Ik zou zo vergeten om dit nog te laten zien. Na de vakantie stond deze en nog een kleinere tak te bloeien. Nu moet je weten dat ze in het voorjaar helemaal niet terug gekomen zijn. Of dit een zaailing is geweest weet ik niet, maar ik ben blij dat ik er toch nog iets van heb en nu maar hopen dat hij er weer is in het voorjaar.

Deze oranje Dahlia’s geven de Herfstborder een extra dimensie zo in het najaar. Want veel anders dan de Dahlia’s en de Herfstasters bloeit er niet meer van de vaste planten. En als het niet vriest,kan dat nog een poosje duren, want de Dahlia bloeit tot het vriest. En laten we hopen dat dat nog een poostje mag duren.

Zoals je hier ziet,was er ook verschil daar in arm en het wat beter hebben. Dit was een tuin van een gallerie van kunstnijverheid.  En aan de tuin was goed te zien,dat het deze persoon beter ging .
Dank zij het toerisme die daar dan met bussen naar toe kwamen.

Wij waren op een dagtochtje in Zheravna, in Bulgarije, een klein plaatsje helemaal in oude stijl.Wanneer hier gebouwd wordt,moet dat ook in oude stijl. De fundering en de eerte 2 meter is in grote brokken steen en de bovenkant van het huis is in hout.
Het hele grondstukje is helemaal ommuurd. En dat is bij ieder gebouw zo. Maar ik heb ergens over de muur kunnen kijken en er een foto van gemaakt. Iedereen heeft daar zijn eigen groente tuintje en wat bloemetjes. Ze hebben daar geen werk en ze leven van wat ze in hun tuintje verbouwen en eventuele huisvlijt,wat ze dan proberen te verkopen. De meeste mensen waren daar erg arm.

Toen wij met vakantie gingen,was er in deze pol nog geen pluim te zien. Ik had dat ook niet verwacht, want we hadden hem flink gekortwiekt. En ik dacht dat hij wel een jaartje over zou slaan, maar niets is minder waar, hij beloont weer met prachtige pluimen.

Bij deze foto heb ik mijn huiswerk niet goed gemaakt,want ik weet niet de naam van dit prachtige donkerrode siergras.Het is een hele mooie soort en ik hoop dat hij goed winterhard is,maar dat zal de tijd leren.

Herfst siergrassen periode. Prachtig staan de grassen er nu bij. Hier op de achtergrond het Zebragras, met in de midden de Pennesetum en op de voorgrond het prachtige bronzen siergras. Juist rechts zie je nog een plukje van het blauwe schapengras.  Het geeft nu net wat extra’s aan de tuin

Ik zal enkele foto’s tonen van de siergrassen die zo hier en daar in de tuin staan. Hier zie je de Pennesetum ofwel het lampepoetsersgras. Op de achtergrond de Sedum ofwel de hemelsleutel.
Ik geloof dat hij nog nooit zo rood gekleurd is geweest als dit jaar.

Deze plant stond na onze vakantie fier achter bij het vijvertje. Best een grote plant en dan in zo’n korte tijd. Het was een mooie plant,zoals je ziet prachtig geveerd blad, maar na uitgezocht te hebben wat het was,heb ik hem maar meteen gerooid,want je ziet er zitten knopjes in en hier wil ik dus echt geen nakomelingen van. Als je het volgende berichtje leest,snap je wel waarom. Ik plaats hierbij het bericht zoals ik op internet heb gevonden.

De Ambrosiaplant mag dan wel al een delicaat kantachtig uitzicht hebben dat erg fraai staat in de tuin, de plant is niet bepaald een aanwist te noemen. Bij aanraking ervan kan men een astma-aanval krijgen en ook de pollen van deze plant zijn zeer problematisch voor mensen met astma. Vroeger kwam de plant niet voor in West-Europa, maar door de opwarming van de aarde, begint ze nu ook bij ons vaste voet aan de grond te krijgen. Om te vermijden dat de plant hier begint te woekeren en andere vegetatie verdrukt (tijdens de bloei produceert de Ambrosia een stof die de groei van planten in de buurt belemmert of afremt) alsook om problemen met de luchtwegen te voorkomen, kan men de plant best weghalen voor ze in bloei gaat.

Hier een opname van de Passiebloem,die ik vorig jaar gezaaid heb.Hij heeft ongeveer een lengte van 10 meter.Ik heb hem langs de ballustrade geleid van de buiteningang van de kelder.
Over de passiebloem is een gegeven die verhaalt dat de diverse onderdelen van de bloem te maken hebben met het passieverhaal.Maar volgens mij is dat een fabeltje.Ik heb het wel eens gelezen en het is wel leuk gevonden.Maar dat neemt niet weg dat het een prachtige schepping is,je krijgt het toch niet verzonnen om zulk een bloem te bedenken.

Deze heester is ook een veelzijdige struik. Als je die in het voorjaar snoeit,krijgt hij mooie nieuwe takken,die in de winter mooi rood zijn,wat op zich al een blikvanger is.
Op die manier blijft je struik jong en kun je hem goed in de hand houden.
Dan geeft hij ook nog bloemen,maar die zijn niet zo geweldig,maar hij geeft weer wel een mooie bessentros zoals je ziet. Er is ook een Cornus met mooie gele takken in de winter.
Ook deze zijn aanraders in de tuin.

Ik zag dacht ik bij Laathi op het blog een foto van Dille onderop genomen. Dus dacht ik dat moet ik ook maar eens proberen. En de 11^e augustus was het een prachtige blauwe lucht.
Ik heb toen veel foto’s genomen en ze zijn erg mooi al zeg ik het zelf. Met deze foto kun je vanalles doen lijkt me zo,vooral met fotoshoppen,alleen dat kan ik niet,wil ik nog steeds eens leren,misschien iets voor van de winter.

Deze grootbloemige witte Dahlia, heb ik dit jaar in pot gezet, in de hoop dat hij wat minder groot wordt dan in de de koude grond. Daar had hij veel plaats nodig en als het dan regende werd hij door zijn grote bloemen topzwaar en viel hij over de andere planten heen. In de pot is hij toch behoorlijk groot,maar beter handteerbaar en overal te plaatsen .De bloemen hebben een prachtige roomwitte kleur met een zweem van lemon en is prachtig van vorm.