoe ze werken, en ze de schuld op anderen proberen te schuiven als ze dreigen er verantwoording voor te moeten afleggen.
Als die kinderen echt ziek zouden zijn, moeten ze van de andere kinderen afgezonderd worden of thuis blijven, want zoals uit de huidige cijfers blijkt, is zoiets heel erg besmettelijk, zelfs epidemisch en kunnen sommige psychiatrische ziekenhuizen de opnamen van verslaafden en karaktergestoorden door het gebruik van harddrugs amper nog aan.
En laat ons dan nog zedig zwijgen over het dealen van die stoffen op de speelplaatsen. Iedereen is daarvan op de hoogte, alleen ... een Minister niet.
Tot slot ben ik ervan overtuigd dat U zult antwoorden dat U niet over de bevoegdheid beschikt om de doping in de scholen te verbieden. Ik begrijp dat. Maar het is wel Uw bevoegdheid om de onrechtvaardigheid aan te pakken die momenteel heerst in de klassen door gedrogeerde kinderen samen met niet gedrogeerde kinderen op eenzelfde manier de lessen te laten volgen. Ik probeerde uit te leggen op welke manier U daarmee de niet gedrogeerde kinderen benadeelt.
Schoorvoetend begint het te dagen bij de Overheden.
Schoorvoetend begint het te dagen bij de Overheden.
Clobutinol (Silomat) zou hartproblemen geven.
Wel wel wel ....
Men is gestart met het uit de handel nemen van gevaarlijke stoffen.
Straks zal men nog een geloof gaan hechten aan de redenering over het werkingsmechanisme van phenylalkylamines.
Chronisch gebruik van phenylalkylamines*maakt psychotisch en is dodelijk gevaarlijk.
Psychotisch omdat ze de neuronen verwoesten.
Dodelijk omdat het sympaticomimetica zijn Voor een goed begrip nog even herhalen.
Er zijn 4 grote groepen chemicaliën die hallucinogeen zijn, een perceptie op de realiteit veranderen en een controleverlies veroorzaken op het gedrag.
1) de indolen ( LSD en sommige paddestoelen) 2) de cannabis producten. 3) Piperidylbenzylaatesters ( cocaïne, methylfenidaat( Rilatine,Ritalin,Concerta), mCPP ( Trazolan) , Champix) 4) Phenylalkylamines , waaronder
a) phenylmethylamines : Ketamine, Special K. b) phenylethylamines : amfetamine, speed, Aderall, Dexedrine,Pervitin en de vroegere eetlustremmers. c) phenylpropylamines : SSRIs waaronder Prozac, Strattera, Seroxat, Serlain, Efexor, enz.... d) phenylbutylamines: de groep met Clobutinol, Provigil ( Modafinil).
Eigenlijk is het chronisch gebruik van al die stoffen zeer gevaarlijk omdat ze psychotisch maken en sympaticomimetisch werken. Toch zeer eigenaardig dat 4c en 4d niet onder een opiumwetgeving vallen, terwijl al die stoffen eigenlijk een en hetzelfde werkingsmechanisme hebben.
Hoe zit het nu met al die veilige stoffen die men schoorvoetend een na een uit de handel gaat halen? Welke beschermengelen hebben de analogen op dit lijstje met héél grote omzetten?
Zijn ze gezonder en veilig voor de patiënten alleen maar omdat ze goed verkopen? En men niet weet hoe ze werken?
Wie neemt hier torenhoge risicos? Wie is hier wel heel goedgelovig?
De dokters met hun geloof in de industrie? De industrie met hun geloof in de onbekende werking van succesproducten en wondermedicatie?
De patiënten in hun geloof in de dokters die het zelf niet weten, maar de industrie dan wel geloven, die het uiteindelijk ook niet schijnt te weten. De Overheden met het blinde geloof in de wetenschappelijke kracht van de industrie, die bovenal blijft vasthouden aan de kracht van een onbekend gewaand werkingsmechanisme, zolang men maar goed en veel verkoopt.
En wanneer de eetlustremmers uit de handel gingen, kende men plots het werkingsmechanisme wel. Wanneer Clobutinol nu uit de handel gaat, is nu ook meteen dat mechanisme bekend. Van alle anderen ... en om paniek te vermijden, houdt men het voorlopig nog bij : werkingsmechanisme onbekend.
De wetenschappelijke kracht van een gedragsgeneeskunde.
Maar wat doen we nu met dat lijstje van de vier grote chemische groepen? ----------------------------------------------------------------------------------- * Alkyl staat in de scheikunde voor een keten van koolstofatomen. Als tussen de phenyl en de amine een koolstofatoom staat spreken we van phenylmethylamine. Keten van 2 koolstofatomen geeft ethyl ( phenylethylamine) , 3 koolstofatomen: propyl, 4 koolstofatomen : butyl.
Mijn stelling over het werkingsmechanisme van die stoffen wordt bevestigd door het uit de handel nemen van een stof, waarvan men een maatschappij onterecht wijsmaakt dat hoe groter de alkylgroep hoe minder gevaarlijk die stof dan is.
Men is erin geslaagd om de phenylpropylamines buiten een opiumwetgeving te houden door ondeskundigen wijs te maken dat die stoffen een kleinere affiniteit zouden bezitten om de neuronen te castreren. Terwijl men die kleinere affiniteit compenseert door hoger te doseren.
De hongerremmers en efedrine ( phenylethylamines) werden al uit de markt gehaald omwille van de ongevallen ermee. En nu ook een onschadelijk gewaand phenylbutylamine ( Silomat).
Voorlopig blijven de cocaïnestoffen en de andere amfetamines ( ethyl en propyl) ( zonder een anorectische indicatie, maar wel met dezelfde anorectische werking) nog in de handel omdat de sterfgevallen ermee als aangeboren hartafwijkingen worden genoteerd. Dit soort van wetenschappelijke hypocrisie werd ingevoerd omwille van economische redenen, want moesten alle plotse sterfgevallen ermee ( zie ook FDA) op een juiste manier geregistreerd worden, dan zou men nu al meer doden tellen dan met Vioxx ooit het geval is geweest.
Over welke hefbomen beschikken Arga Paternotte en Balans om een wetenschapper, die schijnbaar gewend is om wetenschappelijke publicaties te lezen en die na lezing ervan ook al zou moeten aangeleerd zijn om daarover een stukje in de krant te schrijven, om die wetenschapper achteraf te laten verklaren dat hij het stukje verkeerd had gelezen.
De schrijvende arts en bijzonder hoogleraar Ivan Wolffers heeft voor onrust gezorgd met zijn conclusie dat het slikken van Ritalin ernstige risico's zou hebben voor kinderen met ADHD.
Hij bleek het Amerikaanse onderzoek waarop hij zich baseerde, verkeerd te hebben gelezen. "Goed dat dit wordt rechtgezet", aldus Wolffers die hiermee werd geconfronteerd.
Kinderen met ADHD die Ritalin slikken, lopen een verhoogd risico om met alcohol en drugs te experimenteren, berichtte Wolffers. Ook zouden ze vaker met de politie in aanraking komen.
Dat dacht Wolffers te lezen in het Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Hij waarschuwde voor de gevolgen in verschillende media.
Arga Paternotte van patiëntenvereniging Balans reageerde geschrokken op Wolffers waarschuwing. "Is het dan echt waar? Ik ga gelijk onze deskundige bellen", zei ze. Maar de paniek bleek overbodig. Wolffers bleek de onderzoeksresultaten niet goed te hebben gelezen.
Nogal bedenkelijk voor zo iemand en eigenlijk een terechte opmerking van de krant : niet het Amerikaanse onderzoek waarin al die dingen staan te lezen is verkeerd( gelukkig maar ... want die feiten zijn JUIST) , de eminente wetenschapper heeft die dingen alleen maar verkeerd gelezen.
Hoe zou een man professor en arts hebben kunnen worden, op die manier? Of zou het tot de prerogatieven behoren van professoren en artsen om na tussenkomst van ... en onder invloed van ... voor waar te mogen zeggen dat de zon om de aarde draait en niet omgekeerd.
Verder in het stuk komt een nog groter huzarenstukje van Arga Paternotte en Balans.
Kinderpsychiater Robert Ferdinand: "Ouders kunnen hun kinderen met een gerust hart Ritalin blijven geven. Er is geen verband tussen Ritalin en verslaving."
Hoe zou een man professor en arts hebben kunnen worden, op die manier? Ritalin valt onder een opiumwetgeving nu juist OMDAT het product verslavend is.
Of zou het tot de prerogatieven behoren van professoren en artsen om na tussenkomst van ... en onder invloed van ... voor waar te mogen zeggen dat de zon om de aarde draait en niet omgekeerd.
Ben ik verkeerd als ik dergelijke dingen in de journalistiek als desinformatie mag beschouwen?
Ben ik verkeerd als ik het publiek mag wijzen op het bedenkelijk gehalte van professoren en artsen met dergelijke uitspraken?
Ben ik verkeerd als ik vaststel dat deze medische megablunder nu eigenlijk geen megablunder meer is, maar pure misdadigheid?
Kinderen die nooit een zelfbeheersing werden aangeleerd , niet alleen als minderwaardigen beschouwen (ze vallen uit de toon, ze zijn ziek ... en waar en wanneer hoorden we zoiets ook nogal eens?), die kinderen belonen of bestraffen door ze te verwennen met een chronische toxicomanie, waarmee men medische en farmaceutische imperia kan opbouwen.
Politieke kringen proberen te scoren door de rol van de farmaceutische bedrijven en de corruptie in de geneeskunde een beetje terug te dringen. Wanneer horen we iets van dat soort dadingsdrang vanuit de politiek? Of heersen ook daar de hefbomen van Arga Paternotte en Balans?
Ware het niet dat dit incident zo hemeltergend is, ik zou het heel erg grappig hebben gevonden. Maar het gaat hier wel over het instellen en het in stand houden van een toxicomanie bij kinderen, terwijl men officieel heel goed op de hoogte is dat men ermee de kinderen de psychiatrie en(of) de dood injaagt.
dat zolang FDA enkel en alleen directieven van de farmaceutische industrie verspreidde, de medische instanties die directieven heel gretig tot zich namen,
dat wetenschappelijke instanties bij FDA begin 2006 niettegenstaande commerciële druk, het een morele plicht vonden om te waarschuwen voor de gevaren van een exploderend dopingbeleid in de geneeskunde,
dat niettegenstaande die morele plicht van wetenschappelijke commissies de drug industrie er in maart 2006 in slaagde om de ADHD-markt zodanig te beschermen, dat de bedoelde waarschuwingen toen niet zijn doorgegaan,
dat in de loop van 2006 de meldingen over hartfalen en psychiatrische opnamen van ADHD-kinderen bleven aanzwellen, waardoor begin 2007 bij FDA opnieuw een opstoot ontstond van morele principes,
dat op 21 februari 2007 FDA op de website wereldwijd die mededeling plaatste die men eigenlijk al op 22 maart 2006 had moeten plaatsen,
dat in de loop van mei 2007, die waarschuwende mededeling onder zware druk van de farmaceutische industrie een tiental dagen van de website is verdwenen,
dat nu ook al andere instanties zoals : Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry de waarschuwingen van FDA beginnen over te nemen,
dat ik mij begin dit jaar voor de Orde van Apothekers moest verantwoorden op een klacht van de Orde van Geneesheren en van 3 ADHD-psychiaters en dat ik toen de raad heb gekregen om de delicate stukken waarover ik beschik niet openbaar te maken, en die beter op drie verschillende plaatsen in bewaring zou geven,
dat ik sindsdien over nog veel meer en ergere delicate info kan beschikken en ik mij moreel erg in het nauw voel door te moeten blijven zwijgen, terwijl iedereen , dus ook ikzelf moet aanzien op welke manier men universiteitsprofessoren en dokters prostitueert om toch maar kinderen te kunnen blijven drogeren zelfs met gelden van de belastingbetalers,
dat na een verzesvoudiging van het methylfenidaatgebruik in psychiatrische ziekenhuizen in vier jaar tijd, het eerste kwartaal van 2007 een nieuwe stijging met 21% te zien was,
zou toch heel ergens eens een lampje moeten beginnen branden.
Balans in Nederland en Zitstil in Vlaanderen worden genereus betaald door de industrie die doping voor kinderen in de handel brengt. Ze worden bovendien als de bevoorrechte partners in de geneeskunde aangewezen om klanten te ronselen. Terwijl die geneeskunde ook het klappen van de zweep kent om als farizeeërs in de rij te staan waar het manna van de doping uit de hemel schijnt te vallen.
Als men dan nog weet : DO NOT HARM ... ( alleen voor de eigen confraters bedoeld en zeker niet als het gaat over kinderen).
Het gretig overnemen van directieven van FDA schijnt plots te stoppen, nu FDA even morele overwegingen heeft laten primeren op economische en zelfs criminele.
Welke rechten hebben kinderen? Het recht om door anderen gedrogeerd te worden? In naam van hun gezondheid ? Terwijl FDA waarschuwt dat men kinderen met die doping de psychiatrie en de dood injaagt.
Na hetgeen FDA publiceerde op 21 februari 2007: waar blijft een reactie van een subsidiërende Overheid?
waar blijft een mededeling van het Belgisch Centrum voor Farmacotherapeutische Informatie?
waar blijft een mededeling van de Orde van Geneesheren?
waar blijft een mededeling van de Orde van Apothekers?
waar blijven maatregelen van Farma.be?
En tenslotte:
Zullen Hoven van Beroep bij de rechtbanken nog blijven doping bij kinderen promoten in geschillen waarbij ouders weigeren om hun kinderen te laten vergiftigen? ( zie : arrest nr224,Rep.Nr.2004/7081 van het Hof van Beroep te Antwerpen, zitting van 16/12/2004 (Jeugdkamer))
Een beweging opstarten, die zichzelf eeuwig blijft voeden. Het bestaat.
Tot voor de jaren tachtig was het gebruik en misbruik van stimulantia in de geneeskunde wel bekend.
Ook het werkingsmechanisme van de gebruikte chemische stoffen op het zenuwstelsel was voor chemici geen geheim meer.
Vandaar dat men toen wist dat voor die stoffen geen therapeutische indicaties bestonden.
Maar psychiaters hadden ontdekt dat sinds een generatie ouders kinderen moest groot brengen, zonder dat ze zelf de nodige truken, gebruiken, waarden en normen daarvoor werden aangeleerd, dat men die kinderen kunstmatig kon beheersen door ze dwangmatig psychotisch te maken.
Die generaties hadden immers de truken, de gebruiken, waarden en normen waaraan een westerse maatschappij meer dan 20 eeuwen had gewerkt om een samenleving op een ordentelijke manier bijeen te houden, overboord gegooid , zonder daarvoor in de plaats nieuwe truken, nieuwe gebruiken, waarden en normen in de plaats te stellen.
Het leren zichzelf beheersen uit eigen beweging, moest voortaan gesimuleerd worden door chemisch belangrijke delen van het zenuwstelsel te verwoesten, waardoor een gedrag ontstaat dat men in wetenschappelijke kringen en eufemistisch als een robotachtig gedrag en kalm gedrag omschrijft.
Men verkoos deze niet medische omschrijving omdat men anders wel dwangmatig psychotisch zou moeten schrijven. Immers, iedereen wist vroeger nog dat die stoffen psychotica zijn, die hallucinaties uitlokken, een veranderde perceptie op de realiteit doen ontstaan en een controleverlies veroorzaken op het eigen gedrag, precies omwille van de verwoestende werking ervan op de neuronen. De neuronen zijn de bouwstenen van het centrale zenuwstelsel.
Men verkoos dus : robotachtig gedrag in plaats van het een dwangmatig psychotisch gedrag te gaan noemen.
Men verkoos ook : werkingsmechanisme onbekend in plaats van een chemische castratie van de neuronen.
En voor de opleiding van de nieuwe wetenschappers werd een nieuw medisch jargon ontwikkeld waarmee men naar de buitenwereld toe perfect kon scoren.
De theorie van de stoffetjes. Stoffetjes die men eerst als neurotransmitters beschreef en waarmee men toch vele jaren de verwoestende werking van de fake-neurotransmittoren kon doen vergeten.
Kinderen die niet meer aangeleerd werden zichzelf te kunnen beheersen hadden nu duidelijke dopaminetekorten, zo luidde de nieuwe wetenschap.
En omdat men in het duister scheen te tasten over het juiste werkingsmechanisme verkoos men dan ook maar om geen dopaminetekorten te meten of te doseren. Die tekorten waren er zeker: immers : je kon het hen aanzien : de DSM-waarnemingen zijn zodanig opgemaakt dat vanaf een subjectieve beoordeling elk gezond kind voortaan psychisch ziek kan verklaard worden aan dopaminetekorten.
En omdat de psychiaters die de nieuwe theorie uitgevonden hadden geen scheikundigen bleken te zijn, maar wel verkochte marionetten aan een industrie die narcotica legaal wou gaan dealen, werd gesteld dat men dopaminetekorten kon regulariseren met stimulantia die onder een opiumreglementering vallen.
En wat merkte men : de vermeende dopaminetekorten normaliseerden met cocaïne of met amfetamine, zelfs bij kinderen zonder die tekorten, die presteerden plots ook veel beter, en wat nog veel straffer is : die dopaminetekorten verdwenen zelfs zonder ook nog dopamine te hoeven toedienen.
Dopamine ( Dynatra) valt immers niet onder een opiumreglementering en is vandaar ook minder leuk voor een industrie waar men met harddrugs een lucratief imperium mee kan opbouwen.
Het bewijs was geleverd : cocaïne en amfetamine werken op een onbekende manier om tekorten van wat dan ook te behandelen.
En die tekorten worden aangetoond, niet door wetenschappelijke onderzoeken maar alleen door de scoretabel van het verstoren van pedagogisch comfort van de directe omgeving.
Maar nu na al die jaren blijkt dat de wetenschappelijke pogingen om het werkingsmechanisme te verklaren door stoffetjestekorten en chemische onbalansen helemaal niet te kloppen.
De dopaminetekorten kunnen nu blijkbaar ook genormaliseerd worden door selectief de serotonine en zelfs selectief de noradrenalinegehaltes te verhogen. Gewoon het systeem ontregelen door een en ander te vernietigen dat een beheerste controle over het eigen gedrag mogelijk maakt.
Harddrugs werken allemaal op een manier die we liever onbekend willen houden, nu juist omdat die kindertjes het zo hard nodig hebben voor hun toekomst.
Want uiteindelijk, al leert niemand hen nog zich te beheersen, ooit zullen ze het toch wel moeten doen, alleen jammer dat we zelf vergeten zijn hoe men kinderen nu weer een zelfcontrole, een beheersing of een concentratie moeten aanleren.
Het mooie nu van het legale gebruik van psychotica bij kinderen is dat chronisch gebruik ertoe leidt dat uiteindelijk wel een controleverlies ontstaat als vervelende bijwerking, maar dat dat controleverlies ( of de meer en meer optredende karakterstoornis) nu ook kan uitgelegd worden als een symptoom van dezelfde ziekte waardoor men chronisch moet blijven toedienen of zelfs de dosering moet gaan verhogen.
Men vermijdt daarbij tactisch om te spreken van psychotisch gedrag, want die veilig gewaande narcotica zijn immers onmisbaar voor de toekomst van de patiëntjes.
Vandaar dat men het antipsychoticum Risperdal gaat bijgeven, een product dat voorgesteld wordt om de karakterstoornissen tegen te gaan die onvermijdelijk ook voorkomen bij de ziekte ADHD, zo maakt men het de mensen wijs.
Het perpetuum mobile in volle werking.
Geen dokter die erbij stilstaat dat Risperdal een antipsychoticum is, dat dient om het psychotisch gedrag dat ontstond door het chronisch toedienen van psychotica, een beetje in goede banen te houden. Dat psychotisch gedrag is ambulant dan alleen maar als een karaktermisvorming en als een uiting van de ziekte waaraan men lijdt, uitgelegd. Hetzelfde ook met latere psychiatrische opnamen.
Een aandoening, die zelfs en vooral door de behandeling ervan, intussen voor de psychiatrie en de handel in psychotropen tot een ware goudmijn is geëvolueerd.
Enige vereiste om zich als dokter juridisch in te dekken als men harddrugs dealt bij kinderen en een toxicomanie gaat instellen en onderhouden, is een positieve score van waarnemingen van een omgeving die de visu chemische tekorten en chemische onbalansen kan vaststellen van stoffetjes die men vooralsnog moet gaan uitvinden.
En dan zijn er dokters die anderen durven bestempelen als kwakzalvers.
Maar tot nu toe, kon nog geen enkele professor of dokter, zenuwspecialist mij melden welke aandoening men bij patiënten gunstig kan behandelen door het zenuwstelsel zodanig toe te takelen zoals afgebeeld staat op de cover van mijn boek daarover.
Ooit besloot men precies daarom studenten aan te leren dat voor dat soort producten geen therapeutische indicaties bestonden.
Ooit leerde men kennis aan, nu leert men vaardigheden : evidence based medicine waarmee men een leemte aan kennis wil verdoezelen.
Toen in september 2005 op de frontpagina van een krant het misbruik van Rilatine door sportlui werd aangekaart, verscheen een lezersbrief in dezelfde krant waarbij een dokter mij het verwijt maakte dat ik als apotheker toch helemaal niets afweet van medicatie.
Dokters kennen er immers alles over en zijn daarvoor opgeleid , denkt hij.
Feit is dat na dat voorpaginanieuws en de maatregelen die de overheid daaropvolgend heeft genomen, plots een heel pak jonge renners en voetballers miraculeus genezen zijn van ADHD en autisme.
Wat niet wel zeggen dat ik daarbij aan een onwettige uitoefening van de geneeskunde heb gedaan , immers dokters 'behandelen' hun zieke patiënten alleen maar met die dopingproducten en verdovende middelen door ze een toxicomanie in te stellen en in stand te houden.
Mijn tussenkomst , die van de krant en van de overheid heeft die jonge mensen … genezen.
En wij hoefden daarvoor geen toxicomanie in te stellen of in stand te houden en we hebben daarvoor ook helemaal geen geld of ereloon ontvangen, terwijl ons ook nooit door iemand om een diagnose is gevraagd.
Een genezing door mirakel komt anders ook nooit voor om gecontesteerd te worden door welkdanige Orde dan ook .
Maar er is ook iets dat de over het paard getilde dokter over het hoofd heeft gezien.
Hopelijk kan de man wel nog een (wetenschappelijke ?) tekst lezen, die afkomstig is van de Rijksuniversiteit Gent
Dit is een uittreksel uit de introductietekst voor farmacie studenten , die van plan zijn om zich in te schrijven voor de studies van apotheker ( midden 2004)
De apotheker is hoe langer hoe meerde 'specialist in geneesmiddelen' geworden, die waardevolle inlichtingen verstrekt aan het publiek en aan de geneesheer.
Voor die laatste is hetvrijwel onmogelijk geworden op de hoogte te blijven van het dagelijksstijgend aantal nieuwe geneesmiddelen.
Een tekst die een beetje bedoeld is, als een knipoog naar de Orde van Apothekers, die een klacht tegen mij moet behandelen wegens het onwettig uitoefenen van de geneeskunde.
Gehoord op radio2 deze middag in het regionaal nieuws.
Het gaat over een dokter die meende in Humo te moeten reclame maken met het verdovend middel Rilatine.
Ik stuurde een brief naar Humo om te wijzen op het feit dat reclame maken voor voorschrijfplichtige geneesmiddelen verboden is.
Die brief werd door Humo geweigerd, vandaar dat ik die rechtzetting publiceerde op mijn website.
Vraag zal natuurlijk zijn, of de dokter een overtreding beging door in een tijdschrift te stellen dat Rilatine heus wel veilig is en dat ze het zelfs aan haar zoon voorschrijft.
Misschien lezen procureurs of onderzoeksrechters geen Humo ?
Rilatine en Concerta zijn cocaïneproducten met een amfetaminewerking. Cocaïne en amfetamine zijn doping.
Toen in 1957 de stichter van de firma Jansen Pharmaceutica zijn nieuwe antipsychoticum op de markt wou brengen , moest hij aan de hand van dierproeven aantonen dat hij met zijn product psychosen kon behandelen. Daarvoor moest hij ratten psychotisch maken . Hij maakte ze psychotisch door ze amfetamine in te spuiten , dezelfde stoffen die nu aan de kinderen wordt gegeven.
De goede werking bij kinderen die meer kind zijn dan anderen , en die daardoor het maatschappelijke comfort storen van hen die er moeten mee bezig zijn, wordt verklaard doordat die kinderen dwangmatig psychotisch worden gemaakt ( een robotachtig gedrag gaan vertonen) .
Door dat dwangmatige worden ze bijgevolg minder snel afgeleid door andere prikkels , die hun bezig zijn met een eerdere taak zouden verstoren, vandaar dat ze zich beter lijken te kunnen concentreren.
Bovendien zorgt het ook voor een veralgemeend goed of zelfs een super gevoel : amfetamine is immers doping en de moeder van alle antidepressiva.
Maar langdurig gebruik van Rilatine of verhoging van de dosis geeft inderdaad danige gedragsstoornissen waardoor die kinderen in het ergste geval psychiatrisch moeten opgenomen worden .
Nu al zijn de wachtlijsten voor opnamen van Rilatinekinderen in de psychiatrie bijna oneindig lang.
Op het fysiologische vlak is aangetoond bij proeven op apen, dat de schade die al na een korte toediening aangebracht wordt aan de neuronen, die gedragsbepalende sensoren hebben op de (vele) neurotransmitters , minstens gedurende zeven jaren aanwezig blijft en dat bij een eventuele heraangroei van die sensoren , die heraangroei bovendien niet optimaal verloopt, waardoor ze het werk dat ze moeten doen onvoldoende aankunnen.
Bovendien zijn die stoffen sympaticommetica, die bloedvaten vernauwen, waardoor hersencellen minder zuurstof krijgen en afsterven en waardoor ook de bloedvaten rond het hart vernauwen, waardoor een verhoogde druk optreedt.
Uiteindelijk wordt de pompwerking van dat hart verstoord en spreekt men van een pulmonaire hypertensie, die loopt nogal dikwijls fataal af.
Immers, dan valt men plots dood door een hartafwijking en daarmee is de kous dan af. Meestal helpt reanimeren ook niet meer.
En verder:
Tijdschrift voor Geneeskunde (België) Datum: Volume 59 - Nr. 14-15, 15 juli - 1 augustus 2003 Waarin staat: "Ongewenste effecten die vaak voorkomen zijn: tachycardie, palpitaties, aritmieen, karakterveranderingen en insomnia. Chronisch misbruik van Rilatine kan een uitgesproken gewenning teweegbrengen en een psychische afhankelijkheid, gepaard gaande met verschillende graden van abnormaal gedrag. "
Dokters die nu publiceren over Rilatine of Concerta waarschuwen voor het optreden van een robotachtig gedrag en een verminderde spontaneïteit. Is dit een eufemisme voor het dwangmatig psychotisch gedrag dat kinderen geneest van de ADHD?
Hoorden wij onlangs niet op TV een slimme behandelaar verklaren dat lage doseringen van Rilatine bij sommige patiëntjes niet meteen helpt en dat men daardoor gewoon maar even de dosis moet verhogen. Inderdaad : dosis verhogen tot dwangmatig psychotisch gedrag duidelijk waarneembaar wordt en bovendien nog als succesvol wordt ervaren. Geneeskunde in topvorm!
En dan , wettelijk .
Het stoort mij een beetje dat Rilatine-en Concerta-fans dit cocaïneproduct met een amfetaminewerking een medicament gaan noemen. De stof waarover wij het hier hebben is een sterk gereglementeerd product dat valt onder de verboden en de verdovende middelen (KB van 31.12.1930, gebaseerd op de wet van 24 februari 1921). De modaliteiten voor aanschaf ervan zijn dezelfde als voor de aanschaf , bewaren en het afleveren van heroïne morfine, cocaïne , XTC , PMA en zo meer.
In de 35 jaar dat ik al apotheker ben, heb ik nooit iemand weten genezen na behandeling met deze producten, wel integendeel, normaal worden die voorgeschreven in terminale toepassingen.
Het kan goed zijn dat nu de maatschappelijke inzichten in de werking van die producten veranderd is.: vroeger maakte amfetamine psychotisch , nu zou het ongevaarlijk zijn en wat meer is : op de bijsluiter schrijft men nu zelfs dat het werkingsmechanisme onbekend is : "ni vu, ni connu" .
Moest het echte werkingsmechanisme op de bijsluiter beschreven staan, dan zouden die stoffen nooit geslikt worden. Vandaar : werkingsmechanisme : onbekend. Om commerciele redenen dan.
De sporters die bijna wekelijks op jonge leeftijd doodvallen, die vallen allemaal dood aan iets anders, en het aantal zelfmoorden in ons land heeft zogezegd ook niets te maken met het grote amfetamineverbruik.
En verder is het niet meer dan normaal dat de kinderen die amfetamine slikken zich veel beter voelen en beter kunnen presteren. Vraag maar eens hoe goed een voetballer zich voelt, een renner, en hoe goed het product is voor een prijsduif die Barcelona vliegt enz ...
Dit zijn de woorden van een (ex) renner:
"Op het eind van mijn eerste jaar bij de profs was ik niet meer in staat te ontbijten zonder een shot: ik was een wrak. Ik spoot mezelf in, ja. Ik was, zoals veel renners, een halve dokter." "Je moet tijdens de koers inspuiten. Als je het van tevoren doet, en je zit niet in een goede ontsnapping, word je gek. Je kunt niet rijden, je kunt je energie niet kwijt", meent Windels.
Een pleidooi om amfetamine vergoedbaar te maken en het aan de kinderen te geven, ADHD-kinderen zitten immers nooit in de goede ontsnapping en worden dan maar ... gek . Maar was het uiteindelijk niet de bedoeling dat ze psychotisch en dus 'rustiger' worden ?
Een
Minister van Onderwijst organiseert doping in de
klassen (CLB's) opdat kinderen beter zouden presteren
en blijft daarover zeer hypocriet zwijgen.
Terwijl het instellen en het in stand houden van een
toxicomanie nog steeds strafbaar is.
Mijnheer de Minister
van Onderwijs,
Dokters maken ons wijs dat ze niet weten hoe
ADHD-medicatie werkt.
Zie de internationale literatuur daarover en ook de
bijsluiters.
Dokters schrijven ADHD-medicatie voor op basis van
criteria die vooral te maken hebben met het pedagogisch
comfort van de omgeving.
Zie daarover de diagnosecriteria van DSM-IV.
Voordat ADHD als
ziekte of als aandoening werd uitgevonden om het
pedagogisch comfort te behandelen, kende de
maatschappij dat werkingsmechanisme van die harddrugs
wel.
Toen bestonden precies daarom geen therapeutische
indicaties.
Dat mechanisme beschrijf ik op mijn website en in mijn
boek: ADHD-medicatie:medische megablunder.
Maar omwille van
commerciële overwegingen besliste een medische
industrie om de gekende manier waarop die harddrugs het
zenuwstelsel verwoesten, liever als onbekend te
promoten.
Nu groeide een
generatie wetenschapslui op met de overtuiging dat het
verhogen van een pedagogisch comfort met
wondermedicatie een nieuwe generatie jongeren ten goede
komt, omdat men liever verdoezelt hoe die middelen
eigenlijk wel werken.
Omdat ik sinds mijn
opleiding niet vergeten ben, hoe een en ander in elkaar
steekt, stel ik al meer dan twee jaar de vraag aan
slimme zenuwartsen welke ziekte of aandoening men kan
behandelen of genezen door het zenuwstelsel zodanig
irreversibel toe te takelen zoals ik afbeeld op de
cover van mijn boek.
Tot op heden
antwoordde nog niemand, en dit terwijl de laatste vier
jaren het aantal psychotisch gemaakte ADHD-kinderen in
de psychiatrie verzesvoudigd is en dat aantal maar
steeds blijft stijgen.
Ik zwijg dan nog van de sterfgevallen, door zogezegde
aangeboren hartziekten en van de zelfmoorden ermee.
Immers de onbekend gewaande werking maakt die harddrugs
ook zogezegd heel veilig voor geneeskundig gebruik, hoe
zouden kinderen daar nu mee kunnen doodvallen?
Zelfs FDA waarschuwde
onlangs dat ADHD-medicatie kinderen de psychiatrie en
de dood kan injagen.
Maar deze boodschap is aan de geneeskunde en de
verantwoordelijke overheden totaal voorbij gegaan.
ADHD-medicatie valt onder een opiumwetgeving en dokters
moeten zich kunnen verantwoorden als ze zonder een
echte therapeutische indicatie harddrugs aan kinderen
voorschrijven.
De enige therapeutische verantwoording die momenteel
officieel gekend is kwam van de KULeuven in 2005, waar
in een postuniversitaire cursus voor medici gesteld
werd dat die dingen meestal voorgeschreven werden op
vraag van ouders, schooldirecties, vrienden en
kennissen.
Een verantwoording die
een toetsing door de Provinciale Geneeskundige
commissie wel niet zal doorstaan, vrees ik.
Niettemin worden op
scholen kinderen gedrogeerd om beter te kunnen
presteren en ook zoals eerder gezegd, omwille van het
pedagogische comfort.
Lees het arrest nr224,Rep.Nr.2004/7081
van het Hof van Beroep te Antwerpen, zitting van
16/12/2004 (Jeugdkamer)).
Terwijl een andere rechtbank in Beroep een renner,
die met gelijkaardige stoffen ook zijn prestaties wou
verbeteren een boete van 250.000 Euro oplegde.
Kortom Uw diensten
zijn bekend met het chronisch toedienen in de scholen
van cocaïne en amfetamineproducten om kinderen beter
te laten presteren en omwille van het pedagogisch
comfort van het onderwijzend personeel.
Het gebruik van die
harddrugs is een nieuwe cultuur geworden in het
onderwijs, terwijl de geneeskunde om evidente redenen
nog steeds niet schijnt te (willen) weten hoe die
dingen werken.
Momenteel bestaan bijna alle klassen uit kinderen waar
sommigen gedrogeerd zijn en dan anderen weer niet.
Mijnheer de Minister,
kunt U toestaan dat kinderen die niet gedrogeerd zijn
in de klas worden achteruitgesteld door gedrogeerde
klasgenootjes?
Mijnheer de Minister U
weet wel dat renners die zich niet drogeren dan ook
geen koersen kunnen winnen.
Omdat de geneeskunde
en een stroman van de industrie mijn acties tegen het
drogeren van de jeugd niet zo gunstig gezind zijn, werd
ik voor die materie voor de Orde van Apothekers
gedaagd.
Ik zou dokters het
verwijt toesturen dat men harddrugs voorschrijft zonder
te weten waarmee men bezig is.
Hetgeen ze beledigend vinden en een aanslag op hun
‘integriteit’.
Intussen werd ik door
dat tuchtorgaan vrijgesproken onder meer omwille van de
wel gekende werking van die harddrugs en het feit dat
dokters helemaal niet (willen) weten waarmee ze bezig
zijn.
Maar ook intussen
blijven in de klassen gedrogeerde kinderen de kansen
van niet gedrogeerde kinderen benadelen.
Ik besef wel dat
geneeskunde en industrie blijven hameren op een massaal
gebruik van het cocaïne-en amfetaminegebruik bij
kinderen in de scholen, maar is het niet de hoogste
tijd om maatregelen te nemen zodat onderwijs kan
gegeven worden in klassen met alleen maar gedrogeerde
kinderen en hetzelfde onderwijs ook in afzonderlijke
klassen met niet-gedrogeerde kinderen?
Men is
perfect op de hoogte van de verwoestende werking
van die middelen ( zie ook FDA: http://www.fda.gov/bbs/topics/NEWS/2007/NEW01568.html) en toch verkiezen CLB’s,
dokters en schooldirecties nog steeds om kinderen
doping toe te dienen voor het eigen profijt.
Uit de motivering van mijn vrijspraak blijkt duidelijk
dat het niet de bedoeling is van de geneeskunde en de
industrie om een discussie ten gronde te voeren over de
manier waarop harddrugs het zenuwstelsel van gebruikers
verwoesten.
Deze houding kan alleen maar CRIMINEEL genoemd worden
omdat men op die manier op de kap van een nieuwe
generatie de decadentie in de maatschappij wil
bevorderen voor het eigen profijt.
Mijnheer de Minister,
kinderen worden doelbewust medisch kapotgemaakt terwijl
men de samenleving blijft voorhouden dat men niet eens
weet waarom en op welke manier men zoiets doet.
En wat nog veel erger
is, de nevenwerkingen van het chronisch gebruik van die
psychotica worden handig aangegrepen om als symptomen
van de ‘ziekte’ verklaard te worden, waardoor men
hoger moet doseren en zelfs nog antipsychotica
(neuroleptica) moet gaan toedienen.
Behandelende dokters zijn niet eens in staat om
symptomen van een uitgevonden ziekte te kunnen
onderscheiden van de schadelijke nevenwerkingen van
chronisch dopinggebruik.
Zelfs zijn de meest gebruikte neuroleptica bij kinderen
(in die materie) niet eens geregistreerd voor gebruik
bij kinderen.
En dat kan zomaar allemaal.
Bovendien was het nu juist de bedoeling van de
uitvinding van deze nieuwe ziekte, dat de
nevenwerkingen van de verkochte medicatie als symptomen
van de ziekte zouden kunnen uitgelegd worden.
Een commercieel perpetuum mobile, zeg maar.
Men focust alleen maar op een gigantisch eigen profijt
en het korte termijn welbevinden van gelegaliseerde
harddrugs.
De medische en politieke corruptie en de collusie
daaromtrent leg ik uit in mijn boek:
ADHD-medicatie:medische megablunder.
Mijnheer de Minister, dit is schuldig verzuim als geen
maatregelen worden genomen om die waanzin in de scholen
te stoppen.
Doping in de klassen kan gewoon niet, zelfs niet als
dokters legaal ( maar dan zonder kennis erover) dealen.
Dokters zijn op dat
gebied niet geloofwaardig omdat ze voorhouden dat ze
drogeren met stoffen waarvan ze niet (willen) weten hoe
ze werken, en ze de schuld op anderen proberen te
schuiven als ze dreigen er verantwoording voor te
moeten afleggen.
Als die kinderen echt
ziek zouden zijn, moeten ze van de andere kinderen
afgezonderd worden of thuis blijven, want zoals uit de
huidige cijfers blijkt, is zoiets heel erg
besmettelijk, zelfs epidemisch en kunnen sommige
psychiatrische ziekenhuizen de opnamen van verslaafden
en karaktergestoorden door het gebruik van harddrugs
amper nog aan.
En laat ons dan nog zedig zwijgen over het dealen van
die stoffen op de speelplaatsen.
Iedereen is daarvan op de hoogte, alleen ... een
Minister niet.
Tot slot ben ik ervan
overtuigd dat U zult antwoorden dat U niet over de
bevoegdheid beschikt om de doping in de scholen te
verbieden.
Ik begrijp dat.
Maar het is wel Uw bevoegdheid om de onrechtvaardigheid
aan te pakken die momenteel heerst in de klassen door
gedrogeerde kinderen samen met niet gedrogeerde
kinderen op eenzelfde manier de lessen te laten volgen.
Ik probeerde uit te leggen op welke manier U daarmee de
niet gedrogeerde kinderen benadeelt.
Vandaar deze brief.
Apotheker Fernand Haesbrouck
Het medisch denken van dokters die dealen
Er is het gezegde : als het absurde normaal wordt, dan is de totale waanzin niet meer veraf.
Als men pedagogisch comfort kan kopen, door legaal amfetaminecocaïne doping te dealen, dan is de waanzin inderdaad niet ver meer af.
Rilatine en Concerta zijn cocaïneproducten, die door de amfetaminewerking op de lijst staan van de verdovende middelen.
Men houdt de patiënten en ouders voor dat een medicamenteuze therapie alleen maar dient ter ondersteuning van een noodzakelijke gedragstherapie.
Maar wie wil therapeut zijn voor een persoon,die chronisch wordt behandeld met een cocaïneproduct en waarbij de mogelijkheid tot zelfcontrole helemaal is kapotgemaakt.
En wat te denken van de therapeuten van Jimenez en Pantani, renners die ook cocaïne gebruikten om zich beter te kunnen concentreren en om beter te kunnen presteren?
Die therapeuten werkten inderdaad 'succesvol' wanneer de patienten medicinaal 'ondersteund' waren. De patiënten pleegden uiteindelijk zelfmoord. Triomf van de medicinale ondersteuning met cocaïnedoping.
De totale therapeutische vrijheid van een dokter stopt op het ogenblik dat het gaat over producten op de lijst van verdovende middelen.
Dan moet een dokter zich kunnen verantwoorden.
Het gaat hier immers over het instellen van een toxicomanie.
Nu is het zo dat geen enkel labonderzoek of geen enkele hersenscan kan aantonen dat een kind ziek zou zijn aan ADHD, integendeel , die kinderen zijn fysiologisch perfect gezond.
Vandaar dat men in de diagnosestelling een ‘nieuw’ begrip heeft ingevoerd. Het multidisciplinaire team.
Het gaat hier over CLB ( schoolniveau) en Zitstil (thuisniveau).
Het is bekend dat Zitstil royaal betaald wordt door de farmaceutische bedrijven, die de verdovende middelen in de handel brengen. En voor wat hoort wat.
Zelfs de oude romeinen kenden het al : "do ut des"!
Ook CLB gaat ervan uit dat Rilatine en Concerta veilige producten zijn, terwijl die instelling helemaal niet bevoegd is om op dat vlak een mening te hebben. Bovendien moeten de dokters er hun mond houden en alleen maar voorschrijven.
Naar aanleiding van een vraaggesprek in de krant van West-Vlaanderen (30/09/2005) over de spectaculaire stijging van het amfetaminegebruik bij kinderen , stelt CLB dat Rilatine en Concerta absoluut veilige producten zijn. Ik had gevraagd dat een dokter in naam van het CLB tegenover de pers openlijk zou verklaren dat die amfetamines geen gevaarlijke stoffen zijn. Antwoord van het ADHD-team bij CLB aan de journalist : “Helaas heeft zij haar naam niet gezegd en werd mij uitdrukkelijk gevraagd enkel de verantwoordelijke voor het ADHD-team als woordvoerder te vermelden.’
Als die instanties nu scorepunten toekennen op de graad van verstoring van het pedagogisch comfort , zowel op school als thuis, dan vormen veel scorepunten voor een neuroloog of psychiater de uiteindelijke verantwoording om te drogeren met de amfetaminewerking van een cocaïneproduct.
Sinds het wereldcongres van Venetië over pulmonaire hypertensie is bekend dat de sterfgevallen met Rilatinekinderen meestal een pulmonaire hypertensie als oorzaak hebben.
Nu worden die sterfgevallen nog steeds afgedaan als aangeboren hartziekten.
Moesten die Rilatinedoden ( gemiddeld 1,5 per maand) nu allemaal een juiste doodsoorzaak krijgen, dan zou het aantal sterfgevallen door die medicatie VEEL hoger liggen dat het aantal sterfgevallen dat men ooit rapporteerde met Vioxx.
Maar Vioxx werd uit de handel genomen en Rilatine, Concerta verkopen als zoete broodjes.
Omwille van het pedagogisch comfort van een omgeving, die zieker lijkt dan de kinderen.
Jammer dat kinderen geen beesten zijn, want dan pas zou GAIA er een vette kluif aan hebben.
Zelfs FDA moest op 22 en 23 maart 2006 onder druk van de industrie het wijzen op de gevaren van die doping inslikken.
Ik ben Fernand Haesbrouck
