Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Na deze leerrijke tocht komen we bij "Erlebnishof Tschabitscher" aan.
De temperatuur is ondertussen enige graden opgelopen, en wij nemen dus plaats op het buitenterras. De omgeving is prachtig, maar jammer genoeg wordt het panorama gedeeltelijk opgeslorpt door de lichte nevel. Het "spekbrood" smaakt er echter niet minder heerlijk door! Ook aan gezelligheid is hier geen gebrek.
Tijdens onze wandelingen in de omgeving, genieten wij, telkens opnieuw, van het schouwspel dat de vissen steeds weer bieden in het heldere water van de "Weissenbach". Bij onze terugkeer naar de camping had ik het genoegen om een hagedis, die op een rotsblok zat te zonnen, op de gevoelige plaat vast te leggen!
Na een autoreis van 1120 km, bereiken wij onze bestemming. Eerst melden wij ons aan op de receptie, gelegen tussen het saunacomplex en de sanitaire voorzieningen (merk ook de installatie voor waterverwarming met zonne-energie op het dak op). Hierna begeven wij ons naar het restaurant, waar wij de overige familieleden en medewerkers begroeten. We nemen nog rustig de tijd voor een fris drankje en een gezellige babbel, waarna wij ons op onze vertrouwde plaats gaan installeren. Onze vakantie kan beginnen!
1. Hoge schoenen, voorzien van zolen met goede grip, warme kledij, regenbescherming, proviand en EHBO-kit horen bij elke bergtocht. 2. Hou rekening met de weersvoorspellingen en -waarschuwingen, en in de winter met de info van de lawinewaarschuwingsdiensten. 3. Plan op voorhand de route die je wenst te lopen en verlaat de gemarkeerde wandelpaden niet,tenzij in geval van nood. 4. Meld steeds je einddoel, evenals de tijd van terugkeer. Komt hierin verandering, denk dan ook aan hen die zich misschien zorgen maken. 5. Overschat nooit je krachten of kunnen. Help steeds ieder mens in nood. 6. Pluk geen beschermde planten, vang of dood geen beschermde dieren, laat hun leef- en broedomgeving met rust. 7. Houd u aan de reglementen in beschermd natuurgebied. Verstoor het wild niet en respecteer planten en dieren. 8. Vermijd lawaai, roepen, stenen werpen en andere onnodige zaken. Beschadig nooit paden, wegwijzers of markeringen. 9. Voorkom vuur in de vrije natuur; rook niet in het bos; gooi geen gloeiende sigaretten of sigarettenpeuken weg. 10. Verontreinig het landschap niet, noch het water. Verlaat je rustplaats steeds zoals je die zelf wenst aan te treffen.
Over het al dan niet gebruiken van wandelstokken in de bergen, kan men discussiëren: zoals met vele zaken zijn er voor- en tegenstanders. Mijn persoonlijke visie is als volgt: ik maak de vergelijking met autorijden. Je hoeft geen gordel te dragen om te kunnen autorijden, maar als er wat misgaat betekent het een extra veiligheidsfactor! Zo gaat het ook met wandelstokken: je hebt ze niet nodig om op de berg te komen, maar vaak blijken ze een degelijke bondgenoot. Precies daarom ben ik voor!
Natuurlijk heeft elk jaargetijde zijn charme. Altijd is er wel iets aanwezig dat bewonderenswaardig is: de winter tovert prachtige sneeuwlandschappen, de lente verrast ons met zijn fris-groene kleuren, de zomer overweldigt ons met een weelde aan bloemen, maar mijn favoriet is de herfst. De "Altweibersommer", zoals dit seizoen in de volksmond genoemd wordt, geeft aan de omgeving een aparte sfeer! De verkleuring van de bladeren van de loofbomen zorgt voor schilderachtige taferelen, terwijl in de bossen ontelbare paddenstoelen welig tieren. Bovendien zijn de weersomstandigheden nog overwegend goed, zodat romantische plaatjes, zoals een maanspiegeling in het meer, geen uitzondering zijn!
En als het weer zich eens van zijn minder goede kant toont, bedenk dan dat ook de natuur water nodig heeft om te overleven, en geniet van de prachtige taferelen die het samenspel van zon en regen weten te toveren!
Ook in september kunnen de temperaturen in het dal van de Weissensee nog duchtig oplopen. Leuk om eens een "rustdag" in te lassen!
Wanneer de 30°C overschreden worden, en het is dan bovenop nog nagenoeg windstil, moeten mens en dier, zeker op deze hoogte, regelmatig de verkoeling opzoeken. Genieten van een plekje in de schaduw, met een fris drankje of wat interessante lectuur is dan gewoonweg zalig!
's Avonds maken wij vaak nog een wandelingetje in de omgeving van de camping. Een prachtige zonsondergang verheft dit tot een sprookjesachtige belevenis.
Alvorens onze nachtrust aan te vatten, stappen we soms nog eens binnen bij "Ronachers Einkehr", voor een gezellige babbel en een sfeervolle afsluiting van een leuke dag! Daarna gaat het richting bed, om de volgende dag, uitgerust en monter, nieuwe ervaringen te kunnen ondergaan.
Op de camping krijg je al eens onverwachte gasten op bezoek. Belangrijk is om het fototoestel binnen handbereik te hebben. Dat levert vaak mooie en/of leuke plaatjes op! Geniet gerust mee!
Het visbestand is een van de troeven van de Weissensee. Het spreekt tot de verbeelding, en laat elk vissershart sneller slaan! Elk jaar wordt er een klassement opgemaakt van de grootste gevangen vissen per soort. een competitie die spannend blijft tot het einde van het seizoen!
Deze visser mag, met deze kanjer, alvast beginnen dromen van een ereplaats in het klassement van de "snoek" in 2012!
Dinsdag is de sluitingsdag van "Ronachers Einkehr", het restaurant op de camping. Hiervan maken de uitbaters gebruik om een activiteit voor de gasten te voorzien!
In het voor- en najaar wordt meestal een wandeling of uitstap georganiseerd, terwijl in het hoofdseizoen (juli-augustus) over het algemeen een grill-avond op touw gezet wordt.
De gemeente Stockenboï houd eraan om zijn gasten, ter gelegenheid van elke 5 jaar verblijf, met een attentie te belonen. De burgemeester, of zijn afgevaardigde, komt dan persoonlijk een geschenkje overhandigen aan hen die op het grondgebied van de gemeente 5, 10, 15, 20 .....jaar hun vakantie doorbrengen. Dit gebeuren vindt plaats na de maaltijd. Wel moet je vooraf je verblijfsjaren even melden bij je gastheer! Deze geeft het door aan de bevoegde diensten, welke na controle hun goedkeuring verlenen. Je word dan later uitgenodigd.
Na het officiële gedeelte volgt nog een avond vol ambiance! Een plaatselijke groep, muziekant of orkest staat garant voor gezellige uren! Als voorbeeld de plaatselijke schuhplattlergroep "D'STAFFBUAM".
Reizen is steeds weer verkennen. Als we ergens neerstrijken, willen we telkens opnieuw zoveel mogelijk te zien krijgen op een zo kort mogelijke tijd. Hierdoor lopen we vaak schoons voorbij, dat zomaar aan onze voeten ligt! Het loont dus, om rustig de nabije omtrek te verkennen, alvorens grotere verplaatsingen aan te vatten.
En, zoals altijd: schoonheid schuilt in kleine dingen. We moeten wel bereid zijn om er onze ogen voor te openen. Geniet dus rustig mee van het wonder "natuur"!
Wie in mei richting Weissensee trekt, rekent er niet onmiddellijk op dat het gaat sneeuwen. Maar toch, het kan!(We bevinden ons hier 930m boven de zeespiegel!). Natuurlijk geen grote hoeveelheden, en na een paar uren is alles meestal reeds weggesmolten.
Als het fenomeen zich echter voordoet, niet getalmd dan: wandeluitrusting aan, wat extra aanpassing van de kledij aan de weersomstandigheden, en, gewapend met het fototoestel, op stap! 3 kwartier bergop, en mijn inspanning werd beloond met een sprookjesachtig landschap. Vredig stil en kraaknet. Gewoon een lust voor het oog!
Vanaf de camping heb je reeds prachtig uitzicht op de omgeving. Over het meer reikt het panorama tot de "Lienzer Dolomiten". Rechts kijk je op de "Latschur", en links heb je de Laka.
Wie inspeelt op de weersomstandigheden, krijgt beslist kans om ter plaatse mooie foto's te maken. Als voorbeeld, volgende vakantieherinneringen, vanaf onze staplaats genomen: 1) Zonsondergang. 2) Zicht op "Gasthof Dolomitenblick" met de aanlegplaats voor de lijnboot op een zonnige en windstille dag. 3) Sneeuw op 1000m hoogte (half mei).
Vakantie breng je door op de manier die je het best bevalt! Voor ons is dat kamperen.
Alles heeft zijn voor- en nadelen. Het grote voordeel van kamperen is: wij stellen ons eigen "huisje" ergens op, en onmiddellijk kunnen wij van een ongekende vrijheid genieten. Wij zijn niet gebonden aan enige dagindeling: wij bepalen zelf het uur en de plaats van onze maaltijden, en hoeven op deze manier in onze planning met niets of niemand rekening te houden. Bovendien geeft het buiten-leven een extra toets aan je vakantie: je staat nog dichter bij de natuur, en na een uitstap is het telkens toch weer een beetje "thuiskomen".
De camping, die wij uitgezocht hebben, heeft een uitzonderlijk riante ligging. Bovendien wordt zij uitermate goed onderhouden: de netheid wordt regelmatig gecontroleerd, het sanitair wordt meermaals per dag gereinigd (een must!), en de reglementering zorgt voor een goede orde! Voorzieningen zijn bij de hand: restaurant en winkel op het terrein. Gedetailleerde informatie vind je via de link in de rechter kolom.
Een makkelijke stoel, een interessant boek, de zon en deze omgeving zijn alvast een goed begin om te "ontstressen" van onze gejaagde wereld!
De allereerste almhut die wij bezochten was de, die tijd nog uitgebate, "Mösslacher alm". Na een fikse wandeling, toen nog met onze kinderen, wilden wij hier de inwendige mens versterken met een hapje en een drankje. Gezien het mooie weer hadden wij ons buiten een plaatsje uitgezocht.
Terwijl wij aan het genieten waren van het prachtige panorama, kwam een herder op ons toegestapt met de vraag:"Nog Vlamingen?". Hij stelde zich voor als "Karel de Vlaming", in de omgeving beter gekend als "Karl der Flame". Zijn roots lagen ergens in het Gentse, maar hij woonde al vele jaren in de streek. Hij was toen, in de zomermaanden herder op de hoger gelegen "Kar alm". Wat volgde was een boeiend en aangenaam gesprek, het eerste van vele, want Karel kon vertellen!
De foto's zijn enkele jaren later genomen, toen hij op de "Scheibenalm" verbleef. Zoals je ziet kon hij ook de kinderen boeien met zijn vakkundige uitleg over het leven, zonder enig comfort, op de alm.
Tot zijn overlijden, enkele jaren geleden, voelden wij ons bij Karel steeds weer welkom!
Ik zou de waarheid geweld aan doen, mocht ik niet toegeven dat Karel mijn respect voor de natuur en de bergwereld nog vergroot heeft, waarvoor postuum dank!
Karinthië heeft natuurlijk nog meer te bieden dan watersport, wandelen of fietsen. Bezoek je graag een museum of natuurpark, zegt de show met de adelaars u wel iets, verken je liever de omliggende bergpassen: voor elk wat wils!
Hou je het in de nabije omgeving,dan kan je op je verblijfadres informeren naar de "Gastenkaart". Hiermee krijg je onder andere korting bij aankoop van een visvergunning, op de toegang tot de "Goldeck Panoramastrasse enz..
Wie het ruimer ziet, en heel regelmatig erop uit trekt, kan best de aankoop van de "Kärnten card" overwegen. Deze bied gratis toegang op 100 plaatsen, en op ongeveer 60 andere krijg je een fikse vermindering! Via de link in de rechter kolom vind je meer informatie.
Karinthië heeft natuurlijk nog meer te bieden dan watersport, wandelen of fietsen. Bezoek je graag een museum of natuurpark, zegt de show met de adelaars u wel iets, verken je liever de omliggende bergpassen: voor elk wat wils!
