Zoals ik eerder al eens vermeld heb (of niet), drie keren per week verdrijf ik de duivel uit mijn lichaam, door tergend zware lichaam’s oefeningen uit te voeren. Zweten en lijden. Later meer daarover.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Enkele dagen nadat we er in geslaagd waren het slechte nieuws (van de miskraam) op gekauwd en in gezwolgen te hebben, op een zaterdag-laat-in-de-namiddag, besloot ik, uitzonderlijk, mijn pruik te laten knippen, ná de geleverde inspanning en niet er juist vóór, zoals te verwachten was. Toen ik, nog altijd zwetend (waarvoor ik beleefd verontschuldiging had gevraagd aan de kapper, een mollig sensueel vrouwtje van een jaar of vijfentwintig, die geregeld haar grote borsten tegen mijn schouder wreef, plus haar billen tegen mijn benen, wat ik onveranderlijk vergoedde met een extra fooi), maar nu met een piekend hoofd en schouders, aanstalten maakte in de auto te stappen, aan de andere kant van de hoek van de straat, doken er opeens twee meisjes op, één ervan lachend, met één van die omgedraaide petten op haar hoofd (de klep haar nek, dus, bedekkend), tennisschoenen zonder sokken, een loshangende ruime T-shirt en een spijkerbroek, wat haar wat jongensachtig deed gelijken en het ander wat ernstiger, vrouwelijker, maar met een nogal onnozelachtige uitdrukking op haar aangezicht. Terwijl het tweede meisje zich langzaam naar achterkant van de auto bewoog, keek het eerste recht en onbeschaamd in mijn ogen, zich dicht tegen de passagiersdeur aandrukkend, gereed om in te stappen. Doordat ik ook nog aan de buitenkant stond en met de sleutel op weg naar het slot, werd ik onzeker over hoe juist te reageren. Draaide ik de sleutel om, dan zou ze ook direct binnen kunnen glijden, want mijn slot opende, tezelfdertijd, alle andere sloten. Dus besloot ik nog wat af te wachten. Het begon al te schemeren en ik vond me niet helemaal gerust. Ze leken me beiden jonger te zijn dan achttien, maar zij (het eerste) zweerde me later van niet. Achttien; jawel meneer. En denkt ge misschien dat ik een jongen ben, vroeg ze, terwijl ze terstond en zonder enig teken van aarzeling of schaamte, haar losse T-shirt tot aan haar schouders óp hof. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er niet náást heb gekeken (ik ben zone vuile smeerlap). Ze liet me geen tijd om er verder over na te piekeren en riep het ander meisje. Vraag het haar maar. Toon ook uw “tieten”, beval ze, maar ik weefde het bevel onmiddellijk weg met mijn vrije hand. Intussen had ik nog altijd niets gezegd en bleef ik de sleutelbos in mijn hand rond draaien. Nogmaals bleek ze verrast te zijn door mijn stilzwijgendheid en meteen trok ze ook de voorkant van haar broek naar beneden, mij daar haar dun schaamhaar aanwijzend, uitlopend op een spleet. Ze drong aan met haar vriendin hetzelfde te doen. Wij zijn twee "meisjes", legde ze kalm en geruststellend uit (in het Portugees van Brazilië, het woord "meisjes" wordt vertaald als "moças" en in het Portugees van Portugal, als "raparigas" - wat hier "hoeren" betekend). Ik ben nog maagd, vervolgde ze, maar mijn vriendin niet. Wilt ge ons méé nemen? Ik “sar” met u (dat betekend letterlijk de man ophitsen door hem te wrijven, te masturberen en zelfs te pijpen, zonder echter tot de volledige daad over te schakelen), maar als ge verkiest kunt ge ook met mijn vriendin vrijen. Alle drie tezamen. Zonder problemen. Ewel, gaade nu of gaade nu niet? Op dat ogenblik begon ik mij een beetje wanhopig te voelen. Ze drong nogal veel aan en achter mij was er een pizzarestaurant. Ik kon niet uitmaken of de mensen ons daar aan het bekijken waren, of onverschillig bleven, zoals dat hier te verwachten is. Het was wel redelijk donker al, maar het meisje maakte geen aanstalten het óp te geven. Nogmaals trok ze haar hemdje op. Geloofde mij nog altijd niet? Ik besloot de deur te openen en binnen te wippen. Ik vroeg haar het ander meisje wég te zenden, waarmee ze terstond akkoord ging. Ze spraken af elkaar terug te ontmoeten binnen twee uur, op een bepaalde plaats en stapte in. Ewel, wat is dat allemaal? Ziet, ‘t is ‘t volgende, later vanavond willen we een show bezoeken in “Recife Antigo” (het historisch en oud centrum van Recife dat onlangs helemaal op gekalefaterd is geworden en waar het stads bestuur regelmatig "live shows" promoveert), maar we hebben geen geld. Tien real is genoeg. Ik zuig u af. Er is een hotelleke hier dichtbij, dat ook tien real kost, voor twee uur. Allez, laat ons gaan. Allez, waarom niet? Ik zeg haar, dat kan toch niet, ik ben helemaal bezweet. Dat geeft toch niets, zeg man! Neem een bad. Wees gerust, ik heb ervaring (allemaal zonder blozen). Ik zuig mijn “coroa” (i.e. een middeljarige man) bijna alle dagen af. Het is een Duitser, hij spreekt praktisch geen Portugees (ze had nog niet ontdekt dat ik ook een buitenlander was) en is negenendertig jaar oud (had hij beweerd). Ik heb hem zelfs al voor gesteld aan mijn moeder en ze is volledig akkoord met onze verhouding. Hij geeft me regelmatig wat geld: twintig, dertig real en dan laat ik hem foto’s van mij trekken in dat hotelleke. Bloot, van voren en van achteren. Of zowel terwijl ik hem aan het pijpen ben. Hoe heet dat fotoapparaat weeral? Een Polaroid? Dat is het! Maar vandaag heb ik onze afspraak gemist. Oké, maar zal hij niet jaloers zijn? Wel, hij moet het toch niet weten zekers? En hebt ge gene echte vrijer, iemand van uwen eigen leeftijd? Nee hoor; geloof mij, ik verkies de “coroas”. De jongens van tegenwoordig willen alleen maar uwen buik vol spuiten en mijn moeder heeft me doen beloven niet zwanger thuis te komen. De “coroas” verstaan dat. En dan? Wel, dan spuit hij op mijn tieten! Wilt ge ook mijn moeder leren kennen? Bijlange niet! Waar haalt ge dat vandaan? Met dat trok ze voor de derde keer haar hemdje op en ik moet eerlijk toegeven dat ze prachtige borsten had. Niet groot, maar stevig en met harde, blinkende tepels. De goesting om er aan te zuigen en ze nog harder en preutser te maken, was enorm. Nogmaals stak ze haar beide duimen onder haar broekband en zonder er ooit om gevraagd te hebben, duwde ze de voorkant diep naar beneden om me ervan te overtuigen dat ze echt “feminina” was. De spleet, tussen het mager schaamhaar door, was duidelijk te onderscheiden…

Wel, weet ge wat ik gedaan heb? Niets! Ik heb haar tien real gegeven om ze kwijt te kunnen geraken. Ze vermeldde nog rap dat ze de volgende zondagmorgen, om elf uur, aan een vrouwelijk voetbalkampioenschap zou deelnemen op het strand, daar dichtbij en weg was ze, op zoek naar haar vriendin, om samen naar die bepaalde show te gaan zien. Spijt heb ik er wel van gekoesterd, achteraf overwogen. En alhoewel ik niets heb gedaan, heb ik er toch nog een gewetensprobleem van over gehouden. Want ik heb op het randje gestaan…

De volgende zaterdag, op ongeveer hetzelfde uur, heb ik, gedurende een kwartiertje ongeveer, daar terug mijn auto geparkeerd om na te gaan of er een vervolg aan het verhaal te naaien was. Maar ze zijn niet óp gedoken. Gelukkig eigenlijk, want ik vrees dat ik aan een tweede aanval bezweken zou zijn.

Terwijl ik vanuit de auto aan het rond gluren was, kwam er echter opeens een koppel uit dat pizzarestaurant. De man was bijna volledig kaal, over de veertig, misschien zelfs bijna vijftig, had een dikke buik en een broek die voortdurend aanstalten maakte, áf te vallen. De vrouw was ietske boven de twintig. Ook nogal rond, vooral in de heupen. Ik vermeld dat allemaal omdat er iets is gebeurd dat me volledig heeft verrast. Ze leunden voor enkele ogenblikken tegen hun wagen, schenen iets af te spreken en dadelijk daarna kropen ze in de achterste zetel. Ik dacht bij mezelf, ze zullen hun relatie eens deftig bespreken; maar nee, ze kuste hem teder op zijn wang, dan aan zijn hals, zijn borst, zijn buik en dan verloor ik haar hoofd uit het gezicht. Enkel voor een paar momenten maar, want opeens verscheen haar hoofd terug. En dan verdween het weer. En dan terug… Ik zei bij mijn eigen, dat kan toch niet, midden in de straat, wel aan het schemeren al maar toch duidelijk zichtbaar. De helft van de voorbij passerende voetgangers en vooral auto bestuurders konden er gewoon niet náást kijken. Des te meer omdat hun auto amper enkele meters van het kruispunt stond, wat iedereen verplichtte, op zijn minst, wat te vertragen en zelfs te stoppen, juist aan hun zijde. Dat op-en-neerbonzende hoofd was gewoonweg belachelijk. En ‘t duurde een eeuwigheid. De man had waarschijnlijk last om gereed te geraken. Bovendien kwamen er nog twee andere koppels uit het restaurant en gingen die ook tegen diezelfde auto leunen. Ze wendden zich naar de man in de auto die blijkbaar uitlegde dat hij nog een extra minuut nodig had, wat ze hem uiteraard met plezier gunden want ze bleven enkele meters verder rond plakken. Tot ze het waarschijnlijk beu werden, want het op en neer bonzende hoofd hield niet op en ze terug keerden. Allez, allez, laat het maar voor straks. We moeten weg. De kinderen zijn alleen thuis. Wel, dat is het wat ik veronderstel dat ze beweerd hebben, natuurlijk, want de pomp viel stil en iedereen stapte binnen, in de enge wagen. Mijn ogen puilden uit hun kassen. Die plaats daar zal waarschijnlijk gekend zijn als de zuig-af-plaats van de straat. En niemand is er gegeneerd in. De mannen niet, de vrouwen niet (het leken me geen hoeren te zijn), de voorbijgangers niet, niemand niet. Alleen Rudo zat daar met zijn mond open. Hoe is dat mogelijk? Ik heb nog een minuutje gewacht en dan ben ik weg gereden. Ik voelde me zo paterachtig..

Tedjú met mijn gewetensproblemen. ’t Wordt tijd dat ik mijne gans verdrink. Ik herinnerde me de woorden van een brief die ik naar één van mijn broers gezonden had: “Daarom G., spreek me niet meer over bruisende jonge wijfjes… ‘t Zit er hier vol van en hun grootste plezier is ne jonge man zoals gij af te zuigen. Méér dan normale seks hebben, want vooraleer ik het vergeet, aftrekken en afzuigen wordt hier niet als een echte seksdaad beschouwd. Dat doen ze gewoon om een vriend of een werkcollega een pleziertje te doen. En het leidt zelden naar een vaste relatie. Het is bijna zoveel als niks. Veel minder bijvoorbeeld dan een tongkus. Zelfs getrouwde vrouwen beweren dat. Het betekent puur plezier voor de man en weinig of niets voor de vrouw. Tenware, er over te kunnen toefen bij hun vriendinnen en zo te kunnen vermelden wat uw (geheime) maat is…