De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
Beter kon je het niet zeggen, duidelijker niet formuleren: “Dit land is van ons. Het is er niet voor iedereen en kan er ook niet voor iedereen zijn!”, zei de Tsjechische minister-president Miloš Zeman aan het einde van zijn kersttoespraak van dit jaar.
Alleen hemelse engelen mogen geslachtsloos zijn. Aardse mensen horen ofwel man ofwel vrouw te zijn. Er tussenin is er niets, is er een lege leegte met vormeloze seksen, spookgevallen, randgevallen en twijfelgevallen, aarzelaars en kweenieërs die zich aangetrokken voelen tot geslachten X, Y of Z. Voor deze mensen raad ik aan, als ultieme zelfredding, om ergens een aseksuele cursus te gaan volgen, waar geen onderscheid gemaakt wordt tussen geslachten, waar iedereen gelijk is, waar iedereen gelijke geslachtsorganen heeft, waar hun edele delen, intieme aanhangsels en klokkenspelletjes er allemaal gelijk uitzien. Hun kinderen kunnen ze misschien naar Stockholm sturen waar er een school bestaat die de twee verschillende geslachten ontkent. De school volhardt in algehele seksgelijkheid. Ze willen de aantrekkingskracht tussen twee verschillende geslachten uitschakelen. Het lijkt op de negatieve en positieve pool van een batterij, als je die gelijk maakt, is er toch geen energie? Genderneutrale mensen hebben iets tegen overspringende vonken tussen tussen man en vrouw.
In een school in Stockholm worden de kinderen sekseneutraal opgevoed. De woorden 'jongens' en 'meisjes' bestaan er niet, ook niet de woorden 'hem' of 'haar'. De kinderen mogen er ook niet geconfronteerd worden met de vraag of ze een jongetje of een meisje zijn. En in de boekenkast staan alleen maar verhalen over homoseksuele ouders, travestieten, hermafrodieten, transgenders... dus alles wat afwijkt van het gewone, alles wat pervers is, wordt er gepromoot.
Een bedenkelijke toestand daar in die 'geslachtsloze' school. Ze verdedigen zich met een belachelijke smoes: "Wij geven de kinderen een fantastische kans om te zijn wie ze willen zijn"... Zij gaan ervan uit dat een kind ingevuld kan worden tijdens zijn jonge leventje, neen, een kind is óf een jongen, óf een meisje, heeft een plassertje of heeft er géén, daar tussenin is er niéts!
De absurde ontkenning van mannelijkheid en vrouwelijkheid, van geslachtsverschillen, lichamelijke verschillen, leiden bij het jonge kind naar verwardheid en een sekse-identiteitscrisis. Jonge kinderen hebben duidelijkheid nodig, ook over hun geslacht. Als verschillen tussen jongens en meisjes onder de mat geveegd worden en er geen geslachtsverschillen meer bestaan, leidt dit bij het kind naar een regelrechte identiteitscrisis. Ze raken verward. En een krankzinnige geslachtsloze opvoeding is daarvoor verantwoordelijk!
Lieve zal het voor die Zweedse school even op de erotische toer uitleggen. In den beginne was er een Penis en een Vagina. En die twee zullen er altijd zijn en altijd blijven. Gelukkig. Daar kunnen we niet naast kijken, naast dat wonderlijke harmonieuze samenspel tussen een penis en een vagina, waarbij zaad en slijmvocht zich innig vermengen, waar de zaadlozing hartelijk verwelkomd wordt door de vagina. Tussen de penis en de vagina is er een onverbrekelijk bondgenootschap dat door geen énkele school ontkend kan worden!...
En nu maar hopen dat die Zweedse onzin niet naar hier komt overwaaien...
Brief van een Belg met gevoel voor humor aan alle moslims.
Ik richt mij tot alle moslims van Frankrijk, België en heel Europa.
Mijn familie en ikzelf willen ons graag in Marokko, of Algerijeof Turkije vestigen.
Mijn buren en vrienden, die aan ons gehecht zijn, zouden ons het liefst volgen, natuurlijk ook hun familie en de vrienden, daarvan zijn er ook weer de vrienden van hen en...
We zullen dus met heel velen in Uw land zijn. En omdat we allemaal Katholiek zijn, moeten er kerken gebouwd worden, en MOETEN wij subsidies krijgen van de Marokkaanse en Algerijnse Staat.
Daarom moeten er straten afgesloten worden voor onze processies. Maar wees gerust, bij ons is dit slechts één keer per jaar voor de Heilige Maagd Maria, en niet... 5 keer per dag.
Wij willen dat uw feesten verboden worden, want die zouden onze christelijke gemeenschap beledigen.
We eisen dat onze kinderen op schoolreis kunnen gaan met een kruisje om hun nek en we willen onze sandwich met ham kunnen nuttigen op school of op het werk.
We eisen varkensvlees, en als we de bak in zouden moeten (best niet) eisen wij mooie cellen, goeie verwarming, sportaccomodatie, kleuren-tv, en dat we 's avonds kunnen kiezen tussen DRIE verschillende menu's!
Wij eisen dat onze katholieke vrouwen in hun bikini op het strand mogen en dat we samen (mannen + vrouwen) in één zwembad mogen zwemmen.
Voor het geval dit verboden wordt, kunt u ons dan het dichtstbijzijnde politiebureau aanwijzen waar wij onze klacht betreffende discriminatie kunnen deponeren?
Ik dank u bij voorbaat voor uw begrip.
Wacht, ik vergeet nog iets...
Als mijn dochter uw vlag in de fik steekt wanneer een Belgisch sportteam een wedstrijd wint, wilt u dan net zo vergevingsgezind zijn zoals wij?
Goed, dan zal ik er voor vloeken... bedankt.
Getekend,
Miljoenen normale Europeanen met en zonder geloof!
Lees bij Houzee over het gevecht voor het behoud van ONZE CULTUUR EN ONZE WESTERSE WAARDEN.
"Europa wordt bedreigd door een massale toestroom van mensen, dat is de realiteit. Er zullen nog tientallen miljoenen vluchtelingen volgen , nu hebben we het over honderdduizenden, volgend jaar hebben we het over miljoenen. En het einde is niet in zicht."
"Het einde is nog niet in zicht"... Er zullen er blijven komen, en die hebben allemaal een andere levensopvatting dan wij. Hoe kunnen we dan nog alles van ONS bewaren?...
Het traditionele kerstverhaal verstrengelen met de huidige vluchtelingenproblematiek... Je moet het maar durven en kunnen!
En dan ook nog prediken over open deuren en open grenzen. Deuren openzetten, grenzen openzetten... Dat is aanzetten tot inbraak, tot criminaliteit, tot overbevolking en tot verspreiding van enge ziektes.
Jozef De Kesel: “Benader vluchtelingen met liefde en eerbied. Ook God kwam naar ons als een vreemdeling voor wie geen plaats was. Laat ons onze deuren niet sluiten, laat ons onze grenzen niet beschermen.”
Obama zal niet meer in zijn White House mogen blijven wonen. Zijn White House is too white. En white is niet meer geliefd in Amerika. Obama is black en past niet in het witte interieur van zijn White House. Een house dat niet white genoeg is, heeft een nieuw couchke witte verf nodig. Maar witte verf is zeldzaam geworden, zwarte verf mag wel nog. White bestaat er in verschillende variaties, van helder wit naar vaal bleek, van gelig wit naar verbleekt blank... Genoeg gezwanst Witte, nu een beetje ernstig.
Tussen haakjes, mijn bijnaam is 'Witte', of zal dat ook niet meer mogen?
"White Christmas racistisch? Hoe ver is de slinger van politieke correctheid doorgeslagen in Amerika?"
In Amerika houdt men niet meer van white. Dat kon journalist Dan Joseph onlangs vaststellen toen hij voor de lol met een opmerkelijke petitie naar een school in Virginia trok met de vraag om de kerstklassieker 'White Christmas' te verbieden op radiozenders. Reden? Te racistisch, want zo wordt de boodschap verspreid dat wit de natuurlijke kleur is. Maar wat dan met de andere kleuren? Sneeuw kan soms ook vuil worden en dan ziet het er bruin of zelfs zwart uit. Te gek om los te lopen uiteraard, en toch stroomden de handtekeningen van de leerlingen vlot binnen. Ze slikten de onzin van journalist Dan Joseph als zoete koek...
En met zo'n schapen moeten wij de westerse cultuur overeind houden?!
Nu gaat Lieve nog even genieten van het woord 'Wit'.
Een witte pater wandelt over een wit sneeuwtapijt, hij gaat een witte kerst tegemoet. De witte pater bewondert het witte sneeuwlandschap waarvan de blanke glooiingen schitteren onder de bleke zonnestralen. Hij mijmert: "wij gaan een witte kerst krijgen, met witte ballen, en met sneeuwtapijten witter dan wit".
Laten we nog even genieten van het woord 'wit', alvorens de politiek correcten en interculturele dialogers het willen afschaffen. Als ze maar niet raken aan de zonsopgang en zonsondergang... 'Wit, witter dan wit, gekleurd, blank, bleek...' woorden die provocerend of kwetsend zijn voor onze nieuwe andersgelovige evennaasten, die van ons, hun nederige en onderdanige slaven, verwachten dat we onze woordenschat zullen gaan aanpassen...
Ik zal eens iets vertellen over mijn indrukken van vandaag. De dag begon al goed toen ik mijn buren hoorde vertrekken naar hun werk. Om centjes te gaan verdienen voor hun nieuwe medemensen. Die nieuwkomers moeten toch ook eten en kleren kunnen kopen na hun barre overzeese overzeesteek? Wij hebben nu minder bruggepensioneerden, meer 65-plussers aan het werk, wij moeten langer werken... allemaal maatregelen die nodig zijn om de massa nieuwe leeghangers te onderhouden en hen in leven te houden, om hen een gratis leventje te presenteren... En de Vlaming hij ploeterde voort, in dienst van nietsnutten die hier het geluk gevonden hebben en alles gratis krijgen. Er wordt van hen niets verwacht, niets hoeft, niets moet. En WIJ hebben een kwart van ons leven gestudeerd en daarna nog eens de helft van ons leven gewerkt. Belastingen en bijdragen betaald. Alles erop en eraan... En dan komen er indringers, die in een bliksemschits gecatapulteerd worden naar daar waar wij jarenlang voor gewerkt en gezwoegd hebben. En de vreemdeling krijgt met 1 hink-stap-sprong onmiddellijk alles waar wij JAREN naar hebben moeten streven. Zomaar. Ze hoefden alleen maar van ver naar hier te komen en de sukkelaar uit te hangen.
Ik ben afgedwaald. Waar was ik gebleven?... Bij vanochtend, toen mijn buren vertrokken naar hun werk. En Lieve zal de bloemetjes eens gaan buiten zetten in het Nederlandse Valkenswaard. Even de grens oversteken en via uitgestrekte weilanden en landerijen kom je dan in het bruisende Valkenswaard. Zo'n beetje niksen, wat winkeltjes bekijken, een koffietje hier en een pintje daar, niet hoeven letten op parkeertijd want parkeren is er gratis. Flierefluiten zit in m'n bloed, het is een aangeboren vaardigheid die regelmatig gesmeerd moet worden om het niet te verleren.
Maar eerst moet ik nog iets kwijt over wat ik onderweg allemaal gezien heb. In de verte bewoog zich iets wat er nooit was, uniek, nooit gezien op deze plek. Een karavaan rare mannen slenterde op het fietspad richting Valkenswaard. In een reflex dacht ik: dat moet een verse lading ontdekkingsreizigers zijn die ze hier in de buurt ergens gedeponeerd hebben. Ik minderde vaart om het spektakel beter te kunnen gadeslaan. Het viel me op dat ze allen gelukkig waren, want ik zag niets dan blije gezichten en vooral heel veel gsm's... Via gsm - gekregen en niet verdiend - laten ze familie in het thuisland weten hoe fijn het leven hier wel is. Over een leven van 'krijgen' en 'niets presteren'.
Het tafereeltje voelde aan als een schending van het landschap. Op een oer-Hollands fietspad horen geen rare snuiters rond te hangen die het vertrouwde straatbeeld bezoedelen. Ik hoop van harte dat ze allemaal een onderkomen gevonden hebben in de varkensstallen hier in de buurt waar er nogal wat varkensboerderijen staan.
Multiculturele scholen heb ik vroeger erg negatief ervaren. De eerste allochtoontjes die een witte school binnendrongen waren een bezienswaardigheid omdat ze er zo anders uitzagen en onze taal niet verstonden, en later volgden er hoe langer hoe meer vreemde inschrijvingen. Schooldirecties die de wildgroei zijn gang lieten gaan, leidden hun scholen naar de ondergang, leidden hun lespeil naar de onderste dieperik, naar concentratiescholen als 'bewaarscholen' voor allochtonen. Ik heb al zo vaak verteld over de bedreiging van onze eigen leerlingen door vreemde leerlingen, en nu val ik weer in herhaling, geïnspireerd door wat in Zweden aan de gang is. Daar geloofden ze helaas ook in een multiculturele samenleving. Het land wordt nu overspoeld door migranten zonder moraal, zonder geweten, een bedreiging voor Zweedse vrouwen. Lees hierover bij E.J. Bron.
Terwijl de aantallen migranten uit de Derde Wereldlanden naar Zweden records breken, vluchten steeds meer Zweedse vrouwen het land uit. Vorig jaar emigreerden ongeveer 24.000 jonge, meestal hoogopgeleide vrouwen uit Zweden. Dat is het grootste aantal in de Zweedse geschiedenis. Meestal emigreren ze naar Noorwegen, Denemarken, Finland, GB, Duitsland en VS.
'Huilen als een kind van twaalf', de analyse van een terrorist.
De twee kompanen van Salah Abdeslam, beiden uit Molenbeek, getuigden: "Salah was wanhopig en huilde als een kind."
De twee kwamen hem oppikken in Parijs om samen terug naar Brussel te rijden, en tijdens die rit smeekte de paniekerige Salah om hulp. Tussen twee huilbuien door kon hij er nog aan toevoegen: "Ik ga me wreken. Ze zullen boeten voor de dood van mijn broer"...
De psyche van een terrorist is toch één rommelzootje. Terroristen horen gevoelloze criminelen te zijn, coole gangsters, meedogenloze mensenhaters... Het past niet bij hun image dat ze huilen, dat ze in emotionele verwarring sentimentele onzin uitkramen. Een terrorist mag niet wenen, mag niet wanhopig zijn.
Er is een verklaring voor hun emotionele inzinking, en dat is immense boosheid over de mislukking van hun snode plannen, en die boosheid en ontgoocheling zetten de traanklieren in werking. Het zijn geen echte tranen. Het zijn boze tranen, tranen die zinnen op wraak.
"Salah Abdeslam huilde als een kind van twaalf"
Een terrorist die huilt? Een doorgewinterde moordenaar en gewetenloze killer huilt als een kind van 12?... Ik denk dat de mislukking van zijn terreurplan hem in opperste staat van desillusie en frustratie bracht, waardoor zijn psyche terugkeerde naar een eerder ontwikkelingstadium.
'Regressie' komt voor bij volwassenen die niet in staat zijn om conflicten op te lossen of in het reine te komen met niet te verwerken situaties, ze vallen terug op mechanismen uit hun kinderjaren. En toen is Salah beginnen huilen als een kind omdat hij de mislukking van zijn terreurplan niet kon accepteren...
In Wenen zijn er 150 kleuterscholen die kinderen beletten om te integreren in de Oostenrijkse samenleving. Dat blijkt uit een onderzoek van Universiteit Wenen. 10.000 islamitische kinderen worden er 'beschermd' tegen Oostenrijkse waarden zoals vrouwenrechten. Ze krijgen te horen dat de islam beter is en dat andere religies minderwaardig zijn. Er is ook sprake van een brochure op een van de scholen waarin staat dat de jihad het doel is van de islamitische opvoeding.
Dit is weer een staaltje van de ziekelijke zucht van de islam naar wereldheerschappij. En waar is het makkelijker om te beginnen met indoctrinatie? In het onderwijs waar kinderen ontvankelijk zijn voor islamitische nonsens en prietpraat, waar kinderen makkelijk te indoctrineren zijn. Om hen onverdraagzaamheid te prediken en hen te gebieden om zichzelf te blijven en vooral niet te integreren in een 'zondige' samenleving.
Vroeger was er Paula D'Hondt, minister Lenssens en nog zo wat van die links gedraaiden die de scholen wijsmaakten dat de islam helemáál niet imperialistisch is, helemáál niet onverdraagzaam, en alleen maar vredelievend, verdraagzaam en verzoenend is...
Hoe politieke correctheid een volk aanzet om zichzelf te haten, om eigen identiteit weg te wissen, eigen tradities en wortels te laten aantasten, het is te lezen bij Houzee: http://blog.seniorennet.be/rechts. Het gaat over Zweden, het verkrachtingsland nummer 1 van de westerse wereld, waar Zweedse vrouwen riskeren aangeklaagd te worden voor racisme als ze de huidskleur van hun verkrachters noemen... Verkrachte vrouwen mogen dus niets zeggen over de huidskleur van hun verkrachters?... Dan is iedereen BLANK?
En toch is 'Blank' niet goed, want bij ons is er de volksverrader Paul Jacobs, ex-topman Comité P, hij wil meer gekleurde agenten: "Je zit met een politie die heel erg blank is en blank denkt".
"De politie vervreemdt steeds meer van de samenleving", zegt hij ook nog, en dan bedoelt hij dat er niet genoeg gekleurde agenten aan het werk zijn. Exotische politieagenten, vreemde originers, anderstaligen, alles wat maar afweek van onze traditionele Vlaamse politieagent, dat was zijn streven.
Een blanke politie die blank denkt?... Wat is er mis met 'blank'? Blanke politie die blank denkt, dat is politie om trots op te zijn. Wat is er nog meer nodig in deze hectische samenleving dan blanke politie die blank denkt?
Jacobs heeft er een levenswerk van gemaakt om eigen politiemensen achterna te zitten en te vervolgen, om met een vergrootglas op zoek te gaan naar racistisch politiegeweld. Een levenswerk om van pure schaamte in de grond weg te zinken!
Jacobs heeft gestreden tegen 'racisme' binnen politiediensten, heeft zijn eigen volk aangevallen en geviseerd, terwijl de criminaliteit aan de andere kant door de mazen van onze grenzen naar binnen sloop. Een brave blanke agent mocht niet, een crimineel die de grens overstak mocht wel.
Hier is de linkse tronie van Paul Jacobs, ex-hoofdcommissaris Comité P. Politieke correctheid laat sporen na. Kijk maar naar de wrange gelaatstrekken. En dat komt nooit meer goed. Hoe is het mogelijk dat een absurde job als de zijne kon bestaan?
Jacobs begon ruim 20 jaar geleden, in de nasleep van Zwarte Zondag, met opleidingen 'omgaan met diversiteit' aan de politiescholen in Brussel en Asse. Hij hield zich bij het Comité P jarenlang bezig met onderzoek naar klachten over racisme bij de politie en ging op 1 december met pensioen.
Elke dag zat hij roerloos op zijn vaste kruk aan de hoek van de toog. Om te genieten van zijn dagelijks pintje. Hij was een stil mannetje dat rustig opging in zijn omgeving, een tafereeltje over zijn eenwording met de toog. Hij had geen praatjes en stelde zich nooit aan. Door deze bescheidenheid won hij de sympathie van alle klanten. Hij zag er uit als een kerstmannetje met zijn lange zilvergrijze krulharen en witte baard straalde hij 'karakter' uit.
Maar gisteren was zijn barkruk leeg... Mijn favoriete tooghanger is overleden. Een eenzame dood is hij gestorven. Hebben omwonenden zijn uitpuilende brievenbus dan niet gezien? En de postbode propte er elke dag nog wat bij... Het woord 'apathie' komt nu in me op.
Man ligt weken dood in woning
De politie heeft woensdag een 74-jarige man uit Kleine-Brogel dood aangetroffen in zijn woning. Er zijn aanwijzingen dat hij al een viertal weken was overleden. Familie alarmeerde de politie omdat ze al een tijdje vruchteloos contact met hem hadden proberen te krijgen. Uit de vaststellingen blijkt dat het gaat om een natuurlijk overlijden.
Genderneutraliteit bij Vacatures Federale Overheid: M/V wordt M/V/X
Als de vreemdelingeninvasie ons niet vernietigt zullen wij zelf wel aan onze ondergang werken.
In een wanhopig streven naar genderneutraliteit verloren twee N-VA'ers onderweg hun pedalen. Steven Vandeput van Ambtenarenzaken en Elke Sleurs van Gelijke Kansen besloten om bij vacatures gender 'X' toe te voegen aan de gebruikelijke M/V. Het wordt dus M/V/X. De genders Y en Z zullen nog wel volgen, ik voel dat Y en Z zich nu al gediscrimineerd voelen.
Iedereen die zich niet kan terugvinden in M of V, is welkom in het derde geslacht X. Bij X vinden we twijfelaars en besluitelozen, labiele seksgevallen en onevenwichtige omgebouwden, hopeloze seksueel gefrustreerden en randgevallen die er nooit in zullen slagen om zich te identificeren met een sekse.
Zij die hele nachten wakker liggen en zich suf piekeren: "ben ik nu een man, of ben ik een vrouw?" kunnen nu hun eeuwige zoektocht naar eigen geslacht afsluiten en zich vervoegen bij groep X waar een mengelmoes van allerlei seksueel getinten en genuanceerden een plekje gevonden hebben. Als je jezelf niet aanvaardt, als je ontevreden bent over je eigen lichaam, als je in een ander lichaam wilt wonen, als je piekert over je eigen geslacht, geen nood, welkom bij X! Daar waar afwijkende genderidentiteit en genderexpressie volkomen tot ontwikkeling kunnen komen. Dat is de wens van Europa, dat is de wens van onze federale overheid.
Genderneutraliteit willen ze dus. Sekseneutraliteit. Gendergelijkheid... Geen typisch vrouwelijke eigenschappen meer, geen typisch mannelijke eigenschappen meer. Wel, gendergelijkheid bestaat niet! 'Genders' kunnen nooit neutraal zijn. Een man kan geen kinderen baren en een vrouw kan geen zaad lozen... In de toekomst zal de N-VA daar wel een mouw aan passen. Ze zijn toch al op de goede weg met M/V/X.
Eerder dit jaar erkende de Raad van Europa het derde geslacht X, omdat transgenders de keuze moesten hebben om zichzelf terug te kunnen vinden in M, V of X, ongeacht hun gender of geaardheid. In Gent vond toen de Europese conferentie Transgenderzorg plaats. Toen ik erover las kwam het op mij over als een reclame voor geslachtsveranderingen... Zal ik morgen een meisje willen zijn, en volgende week een jongen? Zal ik morgen mijn geslacht kennen? En volgend jaar kan ik nog altijd veranderen van optie...
Opgelet X-gevallen, als jullie solliciteren en gebruik maken van het pashokje X, verspelen jullie een heleboel kansen om aangenomen te worden...
Eerst peer education, en nu peer mediation... Jongeren die andere jongeren helpen om problemen op te lossen, om elkaar vast te houden op het rechte pad naar volwassenheid.
Onlangs kwam het Engelse woord 'peer' (=gelijke) in het nieuws toen moslims in Maaseik jongeren zouden opleiden tot 'rolmodeljongeren', peer education om radicalisering tegen te gaan.
En nu komen we 'peer' tegen bij minister Crevits die bij de voorstelling van een nieuwe publicatie pleit voor peer mediation als methode om pesten op school aan te pakken. Haar publicatie wil scholen ondersteunen bij preventie en aanpak van pesten.
Crevits promoot samen met de Vlaamse Scholierenkoepel peer mediation om conflicten op school aan te pakken. De koepel zal jongeren warm maken en scholen uitnodigen om na te denken over het toepassen van peer mediation.
Eerder dit jaar al dacht minister Crevits aan peer mediation als tactiekom pestgedrag op school tegen te gaan. Bij peer mediation worden jongeren opgeleid om te bemiddelen in conflicten tussen leeftijdgenoten. Leerlingen leren vaardigheden ontwikkelen op gebied van conflicthantering. De bemiddelende 'conflixer' moet een sterke persoonlijkheid hebben en moet goed kunnen luisteren en oordelen zonder partij te kiezen.
Hardnekkige pestkoppen zullen echter blijven volharden in hun asociaal gedrag, in hun geweldpleging op leeftijdgenoten. Door volwassenen moet er een klopjacht gehouden worden op pestkoppen. Peer mediation lijkt me te zwak om zware pesterijen aan te pakken. Pestkoppen moeten op de voet gevolgd en gesanctioneerd worden, door volwassenen, thuis en op school.
Over de rol van CLB's spreekt Crevits gelukkig niet meer. Die mensen houden toch alleen maar van verzoenende gesprekjes met de focus op het slachtoffer, terwijl de pestkop zelf ongestraft blijft.
Het is onjuist om 'kansarmoede' automatisch te linken aan migranten. En toch gebeurde het veel te vaak. In een reflexbeweging sorteerden we alle allochtonen onder kansarmoede. O, wat waren we toch genereus en onzelfzuchtig jegens het vreemde volkje. Wij brave Vlamingen kennen er wat van om onszelf bescheiden op de achtergrond te zetten, in de schaduw van alles wat vreemd is.
En ondertussen zaten Vlaamse leerlingen in multiculturele klassen te verkommeren omdat ze geen volwaardig onderwijs genoten. De leerstof werd aangepast aan allochtonen met taal- en leerachterstand, en het onderwijspeil donderde naar onder. Het was de tijd dat multiculturaliteit geprezen envereerd werd. Ik heb ouders gekend die er een principekwestie van maakten om hun kind naast nen Turk in de klas te zetten. Kindermishandelaars.
Het geval Bert N.
Bert N. was een leerling aan het lyceum, schooljaar 1996-1997. Hij woonde in een klein rijtjeshuisje langs de spoorweg, samen met zijn vader. Zijn moeder was overleden. Op school was er weinig begrip voor zijn sociale situatie omdat allochtone klasgenootjes alle aandacht opeisten van de leerkracht.
Bert was een lieve verstandige jongen, getalenteerd en van goede wil. Maar hij miste thuis een degelijke begeleiding. Hij was veel alleen thuis omdat vader vaak ook 's avonds moest werken. Toch deed vader pogingen om Bert te controleren en aan te moedigen. Dat was te merken aan periodes dat het goed ging met huiswerk en lessen, en ook zijn voorkomen was verzorgder. Maar even later ging het weer bergafwaarts, om daarna weer te verbeteren. Deze ups en downs zijn natuurlijk ongezond voor later studiesucces.
Bert N. was één van de prototypes van kansarme Vlaamse leerlingen. In hem waren alle ingrediënten aanwezig om te schitteren op school, en toch bakte hij er niets van. Leerlingbegeleiders en migrantenwerkers negeerden Bert en zijn vader. De duurbetaalde medewerkers zaten liever hun tijd te verprutsen in Turkse en Marokkaanse gezinnen...
Net nu ik éindelijk overal spaarlampen heb ingedraaid, zeggen ze dat de prijs van elektriciteit fors gaat stijgen: "Onze stroomfactuur zal in 15 maanden van 675 naar 1.005 euro stijgen"... Welke smospotten regelen dat allemaal?
Over elektriciteit gesproken. Ik voel soms 'elektriciteit' op seniorennet. Tussen de blogs springen vonken over. Maar ik heb dan ook een zevende zintuig. Mijn ingebouwde antenne kan ook onraad ruiken en negatieve signalen opvangen. En dat gebeurde gisteravond toen een geheimzinnige lezer als een gek in dolle vaart doorheen mijn blog raasde. Mijn teller sloeg bijna op tilt. Mijn achtste zintuig maakte me achterdochtig. Afwachten.
Patrick Charlier van het Gelijkekansencentrum neemt het op voor een Noord-Afrikaan die door uitlokking 'vernederend' behandeld werd bij een politiecontrole. Eigen schuld. Hij had zich maar deftig moeten scheren en zich netjes gedragen.
De jammerende Tunesiër kreeg verdacht veel aandacht op tv waar hij medelijden en medeleven opwekte bij beïnvloedbare tv-kijkers... Een allochtone acteur op tv die klaagt over racisme... Het prentje is compleet.
Nóg erger, Patrick Charlier beschuldigt de politieagenten van xenofobie en islamofobie. Zijn voorganger Jozef De Witte deed dat ook graag, het psychiatrische begrip 'fobie' misbruiken. Dat komt hen goed uit. Zo kunnen ze vreemdelingen en moslims beschermen, zo kunnen ze nog iets redden van het beschadigde imago van moslims, van de pathologische islam, de koran, én van Allah. De hele islamzooi is getekend en geschandvlekt.
En dán is er het Centrum om in te grijpen door ONS te beschuldigen van discriminatie en vijandigheid jegens vreemdelingen en moslims, terwijl de koran uitbulkt van agressie, discriminatie en moordlust.
'Islamofobie' is géén officieel woord, het is uitgevonden om anti-islammers wijs te maken dat ze niet goed snik zijn, dat ze op het verkeerde spoor zitten, en om hen te kunnen vervolgen. Dat komt ervan als je met psychiatrische termen begint te zwaaien.
Terug naar de politieagenten die de kwiet Zouzou Ben Chikha controleerden. Een defensieve opstelling van agenten tegenover alles wat vreemd en louche is, is noodzakelijk. Uit zelfbehoud en zelfverdediging. Eigenliefde mag blijkbaar niet meer in deze samenleving, een samenleving die eigen identiteit, het eigene, wil vernietigen, terwijl het exotisme bejubeld wordt. De 'weg-met-ons-mentaliteit'. En daarin speelt het Gelijkekansencentrum een grote rol.
Indien de agenten echt fobisch waren, zouden ze met een wijde boog omheen de allochtone aansteller/acteur gelopen zijn, gedreven door een 'onberedeneerbare angst', een 'onredelijke vrees'. Want dát is een fobie. Niét de 'fobieën' van het Centrum.
Politie Apeldoorn deed alsof grote vechtpartij in azc klein opstootje was.
'Koffiemachines, televisies, tafels, stoelen, alles vloog door de lucht'
Houzee van de Rechts blog bericht over vechtende asielzoekers, agressievelingen en onruststokers, ontevredenen en veeleisenden. Ze worden comfortabel opgevangen, en toch is het nooit goed. Ze vechten en rebelleren. Wat willen die indringers eigenlijk? Willen ze in ons eigen bed slapen? In onze eigen keuken kokkerellen? Moeten wij hen onderhouden?... Dat hadden we ons allemaal veel eerder moeten afvragen toen alle grenzen nog open waren... En dan is het Gelijkekansencentrum verwonderd dat er xenofobe politieagenten rondlopen!...
