De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
02-12-2024
Multiculturele Miserie
De multiculturele scholen van de jaren 70, 80 en 90 waren een flop, een fiasco, een miskleun in het kwadraat. Er ontstonden witte scholen en zwarte scholen, in de hand gewerkt door intensieve migrantenwerking die Vlaamse leerlingen wegjoeg naar witte scholen. Het hoopje schroot dat er restte was een stelletje achterlijke migranten met de islamleraar op kop en een gehersenspoelde schoolbegeleider als een soort onthaalmoeder.
Het was de tijd dat allochtone leerlingen vertroeteld werden, in de watten gelegd en overbeschermd werden. Het was de tijd van Paula D'Hondt, patrones van alle allochtonen, en van Johan Leman, CGKR-voorzitter van de fanclub van allochtonen (nu Unia).
De integratie van allochtone leerlingen kwam in 't gedrang door de opkomst van migrantenwerksters, welzijnswerksters en andere zweverige wezens die zich met ongeziene ijver en hevigheid stortten op het welzijn van de migrant. Met de Vlaamse leerlingen wilden ze niets te maken hebben... De start van de discriminatie van de Vlaamse leerling!
Migrantenwerksters begaven zich dagelijks met het idealisme van een zendeling naar de scholen. Ze droomden van een serene en vredige multicultuur in de schoolgemeenschap. Al slaapwandelend verloren ze uit het oog dat Vlaamse leerlingen, in de minderheid, aan het wegkwijnen waren te midden van de allochtone doelgroep van de lopende projecten. Projecten als een financiële last voor de belastingbetaler. Projecten als kostbare parels voor de zwijnen!
Integratieproblemen bij allochtone leerlingen zag ik toenemen naarmate er meer gezeverd werd over 'eigen taal en cultuur', over koran en islam en zo... Over Vlaamse cultuur, tradities en eigenheden werd er uiteraard niet gesproken, die pasten niet in het project. Zo was er eens een project dat eigen taal en cultuur van de allochtoon naar voren schoof, het OETC-project (Onderwijs in Eigen Taal en Cultuur). Multiculturele scholen gingen ervan uit dat het dichtaanleunen bij de leefwereld van de migrant integratiebevorderend zou werken. In die hersenkronkel kon ik mij niet vinden. Ik protesteerde. Toen noemde men mij een racist.
Leerstof en schoolgebeuren laten aanleunen bij de leefwereld van de migrant heeft geleid tot een multiculturele mislukking.
"Schoolverlaters zonder diploma"... een afgezaagd refreintje waarmee we zowat dagelijks om de oren geslagen worden. Klingelingeling!... Alarmklokken luiden zich te pletter over het onderwijslandschap. Meer en meer jongeren haken af en komen zonder kwalificatie terecht in het echte leven. Sombere vooruitzichten. Zeker nu er massa's vluchtelingenkinderen aan onze landspoorten staan te rammelen. Allemaal vogels voor de kat.
En dan is er ook nog een hoop migrantenleerlingen in de groep afhakers die hun diploma liever in de bomen zien hangen. Ze willen alleen nog maar gaan doppen zoals hun vader en hun broers.
Ooit heeft de VDAB geprobeerd om jongeren die dreigen af te haken, op te vangen om hen klaar te maken voor de arbeidsmarkt. Ik denk dat ze die illusies niet meer koesteren, dat ze de moed opgegeven hebben om zoveel nieuwe kanslozen te begeleiden naar de arbeidsmarkt. Vechten tegen schoolmoeheid is uitzichtloos, en dan is het makkelijk om het 'watervalsysteem' in het onderwijs de schuld te geven van schoolmoeheid. Watervallen en flessenhalzen zijn inherent aan het leven, ook aan het schoolleven. Het leven is een afvallingskoers. Dat kan men niet wegcijferen, het watervalsysteem zal nooit verdwijnen in het onderwijs. Afhakers en strebers zullen altijd blijven bestaan.
Het is vreemd dat het woord 'schoolmoe' niet opgenomen is in de Woordenlijst Nederlandse Taal. 'Schoolmoe' bestond vroeger ook niet. Toen noemde men leerlingen die schoolmoe waren 'luie' leerlingen. Ik denk dat het woord 'schoolmoe' uitgevonden is door machteloze opvoeders die er niet in geslaagd zijn om hun leerlingen te motiveren, te boeien, aan te zetten tot actie en vlijt, er niet in geslaagd zijn om hen plichtsbesef en verantwoordelijkheidsgevoel bij te brengen.
De stap van 'schoolmoe' naar 'werkmoe' is heel erg klein. Daarom zijn het nutteloze pogingen van de regering om werklozen met een hobbelige schoolcarrière aan het werk te krijgen. 'Schoolmoeheid' is op jeugdige leeftijd opgetreden, heeft zich genesteld in de leerling en zal alleen maar sterker worden als de arbeidsmarkt in zicht komt.
Tijd om weer eens op de wellustige toer te gaan. Eerst wat grabbelen in de oude blogdoos, op zoek naar iets frivools. Dan hoef ik mijn woorden niet te wikken en te wegen, mijn gedachten niet 17 keer te herzien, want die zitten in een knoop en maken eindeloze pirouettes.
Op zoek naar verse inspiratie bracht ik gisteren een bezoekje aan het 'Hutje op de Hei'. Dat is een beautyfarm met klinkende slogans als: "Laat je verwennen! Onderscheid je van andere vrouwen! Durf! Dompel je in schoonheid!"... En nog andere strijdkreten die je willoos naar binnen zuigen, overgeleverd aan de heren en dames die hun best doen om de klanten te behagen en te verwennen.
Het engeltje op mijn rechter schouder stuurde mij naar het Hutje op de Hei, om mij te onthaasten zeiden ze. "Onthaasten? Een schildpad is vlugger dan ik!", was mijn antwoord. Toch fluisterden ze het wachtwoord in mijn oor: "Laat je over de maan heen tillen". Dat was de code om te mogen binnenkomen. Omdat ik graag alle hoeken en kanten van de maan wou zien, klopte ik aan en zei het wachtwoord. Toen de voordeur achter me in het slot viel, was het alsof ik me in het voorgeborchte van de hemel bevond, een besloten ruimte met malse zitjes, schemerverlichting, zwoele pikante foto's tegen de muur en meeslepende sfeermuziek.
Verdwaasd wandelde ik eerst langs de sauna's. Daar zag ik een paar kloeke mannenlijven waarop zweetdruppeljes parelden. De druppeltjes baanden zich een weg naar het meest opwindende plekje van hun lichaam.
Aan het eind van de gang zag ik in het massagesalon topless masseuses aan het werk. Zij behandelden ijverig alle lichaamsdelen van hun klanten, terwijl hun bolle borsten heen en weer wiebelden boven de geile lijven, hun tepels stonden haast op springen.
Uiteindelijk belandde ik bij het pronkstuk van 'Hutje op de Hei': de tantra-salon. Verleidelijke gigolo's waren bezig met het aanleren van nieuwe sekstechnieken aan dames met geheime wensen en fantasieën. Het vrijen moest voor hen een nieuwe belevenis worden, daarom waren ze gekomen. Er werd hen geleerd hoe ze hun seksuele energie op een creatieve manier konden benutten. De leraren waren ervaren gigolo's, maar vooral mensenkenners, ze genoten van het lichamelijk contact met hun klanten en soms kreeg er eentje een spontaan orgasme. Niet professioneel, maar dat was het risico van het vak.
Met de door de gedoodverfde Amerikaanse president Donald Trump geplande verordening zouden alle 15.000 transgender personen uit de Amerikaanse strijdkrachten ontslagen worden – zoals de “Times” (abonnee artikel) onder verwijzing naar bronnen op het ministerie van Defensie berichtte.
Deze uitschuiver van Gods schepping is een Ghanees. Zijn naam is Jerry Afriyie, leider van de actiegroep Kick Out Zwarte Piet.
Zwarte Jerry zegt dat Zwarte Piet racistisch is en daarom moet Zwarte Piet verdwijnen. Zwarte Jerry wil onze Vlaamse traditie van het sinterklaasfeest van ons afpakken. Hij zegt "Zwarte Piet is racisme". Waar moeit die zwartzak zich mee? Hij kan beter blijven hangen in de bomen van de jungle waar zijn roots liggen.
In 2014 begonnenZwarte Piet is Racisme en Kick Out Zwarte Piet als actiegroepen.
Zwarte Piet is racisme, met deze leuze op zijn T-shirt nam Afriyie deel aan anti-Zwarte-Piet-demonstraties en aan allerlei sinterklaas-intochten.Hier, bij ons in de blanke landen. Als een achterlijke baviaan met rebelse Afrikaanse apenmanieren stelde hij zich aan en met gewelddadig verzet ging hij tekeer tegen de ordediensten. Meermaals werd hij gearresteerd door de politie, één agent hield er zelfs een lichamelijk letsel aan over.
Blanke zwakkelingen en blanke schapen knielden voor Zwarte Jerry en creëerden blanke roetpieten, blanke knechten met een vaalzwart vleugje schoensmeer op hun beide blanke wangen. En zo worden onze kleine kinderen misleid met roetveegpieten en stort hun droomwereldje van sint en piet als een kaartenhuisje ineen.
Zwarte Jerry heeft het moeilijk met het superieure blanke ras. De gefrustreerde neger manifesteert zich daarom als activist in allerlei demonstraties zoals die in Amsterdam naar aanleiding van de dood van George Floyd. Het was een protest tegen 'anti-zwart politiegeweld in de VS en Europa'. De beweging Black Lives Matter lanceerde het 'Zwart Manifest', ter bevordering van zwarte emancipatie. Zwarte Jerry was 1 van de initiatiefnemers en besefte niet dat je van een platwater-ras geen champagne-ras kan maken...
Deze winkel zwichtte voor dreigementen vanuit islamitische hoek
Er werd een boek geschreven over islamisme in Franse scholen, met getuigenissen over de toenemende islamitische druk op leerkrachten en over radicaliserende leerlingen. 'Allah n'a rien à faire dans ma classe' is de titel van het boek dat vorige zaterdag voorgesteld zou worden in de Fnac-winkel in Sint-Lambrechts-Woluwe.
De boekvoorstelling werd door de winkel echter geannuleerd omdat 'jongeren' via sociale media gedreigd hadden met incidenten. Beide auteurs kregen online te maken met intimidaties en bedreigingen. Zij voelen zich bedreigd in hun verdediging van de vrije meningsuiting door diegenen die hun boek willen censureren.
Alexia Bertrand (MR): "Het bedreigen van auteurs is een nieuw dieptepunt voor onze vrijheden en vrije meningsuiting".
Brusselse moslimjongeren worden hoe langer hoe talrijker, machtiger en brutaler. Terreur en rotzooi zaaien, dreigen en intimideren... Terwijl wij, toegeeflijke Vlamingen, alles in het werk stellen om de moslimgemeenschap te behagen en de opperste tolerantie aan de dag leggen jegens Allah-aanhangers. Kijk maar naar allerlei voorzieningen zoals moskeeën, islamitische feestdagen, islamitische begraafplaatsen... Vanwaar hun opstandigheid tegen onze vrije meningsuiting? Willen ze nu werkelijk àlles veroveren?!
Onderwijsminister Demir wil ouders informeren over hoe de school van hun kind scoort op de Vlaamse toetsen, over het resultaat van Vlaamse toetsen op schoolniveau, en niet alleen over het toetsresultaat van hun kind. Haar regeringspartners vinden het geen goed idee. Ook wil Demir dat ouders de evolutie zien van het onderwijsniveau op school gedurende de schoolgang, en moeten zij de score van andere scholen kennen.
De bekendmaking van de resultaten op schoolniveau kan leiden tot een rangschikking van scholen, van de allerbesten tot de allerslechtsten... Wat is er mis mee?
Zo vrezen zwarte scholen met veel migrantenleerlingen de publicatie van ranglijsten van de 'beste scholen'. Ook minder goede scholen en slechte scholen huiveren bij de gedachte aan een lijst van goede scholen. Begrijpelijk.
Toen Ben Weyts zijn concept van Vlaamse toetsen lanceerde, lazen we: "Dankzij deze toetsen krijgen scholen een instrument om zich te vergelijken met andere scholen met een gelijkaardige populatie"... Er was dus toén al sprake van scholen die zich kunnen meten met andere scholen, ouders die hun kind kunnen vergelijken met andere kinderen en de evolutie gedurende de schoolloopbaan volgen. Maar er zaten addertjes in verborgen: "Scholen kunnen zich vergelijken met een gelijkaardige populatie"...
Ik stel voor dat álle scholen onderling vergeleken worden, goede en slechte, witte en zwarte, Vlaamse scholen en concentratiescholen, gezuiverde en sociaal gemixte scholen... zoniet wordt het lage onderwijsniveau van zwarte scholen verdoezeld. Alsof niemand iets mag weten over de leerstof die er aangepast wordt aan het zwakke niveau van allochtonen. Onwettige afwezigheden, taal- en leerachterstanden, schooluitval... de nieuwe Vlaamse toetsen brengen deze wantoestanden in zwakke scholen niet aan het licht, omdat 'scholen met gelijkaardige populaties vergelijken' politiek correct is.
Sven Pichal, een gewezen radio-maker, heeft van zijn leven 1 grote puinhoop gemaakt. De ene blunder volgde op de andere. Zijn eerste grote vergissing was om te trouwen met zijn vriendje, ook een genderbekeerling. En om zijn leven nog meer ondersteboven te gooien adopteerde hij ook nog eens twee nieuwe kindjes, vreemd gebroed, bodemloos, en oneigen aan zijn eigen vlees en bloed.
Een pathologische interesse voor baby's en kindjes zit vastgebeiteld in zijn DNA, in zijn brein, in alle vezels van zijn lijf. Recidive zit er dus zeker in. Toen hij vorig jaar opgepakt werd kreeg hij internationale bekendheid, gewoon omdat hij ziekelijk verzot is op kindjes. Wie in hemelsnaam heeft hem die twee adoptiekinderen gegeven?!
Maandag is Pichal voor de strafrechter verschenen om zich te verantwoorden voor het verwerven, bezitten, verspreiden van kinderpornografie en beelden van seksueel misbruik van minderjarigen. Deze aanklachten wegen zwaar door als er zelfs sprake is van 'weerzinwekkende afbeeldingen van misbruikte baby's'. Pichal heeft zelf het woord gekregen op de rechtbank.
Hij riskeert tot tien jaar cel... Tenzij hij zwijgt over bekende lieden in zijn chatgroep die meefantaseerden over hoe misbruik ik kleine kindjes.
Zopas raakte bekend dat zijn therapeuten kierewiet geworden zijn na uitzichtloze sessies met patiënt Sven in verband met zijn complexe seksuele stoornissen.
'Jonathan Livingstone Seagull', een poëtisch juweel van Richard Bach
Welkom in mijn blogtempel. Deze dagen is er echter niet veel te beleven. Collega-bloggers die trouw elke dag hun stukje publiceren zijn te benijden, het is alsof de muze bij hen thuis logeert. Ik heb geen logeerkamer voor mijn muze. Wel een zolderkamertje dat voorbehouden is voor een asielzoeker die maar niet komt opdagen. En een keldertje heb ik ook, maar daar liggen allerlei biertjes te rijpen, tot de tijd rijp is om ervan te genieten. 'De Reine Maagd', 'De Onbevlekte Ontvangenis', 'De Wulpse Non'... en nog zo van die rare biertjes met ronkende namen, die liggen daar allemaal op hun einde te wachten, tot ze met gulzige slokken geledigd zullen worden.
Het valt me moeilijk deze dagen om mijn gedachten in een vorm te gieten, waarbij de zinnen elkaar vloeiend opvolgen om er een verhaaltjevan te maken, een geheel waarin precies staat wat ik te vertellen heb, zonder over mijn woorden te struikelen, zonder me suf te denken over het verwoorden van wat in mijn hoofd zit. Er zit veel in mijn hoofd, maar ik weet niet waaraan beginnen. En het einde ken ik evenmin.
Ik schrijf wel eens berichtjes die niet passen bij het tintenschema van mijn blog. Zo zijn er de 'tussendoortjes' die niet pikant genoeg zijn, of actuele nieuwsberichtjes die onvoldoende gezouten zijn. Preutse lezers plaag ik niet genoeg. En tegen schenen stampen lukt me ook al niet meer zo goed. Mijn hedendaagse belevenissen zijn eigenlijk veel boeiender om over te vertellen dan de voorvalletjes met zeurzakken en zeurkousen van vroeger. Misschien moet ik het verleden wissen, en over het heden vertellen? Met het verleden héb ik al ruim afgerekend, mijn slachtoffers zijn door de mangel gehaald, door de modder gesleept en aan het kruis genageld.
Zal ik eens samen met mijn muze op bezinningsweekend gaan ergens in de Ardennen in een verloren hotelletje of in een wereldvreemd klooster? Liefst daar waar paters trappisten brouwen...
Vanavond heb ik zin om feministen, dolle mina's en manwijven te plagen. Uitgezonderd transvrouwen, want zij zijn een man.
Een onbekende auteur schreef een column over de oprichting van een mannenvereniging. Het stukje ontdekte ik in een beduimeld tijdschrift dat rook naar 'oud'.
"De mannengroep was opgericht om het gezin te redden uit de klauwen van het vrouwelijk chauvinisme. De organisatie had twee doelstellingen, ten eerste het herstel van de positie van de man als hoofd van het gezin en ten tweede een gelijke positie van mannen en vrouwen in echtscheidingsprocedures en voogdijkwesties. Vrouwenbewegingen hebben het gezin, zoals het eens bestond, vernietigd en vervangen door een door vrouwen geregeerde rampspoed. Vrouwen zijn niet op de wereld gezet om ergernis op te wekken en te domineren. Vrouwen zijn er om ons tot steun te zijn. Hoe dan ook is dit een mannenwereld. Voor mannen is er een zekere duisternis geschapen door het militante feminisme."
Oorstrelende geluiden, niet?... Heer der schepping, probeer dit stukje niet uit te leggen aan een vrouw want dat kost je een jaar van je leven.
We beginnen bij de blonde bimbo Cath Luyten in De Tafel van Gert, dd 12 november 2024. Zonder schroom, zonder kritische bedenking, zonder een pak slaag van Gert Verhulst, mocht trienemie Luyten lustig komen zeggen dat ze eigenlijk met haar vriendin Joden bewust de verkeerde weg zou moeten wijzen in Antwerpen indien deze mensen de weg komen vragen. En dat om wat er in Israël gebeurt. Het werd nog beter toen La Luyten de Joden van Antwerpen opriep om zich te bezinnen in zich af te zetten tegen Israël. We hebben al veel rotzooi gezien in Het Toilet van Gert, maar dit begint heel erg naar antisemitisme te stinken.
Op hetzelfde moment mocht leugenmie Hafsa El-Bazioui in De Afspraak bij Bart Schols zonder enig weerwerk de Jodenjacht in Amsterdam van afgelopen dagen goedkeuren wegens Gaza. Zonder onderbreking mocht ze een antisemitisch discours afsteken waar Unia, moest het een serieuze organisatie zijn, Hafsa voor zou kunnen vervolgen. Natuurlijk gaat Unia dit niet doen, want Unia leeft onder een imaginair hoofddoek waar Hamas op staat geschreven.
Tot in het buitenland toe begint het op te vallen dat minister Petra De Sutter de kant van Hamas heeft gekozen en op geen enkel ogenblik het groeiende antisemitisme in vraag stelt, laat staan veroordeelt.
Oh ja, de ‘manvouw’ in de cartoon was eerste een typo, maar eigenlijk zo van toepassing op de ontbeende Paul De Sutter dat we het als een Goddelijke woordspeling beschouwen.
Er zijn fouten gemaakt in het verleden. Toen de islam aanbeden en vereerd werd. Toen moslims vriendelijk verzocht werden om deel te nemen aan onze westerse samenleving en toen wij alles in het werk stelden om dat voor hen mogelijk te maken... Inspanningen die moslims machtig en krachtig gemaakt hebben.
Ik denk bijvoorbeeld aan Pascal Smet toen die nog minister van Onderwijs was en tevens moslimsympathisant, toen hij Vlaamse scholieren op de vingers tikte omdat ze niet tolerant genoeg waren voor moslims. Pascal Smet droomde van een harmonieuze samenleving waarin moslims en niet-moslims vredig en sereen samen door het leven kunnen gaan. "Vlaamse scholieren moeten meer verdraagzaam zijn... moeten leren met andere culturen samen te leven, dat bevordert de integratie van nieuwkomers", zo klonken zijn verzuchtingen, geïnspireerd door visioenen over lieflijke samenhorigheid... Met open armen zouden onze eigen leerlingen hun islamitische medeleerlingen positief moeten benaderen en in hun hart sluiten.
Ik zou eerder de scholieren aanraden om een kritische houding van argwaan en terughoudendheid aan te nemen tegenover moslims en hun rare ideologie.
En dan was er in die tijd ook nog professor Elchardus (VUB) die streefde naar een complete sympathie en tolerantie voor de moslimgemeenschap: "Culturele diversiteit zotgt voor spanningen, we moeten een gemeenschappelijke ruimte vinden waarin normen door iedereen gerespecteerd worden, iedereen moet in zijn eigenheid erkend worden". Kan het nog waziger?
Andere spoorleggers en plaveiers van het pad des islamiserings in het onderwijs waren Paula D'Hondt, Mieke Van Hecke, Lieven Boeve, Hilde Crevits, en ja, Pascal Smet. Zij ijverden voor de integratie van het islamonderwijs binnen het gewone onderwijs, een soort dialoogonderwijs waarin katholieken en moslims met elkaar communiceren. Telkens dit concept in het nieuws kwam kraaide er geen haan naar, ook geen kat die miauwde. Alles was goed en iedereen zweeg, geen opstandeling, geen rebel die protesteerde toen de islam opgehemeld werd tot in alle uithoeken van het heelal.
En daarom zitten we nu geplaagd met een zelfzekere , zelfvoldane en oppermachtige islamitische bevolkingsgroep die met álle middelen streeft naar macht, roem en glitter op hun veroveringspad naar wereldheerschappij.
Gelijkekansencentrum Unia heeft eind vorig jaar aan de alarmbel getrokken wegens het stijgende aantal meldingen van antisemitisme. Het aantal meldingen ging in crescendo sinds het conflict tussen Israël en Hamas op 7 oktober. Ze worden gelinkt aan Jodenhaat. Unia noemt het 'haatmisdrijven', misdrijven met Jodenhaat als motief.
Wat in Amsterdam onlangs gebeurd is tijdens die vreselijke nacht, dreigt ook hier te gebeuren, met name in Antwerpen waar politiecijfers wijzen op een verontrustende toename van het aantal gevallen van Jodenhaat. Bart De Wever maakte bekend dat er in Antwerpen meer pv's opgemaakt werden voor antisemitische feiten sinds de oorlog tussen Israël en Hamas.
Unia analyseert elke melding van antisemitisme om te kijken of het gaat over strafbare feiten. In dat geval wordt er een dossier geopend en klacht neergelegd bij de politie.
Els Keytsman, directeur Unia: "Er is duidelijk sprake van een recente polarisering van onze samenleving. Ik zie dat er daardoor heel veel angst heerst onder de Joodse gemeenschappen in België"... Doet de politiek voldoende om de veiligheid van de Joodse gemeenschap te garanderen? Eerder vond Theo Francken dat De Croo geen actie ondernam om antisemitisme aan te pakken. Heeft de Belgische regering dan niéts gedaan met de alarmbellen van Unia?
Het hele Unia-verhaal zwijgt echter over de gewapende moslims die in Amsterdam jacht maakten op Joden. En ondertussen blijft de ongebreidelde import van moslims onverminderd doorgaan, blijven grenzen wagenwijd openstaan en blijft de moslimgemeenschap aanzwellen. Het grote gevaar is de islam! Of er nog iets te redden valt? Neen, te laat! Dat achterlijke uitschot kan zich goed organiseren, zijn de allerbesten in groepsvorming en zich voortplanten lukt nóg beter.
Honderden gewapende moslims hebben vannacht na een voetbalwedstrijd in Amsterdam jacht op joden gemaakt. Politici spreken van choquerende geweldsexcessen. De Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu laat de Israëlische voetbalfans nu met twee speciale vliegtuigen veilig terugbrengen naar huis.
Het was maandagavond niet de beste avond voor dwarsligger Conner Rousseau, toen Stef Wauters hem het vuur aan de schenen legde.
De regeringsonderhandelingen zitten in een impasse en Conner wordt door de partijen gezien als de schuldige daarvoor.
Live op televisie werd hij geconfronteerd met de meest gestelde vraag van de kijkers, een netelige vraag die Stef Wauters hem voorlegde: "BENT U NIET BESCHAAMD om na vijf maanden de stekker eruit te trekken?"
Als gast bij VTM had Conner zeker niet verwacht om als prooi in een leeuwenkooi geworpen te worden door de aanhoudende vragen van Stef. Kronkelend en vertwijfeld trachtte Conner zijn hachje te redden door zichzelf te bewieroken.
Het gesprek eindigde met twee woorden van Stef die geen ondertiteling kregen, maar ik hoorde hem wel tegen Conner zeggen: "goed gespeeld"... Het zegt genoeg over Conners geloofwaardigheid.
De eerste kwiet speurt naar de diepste lagen van zijn perverse brein. Terwijl de tweede met zijn grijpgrage tengels zich vastklampt aan het cordon sanitaire van het Vlaams Belang.
Ondervertegenwoordiging Allochtonen in Hoger Onderwijs
Waarom zo weinig allochtonen hoger onderwijs volgen
Al jarenlang klaagt de migrantenfanclub over onderbemanning van allochtonen in het hoger onderwijs. Zo nu en dan duiken er initiatieven op die mirakels verwachten van de allochtone gemeenschap om hun leden naar de universiteit te sturen. Dramatisch weinig jongeren met etnisch-culturele wortels volgen hoger onderwijs... Hoe zou dat toch komen?
Meest recent was er een KU Leuven-project dat allochtone leerlingen trachtte warm te maken voor een academische opleiding. Er werd gefocust op de leerlingen zelf, maar men vergat te kijken naar het lage lesniveau in hun scholen.
De meeste middelbare scholen zijn te gemakkelijk. De onderwijskwaliteit wordt er aangetast door de grote diversiteit van de schoolbevolking. Het lage lesniveau verhindert een vlotte doorstroming naar hoger onderwijs. De drempel wordt steeds hoger. De kloof wordt steeds wijder. En het zijn precies allochtonen met hardnekkige taalachterstanden die niet ver genoeg kunnen springen om die kloof te overbruggen.
Hoe komt het toch dat er zo weinig allochtonen hoger onderwijs volgen?
We hoeven alleen maar te kijken naar de middelbare scholen waar ze met diploma's en goede rapportcijfers smijten... Yavuz en Mehmet misten een half schooljaar door onwettige afwezigheden en slaagden tóch op het einde van het schooljaar... Meryem slaagde voor de zwemlessen, terwijl ze niet eens pootje kon baden, bij C§A had ze wel een klantenkaart voor hoofddoeken en andere lompe wijde textielgevallen.
Het lesniveau daalt en wordt aangepast aan het zwakke niveau, wat een degelijke voorbereiding op het hoger onderwijs belet.
Secundaire scholen die geen eisen stellen aan allochtonen en alleen maar toegevingen doen en tekortkomingen door de vingers zien, die zijn niét bezig met hun studenten voor te bereiden op hoger onderwijs. Die zijn alleen bezig met zichzelf in stand te houden!
Secundaire scholen, waar islamlessen belangrijker zijn dan huiswerk maken en lessen leren, waar lichtzinnig omgesprongen wordt met tucht, discipline en verantwoordelijkheidszin, die zijn niet bezig met hun allochtonen voor te bereiden op hoger onderwijs!
En dan zwijgen we nog over de allochtone lastpakken die stempelen gestuurd worden zonder het middelbaar af te maken... De deliberatie maakte er vroeger een punt van om 'stempelrijpe' allochtonen gaar te stoven, regelrecht naar den dop!
Een bedrogen echtgenoot met veel gevoel voor humor, heeft een hilarisch briefje achtergelaten voor de minnaar van zijn vrouw. De tekst deelde hij op Craigslist.
“Aan de man die seks heeft met mijn vrouw. Ja, ik weet ervan. Nee, ik ben niet kwaad. Ik zou je gewoon enkele dingen willen vragen”, schreef hij op het briefje.
- Stop alstublieft met de toiletbril omhoog te laten. Ik krijg steeds de schuld en het begint vervelend te worden.
- Door jou kan ik misschien wel wat vaker gaan vissen, maar stop alstublieft met mijn bier op te drinken. Neem er gerust een paar wanneer je op bezoek bent (ik heb er zelf meerdere nodig om haar aantrekkelijk te vinden), maar laat wat over voor mij. Ik moet hier overigens langer blijven dan jij.
- Als je dan toch de laatste uitdrinkt, koop er dan nieuwe of laat geld achter voor mij.
- Wanneer de toiletrol op is, gelieve die dan te vervangen. Om een of andere reden denkt mijn vijfjarig zoontje dat hij zich niet hoeft af te vegen wanneer er geen toiletpapier meer is. We bewaren de rollen onder de lavabo, tenzij jij een betere suggestie hebt?
- Nadat je seks hebt gehad met mijn vrouw, kan je dan wegwerpbare doekjes gebruiken? De mand met kleren aan de rechterkant is van mij. Vorige week was mijn trui nogal “krokant” (bedankt daarvoor).
- Vertel mijn kinderen alstublieft niet dat je hun oom bent. Ze zijn jong, maar niet achterlijk.
- Stop met de temperatuur van de verwarming hoger te zetten. Jij betaalt er niet voor!
- Als ze vraagt “zie ik er dik uit met deze broek”, zeg dan gewoon nee. Je zou denken dat een ander antwoord haar twee keer doet nadenken vooraleer ze een hele pot ijs eet, maar je geeft haar alleen een reden om een nieuwe broek te kopen. En daarin zal ze er even dik uitzien.
- Stop met de gebakjes op te eten. De brownies die je opgegeten hebt, had ik van mijn mama gekregen voor mijn verjaardag. Mijn vrouw heeft de afgelopen jaren niks lekkers klaargemaakt. En als ze het toch doet, deelt ze het niet.
Ten slotte bedankte de echtgenoot de minnaar nog. “Bedankt om met haar op restaurant te gaan op Valentijn. Ik kan met het uitgespaarde geld de kinderen meenemen naar de bioscoop.”
“Ik hoop dat je mij met de bovenstaande dingen kunt helpen. Het kan raar zijn als ik haar daarmee moet confronteren. Als je dat voor mij doet, zal ik jou verwittigen wanneer ik weg ben en voor hoe lang. Zo moet jij je niet haasten.”
