Hallo, ik ben Guido. Ik ben geboren in 1954. Ik hoop dat ik U met dit blog kan laten meegenieten van één van mijn grote passies: de Weissensee in Oostenrijk.
Ook uitrusten hoort bij vakantie. Even genieten van het zonnetje en de buitenlucht op de camping, in een zeteltje bij de mobilhome: zelfs Gipsy vind het heerlijk!
En, ter afwisseling, je op een terrasje laten verwennen met wat lekkers, terwijl je een prachtig uitzicht voorgeschoteld krijgt: pure ontspanning!
's Ochtens merken we het reeds: het weer is wat minder vandaag. Boven de "Weissensee" heeft zich een dik pak wolken gevormd! Daarbij komt nog dat de wind aangewakkerd is.
We beslissen om ons niet te ver te verplaatsen: we stappen tot aan het water, waar de eenden druk overleggen of ze de branding zullen trotseren. Terwijl we dit schouwspel observeren, onderneemt de zon zowaar een poging om door het wolkendek te breken!
En met de (povere) zonnestraaltjes verschijnt al gauw de eerste surfer op het water. De krachtige wind biedt ideale omstandigheden voor iemand die deze sport beheerst!
Na de middag willen we een bezoek brengen aan "Gasthof Dolomitenblick". Tijdens de, 10 minuten durende, wandeling kan ik het niet laten om nog enkele natuurfoto's te nemen...
Na een reis, verdeeld over 2 dagen, zijn we kort na de middag op onze bestemming aan de "Weissensee" gearriveerd. Na de aanmelding, en de hartelijke verwelkoming, stellen we de mobilhome op: pas zetten, het grondzeil uitspreiden en de luifel open draaien; dan alles vast maken en de stroomkabel aansluiten. Hierna kunnen tafel en stoelen boven gehaald worden, en hebben we tijd om, met een glaasje wijn, te genieten van het mooie weer!
's Avonds zoeken we het campingrestaurant op, waar we "braadworst met zuurkool" bestellen. De dag word afgesloten met een gezellig gesprek, waarna we, tijdig, ons bedje opzoeken!
De voorjaarsvakantie zit er op. Na een heerlijke nachtrust gaan we douchen, en daarna ontbijten bij "Ronachers Einkehr". De tafel staat reeds gedekt, en zodra de koffie ingeschonken is laten we het ons smaken! Wanneer we voldaan zijn maken we nog tijd om van iedereen afscheid te nemen: we zijn niet gehaast, want we voorzien tijdens de terugreis nog een overnachting.
Het regent als we vertrekken, en op de bergflanken valt zelfs sneeuw, maar dat belet niet dat we, met spijt in het hart, ons vakantiestekje achterlaten...
Tussen Salzburg en Munchen leidt de snelweg ons langs de oever van de "Chiemsee". Hier voorzien we een langere ruspauze: we kunnen genieten van een prachtig uitzicht over het water, waar de bootjes rustig verder dobberen.
Tevens is het leuk om de watervogels, die hier nabij de oever komen bedelen voor wat lekkers, te observeren!
We werpen nog een laatste blik op de watervogels, en vervolgen dan onze reis. De volgende tussenstop levert ons een prachtig panorama over de Duitse wijngaarden op: een ideaal plaatje om te ontstressen van de eentonigheid van de autosnelweg... Na een flinke pauze, gebruikt om de benen te strekken, en om een frisdrankje te nuttigen, vertrekken we voor onze laatste trip van vandaag.
Op een "autohof" vinden we, tegen een schappelijke prijs, een plekje om te overnachten. We parkeren in de nabijheid van enkele andere mobilhomes, en zoeken het bed op.
's Ochtends gaan we ontbijten. We kunnen hier zelfs ons parkeerticket in mindering laten brengen bij het afrekenen! Daarna vertrekken we voor de laatste trips naar huis.
Vandaag is het reeds onze laatste dag van de voorjaarsvakantie! We hebben de goede gewoonte aangenomen om , de dag voor de terugreis, geen zware inspanningen meer te doen.
's Morgens is het even opkijken: op de parking naast de camping staan verschillende brandweerwagens. Geen probleem echter: ze zijn hier om duikoefeningen te houden!
Eerst houden we ons bezig met enkele zaken, die we niet meer nodig hebben, op te bergen. Daarna maken we een kort ommetje in de omgeving: we genieten van het uitzicht over het meer, en werpen nog een blik op de besneeuwde bergtoppen...
Na het middageten, dat we in de mobilhome nuttigen, wandelen we naar "Gasthof Dolomitenblick", om reeds afscheid te nemen van de uitbater. Marleen bestelt koffie met "Topfentorte", en ikzelf vraag een biertje. We genieten nogmaals volop van de sfeer in de zaak.
Na een laatste drankje nemen we afscheid. We wandelen rustig terug naar de camping, waar we eerst gaan douchen.
Het avondeten nuttigen we bij "Ronachers Einkehr", waar de tafels weer voorzien zijn van een leuk bloempje. We kiezen voor een slaschotel met asperges, in hesp gerold en gepaneerd: een geslaagde combinatie!
Een gezellige babbel met de uitbater en het personeel sluit ook deze leuke avond af, en, na reservatie van het ontbijt, zoeken we ons bed op.
Na de dagelijkse douche en het eten, maken we het ons deze avond gezellig in de mobilhome, met een glaasje wijn binnen handbereik. Terwijl Marleen een boek leest, kopieer ik de foto's, welke we vandaag tijdens de wandeling gemaakt hebben, naar het tablet. Gipsy trekt zich van dit alles niets aan, en is reeds naar dromenland vertrokken!
Op de laatste dag van ons verblijf houden we het steeds rustig: ik wil 100% fit de terugreis aanvatten! Daarom blijven we in de omgeving van de camping. We kuieren tot aan het meer, waar een meerkoet nieuwsgierig kijkt of we wat lekkers mee hebben: pech...
De bladeren op het wateroppervlak maken er ons attent op dat het volop herfst is, en wanneer we terugkeren naar de caravan, ontdek ik nog een mooie rups in het gras!
Deze avond schuiven we nogmaals aan tafel bij "Ronachers Einkehr", waar we ons laten verwennen met de heerlijke dagschotel. Na het eten grijpt deze jongedame haar kans, om nog vlug afscheid te nemen van Gipsy! We blijven niet te laat: we willen morgen goed uitgeslapen zijn...
De volgende ochtend is de ontbijttafel gedekt. Na het eten nemen we afscheid, en, zoals gewoonlijk met wat pijn in het hart, vertrekken we naar huis terug: tot volgende lente!
Bij het ontwaken merken we onmiddelijk dat het weer niet verbeterd is: de regen tikt eentonig op het dak van de caravan! Wanneer ik de broodjes voor het ontbijt haal, zie ik dat de bertoppen zelfs een wit laagje gekregen hebben.
We rijden vandaag naar Spittal: de voorraad levensmiddelen moet aangevuld worden, en de vrouwen willen graag de winkelcentra bezoeken. We parkeren op onze gewone plaats, dichtbij het station. Van hieruit wandelen we verder, een 10-tal munuutjes, tot het centrum. Het uitzicht op de omliggende bergen is, ondanks de bewolking, mooi.
We pikken tussendoor nog een (binnen)terrasje mee, en wanneer de inkopen gedaan zijn, en de dames genoeg gezien hebben, rijden we terug naar de camping. Onderweg houden we nog even halt om een foto te nemen van de "Weissenbacher", die, door de overvloedige neerslag, wild te keer gaat!
Deze avond begeven we ons naar "Ronachers Einkehr". De regen is weggetrokken, en de ondergaande zon tovert spectaculaire licht-donker contrasten op de resterende bewolking. We genieten van dit schouwspel, alvorens het restaurant binnen te gaan.
Na de tweede natte dag kunnen we een krachtige maaltijd gebruiken: de lekkere dagschotel past uitstekend om een gezellige avond te starten!
Na een rustige reis komen we vandaag aan op "Camping Weissensee-Ost", waar we, naar goede gewoonte, eerst familie Ronacher en hun personeel gaan begroeten. Zoals steeds wacht ons een hartelijke ontvangst!
Dan gaan we de caravan opstellen, en onze plaats inrichten voor een verblijf van een 3-tal weken. Het is bewolkt, maar het is droog: we schieten goed op. Als alles naar onze wensen geinstalleerd is, wil ook Gipsy de omgeving nog even op veranderingen sinds onze laatste aanwezigheid controleren!
We wachten tot de zus van Marleen, met haar wederhelft, aankomen , om dan gezamelijk aan tafel te gaan in "Ronachers Einkehr", waarna we ons bed opzoeken, om morgen uitgerust met de vakantie-aktiviteiten te kunnen starten!
Vandaag zit onze voorjaarsvakantie er op. Gisteren hebben we, in de caravan, alles opgeborgen voor de reis, en deze morgen ontbijten we bij "Ronachers Einkehr". Na het eten nemen we afscheid, en er word hartelijk een wederzijds "blijf gezond en tot weerziens" toegewenst.
We werpen een laatste blik op de "Weissensee", en bij het vertrek naar huis worden we nog uitgezwaaid door Familie Ronacher. Tot in de herfst!
Vandaag krijg ik een aanbod waaraan ik onmogelijk kan weerstaan: het jachtwild in dit gebied wordt verwend met "likstenen" (zoutstenen), en ik mag mee op tocht, terwijl de kastjes bijgevuld worden.
Deze kastjes zijn geplaatst op moeilijk toegankelijke plaatsen, waar de dieren niet gestoord worden door drukke toeristische aktiviteiten. Reeds vlug ondervind ik dat mijn meer dan 20 jaar bergwandelervaring niet volstaan, zodat menige instructies van mijn gids méér dan welkom zijn!
Het is zeer stijl, en bovendien is de ondergrond niet overal stabiel. Hoogste concentratie èn voorzichtigheid is geboden! Maar het loont de moeite: het uitzicht is buitengewoon!
We verplaatsen ons naar de volgende lokatie. Daar waar de weg helemaal ophoud, moeten we enkele tientallen meters afdalen tussen de bomen. Terwijl ook hier de kastjes bijgevuld worden, maak ik van de gelegenheid gebruik om een foto te nemen van de, ongeveer 600 m lager gelegen, "Weissensee". Je kan van hieruit nog net "Gasthof Dolomitenblick" zien!
