Een andere keer dat ik mij, onverwacht, bloot heb gesteld aan gevaar is gebeurd nadat ik mijn vrouw naar de engelse taal cursus had gereden (ze studeert nog altijd Engels en nu ook Spaans). Na haar daar af gezet te hebben kon ik niet vermeiden mijn blik, op een wiegend achterwerk, op het trottoir, te laten rusten. Om er zeker niets van te missen, had ik zelfs de snelheid van de auto aanzienlijk verminderd. Vooraleer ik, echter, de tijd had om te begrijpen wat er precies aan de hand was sprong het schepsel, razend vlug, de passagiersdeur binnen. Ach, waarde mij aan het uitnodigen misschien, kraakte ze? De klank van haar stem, plus haar uitzicht, nu van dicht beschouwd, deden het me opeens beseffen dat het zich om een travestiet begaf. Ik vroeg het ook onmiddellijk, zonder aarzelen. Nee nee, ontkende ze beslist, bekijk maar eens mijn tieten hier, pas twee weken geleden ben ik er mee gestopt mijn kindje te voeden. Ach já? Drong ik aan. Kijk eens hier, madammeke, het is beter prompt uit mijn auto te stappen, hé!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Intussen was ik langzaamaan door blijven rijden, want er was geen enkele plaats te bespeuren, vrij om te parkeren. Oké schatje, reageerde ze, laat me er dan wat verder, uit. Dáár aan die hoek, wees ze. Opgelucht een rappe oplossing voor een mogelijk gevaarlijke toestand, ontwikkeld te hebben, streefde ik er zonder aarzelen naar toe. Ter plaatse gearriveerd en weeral helemaal onverwacht werd de auto omringd door vier andere travestieten, die zogezegd vriendschappelijk tegen de deuren en ruiten aan kwamen leunen. Let op hé, baasje, we zijn allemaal gewapend met scheermesjes. Wilt ge er levend van uit geraken? Meteen zochten ze mijn zakken na, loerden in het handschoenvakje van de auto en onder de zitbanken. Ik bewaarde mijn kalmte, overhandigde het geld dat ik bezat, vroeg mijn documenten terug en zweerde dat ik niets anders van waarde bezat. Toen wilde die travestiet, die naast mij had plaats genomen, weten, van de andere die aan mijn linkerkant, buiten, recht stond, of het toch niet beter zou zijn me te verminken in het aangezicht. Allez, allez, waarom dan toch, probeerde ik, verbaasd? Ik ben toch aan het coöpereren zeker? Dat heeft waarschijnlijk mijn redding betekend, want ze beslisten allemaal ineens rap wég te wezen.

Daar had echter de travestiet die in de auto achter was gebleven, niet op gerekend en ze trachtte verwoed, maar tevergeefs, uit de auto te ontsnappen. Het veiligheidsslot voor alle deuren, zoals standaard is vandaag, is echter alleen maar bedienbaar vanaf mijn deur. Maar dat besefte ik, op dat ogenblik, zelf ook nog niet. Laat me buiten begon ze nerveus en schellend te tieren. Ze vocht met de klink, wrong zich over haar zetel heen naar de bank vanachteren, trachtte daar ook de deur te openen en niets...

Haha, schreeuwde ik woedend, nu zal ik uw gat eens goed verkrachten, hé. Neetje, alstublieft niet, ik ben nog maagd, huilde ze wanhopig.

Wel kom, dat laatste deeltje is niet echt gebeurd, maar dat ik goesting had zijn slap hol met een bezemsteel te ontmaagden, dat had ik. Had ik er maar ene bij mij gehad…