Samuel is een algemeen gekende en toegepaste voornaam, vooral bij de afstammelingen van de ontdekkers van de mostaard, maar ik ben er niet zeker van of hij er zelf ook één is. "Mudo", van de andere kant, mag vertaald worden als "stom", in de letterlijke zin van het woord. Dat zou dus wel als bewijs kunnen dienen, vind ik, alleszins in de figuurlijke zin... xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hij was, gedurende verschillende opeenvolgende regeringen van de Staat van Pernambuco, de verantwoordelijke geweest en gebleven voor de grafische productie van de "Companhia Editora de Pernambuco (CEPE)", de Staatsfirma belast met de editie en de druk van de plaatselijke Officiële Gazet, tegenwoordig in proces van hervorming om de druk op krantpapier te vervangen door een elektronische versie.

Feit is dat hij zich gedroeg als een vriend wanneer het hem paste, maar wanneer het hem punten kon opbrengen, zoals de meeste mensen van zijn "geslacht", er niet voor terug deinsde, of aarzelde, de niets opbrengende vriendschap te verwisselen voor profijt, financieel ook waarschijnlijk, waardoor ze beweren dat ze zelfs bekwaam zijn hun eigen moeder te verkopen..

Ik had op een bepaald ogenblik een publieke concurrentie gewonnen om de klant te voorzien met een lading papier, genoeg om er gedurende zes maanden weg mee te kunnen, de helft in rollen en de andere helft in bladen. De vracht moest noodzakelijkerwijze "ingevoerd" worden vanuit het Zuiden van het land, langs Sao Paulo en Rio De Janeiro om. Een reis van praktisch vierduizend kilometers, geladen in vier oplegtruck's (elk met een capaciteit van dertig ton), beschermd tegen regen, wind en zon, door waterdichte mantels.

Toen de camions arriveerden, op een maandag voormiddag, na vijf dagen reizen en Samuel de ontvangst coördineerde, riep hij mij erbij met de opdracht de chauffeurs in te lichten dat ze zich terug naar hun oorsprong moesten wenden, aangezien er verschillende pakken papier geschonden waren geweest, veroorzaakt door het voortdurend schudden en schommelen en de klemmende koorden, van één kant en de rollen papier, van de andere kant, die niet liggend vervoerd waren geweest, maar wel staand, veiliger voor die opdracht en ook aangewend om de rollen niet in een ovaalachtige vorm te veranderen, wanneer verplicht in verscheidene lagen opgestapeld te worden....

....en argumenteer maar van hier en haal maar aan van daar, maar hij was onwrikbaar in zijn besluit: hij wou de vracht niet aanvaarden, zodat ze werkelijk verplicht zouden worden terug te keren naar Sao Paulo om daar de nodige maatregelen te treffen de fouten te herstellen.

Meteen stelde ik voor dat we de beschadigde pakken papier onmiddellijk zouden vervangen door andere, gloednieuwe, terwijl ik, enkele kilometers daar vandaan, bekwaam was een firma te lokaliseren die bereid was, mits betaling, de positie van de rollen papier op de vrachtwagens te veranderen. Maar nogmaals: hij wilde van geen reden weten.

Tenslotte heb ik mijn prestige moeten aanwenden bij de Industriële Directeur en zelfs de President van de Staatsfirma om hem te bevelen geen verdere stokken in mijn wielen te steken.

Onze "vriendschap" heeft er fel onder geleden natuurlijk en de laatste woorden die ik hem gewend heb waren: "Passar bem", een Portugese uitdrukking die in Brazilië praktisch niet wordt gebruikt en die zoveel als een "vaarwel" betekent. Ik heb hem nooit ne meer willen zien, diene verwoedde puntenverzamelaar en gataflekker..