Toen wij met vakantie gingen,was er in deze pol nog geen pluim te zien. Ik had dat ook niet verwacht, want we hadden hem flink gekortwiekt. En ik dacht dat hij wel een jaartje over zou slaan, maar niets is minder waar, hij beloont weer met prachtige pluimen.

Bij deze foto heb ik mijn huiswerk niet goed gemaakt,want ik weet niet de naam van dit prachtige donkerrode siergras.Het is een hele mooie soort en ik hoop dat hij goed winterhard is,maar dat zal de tijd leren.

Herfst siergrassen periode. Prachtig staan de grassen er nu bij. Hier op de achtergrond het Zebragras, met in de midden de Pennesetum en op de voorgrond het prachtige bronzen siergras. Juist rechts zie je nog een plukje van het blauwe schapengras.  Het geeft nu net wat extra’s aan de tuin

Ik zal enkele foto’s tonen van de siergrassen die zo hier en daar in de tuin staan. Hier zie je de Pennesetum ofwel het lampepoetsersgras. Op de achtergrond de Sedum ofwel de hemelsleutel.
Ik geloof dat hij nog nooit zo rood gekleurd is geweest als dit jaar.

Deze plant stond na onze vakantie fier achter bij het vijvertje. Best een grote plant en dan in zo’n korte tijd. Het was een mooie plant,zoals je ziet prachtig geveerd blad, maar na uitgezocht te hebben wat het was,heb ik hem maar meteen gerooid,want je ziet er zitten knopjes in en hier wil ik dus echt geen nakomelingen van. Als je het volgende berichtje leest,snap je wel waarom. Ik plaats hierbij het bericht zoals ik op internet heb gevonden.

De Ambrosiaplant mag dan wel al een delicaat kantachtig uitzicht hebben dat erg fraai staat in de tuin, de plant is niet bepaald een aanwist te noemen. Bij aanraking ervan kan men een astma-aanval krijgen en ook de pollen van deze plant zijn zeer problematisch voor mensen met astma. Vroeger kwam de plant niet voor in West-Europa, maar door de opwarming van de aarde, begint ze nu ook bij ons vaste voet aan de grond te krijgen. Om te vermijden dat de plant hier begint te woekeren en andere vegetatie verdrukt (tijdens de bloei produceert de Ambrosia een stof die de groei van planten in de buurt belemmert of afremt) alsook om problemen met de luchtwegen te voorkomen, kan men de plant best weghalen voor ze in bloei gaat.

Hier een opname van de Passiebloem,die ik vorig jaar gezaaid heb.Hij heeft ongeveer een lengte van 10 meter.Ik heb hem langs de ballustrade geleid van de buiteningang van de kelder.
Over de passiebloem is een gegeven die verhaalt dat de diverse onderdelen van de bloem te maken hebben met het passieverhaal.Maar volgens mij is dat een fabeltje.Ik heb het wel eens gelezen en het is wel leuk gevonden.Maar dat neemt niet weg dat het een prachtige schepping is,je krijgt het toch niet verzonnen om zulk een bloem te bedenken.

Deze heester is ook een veelzijdige struik. Als je die in het voorjaar snoeit,krijgt hij mooie nieuwe takken,die in de winter mooi rood zijn,wat op zich al een blikvanger is.
Op die manier blijft je struik jong en kun je hem goed in de hand houden.
Dan geeft hij ook nog bloemen,maar die zijn niet zo geweldig,maar hij geeft weer wel een mooie bessentros zoals je ziet. Er is ook een Cornus met mooie gele takken in de winter.
Ook deze zijn aanraders in de tuin.

Ik zag dacht ik bij Laathi op het blog een foto van Dille onderop genomen. Dus dacht ik dat moet ik ook maar eens proberen. En de 11^e augustus was het een prachtige blauwe lucht.
Ik heb toen veel foto’s genomen en ze zijn erg mooi al zeg ik het zelf. Met deze foto kun je vanalles doen lijkt me zo,vooral met fotoshoppen,alleen dat kan ik niet,wil ik nog steeds eens leren,misschien iets voor van de winter.

Deze grootbloemige witte Dahlia, heb ik dit jaar in pot gezet, in de hoop dat hij wat minder groot wordt dan in de de koude grond. Daar had hij veel plaats nodig en als het dan regende werd hij door zijn grote bloemen topzwaar en viel hij over de andere planten heen. In de pot is hij toch behoorlijk groot,maar beter handteerbaar en overal te plaatsen .De bloemen hebben een prachtige roomwitte kleur met een zweem van lemon en is prachtig van vorm.

Deze plant heeft zich her en der in de border versprijd en is later in de zomer een goeie bloeier. Hij bloeit best lang en staat stevig op zijn benen, samen met de schildpadbloem die ook in dezelfde tijd bloeit. Deze scharnierplant is er ook in wit.Hij dankt zijn naam: dat je de kelkblaadjes kunt verplaatsen met de hand en dat ze dan zo blijven staan. Wat het voor nut heeft weet ik niet.

Hier een randje van rose Spirea. Ik heb ook een donker rode soort. Een prima plant als randbeplanting en blijft in de winter ook mooi,alleen dan roestbruin en blijft aan de plant tot de nieuwe bloemen verschijnen. Blijft wintergroen en heeft een mooi geveerd blad.

Ik heb vorig jaar een blauwachtige kleine soort Hosta gekocht, ik weet de naam niet meer, maar het is een allerliefst plantje,met best hele dikke bloemen,naar verhouding van de plant.
Veel van zijn grotere soortgenoten zouden jaloers zijn op zijn mooie volle bloemen.
Hij staat eigenlijk een beetje verloren in de tuin. Ik denk dat ik hem in een pot of schaal zet, dan kun je er meer van genieten lijkt me zo.

De Bergenia of wel de Schoenlappersplant. Een gemakkelijke overal groeiende vaste plant, die wintergroen blijft en een fraaie herfstverkleuring heeft. Hij bloeit heel vroeg in het voorjaar, afgelopen winter heeft hij doorgebloeid. En als toegift bloeit hij nu weer volop.