BACK IN TIME TO THE FIFTIES-SIXTIES Hoe was het eind van de jaren vijftig en begin van de jaren zestig op muzikaal gebied in Ruiselede, Vlaanderen, Belgie en de rest van de wereld ?
19-03-2015
1960 - THE SHIRELLES - WILL YOU LOVE ME TOMORROW
1960. Wij hadden de classic Rock ' n roll reeds gehad in de jaren 50 en daarna kwam de zachtere versie met toevoeging veel violen, meisjeskoren en een pak mooie jongens en meisjes. In 1960, tegelijk ongeveer met de twistrage , zagen we een volgende trend, de trend van de soul groepen en deze werd eigenlijk ingeluid door een aantal zwarte meisjesgroepen . Hun sound was geen rock zoals de blanken deze zagen, maar had meer spirit en soul en er was ook altijd samenzang van een aantal zangeressen. Deze trend was ook reeds het prille begin van de disco rage die later zou volgen.
THE SHIRELLES waren zo een meisjesgroep. Ze kwamen uit New Jersey en begonnen, weeral eens, hun carriere als winnaars van een zangwedstrijd op de middelbare school rond 1957. Zij werden opgemerkt door een platenfirma, maakten enkele tamelijk succesvolle platen en in 60 werd hun plaat DEDICATED TO THE ONE I LOVE een millionseller. Onmiddellijk daarop volgde hun tweede miljoenplaat : TONIGHT'S THE NIGHT.
Het kon blijkbaar niet op en ook nog in 60 volgde hun derde : WILL YOU LOVE ME TOMORROW. Dit nummer was meegeschreven door Carole King.
The Shirelles kwamen niet in de Vlaamse top 20 met "Do you love tommorow", ze kwamen er eventjes in met een volgend nummer "Big John" in december 61. Radio Luxemburg was dus weer de bron. De meisjesgroepen zouden later hier wel zeer populair worden.
Ik vond dit wel mooi maar mijn honger naar de fifties rock 'n roll bleef groot, en vanaf dan zou ik altijd heimweh blijven hebben naar deze tijd. Tot op vandaag volg ik veel zangers en groepen die de (afgeleide) muziek spelen van de classic rock 'n roll. Dat zijn er natuurlijk minder en minder. Daarom heb ik ook deze blog opgezet om de mensen eraan te herinneren hoe mooi dit allemaal wel was. Het mag niet in de vergetelheid belanden.
Ze noemen zoiets al smalend nostalagie, maar dat neem ik erbij.
HIERONDER THE SHIRELLES MET WILL YOU LOVE ME TOMORROW. EEN PLAYBACK VIDEO. DE MUZIEK EN DE ZANG IS ZEER MOOI.
1960. De rock 'n roll was dus in 1955-1956 begonnen in Amerika met Little Richard, Chuck Berry en daarna Bill Haley, Elvis Presley, Jerry Lee Lewis met in hun gevolg dan de schone jongens Paul Anka, Fabian, Frankie Avalon, Bobby Darin en vele andere.
In Vlaanderen luisterden we wel maar zelf spelen van dergelijke muziek was er nog niet zoveel bij. De rock hits werden wel reeds min of meer nagespeeld door allerhande orkestjes maar succesplaten kwamen er nog niet van .
Zoals reeds gezegd deed Will Tura pogingen om rock hits na te zingen, en als schone jongen had hij er wel wat succes mee en kwam zelfs op TV met" Onvergetelijk", een Vlaamse coverversie van "Personality" van LLoyd Price. Hij stond ermee in de Vlaamse top 20 op nr 13 in december 59 en zou er 3 maand in blijven.
Een eerste werkelijke doorbraak was er met Peter en zijn rockets, een Nederlander dan wel, met KOM VAN DAT DAK AF. Deze plaat was werkelijk het begin en zij stonden dus in mei 1960 op nr 1 in de Vlaamse Top 20 en bleven daar 7 maand.
Peter en zijn rockets zongen echte Rock 'n roll, maar dan in het Nederlands, en dat maakte hen uniek. De bezetting van zijn Rockets was de klassieke Rock 'roll bezetting : Zang, drums, basgitaar, gitaar, piano en saxofoon. Een aparte sologitaar was blijkbaar niet aanwezig maar was wel toch te horen op de plaat. Op sommige videoclips zie ik dat Peter zelf solo speelt op de gitaar maar tamelijk stil en niet zo goed hoorbaar, maar dan hoor ik ook geen aparte ritmegitaar.
Deze plaat was het echte startschot voor de rock groepen in Nederland en Belgie, die dan ook als paddestoelen uit de grond zouden rijzen. Veel muzikanten waren dan ook reeds bezig met het opstarten van groepen die The Shadows wilden naspelen en algauw waren deze groepen ook niet meer te tellen.
Op platengebied was 1960 voor de rockgroepen nog mager, wel een begin met uitschieters :
nov 60 : KILI WATCH van THE COUSINS ( Les Cousins) stonden op nr 3 en bleven liefst 7 maand in in de top 20. Zij waren Brusselaars en spraken naast frans ook wat Nederlands.
dec 60 : PROTEST ROCK van THE SEABIRDS (Zie foto boven) stonden op nr 16 en ze bleven 3 maand in de top 20. Zij kwamen van de kust en veel van de leden zouden we later nog terug tegenkomen. Freddy Clarisse (bas), Sylvain van Holmen - gitaar (later Sylvester team, Wallace collection en Two man sound) en Benonie De Wilde. In bijlage, onder de video, een mp3 van Protest Rock van the Seabirds.
De vele Vlaamse rockgroepen zouden later zeer veel succes hebben en veel platen maken maar deze platen zouden moeilijk de Vlaamse of de internationale hitparades halen. Dit was weer het gevolg van ons klein taalgebied en een de quasi onmogelijkheid om ook door te breken in Nederland en zeker niet in Wallonie.
HIERONDER EEN AUDIO - VIDEO VAN KILI WATCH VAN THE COUSINS. DE GITAREN SPELEN HIER DE HOOFDROL. HUN KLANK HEEFT IETS VAN THE SHADOWS SOUND. DE TEKST VAN HETLIEDJE IS ZEER VREEMD EN RAAKT NOCH KANT NOCH WAL.
1960. We hadden het in deze blog reeds vroeger over JOHNNY PRESTON die met Running Bear een grote hit scoorde in de wereld en ook in Vlaanderen.
Johnny was hier blijkbaar in 60 en 61 populair in Vlaanderen met zijn muziek maar blijkbaar ook met zijn op sprookjes lijkende teksten.
"Running bear" : ging tot nr 1O in mei 69 en bleef 2 maand in de hitparade. "Cradle of love" : ging tot nr 6 in juli 60 en bleef ook 2 maand in de hitparade. "Feel so fine" : ging tot nr 6 in augustus 60 en bleef ook 2 maand in de hitparade. "Charming Billy" : ging tot nr 19 in november 60 en bleef 2 maanden in de hitparade. "I feel good": verscheen kort in april 61. "Free me" : verscheen kort in januari 62.
Deze liedjes werden alle dagen gespeeld op de radio en op de juke boxen zaten ze allemaal.
Spijtig genoeg maakte hij nadien geen enkele grote hit meer, alhoewel hij altijd is blijven zingen en toeren.
Dit was iets speciaals hier in Vlaanderen, een redelijk onbekende zanger die zo dikwijls de hitparade haalde. Ik hoorde hem wel graag en zijn liedjes waren in feite simpel en zeer gemakkelijk na te spelen.
MORGEN ZULLEN WE HET HEBBEN OVER DE ZWARTE MEISJESGROEPEN DIE IN 1960 POPULAIR WERDEN. ONDERMEER THE SHIRELLES HADDEN 3 MILLIONSELLERS.
HIERONDER EEN AUDIO-VIDEO VAN CHARMING BILLY VAN JOHNNY PRESTON MET EEN FILM-FOTOMONTAGE. DIT WAS EEN UPBEAT NUMMERTJE, MET EEN OPZEGTEKST EN DE MUZIEK EN ZANG GAAN NAAR EEN KLIMAX OP HET EINDE. MOOI. Les charletans, waarvan ik deel uitmaakte van 1966 to 1970, speelden dat bij ieder optreden.
1960. De gitaargroepen waren zich dus in Vlaanderen aan het vormen en we hadden dus hier de voorloper PETER EN ZIJN ROCKETS die met KOM VAN DAT DAK AF een voorbeeld was voor iedereen die serieus met - ook gezongen - Rock 'n roll wou beginnen.
The Shadows waren natuurlijk het voorbeeld voor de gitaarfreaks maar het probleem was hun sound, die praktisch niet te evenaren was en al de instrumenten werden daarbij ook nog gespeeld op een speciale virtuoze manier. Velen probeerden maar slaagden er maar niet in om The Shadows ook maar te benaderen.
Voor de groepen met zang was het natuurlijk Cliff Richard and The Shadows die het voorbeeld was. Maar ook de stem en de manier van zingen van Cliff was zeer uniek en niet zomaar te copieren.
Nu hadden we dus een Hollandse Brabander uit Eindhoven, dus een beetje een halve Vlaming, en zijn Rockets speelden absoluut niet als amateurs, hun muziek was echte rock met zware rythm en blues elementen. Peter had een stem die hij kon laten scheuren en dat was ook niet iedereen gegeven.
Werk aan de winkel dus voor Vlaanderland. Met The Cousins had Brussel reeds een gitaarantwoord gegeven. The Seabirds uit Oostende hadden met Protestrock een mooi nummer in de Vlaamse hitparade gekregen.
De jacht was in 1961 dus open en iedereen kon meedoen. Er zouden er inderdaad zeer veel proberen maar weinigen zouden uitverkoren zijn.
HIERONDER PETER EN ZIJN ROCKETS MET MARIJKE, EEN LIVE ( ?) UITGEZONDEN IN 1963 BLIJKBAAR. MARIJKE STOND OP NR 16 IN DE VLAAMSE HITPARADE IN OKTOBER 1960 EN BLEEF 3 MAANDEN INDE HITPARADE STAAN. DAARNA VOLGDE NOG JANUS MAAR DAN DUURDE HET TOT 1972 TOT PETER ER WEER STOND MET KOM VAN DAT DAK AF.
1960. Sun records in Memphis waar zowel Elvis Presley's als Jerry Lee Lewis' monstercarriere begonnen waren , was in 1960 maar een schim meer van wat het ooit geweest was.
Sam Phillips, de baas die toch het geld beheerde, had Elvis verkocht aan RCA Victor voor 40.000 dollar, een fortuin in die tijd en Jerry Lee Lewis was in ongenade gevallen nadat was uitgekomen, in Engeland nog wel, dat hij getrouwd was met zijn 13 jarige achternichtje. Zijn platen werden geboycot in de USA en Sam bracht maar sporadisch nog iets uit van Jerry.
Sam had ook reeds zijn fortuin , dat hij verdiend had aan Elvis, geinvesteerd als medestichter en aandeelhouder van Holliday Inns en in andere vastgoedprojecten. Hij was een jonge rentenier geworden en hij nam het ervan. Zijn Sun label was bijzaak geworden maar hij wilde, uit principe, zijn tweede grote ontdekking, Jerry Lee Lewis, absoluut niet verkopen, aan niemand. Ze zouden achter hem nooit nog fortuinen verdienen aan Jerry Lee zoals met Elvis was gebeurd, dat had hij gezworen en hij bleef erbij. Jerry moest het dus uitzweten tot 1963 wanneer zijn 5-jaren contract afliep. Dit was uiteindelijk het echte drama voor Jerry en hij was veroordeeld om 300 keer per jaar op te treden voor peanuts.
Ondertussen verlieten als zijn andere vedetten de Sun stal : Johnny Cash, Carl Perkins, Roy Orbison, Warren Smith en nog veel andere mindere goden. Ze hadden geen meerjaren contract zoals Jerry.
Judd Phillips, de broer van Sam, die zich binnenin Sun (zie vroeger in deze blog) bezig hield met de promotie zat dus ook praktisch zonder werk. Hij had nochtans Jerry Lee Lewis op de nationale TV gekregen in 1958 met "Whole lotta shakin' gong on", en dat niettegenstaande de lopende verbanning van het nummer in de zuidelijke staten van de USA, wegens te suggestief. Dus door Judd, en feitelijk half tegen het gedacht van Sam, was Jerry Lee een grote vedette geworden, die door zijn prive perikelen nu aan de grond zat.
Judd besloot dan ook maar op te stappen en hij begon een eigen platenlabel : JUDD.
Hij werkte met een aantal mindere goden die Sun recent verlaten hadden. Een van hen was ene RAY SMITH. Hij was geboren in 1938 in Kentucky en was zelfs een tijdje kandidaat geweest om opnameleider te worden van Sun records, maar dat was dus niet doorgegaan. Hij zong en speelde gitaar en piano.
Bij JUDD nam hij het nummer : ROCKIN' LITTLE ANGEL op en het werd zijn eerste en enige millionseller.
Het nummer is in de gekende Sun stijl en het kenteken op plaat lijkt zeer goed op de gekende zon van Sun.
Ray Smith is nooit in de Vlaamse top 20 verschenen en tot op vandaag had ik zijn versie nog nooit gehoord. Jerry Lee Lewis heeft ook een versie uitgebracht van dit nummer later in zijn carriere, maar ik kan ze niet downloaden. Kan iemand mij misschien een mp3 sturen van deze versie ?
HIERONDER EEN AUDIO-VIDEO MET EEN FOTOMONTAGE VAN ROCKIN' LITTLE ANGEL VAN RAY SMITH. LET OP DE ECHO ZANG, DE PIANO, DE ZWARE GOED HOORBARE BAS EN DE DOO WHOP BACKING VOCALS, JE HOORT ZONDER MEER SUN MAAR HET IS OP JUDD. HET BLEEF WEL IN DE FAMILIE DUS.
1960. De mooie jongens hadden het dus overgenomen van de echte rockers (zie vroeger in dezeblog) en het zou niet meer veranderen voor lange tijd. Elvis zong dus ook een beetje neo-klassiek of belcanto en hij had een megasucces, niet een beetje dus. Iedereen die platen wilde verkopen moest de trend volgen.
Een van die jonge, getalenteerde gasten was JOHNNY TILLOTSON. Hij was geboren in Florida in 1939, dus 21 jaar in 1960. Hij zong, speelde gitaar en ukelele.
Hij had reeds op zeer jonge leeftijd een voorkeur voor countrymuziek. In het middelbaar geraakte hij aan een 3 jaar contract voor een TV show. Hierdoor werd hij opgemerkt door Candence records en hij tekende een contract in 1958.
Hij werd hem een nummer opgedrongen dat geen rock of country was. Het heette POETRY IN MOTION. Het ging hier dus niet over een gedichtje maar, ietwat verdoken, over een meisje met een wiegend achterste en heupen die beter, mooier en meer bewogen dan de golven van de zee. Het werd een groot succes en een millionseller.
Het valt op dat in die periode veel teksten werden gemaakt met dubbele bodems, dat was natuurlijk niet te verwonderen in het officieel puriteins Amerika waar een blote tepel van Janet Jackson op TV, veel later, nog een gigantische nationale rel uitlokte en ze zich al wenend op ook op TV verontschuldigde om de moraalridders goed te stemmen. Onvoorstelbaar.
Poetry in motion was tamelijk veel te horen op de Vlaamse radio. Het stond dan ook in februari 61 op nummer 9 in de Vlaamse top 20 en zou er 2 maand in blijven.
Onder de video, in bijlage, een live video van Poetry in motion gezongen door Johnny Tillotson, maar dan veel later.
HIERONDER EEN AUDIO-VIDEO VAN POETRY IN MOTION VAN JOHNNY TILLOTSON. DIT WAS WEL MOOI MAAR HET WAS DUS SOFT-ROCK 'N ROLL. LUISTER NAAR DE SAXOFOON EN DE HAMERENDE PIANO. ZIJN STEM IS OOK ZEER GOED. HET MELODIETJE BLIJFT WEL HANGEN.
1960. We hadden het in deze blog reeds vroeger reeds over de blinde zanger RAY CHARLES. Zijn eerste millionseller was WHAT'D I SAY in 59 en in 60 was hij daar terug met zijn tweede : GEORGIA ON MY MIND.
Deze song was heel iets heel anders dan "What'd I say" en toonde nog maar eens welk een fantastische zanger en pianist Ray wel was. De manier waarop hij deze song bracht was voorheen niet veel gehoord. Hij snikte, hij haalde zeer luid uit, hij schreeuwde en de akkoorden die gespeeld werden gingen absoluut boven mijn petje.
Dit was nu eens muziek waar de rockers iets konden van leren. Deze song zou dan ook door velen gecoverd geworden en oa Jerry Lee Lewis zong dit praktisch in ieder concert, maar dan natuurlijk op zijn eigen, eveneens onnavolgbare, manier.
Ray stond in 1960 niet in de Vlaamse Top 20, wel in 61 met "Hit the road Jack".
Als bijlage, onder de video, Jerry Lee Lewis met een van zijn versies van Georgia on my mind in 1983. Heel anders maar toch zeer mooi. Piano spelen kan Jerry natuurlijk ook, ook onnavolgbaar.
HIERONDER EEN LIVE VERSIE VAN GEORGIA ON MY MIND DOOR RAY CHARLES. GEWOONWEG FANTASTISCH.
1960. Country and Western was ook niet meer weg te denken in dit jaar (zie ook vroeger in dezeblog). Veel Amerkaanse country-artiesten hadden groot succes met hun songs maar die waren hier niet dikwijls te horen. Soms kwamen ze wel door op Radio Luxemburg.
Een van hen was ene HANK LOCKLIN. Hij was geboren in 1918 in Florida en dus reeds 42 jaar in 1960. Zijn ouders waren ook muzikanten en het was duidelijk dat hij in hun voetsporen zou wandelen. Reeds op 10 jaar deed hij mee aan zangwedstrijden en mocht hij spelen op regionale radiostations. Hij kwam echter niet van de grond en werkte op scheepswerven en op boerderijen. Tussendoor bleef hij wel muziek spelen en optreden.
In 1953 nam hij toch een plaat op : "Let me be the one" en het werd een klein succes. Twee jaar later tekende hij bij RCA VICTOR, de platenmaatschappij van Elvis Presley. Hij schreef en zong :" Send me the pillow that you dream on", hier het best gekend in de versie van Dean Martin.
In 60 kwam dan PLEASE HELP ME I'M FALLIN en het werd een millionseller. Hij had het niet zelf geschreven maar had er dus wel een enorm succes mee.
Hij stond er mee op nr 1 in de country en western hitlijsten en het was een van de eerste countrysongs die terzelfdertijd ook een succes werd in de pop hitlijsten. Dit noemde men de" cross-over", dus op de country lijsten en op 2 of meer andere histlijsten terzelfdertijd genoteerd staan. Vroeger was er altijd een strikte scheiding tussen de hitlijsten en praktisch niemand kwam met dezelfde song op, de twee of meer terecht.
Zoals gezegd stond Hank niet de Vlaamse top 20, alhoewel dit liedje mij toch niet onbekend is. Ik heb het vermoeden dat er later een coverversie moet van gemaakt zijn die hier wel een succes was. Weet iemand dit ? Laat het me weten aub.
HIERONDER HANK LOCKLIN IN 1960 VOOR DE TV. LUISTER NAAR ZIJN HOGE STEM, ZIJN NEUSKLANKEN, DE ZEER MOOIE PIANO.
1960. Elvis Presley was teruggekeerd uit Duitsland na zijn 2 jaar legerdienst daar. Tom Parker, zijn ( Hollandse) manager had gedurende de 2 jaar legerdienst om de 3 maand een nieuwe plaat uitgebracht (opgenomen voor zijn legerdienst) en men kreeg de indruk dat Elvis gewoon verder deed met zijn carriere. Er waren wel geen nieuwe films meer gemaakt of uitgebracht tijdens zijn legerdienst.
In een vorig bericht gaf ik een live video van "Stuck on you" gezongen door Elvis in de Frank Sinatra Show, zijn eerste optreden na zijn legerdienst. Dit was ook zijn eerste millionseller na zijn legerdienst en de 25e van zijn carriere. Hij droeg voor dit optreden een smoking en ik schreef : een teken aan de wand.
Dat teken aan de wand sloeg niet op zijn succes dat tanende zou zijn, maar was inderdaad de voorbode van verandering. De harde rocker was softer geworden en hij moest en zou nu het grote publiek aanspreken en zo nog meer platen verkopen. De rebelse rocker die een samensmelting was geweest van zwarte rythm and blues en blanke (country - hillbilly) muziek, zou dus meer pop gaan zingen.
Zijn tweede millionseller in 1960 was dan ook O SOLE MIO, een Italiaans nummer waar een Engelse tekst werd opgeplakt, met de titel IT'S NOW OR NEVER. In de eerste uitgavetermijn van de plaat werden er liefst 20 miljoen platen van verkocht en het was een absoluut wereldsucces. Tom Parker , die hier achter zat, hij had gewonnen en Elvis zou voortaan ook de moeders, de vaders en zelfs de grootouders inpakken. Om de rockers toch een beetje te sussen was de B kant : A MESS OF BLUES.
Een derde millionseller in 1960 was ARE YOU LONESOME TONIGHT met op de B kant : I GOTTA KNOW, een mooie shuffle, een beetje zoals zoals "Stuck on you".
Zij vierde millionseller in 1960 was G.I. BLUES, de titelsong van zijn eerste film na zijn legerdienst. Deze film ging over een Amerikaanse GI, natuurlijk in Duitsland, maar was enkel de aanleiding om een aantal songs te brengen. Het verhaaltje was dus niet veel , en hiermee werd de trend gezet voor een groot aantal jaren. Elvis trad niet meer op. Hij draaide enkele films per jaar en veel van zijn uitgebrachte platen waren gewoon de soundtrack van de film.
Ook uit deze film kwam WOODEN HEART, de vijfde millionseller van 1960. Dit was de Engelse versie (met oa acccordeon) van een Duits drinklied :" Muss ich denn zum stadtele hinaus", geschreven met de medewerking van de orkestleider Bert Kaempfert. Elvis zong dan ook enkele zinnen in het Duits voor de Europese fans.
1960 was dus een grandioos succesjaar voor de grootste rocker ter wereld, maar zijn rockpluimen was hij wel een stuk kwijt. De rest van de wereld volgde gewoon deze trend. Het zou nooit meer worden zoals in de jaren 50. Later kwam als reactie hierop wel : de "hardrock", de "punk"en de Britse invasie van frisse rockgroepen die, allemaal, aan het begin van hun carriere, aanvankelijk terug grepen naar de jaren 50 (Beatles, Rolling stones, enz...). Hun favorieten waren inderdaad : Chuck Berry, Little Richard, de prille Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Gene Vincent, enz..
In september 1960 stond Elvis op nummer 1 in de BRT hitparade met "It's now or never" en hij zou 5 maanden in de top 20 blijven. Verder stonden eveneens in de hitparade : "Wooden heart", "Are you lonesome tonight", "A mess of blues" en "Stuck on you". De totale overrompeling, dat kan je wel zeggen.
Ik weet nog goed dat een buurmeisje, Godelieve Adam, wel een pick up (platendraaier) had en dat ze "It's now or never" van Elvis oplegde. Ik stond versteld van het feit hoe goed de klank was die uit het kleine toestel kwam. Later zou ik te weten komen dat in de studios de platen zo gemaakt werden dat ze inderdaad ook klonken op de slechtst mogelijke apparatuur. Ik las onlangs nog dat Jerry lee lewis nooit naar zijn platen luisterde in ideale omstandigheden, maar dat hij ze keurde op een oude slechte pick up. Als ze daar goed op klonken dan klonken ze overal goed, was zijn statement.
HIERONDER EEN AUDIO - VIDEO VAN IT'S NOW OR NEVER. ZOIETS WORDT VANDAAG NIET MEER GEMAAKT.
1960. THE VENTURES waren een Amerikaanse instrumentale gitaargroep. De leden waren in 1960 tussen 21 en 25 jaar. Ze waren allemaal amateurs want ze werkten allemaal in de bouw. Ze speelden dus ook muziek en stichtten hun eigen platenmerk Blue Horizon. Na enkele missers namen ze WALK DON'T RUN op en verdeelden hun platen aan de disk jockeys en het werd meteen een millionseller.
De groep was vergelijkbaar met The Shadows, zelfs hun bewegingen op het podium waren zeer vergelijkbaar. Wie heeft wie beinvloed ? Dat is een open vraag. De klank van hun gitaren was ook zeer goed en was iets harder (meer rock getint) dan de klank van The Shadows. Ze zouden later nog veel hits maken en ze werden in de USA beschouwd als de top instrumental gitaargroep.
Zoals we al weten kwamen The Shadows nauwelijks aan de bak in de USA omdat ze met "Apache" hun debuut daar gemist hadden.(zie een vroeger bericht).
Ik vind The Ventures niet terug in de Vlaamse top 20, alhoewel "Walk don't run" hier tamelijk veel werd gespeeld op de radio en ook op de Juke boxen terug te vinden was.
Tot op vandaag treden The Ventures nog op. Ook wordt hun hit nog nu en dan gespeeld door gitaarminnende covergroepen. Ook The Shadooogies zullen zich misschien binnenkort hieraan wel eens wagen.
HIERONDER THE VENTURES MET WALK DON'T RUN. EEN TV OPTREDEN EN OP HET EERSTE GEZICHT LIVE GESPEELD, ALHOEWEL DIT OP DE AMERIKAANSE TV SOMS MOEILIJK TE ZEGGEN IS.
1960.Sun records had niet alleen Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Roy Orbison, Johnny Cash en nog vele andere ontdekt en een kans gegeven. (zie vroeger in deze blog) Er waren ook veel mindere goden die ooit te maken gehad hebben met Sun Records.
Een van die mindere goden was CHARLIE RICH. Hij was geboren in Arkansas in 1933 en begon, zoals de meesten reeds zeer jong muziek te spelen, natuurlijk in het middelbaar. Hij studeerde ook 2 jaar muziek aan de universiteit van Arkansas en was dus geen echte autodidact want hij was ook zeer goed geschoold. In het leger vormde hij een groep en zij kwamen wekelijks op TV.
Na de legerdienst speelde hij verder en hij begon ook te componeren en waagde zijn kans bij Sam Phillips, de baas van Sun Records. Zijn (geschoolde) pianostijl stond Sam niet aan en hij werd aangeraden piano te spelen zoals Jerry Lee Lewis, want dat verkocht. Uiteindelijk schreef hij een aantal nummers die Jerry later zou zingen. Hij verliet Sun nogal rap en kwam bij Philips International terecht. Hier nam hij zijn eerste millionseller op LONELY WEEKENDS, door hem zelf geschreven. Jerry Lee zou dit nummer later ook coveren en er ook succes mee hebben.
Charlie Rich kwam niet in de Vlaamse top 20 en ik heb er in feite nooit iets van gehoord tot hij in 1974 de wereldhit THE MOST BEAUTIFUL GIRL IN THE WORLD zong. Hiermee stond hij dan zelfs nummer 1 in de Vlaamse top 20 in januari 1974, en hij bleef hiermee 15 weken in de top 20 staan.
Onder de video vindt U in bijlage een fantastische youtube live versie van lonely weekends door Jerry Lee Lewis. Hier ziet U wat men bedoelt met een song-stylist wanneer men het heeft over Jerry Lee. Zijn jodel op het einde is een ode aan de grote Hank Williams.
HIERONDER CHARLIE RICH MET EEN AUDIO VIDEO VAN LONELY WEEKENDS.
1960. De twist had de de USA en later ook in Europa zijn intrede gedaan en de mooie jongens en meisjes in de showbiss speelden daar natuurlijk op in.
Een succesvol twister was BOBBY RYDELL. We hadden het vroeger reeds over hem maar in 1960 scoorde hij zijn derde millionseller met SWINGING SCHOOL. Deze song was geschreven door zanger Carl Mann die we reeds vroeger als componist tegenkwamen. De videoclip toont ons een twistende Bobby naar het voorbeeld van Chubby Checker.
Ook in 1960 zou Bobby Rydell op een andere trend inspelen en een millionseller boeken met VOLARE. Naar het voorbeeld van Elvis Presley met Oh sole mio zong hij dus in het Engels NEL BLU DI PINTO DI BLU van DOMENICO MODUGNO en het werd eveneens een grandioos succes.
Hij scoorde met beide nummers zeer hoog in de USA hitparade en ook in Vlaanderen stond hij op nummer 11 in juli 1960 met "Swinging school" en zou 3 maand in de hitparade blijven staan. "Volare" kwam niet in de BRT top 20.
"Swinging school" zat op alle jukeboxen en werd veel op de radio gespeeld. De zondagnamiddagen werd er vanaf 2 uur op getwist tot we geen pap meer konden zeggen. Cafe Mimosa, De Tramstatie in Ruiselede. De Kalkoven (Kanegem), Den Hert Ruiselede, De Poortefrank Ruiselede... Er kwam geen einde aan. Wat een tijd.
HIERONDER BOBBY RYDELL MET EEN PLAYBACK (OF IS HET LIVE ?) VERSIE VAN SWINGING SCHOOL. DE TWIST WAS NATUURLIJK DE BLIKVANGER EN IEDEREEN IN DE WERELD DEED ALGAUW MEE.
1960 - FREDDY QUINN - UNTER FREMDEN STERNEN - JERRY MARVIN HEIMWEH
1960. Ook in Europa was er veel te doen in 1960. Gisteren haddden we het over de instrumenale hit van het orkest Bert Kaempfert,"Wonderland by night", maar vandaag gaat het terug over de Duitse superster van de fifties en de sixties : FREDDY QUINN. (Zie ook uitgebreid vroeger in deze blog).
Freddy was inderdaad toe aan zijn vierde millionseller : UNTER FREMDEN STERNEN. Zijn vorige millionsellers waren namelijk : in 56 : "Heimweh", in 58 : "Heimatlos", in 59 : "Die gitarre und das meer" en dus in 60 : "Unter fremden sternen".
Dit was opnieuw uit zijn film met dezelfde naam en Freddy zou er nog veel draaien. Hij speelde ook altijd gitaar en dus ik was fan en kon zijn liedjes meespelen en zingen, want ik leerde reeds Duits vanaf mijn vijftiende.
Hij kwam reeds in 1959 in de Vlaamse top 20 tot op de tiende plaats en hij bleef 3 maand in de top 20 staan.
Ik trachtte al zijn films te zien alhoewel hij een beetje ziek was in het bedje van Elvis Presley : de verhaaltjes van de films waren echt niet zo goed, het waren alleen maar aanleidingen voor Freddy om een aantal liedjes te playbacken op een op ander strand of schip. Natuurlijk was de muziek wel top. In cinema Majestic in Ruiselede, met zijn zeer goede geluidsinstallatie, kwam de muziek van zijn films dan ook supergoed over en dat was niet te missen door mij.
Onder de video vindt U een uitvoering van "Heiweh" door Uw dienaar Jerry Marvin.
HIERONDER DE FILMVERSIE VAN UNTER FREMDEN STERNEN DOOR FREDDY QUINN. DEZE VERSIE VERSCHILT VAN DE UITGEBRACHTE PLAAT MAAR IS ZEKER EVEN MOOI. ALLES IS NATUURLIJK PLAYBACK, MAAR DE KLANK IS WEL ZEER GOED. WEL WAT LUID.
1960. Het merendeel van de millionsellers waren nu eenmaal Amerikaanse platen en gezongen nummers. Nu en dan hadden we ook eens een instrumentale hit : "Red river rock", "Apache","Sleepwalk" en daar bleef het bij.
Wie in 1960 veel naar Radio Luxemburg luisterde hoorde tientallen keren per dag echter een prachige song : WONDERLAND BY NIGHT van het Duitse Orkest : BERT KAEMFERT AND HIS ORCHESTRA. Dit werd gedraaid de zondagnamiddag in het groot verzoekplatenprogramma van CAMILLO FELGEN (Sag warum) en hij speelde dat gedurende een lange periode, wekelijks, zeker eenmaal in zijn programma. Dit was zeer mooi en het had zeker niets te zien met rock 'n roll, maar er was, zoals bij Billy Vaughn, een mooie begeleiding op gitaar bij. Dit was mijn ding en ik probeerde deze gitaarpartij mee te spelen en het lukte.
Bert Kaempfert was geboren in 1923 in Hamburg en ging reeds vroeg naar een muziekschool. Hij speelde uiteindelijk : piano, clarinet, sax en accordeon. Hij componeerde, arrangeerde, was producer en orkestleider en zijn platenfirma werd Polydor. Hij vormde zijn eigen orkest na de tweede wereldoorlog. Als producer en arrangeur trad hij op voor" Die gitarre und das meer "van Freddy en "Morgen" van Ivo Robic, allebei millionsellers. Met "Wonderland by night" scoorde hij dus zelf een millionseller met zijn orkest, alhoewel hij de song niet zelf had geschreven.
Hij woonde ook part-time in New York en zijn hij scoorde ook in de USA (hoogste stand nr 1 voor 3 weken en 17 weken bij de bestsellers). Deze song doet mij denken aan Il Silencio, dat op ieder trouwfeest werd gespeeld wanneer de bruidstaart werd aangesneden, zelfs met veel animo zoals in het BIEZEMHOF in Aalter.
In de Vlaamse top 20 is "Wonderland by night" niet terug te vinden in 1960. Bert Kaempfert scoorde wel in de Vlaamse top 20 in 1966 met een opvolger "Moon over Naples".
Onder de video, in bijlage, een audio uitvoering van Il Silencio, prachtig. Denk aan je trouwfeest van vroeger.
HIERONDER EEN AUDIO-VIDEO MET FOTO-ANIMATIE. LUISTER MISSCHIEN NAAR DE PRACHIGE BLAASINSTRUMENTEN EN DE SPECIFIEKE BEGELEIDING OP GITAAR.
1960. PAUL ANKA was dus een superstar geworden en op zeer jeugdige leeftijd had hij reeds 6 millionsellers bij mekaar :
1957 :" Diana" (zie vroeger in deze blog)
1958 : "You are my destiny"
1959 : "Lonely boy" en "Put your head on my shoulder" 1960 : "Puppy love" en "My home town".
"My home town" vond ik een mooie song. Het ging hier dus niet meer over ik hou en van jou en ik blijf je trouw, maar hij maakte een liedje over zijn geboortestad en de tekst was een correcte gevoelige beschrijving van zijn stad in zijn prille jeugdjaren. Een rocksong was over het algemeen veel simpeler, alhoewel dat de teksten van oa Chuck Berry ook soms zeer goed waren.
Paul zette hiermee wel een trend die later zou gevolgd worden door zeer veel singer-songwriters. Het beschrijven van een plaats of een bepaalde gebeurtenis in een eenvoudige maar samenvattende en begrijpbare tekst.
Paul zou tenandere later ook de tekst schrijven van The Longest day, de titelsong van de film over de landing van de geallieerden in Normandie in 1944, waarin hij ook een korte verschijning had (ziefoto). Mijn bronnen spreken mekaar tegen of hij ook de muziek van "The longest day" heeft geschreven. Weet iemand dit? Laat het mij misschien eens weten. Dit was dus geen rock 'n roll meer zoals we in de jaren 50 hadden gekend, maar ik vond dit OK.
Paul haalde hiermee nr 8 in de USA en in de BRT top 20 stond hij in juni 1960 op de de eerste plaats en zou niet minder dan 4 maand in de top 20 blijven. Ik kon dit liedje na het tweemaal gehoord te hebben volledig nazingen en ik onthield meteen de volledige tekst, alhoewel ik niet goed teksten van buiten kon leren.
HIERONDER PAUL ANKA MET EEN AUDIO - VIDEO MET FOTOANIMATIE VAN MY HOME TOWN
1960. In dit jaar jaar was er ook country en folk music dat hoog scoorde. Een song die ik zeer graag hoorde was een countryachtige folksong GREEN FIELDS.
Het werd gezongen door een viertal : BROTHERS FOUR. Ze waren geen echte broers maar universiteitsstudenten in Washington. De song was geschreven in 1956 en voor de grap werd hij opgenomen maar het werd een immens succes in de States. Ze stonden 4 weken nummer 2 in de Top 100 en bleven 20 weken bij de bestsellers. Het was spijtig genoeg hun eerste maar ook hun laatste millionseller maar ze zijn nog lang, met succes, platen blijven maken en hebben opgetreden over gans de wereld.
De zang was prachtig maar deze 4 stemmenzang ging absoluut boven mijn petje. Zij zongen dit met een gemak dat het niet te geloven was.
Op Radio Luxemburg werden ze zeer veel gespeeld maar ook op de BRT waren ze te horen. Hier en daar zaten ze ook op de Juke box. De orkestjes van toen speelden de song ook want het was een traag nummer en op iedere bal moesten er natuurlijk ook rustige nummers gespeeld worden. De plaat was een traag country ritme maar de orkestjes maakten daar dikwijls een trage wals van, dit werd in die tijd nog veel gevraagd. Dit kennen we nu minder natuurlijk.
Ze verschenen niet in de BRT top 20, ten onrechte vond ik. Maar ja, de mensen moeten de plaat natuurlijk kopen om in de hitparade te staan.
HIERONDER EEN VIDEO VAN GREEN FIELDS VAN BROTHERS FOUR. LUISTER NAAR DE PRACHTIGE SAMENZANG EN DAT WAREN GEEN ECHT GESCHOOLDE STERREN MAAR GELEGENHEIDSMUZIKANTEN OP DAT MOMENT.
1961 - JOEY DEE AND THE STARLITERS - PEPPERMINT TWIST
1961. Tegen het einde van 1961 was de twistrage in Vlaanderen en Belgie, ook in Frankrijk, volledig doorgebroken.
Chubby Checker (zie vroeger in deze blog) had in De USA de aanzet gegeven maar het was hier in Vlaanderen in de eerste plaats JOEY DEE AND THE STARLITERS die met PEPPERMINT TWIST op alle jukeboxen geraakten en op de radio grijs werden gedraaid.
In 1962 zou dan Chubby Checker volgen met "Let's twist again". Tegen dan was de rage reeds gedeeltelijk uitgewaaid in de States en kwam hier dan op volle snelheid in Europa en zeer in het bijzonder in Frankrijk.
JOEY was geboren in New Jersey in 1940 en startte zijn groep in 1958 en ze speelden in THE PEPPERMINT LOUNGE in New York en deze club zou het mekka worden van de twist.Vanaf 61 overspoelden ze de States en kwamen ook op tournee in Europa.
De leden waren allemaal veelzijdige muzikanten en het nummer "Peppermint twist" werd geschreven door JOEY DEE zelf . Ze geraakten bij Roulette Records en "Peppermint twist" werd hun eerste millionseller.
Ze verschenen, de twist dansend en zingend , in de film LET'S TWIST.
Ze maakten ook een complete LP met twistplaten die ongelooflijk goed verkocht. Ze stonden 3 weken nr 1 in de Amerikaanse hitparade en dat betekent KASSA.
In Vlaanderen moesten ze wachten tot januari 1962 om op nr 8 te verschijnen en 4 maanden dan in Vlaamse top 20 te blijven.
In Cinema MAJESTIC in Ruiselede draaide Remi Soetaert, de vader van zangeres Annneke Soetaert, de film Let's twist en ik was present. Je kreeg de indruk dat er gewoon gefilmd was in The Peppermint Lounge gedurende het optreden van Joey Dee and The Starliters. Het verhaaltje was, zoals we gewend waren, alleen maar een middel om een groot aantal twist-liedjes te zingen, te dansen en te spelen.
Het werkte, en iedereen, in gans Europa danste inderdaad de twist tot ze er soms bij neervielen.
HIERONDER JOEY DEE AND THE STARLITERS MET PEPPERMINT TWIST. DIT WAS NOG EENS EEN DANSRAGE MET MANIEREN. HET IS WEL PLAYBACK, DUS DE MUZIEK VAN DE UITGEBRACHTE PLAAT.
1960. Zoals meervoudig aangekondigd in allerlei media weten we dat onze dierbare ELVIS PRESLEY dit jaar 77 zou geworden zijn, indien hij nog had geleefd.
Elvis is een absolute mijlpaal in de muziekgeschiedenis en zijn belang kan niet overschat worden.
Zijn eerste jaren waren volgens mij wel de meest creatieve, dus voorafgaand aan zijn legerdienst in Duitsland.
In 1956 had hij zijn eerste millionseller HEARTBREAK HOTEL, en ik was dan 12 jaar, zeer jong maar toch luisterde ik reeds naar Radio Luxemburg. Ik was meteen verkocht en dat zou zou blijven, tot op vandaag.
Onlangs had ik het over King Creole, een van zijn beste films.
Vandaag gaat het over de song IT'S NOW OR NEVER, dat kort na zijn legerdienst werd uitgebracht en dat een ommekeer in zijn sound inluidde. De harde rocker zong Napolitaanse arias en werd meteen afgekraakt door veel kritici en zelfverklaarde specialisten.
Zijn stem was niet getraind zogezegd, en hij moest zich dus niet wagen aan dergelijke muziek, deze muziek was voor de grote zangers en dus niet voor Elvis. Dit was toch een triestige zaak in die tijd. Gelukkig kregen al die kritikasters ongelijk en op vandaag is er niemand die het zangtalent van Elvis nog in twijfel durft te trekken.
Ik vond het zeker niet mis en zijn stem was zonder meer perfect en ook de muziek lag volledig in mijn lijn. Ik kon dit ook zingen en spelen, maar Elvis' stem was natuurlijk niet na te doen.
HIERONDER EEN STUDIOVERSIE VAN IT'S NOW OR NEVER DOOR ELVIS PRESLEY, MET EEN AANTAL VALSE STARTS EN ZONDER TOEVOEGING VAN VEEL PIANO DIE WEL OP DE UITGEBRACHTE PLAAT TE HOREN WAS. OP HET EINDE STOPT DE DRUMMER OOK EVENTJES TE VROEG. ZIJN STEM IS HIER EVENWEL PRACHTIG. HOE ZOU ELVIS VANDAAG GEKLONKEN HEBBEN ? DAT IS EEN ONBEANTWOORDE VRAAG NATUURLIJK.