BACK IN TIME TO THE FIFTIES-SIXTIES Hoe was het eind van de jaren vijftig en begin van de jaren zestig op muzikaal gebied in Ruiselede, Vlaanderen, Belgie en de rest van de wereld ?
11-12-2015
1965 - THE JUMPING DEVILS - SPICH - GERMANY - PART 2
Voor de website van The Shadoogies Sixties coverband tik op de foto.
Het was dus begin 1965 dat ik er, op vraag van de opvoedingsofficier van het Eerste Cyclisten in Spich , Duitsland, erin geslaagd was om een nieuwe bezetting op punt te krijgen van THE JUMPING DEVILS.
De opvoedingsofficier had mij een lijst bezorgd van de soldaten die in het Klein Kasteeltje in Brussel MUZIEK als hobby opgegeven hadden en daarmee kon ik dus beginnen recruteren.
De volgende soldaten stelden zich kandidaat :
Germain Van de Weghe : Solo- en ritmegitaar + zang, Raymond Callebaut : sologitaar, Robert Dauw : basgitaar, Roger Demunck : drums, Devolder Zwevezele : accordeon; Freddy Hammer : saxofoon, Cobert, Eeklo : piano, trompet + zang van Franse liedjes, Iemand van Knesselare : ritmegitaar, verder nog een accordeonist en een drummer van wie ik de naam niet meer weet. INDIEN ER EX SOLDATEN ZIJN DIE DIT KUNNEN AANVULLEN OF VERBETEREN - GELIEVE MET TE EMAILEN AUB.
Freddy Hammeris nu nog altijd de saxofonist en multi-instrumentalist van de BOBBY SETTER BAND. Ik heb onlangs echter vernomen dat hij in 2012 op pensioen zou gegaan zijn samen met Bobby Setter.
De bezetting van de band wisselde nogal natuurlijk, want er zwaaiden mannen af en er kwamen nieuwe recruten binnen. We hadden dus veel werk met repeteren door al die wisselingen.
We hadden de beschikking over het volgende materiaal dat na een verlofperiode van huis meegebracht werd door de soldaten : gitaren, een basgitaar, een piano in de mess officieren, accordeons, een drumstel van het leger, een drumstel van een soldaat, een trompet, een saxofoon, een gitaarversterker VOX en een basversterker. Een aparte zanginstallatie hadden we niet, de zang ging door de basversterker en dat gaf wel wat problemen.
We repeteerden op zaterdagnamiddag in de kantine en we speelden in dezelfde kantine in de weekends 's avonds en op zon- en feestdagen. We speelden ook algauw in de Mess officieren en op maneuvers ging ons materiaal mee in een aparte kamion en daar speelden we ook in de kantine zoals in het kamp van Vogelsang.
Ook werden wij nu en dan gevraagd om te spelen in andere kazernes in Duitsland.
Voor mijzelf was dit een unieke ervaring want ik had nog nooit echt voor een publiek gespeeld en hier had ik meteen de leiding van een heus orkest.
Morgen volgt de derde en laatste aflevering over The Jumping Devils met grotere duidelijke fotos.
HIERONDER EEN LIVE VIDEO VAN LUCKY LIPS DOOR CLIFF RICHARD AND THE SHADOWS, DIT NUMMER SPEELDEN THE JUMPING DEVILS BIJ IEDER OPTREDEN.
Voor de Website van The Shadoogies sixties coverband tik op de foto.
1965. Op 2 november 1964 ging ik ONDER DE WAPENS , zoals men dat indertijd zo kleurrijk uitdrukte. Ik was 20 jaar en 4 maand oud.
Ik had een tijd daarvoor mijn opwachting gemaakt in het Klein Kasteeltje in Brussel en was GOED bevonden voor de dienst en was zelfs goedgekeurd als STORMFUSELIER, een soort Commandos. Ik kreeg ook een MOS nummer van Compagniebediende, dit had ik te danken aan mijn diploma van gegradueerde in de handelswetenschappen.
Ik had van het leger een treinticket gekregen van Aalter naar Turnhout maar de rit van Ruiselede naar Aalter deed ik met de fiets, de valies achteraan op het "staantje".
In Turnhout kregen we weer medische keuringen, psychologische testen, een interview en er was uitdeling van legerkledij.
Na 3 dagen kreeg ik weer een treinticket Turnhout/ Aalter en ook een enkel treinticket voor Spich, Duitsland.
De maandagmorgen daarop reed ik dus terug, in uniform, met de fiets naar Aalter, dan met de trein naar Brussel en vervolgens stapte ik op de DVT (Duitse Verlofgangers Trein) die me naar Spich, Duitsland voerde,samen met een hele bende andere rekruten.
Aangekomen in de de kazerne van de Eerste Cyclisten, kwartier Knesselare, stelden we vast dat Duitsland Belgie niet was. Het was er reeds zeer koud en algauw begon het te sneeuwen.
De cylisten stonden op om 5.30 uur en na de morgencross was er ontbijt. Na het ontbijt was er vlaggegroet en derest van de dag werd gevuld met "Patrouillelopen", "hindernispiste","" theorie" , "maneuvers" en "schieten met scherp". Een cyclist had ook geen twee maand opleiding maar de opleiding duurde een gans jaar, de volledige diensttijd.
Algauw had ik door dat er in de kazerne een orkest aanwezig moest geweest zijn, want er was een podium in de kantine en er was een drumstel met de naam THE JUMPING DEVILS erop (zie foto).
adien ben ik te xeten gekomen dat EDDY SMETS mjn voorganger was asls leider van The Jmping devils. Eddy is op vandaag ook nog altijd aktief zie ik.
Ik kreeg ook vlug bezoek van de "Opvoedingsofficier" en die peilde naar mijn muziekkennis : ik had als hobby muziek, zang en gitaar opgegeven in het klein kasteeltje in Brussel.
Hij zei dat het orkest tijdelijk uiteen gevallen was omdat praktisch alle leden afgezwaaid waren. Hij was op zoek naar nieuwe muzikanten en hij vroeg of ik geen interesse had om een band samen te stellen. Ik was natuurlijk onmiddellijk akkoord, want we konden repeteren in de kantine tijdens de compagniekuis de zaterdagnamiddag.
Morgen doen we verder.
Onder de video "Bachelor Boy" door Uw dienaar, Jerry Marvin, a one man band.
HIERONDER CLIFF RICHARD AND THE SHADOWS MET BACHELOR BOY, EEN NUMMER DAT WE MET THE JUMPING DEVILS IN SPICH TIENTALLEN KEREN GESPEELD HEBBEN.
1965. Zoals reeds een paar keer aangehaald waren The Beatles (Zie ook vroeger in deze blog) in 65 ongenaakbaar en iedere muzikant zat een beetje met een twijfel. Dit was allemaal speciaal en we moesten ons herorienteren.
In Spich Duitsland, bij het Belgische leger Eerste Cyclisten, waren we een zeer verrast en hadden het lastig om deze nieuwe muziek zomaar te spelen.
The Rolling Stones waren veel meer rythm and blues en we konden deze wel een beetje aan, maar The Beatles stelden een probleem. Hun manier van spelen en zingen was niet zomaar na te bootsen en wij waren dus wel coverspelers, en we wilden de platen toch wel benaderen.
Dit lukte niet zomaar met The Beatles.
Morgen stel ik onze groep THE JUMPING DEVILS voor zoals die in 1965 in Spich, Duitsland, zich voorgedaan heeft tijdens mijn legerdienst.
1965. JAMES BROWN werd geboren in 1928 in Georgia en was in zijn jonge jaren shoe shine boy en dagbladverkoper.
Hij leerde muziek van zijn vader en speelde piano, orgel en later basgitaar en drums.
Na het middelbaar werd hij baseballspeler en vervolgens bokser. Hij ging echter algauw op toernee met zijn gospelgroep die hij opgericht had : "The Flaming flames".
In 1956 begon hij ook te componeren en scheef het nummer PLEASE, PLEASE, PLEASE en hij kon het opnemen bij een radiostation en er werd een plaat van uitgebracht. Hij kwam daardoor ook op TV en het nummer werd zijn eerste millionseller.
Hij stichtte dan een grote groep met 40 man en ze traden 300 keer per jaar op .
In 1958 schreef hij zijn tweede millionseller TRY ME , I NEED YOU.
Ze toerden dan enorm veel met de grote groep en hij kwam op TV in de UK. Hij werd "Mr. Dynamite", "Mr. Showbusiness" en "The biggest negro cat" genoemd.
In 65 kwam in feite de heel grote doorbraak en hij scoorde 2 millionsellers :
PAPA'S GOT A BRAND NEW BAG : nr 6 in de USA en nr 21 in de UK. derde millionseller.
I GOT YOU : nr 1 in de States en nr 29 in de UK. Vierde millionseller.
In Vlaanderen duurde het tot in 1966 tot dat James in de hitparade belandde met IT'S A MAN'S WORLD.
HIERONDER EEN VIDEO MET I GOT YOU DOOR JAMES BROWN.
1965. The Beatles waren de supergroep van dit jaar (zie gisteren en vroeger in deze blog) en behaalden de ene millionseller na de andere. De wereld zou voor een aantal jaren nog in de ban zijn van deze uitzonderlijke groep.
Deze song "Yesterday" was mooi en de hele wereld was dol entoesiast.
Ikzelf , als Rock 'n roller, was een beetje teleurgesteld en hoorde liever The Beatles als Rock band.
Ze konden als geen ander een rocksong plaatsen en waren uiteindelijk begonnen als echte fifties rockers in Liverpool en doorgebroken in Hamburg.
Hun echte grote doorbraak kwam echter daarna en het was met zelfgeschreven songs, die anders klonken en met daarbij hun prachtige harmonieen.
HIERONDER THE BEATLES : EEN AUDIO- VIDEO. PRACHTIG.
1965. Net zoals het jaar 64 was 1965 het jaar van The Beatles.
Ze scoorden een record aantal millionseller zowel singles als albums :
TICKET TO RIDE , EIGHT DAYS A WEEK, HELP, YESTERDAY en DAY TRIPPER : allemaal stonden ze nummer 1 in de USA zowel als in de UK, nog nooit voorgevallen in de popgeschiedenis.
In Vlaanderen kwamen ze allemaal in de top 10.
We waren reeds wat gewoon geweest met Elvis Presley maar dit sloeg toch alles.
In Spich, Duitsland, bij het eerste cyclisten van het Belgische leger keek ik met lede ogen aan tegen dit succes. Hier waren nu Fifties Rock 'n Rollers die het op een enigszins andere boeg gooiden en zulk een enorm succes waren. Ze waren natuurlijk zelf componist van hun songs geworden en dat maakte natuurlijk het verschil.
We konden met onze groep "The Jumping Devils" deze songs niet zomaar naspelen zonder ons belachelijk te maken : de harmonien waren zeer sterk, de stemmen waren zeer hoog, de klank van de gitaren was speciaal en zelfs de manier van drummen van Ringo Starr was nieuw en de drummers hadden de grootste moeite om dit te spelen.
Op de radiostations was het al Beatles wat de klok sloeg en de jukeboxen speelden ook konstant deze platen.
En het zou ook niet stoppen in de nabije toekomst want 1966 was eveneens terug een groot Beatle jaar.
Morgen wijden we nog een bijdrage aan deze fenomenale groep.
1965. Dit jaar was geen groot jaar voor de Duitse muziek in Vlaanderen en geen enkele Duitse artiest drong door tot de Vlaamse top 10.
ROY BLACK was een beetje een uitzondering. Hij stond wel slechts op nr 76 in de Vlaamse top 100 van 1965 met DU BIST NICHT ALLEIN maar hij was zeer goed gekend en veel gespeeld in Vlaanderen.
Roy stond in november 65 wel op nr 12 in de Vlaamse top 20 en in in 66 stond hij ook in de hitparade met GANZ IM WEISS.
Vlaanderen sloot Roy in zijn armen en net zoals Freddy Quinn (Zie vroeger in deze blog)was hij een groot succes en veel Vlamingen volgden de Duitse shows op TV.
Alle orkesten waren ook verplicht "Du bist nicht allein" te spelen tijdens hun optredens.
Later speelden alle disk jockeys ook de nummers van Roy tijdens de trouwfeesten.
Morgen beginnen we dan aan een aantal afleveringen over The Beatles, DE topgroep van 65.
HIERONDER ROY BLACK MET EEN PLAYBACK VIDEO VAN DU BIST NICHT ALLEIN. VAN EEN SMARTLAP GESPROKEN, MAAR DAN WEL EEN MOOIE SMARTLAP.
1965. FREDDY CANNON was een oude rocker die in 59 twee millionsellers scoorde :
TALLAHASSIE LASSIE en WAY DOWN YONDER IN NEW ORLEANS.
Hij zong met een hoge stem en zijn songs waren echte aktienummers.
In 62, toen de Rock 'n roll al een beetje aan het wegdeemsteren was, scoorde hij opnieuw een millionseller : PALASIDES PARK.
Met de komst van de Britse groepen in de States had Freddy het natuurlijk ook moeilijker maar in 1965 was hij daar opnieuw met een vierde millionseller : ACTION.
"Aktie" was inderdaad het handelsmerk van zijn platen. Hij klonk een beetje zoals The Beach Boys of Johnny Rivers.
Freddy stond zowel in de States als in de UK op nr 13.
In Vlaanderen kwam hij in 65 niet in de top 20, hij had er wel reeds ingestaan in 60 en 61.
HIERONDER EEN AUDIO - VIDEO VAN ACTION DOOR FREDDY CANNON.
1965. WILSON PICKETT werd geboren in 1941 in Alabama en hij verhuisde als hij teenager was naar Detroit.
In Detroit begon hij in 1959 te zingen bij The Falcons waar hij de rythm and blues leerde kennen en waarderen.
Hij werd ook componist en schreef songs voor de groep, oa "I found a love".
Hij begon later solo na een auditie bij Lloyd Price (van Personality) en schreef de gekende song "If you need me" en het werd een standaard en een evergreen.
In 1964 tekende hij bij Atlantic records en schreef naast veel andere songs zijn millionseller IN THE MIDNIGHT HOUR.
In 65 kwam hij ook naar de UK om zijn hit te promoten.
In de USA stond In the midnight hour op nr 19 en in de UK op nr 12.
In Vlaanderen brak hij niet door, maar hij was wel veel te horen op de radio.
HIERONDER EEN VIDEO VAN IN THE MIDNIGHT HOUR DOOR WILSON PICKETT. DE LIJKT WEL LATER DAN 1965. LUISTER NAAR DE BAND ACHTER WILSON, DIT ZOU LATER DE SOUND WORDEN. WILSON HAD BLIJKBAAR TOCH VEEL NAAR LITTLE RICHARD GELUISTERD EN GEKEKEN.
1965. PETULA CLARK zette haar zegetocht ook verder. Ze bracht het nummer MY LOVE uit in de USA en haalde er nummer 1, een echt grote prestatie in de Beatles en Stones tijd.
In de UK haalde ze nr 4. De song was geschreven door haar manager Tony Hatch van Pye records. Het was haar tweede nr 1 hit in de States, de eerste was het gekende DOWN TOWN.
Tony Hatch schreef 3 nummers voor Petula Clark in het vliegtuig op weg naar de States om op te treden in de Ed Sullivan show. Hij schijnt begonnen te zijn aan "My love" boven de Noordpool en het nummer was af toen ze landden in Los Angeles.
Petula nam het op in Los Angeles met een studio orkest. Een mooi verhaal natuurlijk. En een millionseller voor Petula.
Dit keer zong ze dus niet in het Frans maar in haar moedertaal Engels.
"Down town" stond in Vlaanderen op nr 11 in februari 65 en MY LOVE stond in 1966 op nr 14 in maart.
Onder de video, in bijlage, DOWN TOWN door Petula Clark.
